Pentoksyfilina
Wskazania do stosowania pentoksyfiliny
Pentoksyfilina to lek zaliczany do metyloksantyn, który poprawia krążenie krwi, szczególnie w kończynach i mózgu. Jest zalecana w przypadku chromania przestankowego, które objawia się bólem mięśni nóg podczas wysiłku, ustępującym po odpoczynku. Lek jest również stosowany przy niedokrwieniu mózgu, w tym po udarze oraz przy problemach z koncentracją, zawrotach głowy i zaburzeniach pamięci. Ponadto, pentoksyfilina jest wykorzystywana w leczeniu zaburzeń krążeniowych w obrębie oka, w tym siatkówki i naczyniówki, a także w przypadkach dysfunkcji ucha wewnętrznego, w tym przy problemach ze słuchem czy jego nagłą utratą, gdzie przyczyną są zaburzenia krążenia.
Mechanizm działania pentoksyfiliny
Pentoksyfilina oraz jej produkty przemiany materii usprawniają krążenie oraz obniżają gęstość krwi. Lek ten poprawia dostarczanie tlenu do tkanek, szczególnie tam, gdzie występują zmiany patologiczne. Substancja podwyższa giętkość czerwonych krwinek i ogranicza ich skupianie się. Dodatkowo, zmniejsza skłonność płytek krwi do tworzenia zatorów poprzez stymulację wytwarzania prostacykliny i zmniejsza poziom fibrynogenu, który odpowiada za krzepliwość krwi. Pentoksyfilina przeciwdziała też przywieraniu leukocytów do ścianek naczyń, co zmniejsza ich aktywność i ogranicza możliwe uszkodzenia wewnętrznej warstwy naczyń. Wpływa nieznacznie na rozszerzanie się naczyń krwionośnych oraz lekko zwiększa siłę skurczu mięśnia sercowego.
Dawkowanie pentoksyfiliny
Pentoksyfilinę podaje się zarówno doustnie, jak i dożylnie. Dawka jest ustalana indywidualnie, biorąc pod uwagę stan zdrowia, wiek, wagę i towarzyszące choroby pacjenta. Dla osób z niskim lub niestabilnym ciśnieniem krwi, problemami nerkowymi lub wątrobowymi, dawka jest dostosowywana przez lekarza.
Doustnie:
Zazwyczaj zaleca się od 300 do 1200 mg dziennie. Tabletki przyjmuje się całkowicie, po jedzeniu, popijając płynami.
Dożylnie:
Dawki dla dorosłych wahają się od 100 do 600 mg na dzień. Terapię dożylną można łączyć z doustną, lecz łączna dawka nie powinna przekraczać 1200 mg na dobę. Podczas dożylnego podawania pacjent powinien pozostać w pozycji leżącej.
Przeciwwskazania do stosowania pentoksyfiliny
Pentoksyfilina jest przeciwwskazana przy uczuleniu na lek, niedawno przebytym zawale serca lub udarze, krwotoku w siatkówce, intensywnych krwawieniach i stanach zwiększających ryzyko krwotoku.
Ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu pentoksyfiliny
Skutki uboczne
Rzadkie: arytmia, pokrzywka, reakcje anafilaktyczne, reakcje nadwrażliwości, rumień, świąd, tachykardia, zawroty głowy, bóle głowy, reakcje anafilaktyczne.
Bardzo rzadkie: pobudzenie, trombocytopenia, zaburzenia snu, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, objawy dławicy piersiowej, cholestaza wewnątrzwątrobowa.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Pentoksyfilina może powodować objawy takie jak zawroty głowy, które wpływają na możliwość bezpiecznego kierowania pojazdami i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
Wpływ na ciążę
W przypadku ciąży, zaleca się unikać stosowania pentoksyfiliny ze względu na niewystarczające dane dotyczące bezpieczeństwa.
Wpływ na laktację
Podczas karmienia piersią, pentoksyfilina przechodzi do mleka matki, ale jest to ilość uznawana za niewielką. Pomimo to, zaleca się ostrożność i stosowanie leku tylko w sytuacjach koniecznych ze względu na brak pełnych danych.
Interakcje z lekami
- Pentoksyfilina może zwiększać ryzyko krwawień, szczególnie gdy jest stosowana z niektórymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), takimi jak deksketoprofen czy ketoprofen, a także z paracetamolem.
- Substancja nasila efekt terapeutyczny leków przeciwzakrzepowych, takich jak treprostinil, acenokumarol, tiklopidyna i warfaryna, co może wydłużyć czas krwawienia. Dodatkowo, może nasilać działania niepożądane metoksalenu, zwiększając ryzyko reakcji skórnych w dermatologii.
- Pentoksyfilina w połączeniu z lekami na nadciśnienie, jak ambrisentan czy różne sartany (np. azylsartan, eprosartan, irbesartan), może powodować nadmierne obniżenie ciśnienia krwi.
- Interakcje z lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak gliklazyd czy insuliny różnych typów, mogą nasilać ich działanie hipoglikemiczne, dlatego konieczna jest regularna kontrola poziomu cukru we krwi.
- Współstosowanie z beta-blokerami, lekami na serce, jak acebutolol czy atenolol, może prowadzić do nadmiernego spadku ciśnienia.
- Pentoksyfilina może potęgować działanie teofiliny, zwiększając ryzyko dolegliwości żołądkowych, pobudzenia lub drżeń.
- Stosowanie tego leku razem z ciprofloksacyną może zwiększyć stężenie pentoksyfiliny we krwi, nasilając jej działania niepożądane.
- Połączenie z lekami rozszerzającymi naczynia, jak monoazotan izosorbidu, może przyczynić się do obniżenia ciśnienia krwi.
Inne środki ostrożności
- Lek należy stosować ostrożnie przy niskim ciśnieniu, niestabilnym krążeniu i poważnej chorobie wieńcowej. Wskazane jest rozpoczynać terapię od niskich dawek, stopniowo je zwiększając.
- W przypadku dysfunkcji nerek i wątroby należy odpowiedni zmniejszyć dawkę (gdy klirens kreatyniny <30 ml/min).
- Monitorować osoby z arytmią, po zawale serca, z niskim ciśnieniem i tendencją do krwawień oraz przyjmujących leki przeciwcukrzycowe.
- W przypadku reakcji anafilaktycznych leczenie pentoksyfiliną należy przerwać.
Portal ma charakter edukacyjny. Staramy się, aby treści były poprawne merytorycznie, jednak nie powinny zastępować porady lekarza lub farmaceuty, dietetyka, kosmetologa czy fizjoterapeuty odnoszącej się do indywidualnej sytuacji pacjenta. Redakcja i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za skutki zastosowania się do zamieszczonych informacji. Prosimy, skonsultuj się ze specjalistą, zanim zdecydujesz o podjęciu danej terapii mającej wpływ na Twoje zdrowie.