Opis
Nazwa | Lavistina |
Nazwa międzynarodowa | Betahistini dihydrochloridum |
Dawka | 0,024 g |
Postać | Tabletki |
Wielkość opakowania | 60 tabl |
Działanie/właściwości |
|
Działanie
Co to jest za lek Lavistina?
Lek Lavistina zawiera betahistynę. Lavistina jest rodzajem leku o nazwie “analog histaminy”. Lek Lavistina działa poprzez poprawę przepływu krwi w uchu wewnętrznym. Powoduje to obniżenie zwiększonego ciśnienia.
Wskazania
Lavistina jest lekiem stosowanym do leczenia objawów choroby Meniere’a, takich jak zawroty głowy,dzwonienie w uszach, utrata słuchu, nudności oraz w objawowym leczeniu zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Lavistina:
- jeśli pacjent ma uczulenie na betahistynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku Lavistina
- jeśli pacjent ma guz chromochłonny nadnerczy (rzadki nowotwór gruczołu nadnerczowego);
- u pacjentów w wieku poniżej 18 lat;
- u kobiet karmiących piersią
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Lavistina należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Lek należy stosować ostrożnie:
- jeśli pacjent ma czynną chorobę wrzodową lub choroba wrzodowa występowała w przeszłości;
- jeśli pacjent ma astmę oskrzelową;
- jeśli pacjent ma pokrzywkę, wysypkę skórną, alergiczny nieżyt nosa, ponieważ te dolegliwości mogą się zaostrzyć;
- jeśli pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze krwi.
Jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z powyższych stanów, pacjent powinien zapytać lekarza, czy może stosować Lavistinę.
Te grupy pacjentów powinny być pod kontrolą lekarza w czasie leczenia.
Stosowanie leku u dzieci
Przyjmowanie innych leków
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków wydawanych bez recepty.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent stosuje:
- leki przeciwhistaminowe (leki stosowane w leczeniu chorób alergicznych np. katar sienny oraz w chorobie lokomocyjnej),
- inhibitory monoaminooksydazy (MAO), w tym podtyp MAO-B (np. selegilina)
- leki stosowane w leczeniu depresji, mogą hamować metabolizm betahistyny.
Dotychczas nie obserwowano innych interakcji betahistyny z innymi lekami.
Pojęcie „interakcja” oznacza, że różne leki lub substancje, zażywane jednocześnie, mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie lub działania niepożądane.
Ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Brak odpowiednich danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania betahistyny w ciąży. Dlatego nie należy stosować leku Lavistina w czasie ciąży, jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne.
Nie wiadomo czy betahistyna przenika do mleka kobiet karmiących. Decyzję o karmieniu piersią i leczeniu betahistyną należy podejmować po rozważeniu korzyści wynikających z karmienia piersią oraz potencjalnego ryzyka dla dziecka.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Sposób podania
Lek do podawania doustnego.
Zalecana dawka:
Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku)
Zwykle dawka leku Lavistina początkowa to pół do jednej tabletki, dwa razy na dobę.
Może upłynąć kilka tygodni zanim zaobserwuje się poprawę.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 18 lat.
Stosowanie leku Lavistina
Tabletkę najlepiej przyjmować podczas posiłku.
Skutki uboczne
Jak każdy lek, lek Lavistina może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Mogą wystąpić następujące objawy niepożądane:
Często (występują u 1 do 10 osób na 100):
- ból głowy,
- nudności i niestrawność.
Częstość nieznana (częstość tych działań nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- reakcje nadwrażliwości, np. anafilaksja,
- bóle głowy, sporadycznie senność,
- łagodne dolegliwości żołądkowo-jelitowe (np. wymioty, bóle żołądka i jelit, wzdęcia i gazy),
- skórne i podskórne reakcje nadwrażliwości, zwłaszcza obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka i świąd.
Skład
Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek w dawce 24 mg.
Pozostałe składniki to: powidon K90, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon (typ A), kwas stearynowy.
Producent
Catalent Germany Schorndorf GmbH,
Steinbeisstrasse 2,
D-73614 Schorndorf,
Niemcy