Dipperam, 0,16g+0,01g, 28 tabletek powlekanych

Tabletki leku Dipperam zawierają dwie substancje czynne: amlodypinę i walsartan. Obie substancje
pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze.

Tabletki leku Dipperam zawierają dwie substancje czynne: amlodypinę i walsartan.
- Amlodypina należy do grupy substancji nazywanych antagonistami wapnia. Powstrzymuje
transport jonów wapnia do komórek ścian naczyń krwionośnych, co hamuje skurcz naczyń
krwionośnych.
- Walsartan należy do grupy substancji nazywanych antagonistami receptorów angiotensyny II.
Angiotensyna II jest substancją wytwarzaną w organizmie, powodującą skurcz naczyń krwionośnych, zwiększając w ten sposób ciśnienie tętnicze. Walsartan blokuje działanie angiotensyny II.

Obie substancje czynne zapobiegają skurczowi naczyń krwionośnych. W wyniku tego naczynia
krwionośne rozkurczają się, a ciśnienie tętnicze obniża.

Lek Dipperam stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego u dorosłych, u których ciśnienie
tętnicze nie jest dostatecznie kontrolowane podczas stosowania tylko amlodypiny lub tylko
walsartanu.

Nie stosować leku Dipperam:
- jeśli pacjent ma uczulenie na amlodypinę lub na inne leki z grupy antagonistów wapnia. Objawami
uczulenia może być świąd, zaczerwienienie skóry lub trudności w oddychaniu.
- jeśli pacjent ma uczulenie na walsartan lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub zaburzenia dróg żółciowych, takie jak
marskość żółciowa lub zastój żółci.
- jeśli pacjentka jest w ciąży dłużej niż 3 miesiące.
- jeśli pacjent ma znacznie zmniejszone ciśnienie krwi (niedociśnienie tętnicze).
- jeśli pacjent ma zwężenie zastawki aorty (stenoza aortalna) lub jest we wstrząsie kardiogennym
(stan, w którym serce nie jest w stanie dostarczać odpowiedniej ilości krwi do komórek ciała).
- jeśli pacjent ma niewydolność serca w wyniku zawału mięśnia sercowego.
- jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i przyjmuje lek zmniejszający ciśnienie
tętnicze, zawierający aliskiren.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Dipperam należy omówić to z lekarzem, jeśli:

- pacjent ma zaburzenia żołądkowo-jelitowe (wymioty lub biegunkę);
- pacjent ma zaburzenia czynności wątroby lub nerek;
- pacjentowi przeszczepiono nerkę lub pacjent ma zwężenie tętnic nerkowych;
- u pacjenta stwierdzono zaburzenia czynności nadnerczy, tzw. pierwotny hiperaldosteronizm;
- pacjent ma niewydolność serca lub przebył zawał mięśnia sercowego;                                          - pacjent ma zwężenie zastawek serca (tzw. stenoza aortalna lub mitralna) lub nieprawidłowe pogrubienie mięśnia sercowego (tzw. kardiomiopatia przerostowa zawężająca);
- przyjmowanie innych leków (w tym inhibitorów konwertazy angiotensyny) spowodowało u pacjenta
wystąpienie obrzęku, zwłaszcza twarzy i gardła. Jeśli wystąpią takie objawy, należy przerwać
stosowanie leku Dipperam i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Nie należy już nigdy więcej
stosować leku Dipperam;

- pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego:

- inhibitor ACE (np. enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma chorobę nerek
spowodowaną cukrzycą,
- aliskiren.

Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego i stężenia elektrolitów
(np. potasu) we krwi.

Dipperam z jedzeniem i piciem

Podczas przyjmowania leku Dipperam nie należy jeść grejpfrutów ani pić soku grejpfrutowego, gdyż może to spowodować zwiększenie stężenia we krwi jednej z substancji czynnych – amlodypiny. Skutkiem tego może być nieprzewidywalne nasilenie działania zmniejszającego ciśnienie tętnicze leku Dipperam.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 30ºC. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Lekarz może zalecić zmianę dawki i (lub) zastosować inne środki ostrożności. W niektórych przypadkach konieczne może być przerwanie stosowania jednego z leków. Dotyczy to zwłaszcza takich leków, jak:

