Furosemidum Polfarmex 40 mg, 30 tabletek

Furosemidum Polfarmex, 40 mg, 30 tabletek to lek zawierający jako substancje czynną furosemid.

Jak działa furosemidum polfarmex?

Lek Furosemidum Polfarmex zawiera furosemid, który jest silnie działającym lekiem moczopędnym, obniżającym również nadciśnienie tętnicze.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania furosemidum polfarmex?

Kiedy nie stosować leku:
– jeśli pacjent ma uczulenie na furosemid, sulfonamidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
– jeśli pacjent ma chorobę nerek ze znacznie zmniejszonym wydalaniem moczu lub bezmoczem;
– jeśli pacjent ma zaburzenia świadomości z objawami neurologicznymi, na skutek przewlekłego uszkodzenia wątroby;
– jeśli u pacjenta występuje znaczne zmniejszenie stężenia potasu lub sodu we krwi;
– jeśli pacjent ma zmniejszoną objętość krwi lub niedobór wody w organizmie;
– podczas karmienia piersią.

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Lekarz zaleci zachowanie szczególnej ostrożności w następujących przypadkach:
– jeśli pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze;
– jeśli pacjent ma cukrzycę - należy regularnie oznaczać stężenie glukozy we krwi;
– jeśli pacjent ma dnę moczanową - należy regularnie oznaczać stężenie kwasu moczowego we krwi;
– jeśli pacjent ma zaburzenia oddawania moczu (np. przerost gruczołu krokowego, zwężenie cewki moczowej) - nagły napływ moczu może prowadzić do zatrzymania moczu z nadmiernym rozszerzeniem pęcherza;
– jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie białka we krwi (np. w przypadku pewnych chorób nerek z utratą białka z moczem);
– jeśli pacjent ma marskość wątroby i współistniejącą niewydolność nerek;
– jeśli znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego może spowodować zawał serca lub udar mózgu (np. w przypadku zaburzeń ukrwienia mózgu lub choroby niedokrwiennej serca);
– jeśli pacjent jest osobą w podeszłym wieku, przyjmuje inne leki obniżające ciśnienie tętnicze lub choruje na inne schorzenia, które powodują ryzyko obniżenia ciśnienia tętniczego.
Podczas leczenia tym  lekiem lekarz zaleci wykonywanie badania morfologii krwi oraz oznaczanie stężenia potasu i sodu (co ma szczególne znaczenie w przypadku wystąpienia wymiotów i biegunki), wapnia, wodorowęglanów, kreatyniny, mocznika, kwasu moczowego i glukozy.
Utrata masy ciała wywołana zwiększonym wydalaniem moczu nie powinna być większa niż 1 kg na dobę. W przypadku znacznego odwodnienia, podczas leczenia lekiem Furosemidum Polfarmex, nie należy przyjmować leków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych (tzw. niesteroidowych leków przeciwzapalnych), ponieważ mogą one wywołać ostrą niewydolność nerek. Aby zapobiec niedoborowi potasu zalecana jest dieta bogata w potas (chude mięso, ziemniaki, banany, pomidory, kalafior, szpinak, suszone owoce itp.). Jeśli Furosemidum Polfarmex przyjmowany jest przez dłuższy czas, należy uzupełnić niedobór witaminy B1 (tiaminy). Witamina B1 wspomaga czynność serca. Istnieje ryzyko chorób autoimmunologicznych, prowadzących do zmian zapalnych zmian we wszystkich narządach (częste są bóle stawów, zmiany skórne oraz zaburzenia nerek).

Stosowanie leku może wywołać pozytywny wynik kontroli antydopingowej.

Z czym nie łączyć furosemidum polfarmex?

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Lek ten może wpływać na działanie innych leków, a inne leki mogą mieć wpływ na działanie leku Furosemidum Polfarmex.

