Lisiprol HCT 0,01g+0,0125 g, 30 tabletek

Lek Lisiprol HCT stosuje się do leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego).

Lek ten zawiera dwie substancje czynne - lizynopryl i hydrochlorotiazyd.
Lizynopryl należy do grupy leków nazywanych inhibitorami konwertazy angiotensyny (inhibitory
ACE). Jego działanie polega na rozszerzeniu naczyń krwionośnych.
Hydrochlorotiazyd należy do grupy leków nazywanych diuretykami (lekami moczopędnymi). Pomaga
on organizmowi pozbyć się wody i soli, takich jak sód, wydalanych z moczem.

W celu obniżenia ciśnienia krwi.

Kiedy nie stosować leku Lisiprol HCT:
- jeśli pacjent ma uczulenie na lizynopryl, hydrochlorotiazyd lub którykolwiek z pozostałych
składników tego leku );
- jeśli pacjent ma uczulenie na inhibitory ACE lub substancje będące pochodnymi sulfonamidów.
Jeśli pacjent nie jest pewien, czy dotyczy go ten zapis, powinien zwrócić się do lekarza;
- jeśli u pacjenta wystąpił kiedykolwiek nagły obrzęk rąk, stóp, kostek, twarzy, warg, języka lub
gardła, szczególnie jeśli wystąpił po leczeniu inhibitorem ACE. Mogą również wystąpić
trudności w połykaniu lub oddychaniu;
- jeśli u pacjenta występuje wrodzony obrzęk naczynioruchowy (stan, który sprawia, że pacjent
jest bardziej podatny na wystąpienie obrzęków opisanych powyżej). Jeśli pacjent nie jest
pewien, czy ten zapis go dotyczy, powinien zwrócić się do lekarza;
- jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia dotyczące nerek;
- jeśli pacjent nie może oddawać moczu;
- jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia dotyczące wątroby;
- po 3. miesiącu ciąży (należy również unikać stosowania leku Lisiprol HCT we wczesnym
okresie ciąży – patrz punkt ;
- jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym
ciśnienie krwi zawierającym aliskiren;
- jeśli pacjent przyjął lub obecnie stosuje sakubitryl z walsartanem, lek stosowany w leczeniu
pewnego rodzaju długotrwałej (przewlekłej) niewydolności serca u dorosłych, ponieważ
zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego (szybkiego obrzęku tkanek znajdujących się
pod skórą w miejscach takich, jak gardło).