- inhibitory ACE lub aliskiren;
- leki moczopędne (diuretyki, leki zwiększające ilość wytwarzanego moczu);
- lit (lek stosowany w leczeniu niektórych postaci depresji);
- leki moczopędne oszczędzające potas, suplementy potasu, zamienniki soli kuchennej zawierające potas i inne substancje zwiększające stężenie potasu we krwi;
-  niektóre leki przeciwbólowe, tzw. niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) lub wybiórcze
inhibitory cyklooksygenazy 2 (inhibitory COX-2) - lekarz może również kontrolować czynność   nerek;
- leki przeciwpadaczkowe (np. karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, fosfenytoina, prymidon);
- ziele dziurawca;
- glicerolu triazotan („nitrogliceryna”) i inne azotany lub inne substancje rozszerzające naczynia
krwionośne;
- leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV/AIDS (np. rytonawir, indynawir, nelfinawir);
- leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (np. ketokonazol, itrakonazol);
- antybiotyki (tj. ryfampicyna, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna);
- werapamil, diltiazem (leki stosowane w chorobach serca);
- symwastatyna (lek stosowany w celu zmniejszenia dużego stężenia cholesterolu we krwi);
- dantrolen (lek podawany w infuzji w przypadku znaczących zaburzeń temperatury ciała);
- leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepionego narządu (cyklosporyna).

Ciąża
Należy poinformować lekarza o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Zazwyczaj lekarz zaleci
przerwanie przyjmowania leku Dipperam przed zajściem w ciążę lub natychmiast po potwierdzeniu
ciąży oraz zaleci przyjmowanie innego leku zamiast leku Dipperam. Nie zaleca się stosowania leku
Dipperam we wczesnym okresie ciąży (pierwsze 3 miesiące) oraz nie wolno go przyjmować po
3. miesiącu ciąży, gdyż lek przyjmowany w tym czasie może poważnie zaszkodzić dziecku.

Karmienie piersią
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka karmi lub zamierza karmić piersią. Nie zaleca się
stosowania leku Dipperam w okresie karmienia piersią. Dla pacjentek planujących karmienie piersią,
zwłaszcza noworodka lub wcześniaka, lekarz może wybrać inny odpowiedni lek.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza. To pomoże uzyskać najlepsze wyniki leczenia i zmniejszyć ryzyko działań
niepożądanych.

Zazwyczaj stosowana dawka leku Dipperam to 1 tabletka na dobę.
• Lek najlepiej przyjmować codziennie o tej samej porze.
• Tabletki należy połykać popijając szklanką wody.
• Lek Dipperam można przyjmować podczas posiłku lub niezależnie od posiłków. Nie należy
przyjmować leku Dipperam razem z grejpfrutem lub sokiem grejpfrutowym.

W zależności od reakcji pacjenta na leczenie, lekarz może zalecić większą lub mniejszą dawkę leku.

Nie należy stosować dawki większej niż zalecana.

Stosowanie leku Dipperam u pacjentów w podeszłym wieku (65 lat lub starszych)
Lekarz zachowa ostrożność podczas zwiększania dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Dipperam
W razie zażycia zbyt wielu tabletek leku Dipperam lub zażycia tabletek przez inną osobę, należy
niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Pominięcie zastosowania leku Dipperam
W razie pominięcia dawki leku należy ją przyjąć zaraz po przypomnieniu sobie o tym, a następnie
przyjąć kolejną tabletkę o zwykłej porze. Jeśli jednak zbliża się czas przyjęcia następnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Dipperam
Przerwanie stosowania leku Dipperam może spowodować zaostrzenie choroby. Nie wolno przerywać przyjmowania leku bez zalecenia lekarza.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niektóre objawy mogą być ciężkie i mogą wymagać pilnej pomocy medycznej.
Takie działania występują rzadko (u mniej niż 1 na 1000 osób).
Jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów, należy niezwłocznie zwrócić się do
lekarza:
• reakcja alergiczna z takimi objawami, jak wysypka, świąd, obrzęk twarzy, warg lub języka,
trudności w oddychaniu, niskie ciśnienie tętnicze (odczucie omdlewania, oszołomienia)

Inne możliwe działania niepożądane leku Dipperam

Częste (mogą występować u mniej niż u 1 na 10 osób):
• objawy przypominające grypę
• niedrożność nosa, ból gardła i dyskomfort podczas połykania
• ból głowy
• obrzęk ramion, rąk, nóg, okolicy kostek lub stóp
• zmęczenie
• osłabienie
• zaczerwienienie skóry i odczucie ciepła na twarzy i (lub) szyi

Niezbyt częste (mogą występować u mniej niż u 1 na 100 osób):
• zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego
• nudności i ból brzucha
• suchość w jamie ustnej
• senność, mrowienie lub drętwienie rąk lub stóp
• odczucie wirowania
• przyspieszona czynność serca, w tym kołatanie serca
• zawroty głowy podczas wstawania
• kaszel
• biegunka
• zaparcie
• wysypka, zaczerwienienie skóry
• obrzęk stawów, ból pleców
• ból stawów

Rzadkie (mogą występować u mniej niż u 1 na 1000 osób):
• uczucie niepokoju
• dzwonienie w uszach (szum w uszach)
• omdlenie
• wydalanie zwiększonej objętości moczu lub odczucie nagłego parcia na pęcherz
• niemożność osiągnięcia lub utrzymania wzwodu
• odczucie ciężkości
• niskie ciśnienie tętnicze z takimi objawami, jak zawroty głowy, oszołomienie
• nasilone pocenie się
• wysypka na skórze całego ciała
• świąd
• kurcze mięśni
Jeśli którykolwiek z tych objawów jest znacznie nasilony, należy zwrócić się do lekarza.

