Lerivon 0,03 g, 30 tabletek

Lerivon jest lekiem przeciwdepresyjnym, który zawiera jako substancję czynną mianseryny chlorowodorek.

Lerivon jest lekiem przeciwdepresyjnym, który przynosi ulgę w leczeniu nastrojów depresyjnych, które są najczęściej występującym objawem depresji

Kiedy nie stosować leku Lerivon Jeśli u pacjenta występuje:
•uczulenie na mianserynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
•występuje mania (stan podniecenia i nadmiernej aktywności);
•występuje ciężka niewydolność wątroby;
•jeśli pacjent stosuje lub stosował niedawno(w ciągu ostatnich dwóch tygodni) leki będące inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitory MAO).

Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Lerivon, jeśli występują lub kiedykolwiek występowały:
•padaczka (drgawki),
•cukrzyca,
•choroby wątroby,takie jak żółtaczka,
•choroby nerek,
•problemy z oddawaniem moczu ze względu na przerost gruczołu krokowego,
•choroby serca,w tym zaburzenia powodujące zmianę rytmu serca, niedawny zawał serca, niewydolność serca lub pacjent przyjmuje lek i powodujące zmianę rytmu serca,
•nadciśnienie tętnicze,
•jaskra (zwiększone ciśnienie w oku),
•choroby psychiczne,takie jak:wystąpienie hipomanii u pacjentów z dwubiegunową chorobą afektywną (występujące na przemian podwyższenie nastroju/ nastrój depresyjny),
•zmniejszenie liczby krwinek białych lub ich brak

Przed rozpoczęciem stosowania leku Lerivon należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować również tych, które wydawane są bez recepty.Inne leki mogą mieć wpływ na działanie leku Lerivon, jak również Lerivon może wpływać na inne leki.

Nie należy stosować leku Lerivon w skojarzeniu z:
•inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), ani przed upływem dwóch tygodni od zakończenia ich przyjmowania. W przypadku zaprzestania stosowania leku Lerivon nie należy również przyjmować inhibitorów MAO przez dwa tygodnie. Do inhibitorów MAO należą: moklobemid, tranylcypromina (leki przeciwdepresyjne), selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona) oraz linezolid (antybiotyk).

Należy zachować ostrożność stosując lek Lerivon w skojarzeniu z:
•lekami przeciwpadaczkowymi takimi jak karbamazepina oraz fenytoina.
•lekami przeciwzakrzepowymi jak warfaryna. Lerivon może wzmagać działanie warfaryny. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu tych leków. W przypadku leczenia skojarzonego z lekiem Lerivon doradza się monitorowanie obrazu krwi.
•lekami mogącymi wpływać na rytm serca, takimi jak niektóre antybiotyki i leki przeciwpsychotyczne.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.Badania na zwierzętach i ograniczone dane o bezpieczeństwie stosowania u ludzi wskazują,że mianseryna nie ma szkodliwego działania na płód lub noworodka. Mianseryna przenika do mleka matki tylko w bardzo małych ilościach. Należy rozważyć korzyści dla matki wynikające ze stosowania mianseryny w czasie ciąży i karmienia piersią w stosunku do możliwego niebezpiecznego wpływu na płód lub noworodka.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.Zalecana dawka Zwykle należy rozpocząć leczenie od mniejszej dawki (30mg na dobę),a następnie dawkę tę można zwiększać do uzyskania właściwej reakcji pacjenta.Dawkowanie wynosi od 60 do 90mg, w zależności od nasilenia depresji. Aby zapewnić skuteczność leczenia należy przyjmować lek codziennie. Należy ściśle przestrzegać stosowania zalecanych dawek i instrukcji stosowania leku. Tabletki należy przyjmować każdego dnia o tej samej porze, najkorzystniej w pojedynczej dawce przed udaniem się na spoczynek nocny.Jeżeli lekarz zaleci, Lerivon można również przyjmować w dawkach podzielonych (jedna rano i druga wieczorem przed udaniem się na spoczynek nocny). Tabletki należy połykać bez rozgryzania popijając niewielką ilością wody lub innych płynów.Nie należy przerywać leczenia natychmiast po uzyskaniu poprawy. Za wczesne lub nagłe odstawienie leku może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia. Należy skonsultować się z lekarzem, który zdecyduje,jak zmniejszać dawkowanie i kiedy leczenie powinno się zakończyć.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.Mogą wystąpić przemijająco:
•ospałość lub senność,
•zwiększenie masy ciała,
•myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze.Należy wówczas natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.

W rzadkich przypadkach Lerivon może powodować niedobór białych krwinek, co powoduje zmniejszenie odporności organizmu na zakażenia. W razie wystąpienia gorączki, bólu gardła, owrzodzeń jamy ustnej lub innych objawów zakażenia, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem i wykonać badanie krwi. Objawy te zwykle występują po 4-6 tygodniach leczenia i ustępują po odstawieniu leku.

Inne działania niepożądane to:
•obniżone ciśnienie krwi objawiające się zawrotami głowy, mroczkami lub omdleniami po nagłej zmianie pozycji ciała;
•drgawki;
•hipomania;
•zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych;
•obrzęk okolicy kostek lub stóp wynikający z gromadzenia się płynów;
•żółte zabarwienie oczu lub skóry, co może wskazywać na zaburzenia czynności wątroby;
•zapalenie wątroby;
•zwolnienie czynności serca po podaniu dawki początkowej;
•złośliwy zespół neuroleptyczny (najważniejsze objawy to sztywność całego ciała, mimowolne ruchy, zwiększenie temperatury ciała);
•bóle stawów;
•zespół niespokojnych nóg (uczucie pieczenia, mrowienia nóg, powodujące bezsenność);
•wysypka;
•zmiany rytmu serca (przyspieszone, nieregularne bicie serca) i(lub) omdlenia. Mogą to być objawy groźnych dla życia komorowych zaburzeń rytmu serca znanych pod nazwą „torsadede pointes”.

Myśli samobójcze, nasilenie depresji lub zaburzeń lękowych Pacjenci, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie myśli mogą nasilać się na początku terapii lekami przeciwdepresyjnymi, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj po upływie 2tygodni, czasem później.

Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest bardziej prawdopodobne, jeżeli:
•u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia;
•pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.

Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się z prośbą o pomoc do krewnych lub przyjaciół i prosić ich o przekazanie informacji , jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.

Substancją czynną leku jest mianseryny chlorowodorek.Jedna tabletka zawiera 30 mg  mianseryny chlorowodorku.
Pozostałe składniki to:skrobia ziemniaczana, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, metyloceluloza, wapnia wodorofosforan dwuwodny.Otoczka: Opadry OY-S-28914 White: hypromeloza, makrogol8000, tytanu dwutlenek (E171).

Lerivon może powodować senność.Nienależy prowadzić pojazdów, ponieważ Lerivon zmniejsza zdolności psychomotoryczne.Nie należy obsługiwać żadnych maszyn ani posługiwać się narzędziami.

N.V. Organon, Kloosterstraat 6, 5349 AB Oss, Holandia
Schering-Plough Labo NV, Industriepark 30, Heist-op-den-Berg, 2220, Belgia