Ketonal, 50 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań, 10 ampułek a 2 ml

Ketonal, 50 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań, 10 ampułek a 2 ml zawiera substancję czynną ketoprofen.

Ketonal zawiera substancję czynną ketoprofen - lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) o działaniu przeciwzapalnym, przeciwgorączkowym i przeciwbólowym.

Ketonal stosuje się w leczeniu objawowym zapalnych i zwyrodnieniowych schorzeń reumatycznych układu kostnego oraz w łagodzeniu niektórych zespołów bólowych.

Wskazania do podawania domięśniowego:
- reumatoidalne zapalenie stawów
- choroba zwyrodnieniowa stawów
- bóle o umiarkowanym nasileniu

Wskazania do podawania dożylnego:
- bóle pooperacyjne

Jakie są przeciwwskazania do stosowania ketonal ampułki ?

Kiedy nie stosować leku Ketonal ampułki

• Jeśli pacjent ma uczulenie na ketoprofen lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• U pacjentów, u których wystąpiły w przeszłości reakcje nadwrażliwości, takie jak skurcz oskrzeli, napad astmy oskrzelowej, zapalenie błony śluzowej nosa, pokrzywka lub innego rodzaju reakcje alergiczne wywołane podaniem ketoprofenu, kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). U takich pacjentów notowano ciężkie, rzadko zakończone zgonem przypadki reakcji anafilaktycznych.
• U kobiet w trzecim trymestrze ciąży.
• U następujących pacjentów:
  - z ciężką niewydolnością serca
  - z czynnym lub nawracającym wrzodem żołądka lub dwunastnicy i (lub) krwawieniem 2 CMDh
  z przewodu pokarmowego w wywiadzie
  - z krwawieniem z przewodu pokarmowego lub perforacją w wywiadzie, związanymi z wcześniejszym stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych
  - ze skłonnością do krwawień
  - z ciężką niewydolnością wątroby
  - z ciężką niewydolnością nerek.

Stosowanie leku Ketonal jest przeciwwskazane w przypadkach krwawienia mózgowego lub jakiegokolwiek czynnego krwawienia.
Domięśniowe podawanie leku Ketonal jest przeciwwskazane u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi lub otrzymujących leczenie przeciwzakrzepowe.
Leku nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 15 lat.

Przed zastosowaniem leku Ketonal należy omówić to z lekarzem, jeśli którekolwiek z poniższych ostrzeżeń dotyczy obecnie pacjenta lub dotyczy sytuacji występujących w przeszłości.
- Bardzo ważne jest stosowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów.
- Stosowanie takich leków, jak Ketonal może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych dawek leku.
Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane.
- Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności serca, w tym niewydolność serca, dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej) lub pacjent przebył w przeszłości zawał mięśnia sercowego, zabieg wszczepienia pomostów naczyniowych, chorobę naczyń obwodowych (zaburzenia krążenia w nogach lub stopach ze względu na zwężenie lub niedrożność tętnic) lub jakąkolwiek postać udaru (w tym przemijający atak niedokrwienny mózgu), sposób leczenia należy omówić z lekarzem lub farmaceutą.
- Stosowanie leku Ketonal należy również omówić z lekarzem, jeśli pacjent pali tytoń, ma wysokie ciśnienie krwi, duże stężenie cholesterolu, choruje na cukrzycę lub w rodzinie występowały choroby serca lub udar.
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w tym ketoprofen, mogą spowodować krwawienie, owrzodzenie lub perforację w obrębie przewodu pokarmowego (w bardzo rzadkich przypadkach zakończone zgonem). Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów otrzymujących Ketonal w dużych dawkach, u pacjentów ze stwierdzoną w przeszłości chorobą wrzodową (zwłaszcza jeśli była powikłana krwawieniem lub perforacją), wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy lub chorobą
Leśniowskiego-Crohna oraz u pacjentów w podeszłym wieku.
Wszyscy pacjenci, zwłaszcza w podeszłym wieku, u których podczas stosowania leku Ketonal wystąpią nietypowe dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego (zwłaszcza krwawienie), muszą niezwłocznie poinformować o tym lekarza.
- Ryzyko reakcji alergicznych jest zwiększone u pacjentów z astmą, przewlekłym zapaleniem błony śluzowej nosa, przewlekłym zapaleniem zatok i (lub) polipami nosa. Podanie leku Ketonal może wywołać napad astmy lub skurcz oskrzeli, zwłaszcza u osób uczulonych na kwas acetylosalicylowy i (lub) NLPZ.
- U pacjentów po zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych niektóre niesteroidowe leki przeciwzapalne zwiększały ryzyko tętniczych zdarzeń zakrzepowych.
- Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent choruje na cukrzycę lub przyjmuje leki oszczędzające potas. Może być wskazane kontrolowanie stężenia potasu we krwi.
- U pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia, hemofilią, chorobą von Willebranda, ciężką małopłytkowością, niewydolnością nerek lub wątroby i u pacjentów przyjmujących lekiprzeciwzakrzepowe (takie jak kumaryna i heparyna) ryzyko krwawienia jest zwiększone.
- W bardzo rzadkich przypadkach NLPZ mogą wywołać groźne reakcje skórne (niektóre zagrażające życiu), w tym złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Ryzyko wystąpienia takich reakcji jest prawdopodobnie największe na początku leczenia (zwłaszcza w pierwszym miesiącu stosowania leku).
Po pierwszych oznakach wysypki, zmian w obrębie błon śluzowych lub innych objawów alergii