Działania niepożądane zgłaszane po zastosowaniu tylko amlodypiny lub tylko walsartanu, których nie obserwowano po zastosowaniu leku Dipperam lub które występowały częściej niż po zastosowaniu leku Dipperam:
Amlodypina
Jeśli po zastosowaniu leku wystąpi u pacjenta którekolwiek z poniższych bardzo rzadkich,
ciężkich działań niepożądanych, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem:

• nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności
w oddychaniu
• obrzęk powiek, twarzy lub warg
• obrzęk języka i gardła powodujący znaczne trudności w oddychaniu
• ciężkie reakcje skórne, w tym intensywna wysypka, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego
ciała, silny świąd, powstawanie pęcherzy, łuszczenie się i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych
(zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub inne reakcje
alergiczne
• zawał mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca
• zapalenie trzustki, które może wywołać silny, promieniujący do pleców ból w nadbrzuszu z bardzo złym samopoczuciem.
Zgłaszano następujące działania niepożądane. Jeśli którekolwiek działanie jest uciążliwe dla pacjenta
lub jeśli utrzymuje się ponad tydzień, należy skontaktować się z lekarzem.

Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób):
zawroty głowy, senność, kołatanie serca (odczuwanie bicia serca), nagłe zaczerwienienie, zwłaszcza
twarzy, obrzęk okolicy kostek (obrzęk), ból brzucha, nudności.

Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób):
zmiany nastroju, niepokój, depresja, bezsenność, drżenie, zaburzenia smaku, omdlenie, brak
odczuwania bólu, zaburzenia widzenia, pogorszenie widzenia, dzwonienie w uszach, niskie ciśnienie tętnicze, kichanie/katar spowodowane zapaleniem błony śluzowej nosa (nieżyt nosa), niestrawność, wymioty, utrata włosów, nasilone pocenie się, świąd skóry, przebarwienie skóry, zaburzenia oddawania moczu, wzmożona potrzeba oddawania moczu w nocy, zwiększona częstość oddawania moczu, niemożność osiągnięcia wzwodu, dyskomfort lub powiększenie piersi u mężczyzn, ból, złe samopoczucie, ból mięśni, kurcze mięśni, zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała.

Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób):
splątanie.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób):
zmniejszenie liczby krwinek białych, zmniejszenie liczby płytek krwi, co może prowadzić do
nietypowego powstawania siniaków lub łatwego krwawienia, zwiększenie stężenia cukru we krwi
(hiperglikemia), obrzęk dziąseł, wzdęcie brzucha (zapalenie błony śluzowej żołądka), zaburzenia
czynności wątroby, zapalenie wątroby, zażółcenie skóry (żółtaczka), zwiększenie aktywności
enzymów wątrobowych (stwierdzane w wynikach niektórych badań), zwiększone napięcie mięśniowe, zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką skórną, nadwrażliwość na światło, zaburzenia złożone obejmujące sztywność, drżenie i (lub) trudności w poruszaniu.

Walsartan

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, gorączka, ból gardła lub owrzodzenia jamy ustnej w wyniku zakażenia, samoistne krwawienie lub powstawanie siniaków, duże stężenie potasu we krwi, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby, pogorszenie czynności nerek i ciężkie zaburzenia czynności nerek, obrzęk, głównie twarzy i gardła, ból mięśni, wysypka, fioletowoczerwone plamy, gorączka, świąd, reakcja alergiczna, powstawanie pęcherzy na skórze (objaw choroby nazywanej pęcherzowym zapaleniem skóry).

• Substancjami czynnymi są amlodypina (w postaci amlodypiny bezylanu) i walsartan. Każda tabletka powlekana o mocy 10 mg + 160 mg zawiera 10 mg amlodypiny i 160 mg walsartanu.

• Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon (typ A), magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, hypromeloza typ 2910 (3 mPa.s), tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek żółty (E172), żelaza tlenek czerwony (E172), makrogol 4000, talk.

Lek Dipperam może powodować zawroty głowy, zaburzające zdolność koncentracji. Nie należy
prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn ani wykonywać czynności, które wymagają skupienia
uwagi, jeśli nie jest znana reakcja na lek.

Sandoz GmbH