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Lisiprol HCT należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
- jeśli u pacjenta występuje zwężenie (stenoza) aorty (tętnica serca), zastawek serca (zastawki
mitralne) lub tętnicy nerkowej;
- jeśli u pacjenta występuje zwiększona grubość mięśnia sercowego (zwana kardiomiopatią
przerostową);
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia naczyń krwionośnych (kolagenowa choroba naczyń);
- jeśli u pacjenta występuje niskie ciśnienie krwi. Pacjent może zaobserwować takie objawy, jak
zawroty głowy lub oszołomienie, szczególnie podczas wstawania;
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub pacjent jest poddawany dializoterapii
lub otrzymał przeszczep nerki;
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia wątroby;
- jeśli u pacjenta występuje cukrzyca;
- jeśli u pacjenta wystąpiła ostatnio biegunka lub wymioty;
- jeśli lekarz zaleci pacjentowi, aby kontrolował ilość soli w diecie;
- jeśli u pacjenta występuje duże stężenie cholesterolu lub jest poddawany zabiegowi aferezy
LDL;
- jeśli u pacjenta kiedykolwiek występował stan nazywany toczniem rumieniowatym układowym
(SLE);
- jeśli pacjent jest rasy czarnej, ponieważ lek Lisiprol HCT może być mniej skuteczny u osób tej
rasy. U pacjenta także częściej może występować działanie niepożądane - obrzęk
naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna z obrzękiem rąk, stóp, okolicy kostek, twarzy,
warg, języka lub gardła);
- jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego
ciśnienia krwi:
- antagonistę receptora angiotensyny II (AIIRA), nazywanego również sartanem – na przykład
walsartan, telmisartan, irbesartan, zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek
związane z cukrzycą,
- aliskiren;
- jeśli w przeszłości u pacjenta wystąpił nowotwór złośliwy skóry lub jeśli w trakcie leczenia
pojawi się nieoczekiwana zmiana skórna. Leczenie hydrochlorotiazydem, zwłaszcza dużymi
dawkami przez dłuższy czas, może zwiększyć ryzyko niektórych rodzajów nowotworów
złośliwych skóry i warg (nieczerniakowy nowotwór złośliwy skóry). Podczas stosowania leku
Lisiprol HCT należy chronić skórę przed działaniem światła słonecznego i promieniowaniem
UV.
- jeżeli wystąpi osłabienie wzroku lub ból oka. Mogą być to objawy gromadzenia się płynu w
unaczynionej błonie otaczającej oko (nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a
twardówką) lub zwiększenia ciśnienia we wnętrzu oka — mogą one wystąpić w przedziale od
kilku godzin do kilku tygodni od przyjęcia leku Lisiprol HCT. Brak leczenia może prowadzić do
trwałego upośledzenia wzroku. Jeśli pacjent wcześniej miał alergię na penicylinę lub
sulfonamidy, istnieje większe ryzyko jej wystąpienia.
Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia
elektrolitów (np. potasu) we krwi.
Jeśli pacjent przyjmuje jeden z następujących leków, występuje zwiększone ryzyko
wystąpienia obrzęku naczynioruchowego (szybkie puchnięcie skóry w okolicy takiej jak gardło):
- syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy tak zwanych inhibitorów
mTOR (stosowanych w zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu oraz w leczeniu
raka);
- tkankowy aktywator plazminogenu (lek rozpuszczający zakrzepy krwi), zwykle podawany w
szpitalu;
- wildagliptyna, lek stosowany w leczeniu cukrzycy;
- racekadotryl, lek stosowany w leczeniu biegunki.
W przypadku ciąży (lub jej podejrzenia), należy poradzić się lekarza. Nie zaleca się przyjmowania
leku Lisiprol HCT we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować po 3. miesiącu ciąży,
ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku .
Jeśli pacjent ma wątpliwości, czy którykolwiek z wymienionych stanów go dotyczy, powinien przed
przyjęciem leku Lisiprol HCT skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Leczenie alergii, takich jak uczulenie na jad owadów
Należy poinformować lekarza, jeśli przeprowadzane lub planowane jest leczenie zmniejszające
reakcje alergiczne na jad owadów (leczenie odczulające). Przyjmowanie leku Lisiprol HCT podczas
takiego leczenia może spowodować ciężkie reakcje alergiczne.
Zabiegi chirurgiczne
Należy poinformować lekarza lub stomatologa o przyjmowaniu leku Lisiprol HCT, jeśli planowany
jest zabieg operacyjny (w tym zabieg stomatologiczny). Podczas znieczulenia miejscowego lub
ogólnego może wystąpić niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie), jeśli pacjent jednocześnie
