Jodid 200 200 mcg, 100 tabletek

Jodid 200, 200 mcg, 100 tabletek zawiera jodek potasu.

Dostateczne spożywanie jodu jest niezbędne do wewnątrzustrojowej syntezy hormonów tarczycy oraz do prawidłowej budowy i funkcjonowania tarczycy. Niedostateczna podaż jodu jest potencjalną przyczyną choroby, która może prowadzić do wola (rozrostu/powiększenia tarczycy), a w ciężkich przypadkach wrodzonych zaburzeń czynności mózgu (obniżenia inteligencji). Tabletki Jodid 200 dostarczają jod i są wskazane w zapobieganiu i leczeniu niedoborów jodu.

Lek Jodid 100 stosuje się w:

- zapobieganiu powstawania wola w przypadku niedoboru jodu, zwłaszcza w okresie ciąży i karmienia piersią;

- zapobieganiu nawracającemu rozrostowi wola po zakończeniu leczenia hormonami tarczycy lub po zabiegu chirurgicznego usunięcia wola wywołanego niedoborem jodu;

- leczeniu wola wywołanego niedoborem jodu u noworodków, dzieci i młodzieży.

Kiedy nie stosować leku Jodid 200
- w jawnej nadczynności tarczycy;
- w utajonej nadczynności tarczycy, w dawkach jodu przekraczających 150 mikrogramów/dobę;
- w przypadku autonomicznego gruczolaka tarczycy oraz przy występowaniu ogniskowych i rozsianych woli guzkowych o autonomicznym wydzielaniu;
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Przed zastosowaniem leku konieczne jest ustalenie czy u chorego nie występuje obecnie ani nie stwierdzano w przeszłości nadczynności tarczycy, ani wola guzkowatego.

Przed rozpoczęciem leczenia jodem należy przeprowadzić odpowiednią diagnostykę w celu wykluczenia rozlanego lub ogniskowego autonomicznego wydzielania hormonów tarczycy, ponieważ w takich przypadkach przyjmowanie jodu w dawkach przekraczających 150 mikrogramów na dobę może wywołać nadczynność tarczycy.
Wysycenie tarczycy jodem może uniemożliwić optymalną kumulację jodu radioaktywnego stosowanego w celach diagnostycznych lub leczniczych. Lekarz powinien unikać podawania pacjentowi jodu przed podawaniem jodu radioaktywnego w celach diagnostycznych lub leczniczych.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
- Niedobór jodu nasila odpowiedź na leczenie przeciwtarczycowe w nadczynności tego gruczołu, nadmiar jodu osłabia tę odpowiedź. W związku z tym, jeśli tylko lekarz może zaprzestać podawania jodu, powinien zrobić to przed i w trakcie leczenia nadczynności tarczycy.
- Leki przeciwtarczycowe blokują organiczne wiązanie jodu w gruczole tarczowym i dlatego mogą działać jako czynniki wolotwórcze.
- Wychwyt jodu w tarczycy jest kompetycyjnie blokowany przez substancje o takim samym mechanizmie „wyłapywania” (jak nadchloran, który blokuje też wewnętrzny obieg jodu) oraz przez substancje nietransportowane, jak tiocyjanian (w stężeniach powyżej 5 mg/dl).
- Jednoczesne stosowanie dużych dawek jodu, który blokuje wydzielanie hormonów w gruczole tarczowym i litu może sprzyjać powstaniu wola i niedoczynności tarczycy.
- Duże dawki jodku potasu w połączeniu z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas mogą wywołać hiperkalemię.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
W okresie ciąży i karmienia piersią zwiększa się zapotrzebowanie na jod. Z tego względu szczególnie ważne jest przyjmowanie jodu w odpowiedniej ilości (200 g/dobę). Jod przenika przez łożysko i do mleka. Należy wziąć pod uwagę jod przyjmowany z suplementami diety. Nie jest konieczna dodatkowa suplementacja jodu u noworodków karmionych piersią.
Ze względu na dużą wrażliwość tarczycy płodu i noworodka, należy unikać stosowania w ciąży i w okresie karmienia bardzo dużych dawek jodu (rzędu mg).
Wyjątkiem jest zapobiegawcze blokowanie tarczycy dużymi dawkami jodu po katastrofach nuklearnych.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka

Zapobieganie powstawaniu wola w przypadku niedoboru jodu

Niemowlęta i dzieci: 50 – 100 mikrogramów jodu/dobę

Młodzież i dorośli: 100 – 200 mikrogramów jodu/dobę

Okres ciąży i karmienia piersią: 200 mikrogramów jodu/dobę

Zapobieganie nawracającemu rozrostowi wola po zakończeniu leczenia hormonami tarczycy lub po zabiegu chirurgicznego usunięcia wola wywołanego niedoborem jodu 100 – 200 mikrogramów jodu/dobę

Leczenie wola wywołanego niedoborem jodu

Noworodki, dzieci: 100 – 200 mikrogramów jodu/dobę

Młodzież: 200 mikrogramów jodu/dobę

Sposób stosowania

Lek należy przyjmować po posiłkach z odpowiednią ilością płynu, tj. z połową szklanki wody. Profilaktyczne stosowanie leku Jodid zwykle musi trwać wiele lat, często do końca życia.

W leczeniu wola wywołanego niedoborem jodu u noworodków, zwykle wystarczy leczenie przez 2 do 4 tygodni. U dzieci i młodzieży zwykle konieczne jest stosowanie jodu przez 6 do 12 miesięcy, a nawet dłużej.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Jodid 200

- Objawami przedawkowania toksycznego mogą być: brązowe śluzówki, wymioty, bóle brzucha i biegunka.

- Może dojść do odwodnienia i wstrząsu.

- W rzadkich przypadkach obserwowano zwężenie przełyku.

- Zgony występowały wyłącznie po przyjęciu niezwykle dużych dawek jodu (30 – 250 ml jodyny).

- Przewlekłe przedawkowanie może prowadzić do tzw. jodzicy z objawami takimi jak: metaliczny smak w ustach, nieżyt nosa, zapalenie spojówek, podrażnienie śluzówek żołądka i oskrzeli, zmiany skórne takie jak pęcherze, zgrubienia, łuszczenie naskórka i obrzęk naczynioruchowy. W bardzo rzadkich przypadkach opisywano gorączkę, trądzik i zwiększone wydzielanie śliny.

Leczenie ostrego zatrucia polega na płukaniu żołądka, leczeniu objawowym zaburzeń wodno- elektrolitowych, leczeniu wstrząsu. W przypadku przewlekłego przedawkowania wskazane jest przerwanie stosowania jodu. W niedoczynności tarczycy wywołanej jodem zaleca się przerwanie podawania jodu i podanie hormonów tarczycy. Nadczynność tarczycy wywołana jodem leczona jest lekami przeciwtarczycowymi; w bardzo ciężkich przypadkach konieczne jest umieszczenie na oddziale intensywnej opieki medycznej, plazmafereza (oczyszczanie osocza), a niekiedy nawet tyreoidektomia (usunięcie tarczycy).

Jak każdy lek, lek Jodid może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W przypadku, gdy w tarczycy istnieją duże ogniska wydzielania autonomicznego nie można całkowicie wykluczyć jawnej nadczynności tarczycy spowodowanej dawkami jodu przekraczającymi 150 mikrogramów/dobę.

U osób z predyspozycją do autoimmunologicznych chorób tarczycy możliwe jest powstawanie przeciwciał TPO (przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycy).

- Substancją czynną leku Jodid  jest jodek potasu.
Każda tabletka Jodid 200 zawiera 261,6 mikrogramów (g) jodku potasu, co odpowiada 200 g jodu.

- Pozostałe składnikim leku Jodid  to: stearynian magnezu, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, skrobia kukurydziana, celuloza w proszku, laktoza jednowodna.

Jod nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi maszyn.

Merck Healthcare KGaA
Frankfurter Strasse 250
64293 Darmstadt, Niemcy