Diuramid, 250 mg, 30 tabletek

Jak działa lek Diuramid?

Diuramid to lek z grupy inhibitorów anhydrazy węglanowej działający moczopędnie.

Na co jest lek Diuramid?

Lek Diuramid stosuje się stosuje się w leczeniu jaskry, padaczki (jednocześnie z innymi lekami) oraz obrzęków spowodowanych niewydolnością krążenia lub wywołanych przez leki. Jest również stosowany w zapobieganiu i leczeniu ostrej choroby wysokościowej.

Kiedy nie stosować leku Diuramid:

• jeśli pacjent ma uczulenie na acetazolamid, inne sulfonamidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
• jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby i nerek, marskość wątroby, niewydolność nadnerczy, zmniejszone stężenie sodu lub potasu w surowicy, kwasicę hipochloremiczną (związaną ze zmniejszonym stężeniem chloru w surowicy krwi)
• w przypadku długotrwałego leczenia przewlekłej niewyrównanej jaskry z zamkniętym kątem przesączania.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Diuramid należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:

• pacjent ma problem z nerkami, taki jak kamica nerkowa
• pacjent ma problemy z płucami, takie jak przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedma płuc, które mogą powodować trudności w oddychaniu
• pacjent ma cukrzycę lub nietolerancję glukozy (patrz punkt „Diuramid a inne leki”).
  Pogorszenie widzenia lub ból oka mogą być objawami gromadzenia się płynu w błonie naczyniowej oka (nadmierne nagromadzenie płynu między naczyniówką a twardówką lub odwarstwienie naczyniówki). Może to nastąpić w ciągu kilku godzin od przyjęcia leku Diuramid. W razie wystąpienia tych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
  Odnotowano przypadki myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie u niewielkiej liczby pacjentów leczonych lekami przeciwpadaczkowymi, w tym acetazolamidem.
  Jeśli u pacjenta wystąpią myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
  Diuramid może mieć wpływ na wyniki niektórych badań laboratoryjnych.
  W czasie leczenia acetazolamidem mogą niekiedy wystąpić pęcherzowe reakcje skórne, czasami śmiertelne, takie jak zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka . Jeśli wystąpią objawy grypopodobne, postępująca wysypka (często z pęcherzami lub zmianami na błonach śluzowych), należy przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Szczególnie ważne jest, aby poinformować lekarza o stosowaniu:

• kwasu foliowego
• doustnych leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryny)
• kwasu acetylosalicylowego
• glikozydów nasercowych (np. digoksyny)
• leków obniżających ciśnienie tętnicze
• leków przeciwdrgawkowych (w szczególności: fenytoiny, prymidonu i karbamazepiny)
• innych leków z grupy inhibitorów anhydrazy węglanowej (np. dorzolamidu lub brynzolamidu, również stosowanych w leczeniu jaskry)
• amfetaminy
• metenaminy (leku stosowanego w zapobieganiu i leczeniu przewlekłych lub nawracających zakażeń dolnych dróg moczowych)
• chinidyny (leku stosowanego w leczeniu chorób serca i niektórych typów malarii)
• litu (leku stosowanego w leczeniu zaburzeń maniakalno-depresyjnych)
• leków obniżających stężenie glukozy we krwi. Acetazolamid może podwyższać lub obniżać stężenie glukozy we krwi. Lekarz może u pacjentów z cukrzycą zalecić zmianę dawkowania insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych.
• cyklosporyny (leku stosowanego w celu ochrony przed odrzuceniem przeszczepu)
• sodu wodorowęglanu (leku stosowanego do zobojętniania nadmiaru kwasu solnego w żołądku).

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem  leku Diuramid .
Acetazolamid w niewielkim stopniu przenika do mleka kobiecego. Z uwagi na ryzyko działań niepożądanych u karmionego dziecka, w porozumieniu z lekarzem należy podjąć decyzję czy nie przyjmować leku czy zaprzestać karmienia piersią w czasie przyjmowania leku Diuramid .

Lek Diuramid  należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lekarz określi indywidualnie odpowiednią dawkę dla każdego pacjenta.

