Rasagilina, Rasagilinum - dawkowanie, działanie, ulotka, skutki uboczne

Wskazania do stosowania rasagiliny

Rasagilina, będąca inhibitorem monoaminooksydazy, podnosi poziom dopaminy w mózgu. Jest stosowana jako jedyny lek w leczeniu choroby Parkinsona. Dodatkowo, wspomaga terapię w sytuacjach, gdy efekty lewodopy, innego leku na Parkinsona, słabną.

Mechanizm działania rasagiliny

Rasagilina działa jako trwały inhibitor monoaminooksydazy typu B (MAO-B), enzymu odpowiedzialnego za rozkład dopaminy w mózgu. Blokada MAO-B prawdopodobnie zwiększa poziom dopaminy poza komórkami nerwowymi. To zwiększenie może wzmacniać działanie dopaminy, co przekłada się na lepsze funkcjonowanie neuronów motorycznych zależnych od dopaminy.

Dawkowanie rasagiliny

Dawkę rasagiliny ustala się indywidualnie, biorąc pod uwagę wiek, wagę oraz inne choroby pacjenta. Lek można zażywać niezależnie od posiłków. Standardowa dawka w leczeniu Parkinsona to 1 mg dziennie, możliwe jest łączenie z lewodopą.

Przeciwwskazania do stosowania rasagiliny

Rasagilina nie powinna być stosowana przez osoby uczulone na ten lek oraz przez pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Ostrzeżenia i środki ostrożności przy  stosowaniu rasagiliny

Skutki uboczne

Bardzo częste: ból głowy, dyskineza.

Częste: bóle mięśniowe, depresja, hipotonia (niedociśnienie) ortostatyczna, leukopenia, nagłe parcie na mocz, nietypowe sny, nudności, ogólna wysypka, alergia, rak skóry, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wymioty, wzdęcia, zapalenie skóry, zapalenie spojówek, zaparcia, zawroty głowy, złe samopoczucie, zmniejszenie łaknienia, zmniejszenie masy ciała, ból brzucha, gorączka, zaburzenia równowagi, bóle stawów, dławica piersiowa, ból szyi, upadki, objawy grypopodobne, nieżyt nosa, zespół cieśni nadgarstka, bóle kości.

Niezbyt częste: splątanie, zawał serca, wysypka pęcherzowa, udar naczyniowy mózgu, czerniak skóry.

Wpływ na prowadzenie pojazdów

Leczenie rasagiliną może wywoływać senność, a nawet nagłe zasypianie. Pacjenci powinni ocenić swoją zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Osoby doświadczające senności lub spontanicznego zasypiania nie powinny prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych, ze względu na ryzyko wypadku.

Wpływ na ciążę

Badania na zwierzętach nie potwierdziły bezpieczeństwa stosowania rasagiliny w ciąży. Brak jest również badań na ludziach. Zaleca się unikanie stosowania tego leku w ciąży.

Wpływ na laktację

Nie zaleca się stosowania rasagiliny przez kobiety karmiące piersią. Substancja czynna może przenikać do mleka matki. Istnieje również możliwość, że rasagilina może obniżać produkcję prolaktyny, co wpływa na ilość wytwarzanego mleka.

Interakcje z lekami

Rasagilina i Inhibitory Monoaminooksydazy:

Nie wolno łączyć rasagiliny z innymi inhibitorami monoaminooksydazy, takimi jak selegilina, trancylopromina, moklobemid czy iproniazyd. Należy zachować co najmniej 14-dniową przerwę między stosowaniem tych leków a rasagiliną.

Rasagilina i Petydyna:

Leku nie powinno się stosować równocześnie z petydyną. Wymagany jest co najmniej 14-dniowy odstęp między ich przyjmowaniem.

Interakcje z Innymi Substancjami:

Rasagilina może wchodzić w interakcje z różnymi grupami leków, zwiększając ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Do tych grup należą:

• Tryptany (np. almotryptan, eletryptan, naratryptan), leki przeciwmigrenowe,
• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina, doksepina, klomipramina),
• Leki przeciwlękowe wpływające na przekaźnictwo serotoninergiczne (np. buspiron),
• Selektorywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i noradrenaliny (SNRI), np. citalopram, dapoksetyna, duloksetyna, escitalopram,
• Substancje przeciwkaszlowe działające ośrodkowo (np. dekstrometorfan),
• Agoniści receptora opioidowego (np. fentanyl, metadon),
• Inne leki przeciwpadaczkowe, przeciwdepresyjne, agonisty receptorów dopaminowych i inne.

Interakcja z alkoholem

Spożywanie alkoholu w trakcie stosowania rasagiliny może nasilać działanie depresyjne na układ nerwowy. Może to prowadzić do senności, problemów z koordynacją ruchową oraz zawrotów głowy.

Inne środki ostrożności

• Stosowanie rasagiliny może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia czerniaka. Badania wskazują, że ryzyko to jest związane z chorobą Parkinsona, a nie bezpośrednio z lekiem.
• W przypadku pogorszenia funkcji wątroby podczas stosowania leku, należy przerwać leczenie. Stosowanie leku jest przeciwwskazane przy ciężkiej niewydolności wątroby.
• Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z miejscowo działającymi sympatykomimetykami lub dekstrometorfanem.
• Stosowanie rasagiliny w połączeniu z lewodopą może zwiększać ryzyko dyskinezy. Należy zachować ostrożność u pacjentów z ryzykiem spadku ciśnienia tętniczego.
• Podczas leczenia  mogą wystąpić zaburzenia kontroli impulsów, takie jak uzależnienie od hazardu, niekontrolowane wydawanie pieniędzy, impulsywne zachowania czy zwiększone libido. W takich przypadkach należy skonsultować się z lekarzem.
• Leczenie rasagiliną może powodować senność w ciągu dnia oraz spontaniczne zasypianie. Pacjenci powinni być świadomi ryzyka nagłego zaśnięcia, a osoby, które doświadczyły tego zjawiska, nie powinny prowadzić pojazdów ani obsługiwać ciężkich maszyn.