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących leków:
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne) - mogą osłabić działanie furosemidu. U pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową NLPZ mogą wywołać ostrą niewydolność nerek. Furosemid może nasilić szkodliwe działanie salicylanów.
– Leki przeciwpadaczkowe – podczas stosowania karbamazepiny zwiększa się ryzyko małego stężenia sodu, natomiast fenytoina osłabia działanie moczopędne furosemidu.
– Sukralfat (lek stosowany w chorobie wrzodowej żołądka) - zmniejsza wchłanianie furosemidu z jelita. W przypadku jednoczesnego stosowania należy przyjmować oba leki w odstępie co najmniej 2 godzin.
– Aliskiren (lek stosowany w leczeniu nadciśnienia).
– Leki przeciwnadciśnieniowe - możliwe nasilenie działania hipotensyjnego.
Jednoczesne stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny lub antagonistów receptora angiotensyny II (AIIRA) może spowodować znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego. Przed rozpoczęciem leczenia inhibitorem konwertazy angiotensyny lub AIIRA lekarz zaleci odstawienie furosemidu lub zmniejszenie jego dawki.
– Inne leki moczopędne - podczas jednoczesnego stosowania istnieje ryzyko nasilonego działania moczopędnego.
W przypadku leczenia skojarzonego z diuretykami tiazydowymi występuje duże ryzyko zmniejszenia stężenia potasu. W przypadku jednoczesnego stosowania leków moczopędnych oszczędzających potas (np. amiloryd, spironolakton) istnieje ryzyko zwiększenia stężenia potasu.– Niektóre leki znieczulające (tzw. anestetyki) oraz środki zwiotczające mięśnie szkieletowe o budowie podobnej do kurary (służące do zwiotczenia mięśni szkieletowych podczas znieczulenia). Należy poinformować anestezjologa o przyjmowaniu leku Furosemidum Polfarmex.
– Probenecyd (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej), metotreksat (lek immunosupresyjny stosowany w leczeniu chorób reumatoidalnych i autoimmunologicznych) i inne leki wydalane tak jak furosemid, przez nerki - Furosemidum Polfarmex może nasilać ich działanie i działania niepożądane. Jednocześnie leki te mogą osłabiać działanie furosemidu.
– Teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy).
– Kortykosteroidy (kortyzon), karbenoksolon, amfoterycyna B (lek przeciwgrzybiczy), glicyryzyna zawarta w lukrecji - stosowanie skojarzone z furosemidem może prowadzić do wzmożonej utraty potasu (ryzyko zmniejszenia stężenia potasu)
– Leki mogące powodować zmiany w EKG (wydłużenie odstępu QT), leki przeciwarytmiczne (w tym amiodaron, dyzopiramid, flekainid i sotalol) oraz glikozydy nasercowe - zwiększenie ryzyka toksycznego działania na serce na skutek zaburzeń elektrolitowych, zwłaszcza hipokaliemii (małe stężenie potasu we krwi).
– Antybiotyki – jednoczesne stosowanie aminoglikozydów, polimiksyn lub wankomycyny zwiększa ryzyko toksycznego uszkodzenia słuchu – lekarz zaleci takie leczenie skojarzone wyłącznie, jeśli jest to bezwzględnie konieczne.
Podczas jednoczesnego stosowania aminoglikozydów lub cefalorydyny zwiększa się ryzyko toksycznego działania na nerki.
Furosemid może zmniejszać stężenie wankomycyny w surowicy, u pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych.
Jednoczesne stosowanie trimetoprimu zwiększa ryzyko małego stężenia sodu.
U pacjentów otrzymujących furosemid i niektóre cefalosporyny w dużej dawce, mogą wystąpić zaburzenia czynności nerek.
– Cisplatyna (lek onkologiczny) – podczas jednoczesnego stosowaniu furosemidu występuje ryzyko toksycznego działania na nerki oraz toksycznego uszkodzenia słuchu.
– Leki przeciwcukrzycowe – furosemid osłabia działanie zmniejszające stężenie glukozy tych leków.
– Leki powodujące wzrost ciśnienia tętniczego (np. epinefryna, norepinefryna).
– Cyklosporyna – ryzyko zwiększenia stężenia potasu oraz zapalenia stawów wskutek dny moczanowej.
– Takrolimus - ryzyko zwiększenia stężenia potasu.
– Lit (stosowany w leczeniu depresji): jednoczesne podawanie leku Furosemidum Polfarmex może prowadzić do nasilenia toksycznego działania litu na serce i układ nerwowy. Lekarz zaleci monitorowanie stężenia litu we krwi.
– Leki przeciwpsychotyczne – małe stężenie potasu powodowane przez furosemid zwiększa ryzyko toksycznego działania na serce. Należy unikać jednoczesnego stosowania pimozydu. Podczas stosowania amisulprydu lub sertindolu występuje zwiększone ryzyko komorowych zaburzeń rytmu serca, a podczas stosowania fenotiazyn – nasilenia działania hipotensyjnego. W przypadku stosowania rysperydonu lekarz rozważy stosunek korzyści do ryzyka leczenia skojarzonego z furosemidem.
– Leki rozszerzające naczynia krwionośne, azotany – nasilenie działania obniżającego ciśnienie tętnicze.
– Leki przeciwdepresyjne – podczas stosowania inhibitorów MAO występuje nasilone działanie hipotensyjne, natomiast podczas stosowania trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych – zwiększone ryzyko niedociśnienia ortostatycznego. W przypadku jednoczesnego stosowania reboksetyny zwiększa się ryzyko małego stężenia potasu.
– Leki przeciwhistaminowe – małe stężenie potasu ze zwiększonym ryzykiem toksycznego działania na serce.
– Leki przeciwlękowe i nasenne – nasilone działanie hipotensyjne.
– Leki pobudzające ośrodkowy układ nerwowy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi - ADHD) – małe stężenie potasu zwiększa ryzyko komorowych zaburzeń rytmu serca.
– Sole potasowe.
– Leki dopaminergiczne – nasilenie działania hipotensyjnego lewodopy.
– Estrogeny – osłabienie działania moczopędnego. – Prostaglandyny – nasilenie działania hipotensyjnego podczas stosowania alprostadylu.