Ketonal należy odstawić i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Ketoprofen może zaburzać czynność nerek u pacjentów z:
- niewydolnością serca;
- marskością;
- nerczycą;
- przewlekłą niewydolnością nerek;
- zaburzeniami czynności wątroby
- przewlekłymi zaburzeniami czynności nerek;
- zaburzeniami gospodarki wodnej (np. u pacjentów odwodnionych);
- pacjentów w podeszłym wieku.
U pacjentów z niewydolnością wątroby lekarz może zalecić zmianę dawkowania leku.

Należy poinformować lekarza, jeśli:
- u pacjenta występowała w przeszłości nadwrażliwość na światło słoneczne lub fototoksyczność,
- u pacjenta występowały w przeszłości choroby przewodu pokarmowego (choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Leśniowskiego-Crohna, przepuklina roztworu przełykowego), choroby krwi i (lub) zaburzenia krzepnięcia,
- pacjent pije duże ilości alkoholu i (lub) pali tytoń,
- pacjent ma nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca i obrzęki,
- u pacjenta występuje zakażenie — patrz poniżej, punkt zatytułowany „Zakażenia”
- u pacjenta stwierdzono niewydolność wątroby i (lub) nerek lub przyjmuje leki moczopędne,
- pacjent ma być poddany zabiegowi chirurgicznemu.

Z czym nie łączyć  ketonal ampułki ?

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Leku Ketonal nie wolno stosować jednocześnie z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (w tym z selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2 COX-2) i salicylanami (np. z kwasem acetylosalicylowym).
Ketonal oraz inne leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie oraz na występowanie działań niepożądanych.

Dotyczy to zwłaszcza takich leków, jak:
- inne leki z grupy NLPZ i salicylany (w tym kwas acetylosalicylowy) w dużych dawkach,
- kortykosteroidy (leki o działaniu przeciwzapalnym),
- leki przeciwzakrzepowe, takie jak heparyna i warfaryna, dabigatran, apiksaban, rywaroksaban, edoksaban,
- leki przeciwpłytkowe, takie jak kwas acetylosalicylowy, tyklopidyna, klopidogrel, tirofiban,
- nikorandyl (lek stosowany w leczeniu choroby niedokrwiennej serca),
- lit (lek stosowany w leczeniu niektórych chorób psychicznych),
- metotreksat (lek stosowany m.in. w chorobach nowotworowych i chorobach reumatoidalnych),
- leki moczopędne,
- leki zmniejszające ciśnienie krwi,
- selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (leki stosowane w leczeniu depresji),
- sole potasu,
- takrolimus (lek hamujący układ odpornościowy),
- cyklosporyna (lek hamujący układ odpornościowy, stosowany w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepionego narządu lub szpiku kostnego),
- trimetoprym (antybiotyk),
- doustne leki przeciwcukrzycowe,
- leki przeciwpadaczkowe (np. fenytoina),
- glikozydy naparstnicy (leki stosowane w chorobach serca),
- mifepryston (lek stosowany m.in. w leczeniu mięśniaków macicy),
- antybiotyki z grupy chinolonów,
- leki beta-adrenolityczne (leki stosowane w chorobach serca),
- tenofowir (lek przeciwretrowirusowy stosowany w leczeniu zakażenia HIV i przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B).

