Paliperydon, Paliperidonum - dawkowanie, działanie, ulotka, skutki uboczne

  (13)

Paliperydon to lek stosowany głównie w leczeniu schizofrenii oraz zaburzeń schizoafektywnych. Pomaga w regulacji nastroju i zachowania, zmniejszając objawy takie jak halucynacje czy urojenia, a także wpływając na poprawę funkcjonowania społecznego i emocjonalnego. Lek ten jest dostępny w różnych formach, w tym jako tabletki o przedłużonym uwalnianiu oraz jako zastrzyki depot, które podaje się raz na miesiąc lub rzadziej.

Sortuj:

Pokaż 13 z 13 wyników

Paliperydon

Paliperydon

Wskazania do stosowania paliperydony

Paliperydon jest stosowany w leczeniu schizofrenii u osób powyżej 15. roku życia oraz w terapii zaburzeń schizoafektywnych u dorosłych.

Mechanizm działania paliperydonu

Ta substancja aktywna działa jako inhibitor monoamin. Wykazuje silne działanie na receptory serotoninowe 5HT2 oraz dopaminowe D2. Oddziałuje słabiej na receptory adrenergiczne alfa 1, a jeszcze słabiej na alfa 2 i histaminowe H1.

Dawkowanie paliperydonu

Dawkowanie paliperydonu ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta. Zalecana standardowa dawka to 6 mg dziennie. Dawkowanie może się wahać od 3 mg do 12 mg na dobę, zależnie od rodzaju i nasilenia schorzenia. W przypadku potrzeby, dawka może być zwiększana co 3 mg na dobę. U osób z umiarkowanymi lub ciężkimi problemami z funkcjonowaniem nerek, zalecana dawka początkowa to 1,5 mg na dobę.

Przeciwwskazania do stosowania paliperydonu

Paliperydon jest przeciwwskazany u osób z nadwrażliwością na tę substancję lub rysperydon.

Ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu paliperydonu

Skutki uboczne

Bardzo częste: akatyzja, bezsenność, ból głowy, parkinsonizm, sedacja, senność.

Częste: biegunka, depresja, drżenie, dyskineza, dystonia, lęk, mania, nadciśnienie, niestrawność, niewyraźne widzenie, nudności, pobudzenie, suchość błony śluzowej jamy ustnej, świąd, tachykardia, wymioty, wysypka, zaparcia, zawroty głowy, zmęczenie, zwiększenie masy ciała, bradykardia, ,zmniejszenie masy ciała, ból stawów, zapalenie oskrzeli, gorączka, blok przedsionkowo-komorowy, dyskomfort w jamie brzusznej, przekrwienie błony śluzowej nosa, zwiększenie aktywności aminotransferaz, zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, zmniejszenie apetytu, zapalenie zatok, Ból pleców, osłabienie, zakażenie dróg moczowych, ból zęba, bóle mięśniowo-szkieletowe, ból gardła i krtani, zakażenie górnych dróg oddechowych, zwiększenie apetytu, niedociśnienie ortostatyczne, grypa, brak miesiączki.

Niezbyt częste: ból w klatce piersiowej, cukrzyca, duszność, hiperglikemia, hiperprolaktynemia, kołatanie serca, koszmary senne, leukopenia, łysienie, mlekotok, nerwowość, omdlenia, osłabienie mięśni, parestezje, pokrzywka, pragnienie, skurcze mięśni, szum w uszach, trombocytopenia, wyprysk, wzdęcia, zaburzenia koncentracji, zaburzenia smaku, zaburzenia snu, zapalenie pęcherza, zapalenie spojówek, zawroty głowy przy zmianie pozycji, złe samopoczucie, wzrost aktywności enzymów wątrobowych w surowicy krwi, zmniejszenie libido, zaburzenia erekcji, jadłowstręt, zakażenie ucha, ból ucha, krwawienie z nosa, obrzęk twarzy, nietrzymanie moczu, dreszcze, dyskomfort w klatce piersiowej, napady drgawkowe, trądzik, częstomocz, stan splątania, dyskinezy późne, dyskomfort w obrębie piersi, ból piersi, zapalenie płuc, obrzęk języka, niedokrwistość, suchość oka, niedoczulica, dysfagia, zaburzenia miesiączkowania, ból szyi, obrzęk stawów, anorgazmia, zaburzenia funkcji seksualnych, podwyższenie temperatury, dysuria, wzrost aktywności gamma-glutanylotransferazy, zmniejszenie wartości hematokrytu, zaburzenia ejakulacji, zapalenie migdałków, zwiększone stężenie fosfokinazy kreatynowej, zwiększone stężenie trójglicerydów, zapalenie żołądka i jelit, nadpobudliwość psychoruchowa, niedociśnienie.

Rzadkie: agranulocytoza, ginekomastia, hipotonia (niedociśnienie) ortostatyczna, jaskra, migotanie przedsionków, nadwrażliwość, nasilone łzawienie, ,obrzęk naczynioruchowy, priapizm, ,reakcje anafilaktyczne, rumień, zaburzenia koordynacji, zapalenie trzustki, złośliwy zespół neuroleptyczny, żółtaczka, hipoglikemia, neutropenia, nieregularne miesiączkowanie, nagłe zaczerwienienie skóry, ,powiększenie piersi, niedrożność jelit, zespół bezdechu sennego, hipotermia, zaburzenia równowagi, rabdomioliza, zatorowość płucna, śpiączka hipoglikemiczna, zespół odstawienia leku, nieprawidłowe ruchy gałek ocznych, niedokrwienie mózgu, zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, zakrzepica żylna, glukoza w moczu, obrzęk piersi, dysfonia, zakażenie oka, grzybica paznokci, zapalenie tkanki łącznej, zwiększenie liczby eozynofilów, brak reakcji na bodźce, utrata świadomości, przekrwienie dróg oddechowych, odbarwienia skóry, nieprawidłowa postawa, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, cukrzycowa kwasica ketonowa, hiperwentylacja, przekrwienie oka, zapalenie warg, wykwity skórne, łojotokowe zapalenie skóry, sucha skóra, hiperkeratoza.

