Chloropernazinum, 10 mg, 20 tabletek

Chloropernazinum, 10 mg, 20 tabletek jest silnym lekiem przeciwpsychotycznym.

Wskazaniem do stosowania leku jest zapobieganie oraz leczenie nudności i wymiotów, zawroty głowy w zespole Meniere'a i w zapaleniu błędnika, a także krótkotrwałe leczenie wspomagające lęku.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Nie ma wystarczających danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania prochloroperazyny w ciąży. Są dane wskazujące na szkodliwy wpływ prochloroperazyny na ciążę u zwierząt. Lek Chloropernazinum nie powinien być stosowany podczas ciąży, chyba, że jest lekiem niezbędnym. Pochodne fenotiazyny mogą przenikać do mleka kobiecego, dlatego należy przerwać karmienie piersią na czas leczenia.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Podanie doustne.
Zazwyczaj stosowana dawka leku Chloropernazinum:
- w zapobieganiu nudnościom i wymiotom – 5 do 10 mg dwa lub trzy razy na dobę;
- w leczeniu nudności i wymiotów - na początku 20 mg; w razie konieczności po upływie 2 godzin dodatkowo 10 mg;
- krótkotrwałe leczenie wspomagające lęku - początkowo 15 do 20 mg na dobę w dawkach podzielonych; w razie konieczności można dawkę zwiększyć maksymalnie do 40 mg na dobę, podawaną w dawkach podzielonych;
- leczenie zawrotów głowy w zespole Meniere'a – 5 mg, trzy razy na dobę; w razie konieczności można zwiększyć dawkę leku do 30 mg na dobę; po kilku tygodniach dawkę można stopniowo zmniejszyć do 5 - 10 mg na dobę.

Stosowanie u chorych w podeszłym wieku

Chorzy w podeszłym wieku powinni otrzymywać zmniejszone dawki leku i należy ich dokładnie obserwować ze względu na możliwość wystąpienia objawów parkinsonizmu polekowego. Objawy te są często nieodwracalne i nie są podatne na leczenie. Nie wolno samemu przerywać leczenia. Lekarz poinformuje, jak długo należy przyjmować lek Chloropernazinum. W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częstość możliwych działań niepożądanych wymienionych poniżej określono następująco: - bardzo często: (występują u więcej niż 1 osoby na 10); - często: (występują u 1 do 10 osób na 100); - niezbyt często: (występują u 1 do 10 osób na 1 000); - rzadko: (występują u 1 do 10 osób na 10 000); - bardzo rzadko: (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000); - nieznana: (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Ogólnie, objawy niepożądane występują z małą częstością. Najczęściej występującymi objawami niepożądanymi są zaburzenia czynności układu nerwowego.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Niezbyt często: łagodna leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi) występująca u pacjentów stosujących długotrwale duże dawki. Rzadko: agranulocytoza (zmniejszenie liczby granulocytów we krwi), która nie jest zależna od dawki.

Zaburzenia endokrynologiczne: Częstość nieznana: mlekotok, rozrost sutków u mężczyzn, brak miesiączki, impotencja.

Zaburzenia układu nerwowego: Częstość nieznana: - zaburzenia napięcia mięśni lub dyskinezy (ruchy dowolne), zazwyczaj przejściowe, częściej spotykane u dzieci i młodzieży. Zazwyczaj występują w ciągu pierwszych 4 dni leczenia lub po zwiększeniu dawki; - akatyzja (uczucie sztywności mięśniowej z niepokojem ruchowym) występuje zazwyczaj po podaniu dużej dawki początkowej; - parkinsonizm częściej występuje u dorosłych i osób w podeszłym wieku. Zazwyczaj rozwija się po kilku tygodniach lub miesiącach leczenia. Może wystąpić jeden lub więcej z podanych objawów: drżenie, wzmożenie napięcia mięśni, spowolnienie ruchowe lub inne objawy charakterystyczne dla parkinsonizmu. Często występują tylko drżenia; - dyskinezy późne (mimowolne ruchy mięśni twarzy i języka), jeśli wystąpią są one zazwyczaj, choć
niekoniecznie, spowodowane długotrwałym stosowaniem lub dużymi dawkami. Objawy te mogą wystąpić nawet po całkowitym zaprzestaniu stosowania leku, dlatego też, zaleca się stosowanie najmniejszych skutecznych dawek leku; - bezsenność i pobudzenie.

Zaburzenia oka oraz zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Częstość nieznana: zmiany oczne oraz powstanie metalicznego, szaro-fiołkoworóżowego przebarwienia skóry wystawionej na bezpośredni wpływ promieni słonecznych obserwowano u niektórych osób, głównie kobiet, które przyjmowały Chloropromazinum przez długi okres (od 4 do 8 lat).

Zaburzenia serca: Częstość nieznana: arytmie serca, w tym arytmia przedsionkowa, blok przedsionkowo - komorowy, częstoskurcz komorowy i migotanie komór opisywano podczas leczenia neuroleptykami; prawdopodobnie miało to związek ze stosowaną dawką. Współwystępująca choroba serca, podeszły wiek, zmniejszenie poziomu potasu oraz jednoczesne stosowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych są czynnikami predysponującymi do zmian w zapisie EKG. Z

aburzenia naczyniowe: Często: spadki ciśnienia, zazwyczaj ortostatyczne. Szczególnie podatne są osoby w podeszłym wieku lub osoby odwodnione. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: Częstość nieznana: suchość w jamie ustnej.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Częstość nieznana: możliwość wystąpienia depresji oddechowej u osób predysponowanych. Może również wystąpić zaburzenie drożności nosa.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Rzadko: żółtaczka, zazwyczaj przejściowa, występuje u pacjentów stosujących neuroleptyki. Objawem zwiastunowym może być nagłe pojawienie się gorączki po 1-3 tygodniach leczenia, a następnie wystąpienie żółtaczki.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Rzadko: alergia kontaktowa skóry, dotyczy to tych osób, które mają kontakt z produktami zawierającymi niektóre pochodne fenotiazyny. Różnego rodzaju wysypki skórne występują również u pacjentów przyjmujących lek. Pacjentów przyjmujących duże dawki leku należy ostrzec, że może u nich rozwinąć się nadwrażliwość na światło podczas bezpośredniej ekspozycji na promienie słoneczne i dlatego nie powinni oni przebywać bezpośrednio blasku słońca.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: Częstość nieznana: podczas stosowania każdego neuroleptyku może wystąpić złośliwy zespół neuroleptyczny (hipertermia, stan osłupienia ze zwiększonym napięciem mięśni szkieletowych, zaburzenia ze strony układu autonomicznego i zaburzenia świadomości).

U niektórych osób w czasie stosowania leku Chloropernazinum mogą wystąpić inne działania niepożądane.

Substancją czynną leku jest prochloroperazyny dimaleinian.
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna (69,8 mg laktozy w 1 tabletce), skrobia ziemniaczana, żelatyna, magnezu stearynian, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A).

LABOR Przedsiębiorstwo Farmaceutyczno-Chemiczne Sp. z o.o.
ul. Długosza 49
51-162 Wrocław