przyjmuje lek Lisiprol HCT.
Przyjmowanie leku Lisiprol HCT może wpływać na wyniki niektórych badań krwi
Hydrochlorotiazyd obecny w tym leku, może powodować dodatnie wyniki testów antydopingowych.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to też leków
dostępnych bez recepty i leków ziołowych. Jest to ważne, ponieważ lek Lisiprol HCT może wpływać
na działanie niektórych leków, a niektóre leki mogą mieć wpływ na działanie leku Lisiprol HCT.
Lekarz może zalecić zmianę dawki i (lub) zastosować inne środki ostrożności.
W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z
następujących leków:
- inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (leki przeciwnadciśnieniowe),
- antagonistów receptora angiotensyny II (AIIRA) lub aliskiren ,
- leki zmniejszające stężenie potasu we krwi (hipokaliemia), takie jak diuretyki (leki moczopędne),
środki przeczyszczające, kortykosteroidy (np. prednizon), ACTH (hormon), amfoterycyna (lek
przeciwgrzybiczy), karbenoksolon (lek stosowany w leczeniu owrzodzenia lub stanu zapalnego
błony śluzowej przełyku i jamy ustnej) i pochodne kwasu salicylowego,
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak aspiryna, ibuprofen lub indometacyna,
stosowane w leczeniu bólu mięśni i zapalenia stawów,
- leki stosowane w leczeniu depresji (trójpierścieniowe i czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne),
- leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych, takie jak lit,
- kwas acetylosalicylowy stosowany w dawce większej niż 3 g na dobę,
- suplementy potasu (w tym substytuty soli), leki moczopędne oszczędzające potas i inne leki
zwiększające stężenie potasu we krwi (np. trimetoprym i ko-trimoksazol, stosowane w zakażeniach
wywołanych przez bakterie; cyklosporyna, lek immunosupresyjny stosowany w zapobieganiu
odrzuceniu przeszczepionego narządu oraz heparyna, lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby
zapobiec zakrzepom);
- sole wapnia lub suplementy witaminy D,
- leki przeciwcukrzycowe (insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe, takie jak pochodne
sulfonylomocznika) - podczas stosowania diuretyków tiazydowych może być konieczna zmiana
dawki leku przeciwcukrzycowego,
- leki przeciwastmatyczne,
- leki stosowane w przekrwieniu błony śluzowej nosa lub zatok lub inne leki stosowane w przypadku
przeziębienia (w tym leki dostępne bez recepty),
- leki hamujące reakcje odpornościowe organizmu (immunosupresyjne),
- allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej),
- leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca (takie jak prokainamid),
- leki nasercowe (np. digoksyna) lub inne leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca,
- preparaty złota podawane we wstrzyknięciu (takie jak sodu aurotiojabłczan) stosowane zazwyczaj
w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów,
- kolestyramina i kolestypol (stosowane w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu, zapobiegania
biegunce lub łagodzenia swędzenia),
- leki zwiotczające mięśnie, takie jak tubokuraryna,
- amantadyna (lek przeciwwirusowy, przeciw wirusowi grypy typu A, stosowany jest również w
leczeniu choroby Parkinsona),
- sotalol (lek beta-adrenolityczny),
- lowastatyna (stosowana w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu),
- siarczan dekstranu (stosowany w leczeniu nazywanym aferezą LDL w celu zmniejszenia stężenia
cholesterolu we krwi),
- leki przeciwnowotworowe (np. cyklofosfamid, metotreksat),
- inne leki, które wpływają na pracę serca wywołując częstoskurcz komorowy typu torsade de
pointes.
Następujące leki mogą zwiększać ryzyko obrzęku naczynioruchowego (objawy obrzęku
naczynioruchowego to obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, z trudnościami w przełykaniu lub
oddychaniu):
- leki stosowane do rozpuszczania zakrzepów krwi (tkankowe aktywatory plazminogenu zazwyczaj
podawane w szpitalu),
- leki stosowane najczęściej w zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu oraz w leczeniu
raka (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy tak zwanych inhibitorów
mTOR),
- wildagliptyna, lek stosowany w leczeniu cukrzycy,
- racekadotryl stosowany w leczeniu biegunki.
Alkohol, barbiturany lub środki znieczulające mogą nasilać obniżenie ciśnienia tętniczego. Podczas
zmiany pozycji na stojącą u pacjenta mogą wystąpić zawroty głowy.