Wpływ na prowadzenie pojazdów

Pacjenci przyjmujący paliperydon powinni powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, aż do ustalenia, jak lek wpływa na ich zdolności motoryczne i wzrok.

Wpływ na ciążę

Brak jest precyzyjnych danych na temat teratogennego działania paliperydonu, jednak z uwagi na potencjalne działania toksyczne, nie zaleca się jego stosowania u kobiet w ciąży. W przypadku konieczności odstawienia leku, należy to robić stopniowo.

Wpływ na laktację

Ze względu na przenikanie paliperydonu do mleka matki, nie zaleca się jego stosowania podczas karmienia piersią.

Interakcje z lekami

  • Paliperydon w połączeniu z innymi lekami może zwiększać ryzyko drgawek, zaburzeń rytmu serca, bólów głowy, zawrotów, osłabienia, a nawet omdleń spowodowanych spadkiem ciśnienia krwi. Możliwe są również senność, problemy z koncentracją i świadomością.
  • Leki takie jak chlorpromazyna, hydroksyzyna, klozapina, tramadol, zyprazydon, haloperidol, dabrafenib, dasatynib, domperidon, dronedaron, kryzotynib, nilotynib, pazopanib, piperachina, ranolazyna, sakwinawir, sildenafil, sorafenib, sunitynib, toremifen, wandetanib, wardenafil, wemurafenib, enkorafenib, pramipeksol, safinamid, amisulpryd, tetrabenazyna, topiramat, zonisamid, petydyna, citalopram, escitalopram, bupropion, metoklopramid, karbamazepina, ryfampicyna, rysperydon, amitryptylina, doksepina, klomipramina mogą wchodzić w interakcje z paliperydonem, powodując różnorodne działania niepożądane. Współstosowanie tych substancji może prowadzić do zwiększonej sedacji, zawrotów głowy, braku kontroli ruchów, sztywności mięśni, gorączki, potów, biegunki, drżenia, nadmiernego pobudzenia, omamów, a także do podwyższenia temperatury ciała z jednoczesnym niskim wydzielaniem potu, co może skutkować przegrzaniem organizmu.
  • Równoczesne stosowanie karbamazepiny lub ryfampicyny może obniżać stężenie paliperydonu w osoczu, osłabiając jego działanie.
  • Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne w połączeniu z paliperydonem mogą powodować niedociśnienie ortostatyczne i obniżać próg drgawkowy.

Interakcja z alkoholem

Podczas stosowania paliperydonu zaleca się unikanie alkoholu, gdyż obie substancje wpływają na centralny układ nerwowy.

Inne środki ostrożności

  • Ostrożność w stosowaniu paliperydonu jest zalecana u pacjentów z intensywnym pobudzeniem lub ostrych stanach psychotycznych.
  • Pacjenci z chorobami sercowo-naczyniowymi, niestabilnym rytmem serca, lub historią takich zaburzeń w rodzinie, powinni być pod szczególną obserwacją.
  • Kobiety z historią nowotworów prolaktynozależnych powinny ostrożnie podchodzić do terapii paliperydonem ze względu na jego wpływ na poziom prolaktyny.
  • Pacjenci z przeszłością drgawkową lub obniżonym progiem drgawkowym, a także osoby starsze z demencją, są bardziej narażone na ryzyko udaru mózgu podczas stosowania tego leku.
  • W przypadku wystąpienia hipertermii, sztywności mięśni, czy zmian w świadomości wskazujących na złośliwy zespół neuroleptyczny, należy natychmiast przerwać leczenie paliperydonem. Szczególnie narażeni są pacjenci z chorobą Parkinsona.
  • Pacjenci z zaburzeniami glikemii powinni być monitorowani, gdyż lek może podnosić poziom cukru we krwi, co jest ryzykowne dla diabetyków.
  • Nie jest w pełni znany wpływ paliperydonu na funkcjonowanie nerek i wątroby, dlatego dawkowanie powinno być dokładnie dostosowane.
  • Pacjenci przyjmujący alfa-adrenomimetyki i doświadczający priapizmu trwającego 3-4 godziny muszą niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
  • Przed rozpoczęciem terapii paliperydonem, należy dokładnie zbadać ryzyko zakrzepicy i zaburzeń krążenia, stosując się do zaleceń lekarza.

Portal ma charakter edukacyjny. Staramy się, aby treści były poprawne merytorycznie, jednak nie powinny zastępować porady lekarza lub farmaceuty, dietetyka, kosmetologa czy fizjoterapeuty odnoszącej się do indywidualnej sytuacji pacjenta. Redakcja i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za skutki zastosowania się do zamieszczonych informacji. Prosimy, skonsultuj się ze specjalistą, zanim zdecydujesz o podjęciu danej terapii mającej wpływ na Twoje zdrowie.

checkout.warnings.Notice