Stosowanie ketoprofenu może zmniejszyć skuteczność domacicznych środków antykoncepcyjnych.
W razie wątpliwości, czym są wymienione leki, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Czy ketonal ampułki jest bezpieczny dla kobiet w ciąży ?

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Leku Ketonal nie należy stosować w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Stosowanie leku w III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane.

Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy ketoprofen przenika do mleka kobiecego. Kobietom karmiącym piersią nie należy podawać leku Ketonal.

Jak stosować ketonal ampułki ?

Ketonal ampułkik należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 15 lat
Podanie domięśniowe
1 ampułka (100 mg ketoprofenu) jeden lub dwa razy na dobę.
W razie potrzeby lek w postaci roztworu można uzupełnić leczeniem doustnym lub przezskórnym.

Podanie dożylne
Ketoprofen w infuzji dożylnej można podawać jedynie w warunkach szpitalnych. Infuzję należy podawać w ciągu ½ do 1 godziny, przez maksymalnie 48 godzin.
Maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę.

Infuzja krótkotrwała
Zawartość 1 do 2 ampułek (100 mg do 200 mg ketoprofenu) należy uzupełnić do 100 ml 0,9% roztworem chlorku sodu i podawać w ciągu ½ do 1 godziny. Infuzję można powtórzyć po 8 godzinach. Maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę.

Infuzja ciągła
Zawartość 1 do 2 ampułek (100 mg do 200 mg ketoprofenu) należy uzupełnić do 500 ml płynem infuzyjnym (0,9% roztwór chlorku sodu, mleczanowy roztwór Ringera, 5% roztwór glukozy) i podawać w ciągu 8 godzin. Infuzję można powtórzyć po 8 godzinach.

Maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę.

Ketoprofen można podawać jednocześnie z lekami przeciwbólowymi o działaniu ośrodkowym. Roztwór można zmieszać w tej samej butelce z morfiną: 10 mg do 20 mg morfiny i 100 mg do 200 mg ketoprofenu rozcieńczyć w 500 ml 0,9% roztworu chlorku sodu lub mleczanowego roztworu Ringera. Infuzję można powtórzyć po 8 godzinach.

Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Maksymalna dawka dobowa wynosi 200 mg. Przed rozpoczęciem leczenia dawką 200 mg na dobę lekarz dokładnie rozważy stosunek korzyści do ryzyka. Stosowanie większej dawki nie jest zalecane.

Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku leczenie ketoprofenem rozpoczyna się od najmniejszej dostępnej dawki i kontynuuje najmniejszą dawką skuteczną.

U pacjentów w podeszłym wieku ryzyko ciężkich skutków działań niepożądanych jest większe.

Uwaga
- Nie wolno mieszać w tej samej butelce roztworu tramadolu i ketoprofenu ze względu na możliwość wytrącenia osadu.
- Butelki do infuzji należy owijać czarnym papierem lub folią aluminiową, gdyż ketoprofen jest wrażliwy na światło.

Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Ketonal jest za silne lub za słabe, powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane mogą występować z następującą częstością:

Bardzo często (mogą występować u więcej niż 1 na 10 osób): zwiększenie wyników testów czynnościowych wątroby do wartości granicznych.

Często (mogą występować u mniej niż 1 na 10 osób): depresja, nerwowość, koszmary senne, senność, ogólne osłabienie, złe samopoczucie, uczucie mrowienia, obrzęki, nudności, brak apetytu, wymioty.