Czy furosemidum polfarmex jest bezpieczny dla kobiet w ciąży?

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ponieważ furosemid przenika przez łożysko do krwiobiegu płodu, lek ten można przyjmować w ciąży tylko przez krótki okres, jeśli lekarz uważa to za konieczne.

Należy powiadomić lekarza o ciąży lub planowaniu ciąży. Jeśli przyjmowanie furosemidu jest konieczne z powodu niewydolności serca lub przewlekłej choroby nerek ciężarnej, lekarz zaleci oznaczanie stężenia elektrolitów i wartości hematokrytu oraz będzie monitorować rozwój płodu.

Furosemid przenika do mleka kobiecego i hamuje laktację. Dlatego nie należy przyjmować furosemidu w okresie karmienia piersią. W razie konieczności należy przerwać karmienie piersią.

Jak stosować furosemidum polfarmex?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

U pacjentów dorosłych i w podeszłym wieku (>65 lat) zaleca się następujące dawkowanie:

W leczeniu obrzęków w następstwie chorób serca, wątroby i nerek
1 tabletka Furosemidum Polfarmex na dobę.
Lekarz może odpowiednio zwiększyć dawkę.

Leczenie jest najskuteczniejsze i najłagodniejsze podczas leczenia przerywanego, co drugą dobę lub przez 2-4 kolejne doby w tygodniu.

W leczeniu łagodnego i umiarkowanego nadciśnienia tętniczego
1 tabletka Furosemidum Polfarmex na dobę, w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami. Jeżeli podczas leczenia konieczne jest przyjmowanie tzw. inhibitora konwertazy angiotensyny (ACE), lekarz zaleci odstawienie leku Furosemidum Polfarmex 2-3 dni przed rozpoczęciem podania inhibitora ACE. Jeżeli nie jest to możliwe, lekarz zmniejszy dawkę leku Furosemidum Polfarmex.

Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat
Zazwyczaj stosowana dawka to 1–2 mg/kg masy ciała, maksymalnie 40 mg (1 tabletka tego leku na dobę).

Droga podania
Podanie doustne.
Tabletki należy przyjmować w całości, przed śniadaniem, popijając wystarczającą ilością płynu (np.
szklanką wody), nie należy ich rozgryzać. Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Furosemidum Polfarmex
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Furosemidum Polfarmex, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala.

Objawy ostrego lub przewlekłego przedawkowania zależne są od stopnia niedoboru płynów i elektrolitów.
Przedawkowanie może prowadzić do obniżenia ciśnienia tętniczego, zaburzeń krążenia i zaburzeń gospodarki elektrolitowej (np. zmniejszenie stężenia potasu, sodu i chlorków) lub podwyższonej wartości pH krwi.
Znaczna utrata płynów może spowodować odwodnienie i, jako następstwo, zmniejszenie objętości krwi krążącej, co skutkuje zapaścią oraz zwiększeniem gęstości krwi ze skłonnością do zakrzepicy.

W przypadku znacznej utraty wody i elektrolitów mogą wystąpić zaburzenia świadomości.