Ciąża
Należy poinformować lekarza o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Lekarz zazwyczaj zaleci
przerwanie stosowania leku Lisiprol HCT przed planowaną ciążą lub natychmiast po potwierdzeniu
ciąży i zaleci przyjmowanie innego leku zamiast leku Lisiprol HCT. Nie zaleca się stosowania leku
Lisiprol HCT we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ
stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku.
Karmienie piersią
Należy poinformować lekarza o karmieniu piersią lub zamiarze karmienia piersią. Nie zaleca się
stosowania leku Lisiprol HCT podczas karmienia piersią, zwłaszcza w przypadku karmienia piersią
noworodka lub wcześniaka. Lekarz może zalecić stosowanie innego leku.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
W przypadku, gdy pacjent rozpoczął już przyjmowanie leku Lisiprol HCT, lekarz może
przeprowadzić badania krwi. Lekarz może następnie dostosować dawkę odpowiednio dla danego
pacjenta.
Przyjmowanie leku
Tabletkę należy połknąć, popijając wodą.
Należy starać się przyjmować lek codziennie o tej samej porze. Nie ma znaczenia, czy lek Lisiprol
HCT przyjmowany jest przed czy po posiłku.
Lek Lisiprol HCT należy przyjmować tak długo, jak zaleci lekarz. Leczenie jest długotrwałe. Ważne
jest, aby lek Lisiprol HCT przyjmować codziennie.
Przyjęcie pierwszej dawki
Należy zachować szczególną ostrożność podczas przyjmowania pierwszej dawki lub zwiększania
dawki leku Lisiprol HCT. Może wystąpić większe obniżenie ciśnienia tętniczego niż po zastosowaniu
kolejnych dawek.
Mogą wystąpić zawroty głowy lub oszołomienie. W przypadku wystąpienia takich objawów pomocne
może być przyjęcie pozycji leżącej. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy jak najszybciej
skontaktować się z lekarzem.

Dorośli
Zalecana dawka to jedna tabletka raz na dobę. Lekarz przepisze tabletki o odpowiedniej mocy dla
danego pacjenta.
Jeśli to konieczne, lekarz może zwiększyć dawkę do dwóch tabletek raz dziennie.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią.
Lek Lisiprol HCT zawiera dwa leki: lizynopryl i hydrochlorotiazyd. Następujące działania
niepożądane obserwowane były dla każdego z tych leków stosowanych osobno. Oznacza to również,
że mogą one wystąpić w czasie stosowania leku Lisiprol HCT.
Lekarz może od czasu do czasu pobrać próbki krwi, w celu sprawdzenia, czy stosowanie leku Lisiprol
HCT ma jakikolwiek wpływ na parametry krwi.

Objawy mogą obejmować nagłe wystąpienie:
- obrzęku twarzy, warg, języka lub gardła - może to powodować trudności w połykaniu i (lub)
oddychaniu,
- ciężkiego lub nagłego obrzęku rąk, stóp lub okolicy kostek,
- trudności w oddychaniu (tym świszczący oddech i ucisk w klatce piersiowej),
- silnego swędzenia skóry (z wypukłymi grudkami).
Ciężkie zaburzenia czynności wątroby (bardzo rzadko, mogą występować u mniej niż 1 na 10000
pacjentów)
Objawy mogą obejmować:
- zażółcenie skóry lub oczu, ciemne zabarwienie moczu lub utratę apetytu.
Jeśli takie objawy występują u pacjenta, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Inne możliwe działania niepożądane:
Często (mogą występować u mniej niż 1 na 10 pacjentów):
- ból głowy,
- zawroty głowy lub oszołomienie, szczególnie podczas szybkiego wstawania,
- omdlenie,
- biegunka,
- wymioty,
- kaszel,
- zaburzenia dotyczące nerek (widoczne w badaniach krwi).
Niezbyt często (mogą występować u mniej niż 1 na 100 pacjentów):
- zmiany nastroju, w tym uczucie depresji,
- uczucie mrowienia,
- uczucie wirowania (zawroty głowy),
- zmiany w odczuwaniu smaku,
- trudności w zasypianiu,
- zawał serca lub udar mózgu,
- nietypowe bicie serca,
- zmiana koloru palców u rąk i nóg,
- nieżyt nosa,
- nudności,
- ból brzucha i niestrawność,
- zmiany w wynikach badań krwi, dotyczących czynności wątroby,
- wysypka,
- świąd,
- niezdolność do uzyskania erekcji (impotencja),
- uczucie osłabienia,
- uczucie zmęczenia,
- zwiększone stężenie niektórych substancji we krwi (mocznika, kreatyniny i potasu).
Rzadko (mogą występować u mniej niż 1 na 1000 pacjentów):
- zmiany dotyczące niektórych komórek lub innych składników krwi. Objawy mogą obejmować
uczucie zmęczenia i bladość skóry,
- dezorientacja,
- zmiany dotyczące odczuwania zapachu różnych rzeczy,
- suchość błony śluzowej jamy ustnej,
- wysypka z ciemnoczerwonymi, wypukłymi, swędzącymi wypryskami (pokrzywka),
- wypadanie włosów (łysienie),
- łuszczyca (zaburzenia skórne),
- duże stężenie mocznika we krwi z powodu niewydolności nerek,
- niewydolność nerek,
- powiększenie piersi u mężczyzn,
- zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH),
- małe stężenie sodu we krwi, co może powodować osłabienie, zmęczenie, ból głowy, nudności,
wymioty i kurcze mięśni.
Bardzo rzadko (mogą występować u mniej niż 1 na 10000 pacjentów):
- zaburzenia dotyczące szpiku kostnego lub zmniejszonej liczby komórek krwi i (lub) płytek krwi.
Pacjent może zaobserwować zmęczenie, zakażenia (które mogą być poważne), gorączkę, duszność lub
tendencję do łatwiejszego powstawania siniaków lub krwawienia,
- obrzęk węzłów chłonnych,
- nasilenie reakcji immunologicznych (choroby autoimmunologiczne),
- małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemia). Objawy mogą obejmować uczucie głodu lub osłabienia,
pocenie i szybką czynność serca,
- nagły świszczący oddech lub duszność (skurcz oskrzeli),
- zapalenie płuc (które może spowodować wystąpienie duszności),
- zapalenie zatok (uczucie bólu i pełności w okolicach policzków i oczodołów),
- eozynofilowe zapalenie płuc – do objawów należy:
- zapalenie zatok,
- objawy grypopodobne,
- uczucie coraz większej duszności,
- ból w okolicy żołądka i jelit,
- wysypka skórna,
- uczucie mrowienia lub drętwienia rąk i nóg.
- zapalenie trzustki, które może powodować umiarkowany do silnego ból w nadbrzuszu,
- obrzęk błony śluzowej jelit. Może to wywołać nagły ból brzucha, biegunkę lub wymioty,
- pocenie się,
- ciężkie zaburzenia skóry lub wysypka. Objawy to zaczerwienienie, powstawanie pęcherzy i
łuszczenie się skóry, które może szybko się rozwijać i obejmować powstawanie pęcherzy w jamie
ustnej i nosie,
- zmniejszona ilość moczu lub brak moczu.
Częstość nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych):
- widzenie, czucie lub słyszenie rzeczy nieistniejących (omamy),
- zaczerwienienie skóry.
Możliwe działania niepożądane dotyczące hydrochlorotiazydu (częstość nieznana)
- zapalenie ślinianek,
- zmniejszenie liczby krwinek białych i (lub) płytek krwi. U pacjenta może wystąpić zmęczenie,
zakażenie (które może być ciężkie), gorączka, duszność lub tendencja do łatwiejszego powstawania
siniaków lub krwawienia
- utrata apetytu,
- zwiększenie stężenia cukru (glukozy) we krwi (hiperglikemia),
- obecność cukru w moczu,
- zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi,
- zmiana stężenia elektrolitów we krwi (na przykład małe stężenie sodu i potasu). U pacjenta może
wystąpić osłabienie mięśni, pragnienie, uczucie mrowienia, kurcze i nudności,
- zwiększenie lub duże stężenie tłuszczów we krwi (w tym cholesterolu),
- niepokój,
- depresja,
- trudności w zasypianiu,
- uczucie mrowienia,
- oszołomienie,
- zaburzenia widzenia, które mogą powodować widzenie na żółto,
- krótkotrwałe zaburzenia widzenia,
- silny ból oka z zaczerwienieniem i nagłe zaburzenia widzenia. Jeśli u pacjenta nagle wystąpi ból i
zaczerwienienie oka, należy natychmiast poinformować o tym lekarza; w celu uniknięcia trwałej
utraty wzroku, może być konieczne podjęcie leczenia,
- osłabienie wzroku lub ból oczu na skutek podwyższonego ciśnienia (możliwe objawy gromadzenia
się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko (nadmiernego nagromadzenia płynu między
naczyniówką a twardówką) lub ostrej jaskry zamkniętego kąta),
- uczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego),
- uczucie omdlenia (zwłaszcza podczas wstawania),
- uszkodzenie naczyń krwionośnych, powodujące powstawanie czerwonych lub purpurowych plam na
skórze,
- trudności w oddychaniu. Jeśli w płucach występuje stan zapalny lub płyn, może wystąpić duszność,
- podrażnienie żołądka,
- biegunka,
- zaparcie,
- zapalenie trzustki, które może powodować umiarkowany do silnego ból w nadbrzuszu,
- zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka),
- zaburzenia skórne, w tym wysypka wywołana wrażliwością na światło słoneczne, wysypka, ciężka
wysypka, która pojawia się szybko z pęcherzami lub złuszczaniem się skóry i ewentualnie z
wystąpieniem pęcherzy w jamie ustnej, wystąpienie lub nasilenie reakcji podobnych do tocznia
rumieniowatego lub wystąpienie nietypowych reakcji skórnych,
- reakcje alergiczne,
- kurcze i osłabienie mięśni,
- zaburzenia czynności nerek, które mogą być ciężkie (stwierdzane w badaniach krwi),
- gorączka,
- osłabienie,
- nowotwory złośliwe skóry i warg (nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry).
Lista możliwych działań niepożądanych nie powinna być powodem niepokoju, ponieważ nie muszą
one wystąpić.

Każda tabletka zawiera 10 mg lizynoprylu (w postaci 10,88 mg lizynoprylu dwuwodnego)
oraz 12,5 mg hydrochlorotiazydu.

Pozostałe składniki to:
mannitol (E 421)
indygotyna (E 132), lak
skrobia kukurydziana
skrobia żelowana, kukurydziana
wapnia wodorofosforan dwuwodny
skrobia żelowana, kukurydziana (częściowo żelowana)
magnezu stearynian i tylko w leku Lisiprol HCT, 20 mg+12,5 mg, tabletki
żelaza tlenek żółty (E 172)

Ten lek może powodować sporadycznie występujące zmęczenie lub zawroty głowy, które mogą mieć
wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, szczególnie na początku leczenia
lub w czasie zmiany dawki lub w skojarzeniu z alkoholem. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, nie
należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać narzędzi lub maszyn.
Zanim pacjent przystąpi do wykonywania powyższych działań, powinien poczekać, aż do momentu
poznania indywidualnej reakcji na lek.

GEDEON RICHTER POLSKA Sp. z o.o.
ul. Ks. J. Poniatowskiego 5
05-825 Grodzisk Mazowiecki
POLSKA