Niezbyt często (mogą występować u mniej niż 1 na 100 osób): niedokrwistość, hemoliza (rozpad krwinek czerwonych), plamica i skórne reakcje alergiczne, ból głowy, zawroty głowy, senność, krwioplucie, duszność, zapalenie gardła, obrzęk krtani, zaparcie, biegunka, zapalenie błony śluzowej żołądka, wysypka, łysienie, świąd, wyprysk, wysypka plamicopodobna, nadmierne pocenie się, złuszczające zapalenie skóry, krwotok miesiączkowy lub obfite nieregularne miesiączkowanie, znaczne zwiększenie aktywności aminotransferaz (AspAT i AlAT), obrzęk, uczucie zmęczenia.

Rzadko (mogą występować u mniej niż 1 na 1000 osób): niedokrwistość pokrwotoczna, majaczenie z omamami wzrokowymi i słuchowymi, zaburzenia orientacji i zaburzenia mowy, zaburzenia widzenia, szumy uszne, napad astmy oskrzelowej, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, wrzód żołądka i (lub) dwunastnicy, zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności aminotransferaz, zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy na skutek zapalenia wątroby, zapalenie jelita grubego.

Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): nawrót wrzodziejącego zapalenia jelita grubego lub choroby Leśniowskiego-Crohna, enteropatia z perforacją, owrzodzeniem lub zwężeniami (również z niewielkim krwawieniem lub utratą białka), ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Opisano jeden przypadek perforacji okrężnicy u kobiety w podeszłym wieku.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): całkowity lub prawie całkowity brak granulocytów (agranulocytoza), zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość), niedokrwistość hemolityczna (niedokrwistość w wyniku rozpadu krwinek czerwonych), zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia), reakcje anafilaktyczne (w tym wstrząs), zmiany nastroju, drgawki, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli (zwłaszcza u pacjentów
z nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy i inne NLPZ), zapalenie błony śluzowej nosa, krwawienie z przewodu pokarmowego i perforacja (niekiedy zakończone zgonem), nadwrażliwość na światło, łysienie, pokrzywka, zaostrzenie przewlekłej pokrzywki, reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, ostra uogólniona osutka krostkowa, ostra niewydolność nerek, cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia), zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia), splątanie, jałowe zapalenie opon mózgowych, zapalenie naczyń krwionośnych (w tym leukoklastyczne zapalenie naczyń), zapalenie trzustki, obrzęk naczynioruchowy, uczucie pieczenia, ból w miejscu podania, marmurkowatość skóry.
Ketoprofen w dużych dawkach może hamować agregację płytek krwi, wydłużając w ten sposób czas krwawienia oraz powodować krwawienie z nosa i skłonność do powstawania siniaków.

Zgłoszono jeden przypadek rzekomego guza mózgu i jeden przypadek zapalenia spojówek. Notowano również przypadki uczucia dyskomfortu żołądkowo-jelitowego i bólu żołądka, a także zatrzymanie wody/sodu (z możliwością obrzęku), organiczne uszkodzenie nerek, które mogło prowadzić do ostrej niewydolności nerek, pojedyncze przypadki ostrej martwicy kanalików nerkowych i martwicy brodawek nerkowych.

Stosowanie niektórych NLPZ (zwłaszcza długotrwale i w dużych dawkach) może zwiększać ryzyko zatorów tętnic (np. zawału serca lub udaru). Nie można wykluczyć, że dotyczy to również ketoprofenu.

Substancją czynną leku jest ketoprofen. Każde 2 ml roztworu do wstrzykiwań (1 ampułka) zawiera 100 mg ketoprofenu.

Pozostałe składniki to: glikol propylenowy, etanol, alkohol benzylowy, sodu wodorotlenek, woda do wstrzykiwań.

Ketonal może wywołać u niektórych pacjentów zawroty głowy, senność, drgawki i zaburzenia widzenia. W razie wystąpienia opisanych objawów nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Lek Pharmaceuticals d.d.
Verovškova 57
1526 Ljubljana, Słowenia