• Jaskra
  Zwykle zaleca się u dorosłych następujące dawkowanie:
  W jaskrze z otwartym kątem 250 mg (1 tabletka) od 1 do 4 razy na dobę.
  Dawki większe niż 1000 mg (4 tabletki) nie zwiększają skuteczności leczenia.
  W jaskrze wtórnej 250 mg (1 tabletka) co 4 godziny.
  U niektórych pacjentów lek jest skuteczny w dawce 250 mg (1 tabletka) 2 razy na dobę (w krótkotrwałym leczeniu).
  W ostrych napadach jaskry 250 mg (1 tabletka) 4 razy na dobę.
• Padaczka
  Dorośli i dzieci: Zwykle od 8 do 30 mg/kg masy ciała na dobę, w 1 do 4 dawek podzielonych. Optymalna dawka wynosi od 375 mg do 1000 mg (11/2 do 4 tabletek) na dobę.

Podczas jednoczesnego stosowania acetazolamidu z innymi lekami przeciwdrgawkowymi, początkowo
stosuje się 250 mg (1 tabletkę) raz na dobę. Następnie, w razie potrzeby, lekarz stopniowo zwiększy dawkę. U dzieci nie należy stosować dawki większej niż 750 mg na dobę.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W przypadku wystąpienia duszności, zmian skórnych lub innych ciężkich działań niepożądanych
należy odstawić lek i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub Oddziałem Ratunkowym najbliższego szpitala.

Jeśli u pacjenta wystąpi ciężka reakcja skórna: czerwona, łuszcząca się wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami (osutka krostkowa), należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Częstość występowania tych objawów niepożądanych jest nieznana (nie można jej określić na podstawie
dostępnych danych).

Działania niepożądane występujące najczęściej na początku leczenia są następujące:
• zaburzenia czucia w kończynach (parestezje), zaburzenia słuchu lub szumy uszne,
• utrata apetytu, zaburzenia smaku, nudności, wymioty, biegunka,
• częste oddawanie moczu, krwiste zabarwienie moczu, cukier w moczu,
• bóle głowy, zawroty głowy, uderzenia gorąca, depresja,
• sporadycznie senność i dezorientacja,
• zmniejszenie popędu seksualnego,
• przemijająca krótkowzroczność,
• reakcje nadwrażliwości (np. obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, powodujący trudności w oddychaniu lub przełykaniu),
• pokrzywka,
• nadwrażliwość na światło,
• niewydolność wątroby (żółtaczka, ciemne zabarwienie moczu i odbarwienie stolca), kolka wątrobowa i nerkowa,
• kamica nerkowa,
• pragnienie,
• zmęczenie,
• drażliwość.

Acetazolamid jako pochodna sulfonamidowa może wywoływać działania niepożądane charakterystyczne dla sulfonamidów. Są to:
• gorączka,
• wysypka,
• zahamowanie czynności szpiku kostnego,
• krystaluria (wydalanie kryształków w moczu),
• uszkodzenie nerek,
• piorunująca martwica wątroby,
• pęcherzowe reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie naskórka).

Diuramid może spowodować zmiany w obrazie krwi i dlatego lekarz może zalecić przeprowadzenie badań kontrolnych krwi. W czasie leczenia może wystąpić:
• zmniejszenie liczby krwinek białych lub niedokrwistość (anemia),
• zmniejszenie liczby płytek krwi, które może wpływać na krzepnięcie. Jeśli wystąpią siniaki, czerwone lub purpurowe plamy na skórze z niewyjaśnionej przyczyny, należy poinformować lekarza.
• znaczne zmniejszenie liczby granulocytów we krwi obwodowej,
• pancytopenia (zaburzenie hematologiczne polegające na niedoborze wszystkich prawidłowych elementów morfotycznych krwi),
• zakwaszenie krwi (kwasica metaboliczna),
• zaburzenie równowagi elektrolitowej (w tym zbyt niski poziom sodu i (lub) potasu we krwi),
• zbyt wysoki lub zbyt niski poziom glukozy we krwi,
• obecność krwi w kale,
• niewydolność nerek,
• porażenie wiotkie mięśni, drgawki.

Substancją czynną leku jest acetazolamid.
Każda tabletka zawiera 250 mg acetazolamidu.
Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, powidon, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna, magnezu stearynian.

Lek może powodować działania niepożądane, które zaburzają zdolność prowadzenia pojazdów. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn w okresie leczenia lekiem Diuramid.

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.
ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański