Opis
Metoprolol VP jest lekiem wybiórczo blokującym jedną z grup receptorów znajdujących się w mięśniu sercowym (receptory beta1-adrenergiczne).
Działanie
Metoprolol VP jest lekiem wybiórczo blokującym jedną z grup receptorów znajdujących się w mięśniu sercowym (receptory beta1-adrenergiczne). Zablokowanie tych receptorów spowalnia przyspieszoną czynność serca, zmniejsza zwiększone ciśnienie tętnicze krwi, rzadko powodując przy tym hipotonię ortostatyczną (tzn. nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi podczas zmiany pozycji ciała z leżącej na siedzącą lub stojącą, albo z pozycji siedzącej na stojącą), przeciwdziała arytmiom serca, oraz działa kardioprotekcyjnie (tj. ochronnie na serce) zmniejszając częstość bólów dławicowych (wieńcowych).
Wskazania
Lek tej stosowany jest w leczeniu dławicy piersiowej (ból w klatce piersiowej w przebiegu choroby), nadciśnienia tętniczego, czynnościowych zaburzeń krążenia o typie krążenia hiperkinetycznego (stan w którym serce pracuje szybciej lub kurczy się silniej niż normalnie) oraz w tachyarytmii (zaburzenia rytmu serca przebiegające z przyspieszeniem jego czynności).
Przeciwwskazania
Kiedy nie przyjmować leku Metoprolol VP
− jeśli pacjent ma uczulenie na metoprololu winian lub którykolwiek z pozostałych składników tego
leku (wymienionych w punkcie 6) lub inne leki beta-adrenolityczne o podobnej budowie.
− jeśli u pacjenta występuje:
− blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia (zaburzenie, które można leczyć wszczepiając rozrusznik serca);
− wstrząs kardiogenny (sercowopochodny);
− klinicznie istotny rzadkoskurcz zatokowy (spowolnienie pracy serca);
− niewyrównana niewydolność mięśnia sercowego (powoduje duszność i obrzęki kończyn);
− ciężka miażdżyca tętnic obwodowych;
− niedociśnienie;
− kwasica metaboliczna (zwiększone stężenie kwasów w surowicy); − nieleczony guz chromochłonny nadnerczy (rodzaj nowotworu);
− zespół chorego węzła zatokowego (zaburzenie, które można leczyć wszczepiając rozrusznik
serca);
− zawał mięśnia sercowego przebiegający ze znacznym rzadkoskurczem, blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia, niedociśnieniem skurczowym (<100 mmHg) i (lub) ciężką niewydolnością mięśnia sercowego.
− jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowała ciężka astma lub ciężkie stany skurczowe oskrzeli
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania Metoprololu VP należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy zachować szczególną ostrożność:
− jeśli u pacjenta występuje choroba obturacyjna płuc (konieczna może być zmiana dawek leków
stosowanych z powodu tej choroby albo zastosowanie dodatkowego leku);
− gdy u pacjenta zwiększone jest ryzyko reakcji anafilaktycznej (rodzaj reakcji alergicznej, występującej natychmiast po kontakcie z czynnikiem wywołującym alergię), np. gdy w przeszłości wystąpiła taka reakcja po zażyciu jakiegoś leku (w czasie stosowania leku Metoprolol VP reakcje takie mogą mieć szczególnie duże nasilenie oraz być oporne na leczenie adrenaliną);
− jeśli u pacjenta wystąpi znaczny rzadkoskurcz (częstość akcji serca mniejsza niż 55 uderzeń na
minutę), ponieważ w takim przypadku konieczne może być zmniejszenie dawek leku Metoprolol VP lub jego stopniowe odstawienie;
− gdy u pacjenta występuje niewydolność serca lub ograniczona rezerwa sercowa (konieczne może
być podjęcie odpowiedniego leczenia tych stanów przed zastosowaniem leku Metoprolol VP);
− jeśli u pacjenta występuje blok przedsionkowo-komorowy I stopnia (metoprolol może go nasilać);
− gdy u pacjenta występuje cukrzyca (lek może maskować niektóre objawy zbyt niskiego stężenia glukozy we krwi, np. hamować częstoskurcz, oraz powodować konieczność dostosowania dawek leków przeciwcukrzycowych);
− jeśli u pacjenta występuje nadczynność tarczycy lub podejrzewamy taki stan (metoprolol może maskować objawy zbyt dużego stężenia hormonów tarczycy we krwi);
− gdy pacjent leczy się z powodu guza chromochłonnego nadnerczy (w takim przypadku, jednocześnie z metoprololem należy podawać lek blokujący receptory alfa-adrenergiczne, np. doksazosynę);
− jeśli pacjentowi ma być podana adrenalina (jej zastosowanie u osoby przyjmującej metoprolol może spowodować zwiększenie ciśnienia tętniczego oraz rzadkoskurcz);
− gdy u pacjenta ma być przeprowadzony zabieg chirurgiczny (należy powiadomić anestezjologa o przyjmowaniu leku Metoprolol VP, gdyż może spowodować obniżenie ciśnienia);
− jeśli u pacjenta występuje dławica Prinzmetala (metoprolol może zwiększać u takiej osoby liczbę
oraz wydłużać czas trwania bólów dławicowych);
− gdy u pacjenta wystąpi suchość oczu, szczególnie z towarzyszącą wysypką skórną (objawy te mogą świadczyć o wystąpieniu zespołu oczno-śluzówkowo-skórnego, w związku z czym konieczne może być odstawienie leku);
− jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby (konieczne może być wówczas zastosowanie mniejszych dawek leku Metoprolol VP);
− gdy u pacjenta występuje łuszczyca (stosowanie leku może ją nasilać).
Przyjmowanie innych leków
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Szczególnie ważne jest, aby powiadomić lekarza o przyjmowaniu:
− innych leków przeciwnadciśnieniowych, zwłaszcza innych leków beta-adrenolitycznych (np. propranololu, bisoprololu), klonidyny, proazosyny i leków z grupy antagonistów wapnia (np. nifedypiny, diltiazemu);
− kropli do oczu zawierających leki beta-adrenolityczne (np. tymolol);
− leków blokujących zwoje współczulne, takich jak trimetafan (lek stosowany w celu obniżenia ciśnienia tętniczego);
− leków z grupy inhibitorów MAO, takich jak selegilina czy moklobemid (leki stosowane głównie w leczeniu depresji);
− leków przeciwdepresyjnych, takich jak fluoksetyna, paroksetyna czy bupropion;
− leków stosowanych w chorobach psychicznych, takich jak tiorydazyna;
− leków przeciwarytmicznych, takich jak propafenon i amiodaron;
− leków przeciwwirusowych, takich jak rytonawir;
− leków przeciwhistaminowych, takich jak difenhydramina (leki stosowane m.in. w leczeniu uczulenia);
− leków przeciwmalarycznych, takich jak hydroksychlorochina czy chinidyna;
− leków przeciwgrzybiczych, takich jak terbinafina;
− leków przeciwwrzodowych, takich jak cymetydyna;
− nitrogliceryny (lek stosowany w dławicy piersiowej);
− glikozydów naparstnicy (leki stosowane w chorobach serca);
− leków sympatykomimetycznych (leki stosowane m.in. w celu rozszerzenia oskrzeli);
− leków przeciwcukrzycowych, w tym insuliny;
− niesteroidowych leków przeciwzapalnych (leki stosowane głównie w zwalczaniu bólu i stanu zapalnego);
− lidokainy (lek stosowany do znieczulania miejscowego);
− leków stosowanych do znieczulenia ogólnego;
− ryfampicyny (antybiotyk stosowany m.in. w gruźlicy) i innych leków wpływających na aktywność nzymów wątrobowych.
Metoprolol może nasilać i przedłużać działanie alkoholu.
Ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Leku Metoprolol VP nie wolno stosować w okresie ciąży i karmienia piersią, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne.
Stosowanie leku u kobiet w ciąży lub kobiet karmiących piersią może spowodować u płodu, noworodka lub dziecka karmionego piersią m.in. spowolnienie akcji serca, niedociśnienie i zmniejszenie stężenia glukozy we krwi. Jeśli lekarz uzna stosowanie leku Metoprolol VP w czasie ciąży za bezwzględnie konieczne, zastosuje możliwie najmniejsze dawki, a co najmniej 2 do 3 dni przed porodem powinien odstawić lek, aby uniknąć nadmiernej kurczliwości macicy oraz wystąpienia działań niepożądanych u noworodka.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka
Dławica piersiowa: przeciętnie 50 mg 2 lub 3 razy na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę.
Nadciśnienie tętnicze: zwykle 100 do 150 mg na dobę. Dawkę dobową można stosować jednorazowo (rano). Niekiedy wystarczająca jest dawka 50 do 100 mg na dobę.
Objawy krążenia hiperkinetycznego: zwykle 50 mg 1 lub 2 razy na dobę.
Tachyarytmia: 50 mg 2 lub 3 razy na dobę. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 200 – 300 mg na dobę.
Skutki uboczne
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Często (rzadziej niż u 1 na 10, ale częściej niż u 1 na 100 pacjentów) występują:
- zawroty lub bóle głowy
- rzadkoskurcz (spowolnienie pracy serca)
- zmęczenie
- niedociśnienie ortostatyczne (związane ze zmianą pozycji ciała z leżącej na stojącą), niekiedy z omdleniami
- duszność wysiłkowa
- nudności i wymioty
- ból brzucha.
Rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000, ale częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów) występują: depresja, zmniejszenie przytomności umysłu, senność lub bezsenność, koszmary nocne, parestezje (uczucie mrowienia i pieczenia), kurcze mięśni, niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, obrzęki, objaw Raynauda (napadowy skurcz tętnic w obrębie rąk, rzadziej stóp), skurcz oskrzeli (może wystąpić u pacjentów, u których nigdy nie występowała obturacyjna choroba płuc), biegunka lub zaparcie, wysypka skórna (w formie pokrzywki, łuszczycowatych i zwyrodnieniowych zmian skórnych).
Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów) występują:
małopłytkowość (zmniejszenie ilości płytek krwi), zwiększenie masy ciała, zaburzenia osobowości, omamy, zaburzenia widzenia, suchość i (lub) podrażnienie oczu, dzwonienie w uszach, utrata słuchu (po zastosowaniu dawek większych niż zalecane), zaburzenia przewodzenia w obrębie serca, ból w okolicy przedsercowej, nadmierne pocenie się, zgorzel (u pacjentów, u których już wcześniej występowały poważne nieprawidłowości krążenia obwodowego), nieżyt nosa, uczucie suchości w jamie ustnej, nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych, nadwrażliwość na światło, wypadanie włosów, nasilenie łuszczycy, zapalenie stawów, zaburzenia libido i potencji.
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): zapalenie wątroby, zwłóknienie pozaotrzewnowe, choroba Peyroniego (choroba prącia).
Działania niepożądane nasilają się pod wpływem alkoholu.
Skład
- Substancją czynną leku jest metoprololu winian (50 mg w tabletce).
- Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia ziemniaczana, powidon, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), talk, magnezu stearynian.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek może powodować zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, suchość i podrażnienie oczu – w przypadku ich wystąpienia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Producent
ICN Polfa Rzeszów S.A.
ul. Przemysłowa 2
35-959 Rzeszów