Zuklopentyksol, Zuclopenthixolum - dawkowanie, działanie, ulotka, skutki uboczne

  (2)

Zuklopentyksol to lek przeciwpsychotyczny, który należy do grupy neuroleptyków, będących pochodnymi tioksantenu. Jest stosowany głównie w leczeniu schizofrenii i innych zaburzeń psychotycznych. Działa poprzez blokadę receptorów dopaminowych D1 i D2 w mózgu, co pomaga zmniejszyć objawy psychotyczne, takie jak omamy czy urojenia.

Sortuj:

Pokaż 2 z 2 wyników

      Zuklopentyksol

      Zuklopentyksol

      Wskazania do stosowania zuklopentyksolu

      Zuklopentyksol to lek przeciwpsychotyczny z grupy neuroleptyków, pochodnych tioksantenu. Stosuje się go w ostrym leczeniu psychotycznych stanów w schizofrenii i manii. Lek pomaga na pobudzenie ruchowe, agresję, niepokój, omamy i urojenia. W chorobie afektywnej dwubiegunowej używa się go w fazie maniakalnej. Dostępny jest w formie wstrzyknięć (octan i dekanonian zuklopentyksolu) oraz tabletek (dichlorowodorek zuklopentyksolu).

      Mechanizm działania zuklopentyksolu

      Lek działa poprzez blokadę receptorów dopaminowych D1 i D2. Jest także antagonista receptorów alfa1-adrenergicznych oraz serotoninowych 5-HT2. Dodatkowo, lek w mniejszym zakresie działa na receptory histaminowe H1.

      Dawkowanie zuklopentyksolu

      • Dawkowanie doustne zależy od stanu pacjenta, wieku i innych chorób, np. wątroby. Rozpoczyna się od małych dawek, zwiększanych co 2-3 dni. Maksymalna dawka dobowa to 150 mg w przypadku schizofrenii i manii. W leczeniu podtrzymującym stosuje się 20-40 mg dziennie. Dzieciom nie podaje się tego leku. Starsi pacjenci otrzymują najmniejsze skuteczne dawki.
      • Dekanonian zuklopentyksolu podaje się domięśniowo, dawkę i częstotliwość ustala się indywidualnie. Zazwyczaj wynosi to 200-400 mg co 14-28 dni. Octan zuklopentyksolu, również podawany domięśniowo, stosuje się co 24-35 godzin w dawkach 50-150 mg, maksymalnie przez 14 dni.

      Przeciwwskazania do stosowania zuklopentyksolu

      Nie stosować u osób z nadwrażliwością na zuklopentyksol, w śpiączce, zaburzeniach świadomości i zapaści krążeniowej.

      Ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu suklopentyksolu

      Skutki uboczne

      Bardzo częste: akatyzja, senność, suchość błony śluzowej jamy ustnej.

      Częste: bezsenność, biegunka, ból głowy, bóle mięśniowe, depresja, zwiększenie łaknienia, drżenie, duszność, wielomocz, złe samopoczucie, osłabione widzenie, Zaburzenia uwagi, zaburzenia oddawania moczu, kołatanie serca, zmęczenie, przekrwienie błony śluzowej nosa, lęk, wymioty, zaburzenia chodu, nerwowość, niestrawność, amnezja, zatrzymanie moczu, parestezje, zawroty głowy, pobudzenie, zaburzenia akomodacji, nadmierne pocenie się, hipertonia, zwiększenie masy ciała, dystonia, astenia, zaparcia, świąd, tachykardia, ślinotok, zmniejszony popęd płciowy, nieprawidłowe marzenia senne.

      Niezbyt częste: migrena, omdlenia, parkinsonizm, pragnienie, szum w uszach, wysypka, wzdęcia brzucha, gazy, zmniejszenie łaknienia, nadwrażliwość na światło, zmniejszenie masy ciała, ból brzucha, zaburzenia wytrysku, uderzenia gorąca, zaburzenia wzwodu, podwyższone stężenie bilirubiny i enzymów wątrobowych, suchość pochwy, szczękościsk, plamica, ataksja, apatia, zmiany pigmentacyjne na skórze, stan splątania, dyskinezy późne, kręcz szyi, sztywność mięśni, drgawki, zaburzenia orgazmu, zwiększony popęd płciowy, dyskineza, nieznaczne rozszerzenie źrenic, koszmary senne, łojotok, niedociśnienie, hipotonia, napady przymusowego patrzenia z rotacją gałek ocznych.

      Rzadkie: hiperprolaktynemia, hiperlipidemia, hiperglikemia, priapizm, ginekomastia, trombocytopenia, agranulocytoza, reakcje nadwrażliwości, obniżenie tolerancji glukozy, mlekotok, leukopenia, neutropenia, wydłużenie odstępu QT, reakcje anafilaktyczne, brak miesiączki.

      Bardzo rzadkie: złośliwy zespół neuroleptyczny, polekowe zapalenie wątroby, żółtaczka, zaburzenia zatorowo-zakrzepowe.

      Wpływ na prowadzenie pojazdów

      Lek może negatywnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów, obniżając koncentrację i pogarszając widzenie.

      Wpływ na ciążę

      Badania na zwierzętach nie wykazały toksycznego wpływu na płód, ale stosowanie w ostatnim trymestrze ciąży może powodować zespół odstawienny u noworodków.

      Wpływ na laktację

      Lek przenika do mleka matki, ale ryzyko dla dziecka jest niskie. Wymaga obserwacji dziecka, szczególnie w pierwszych 4 tygodniach po porodzie.

      Interakcje z lekami

      Zuklopentyksol może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, wpływając na ich metabolizm, efekt terapeutyczny lub zwiększając ryzyko działań niepożądanych. Należy unikać łączenia go z lekami opioidowymi oraz niektórymi lekami przeciwnadciśnieniowymi i przeciwdepresyjnymi.

      Interakcja z alkoholem

      Nie zaleca się łączenia z alkoholem.

      Inne środki ostrożności

      • Należy uważać przy cukrzycy, chorobach serca, zaburzeniach elektrolitowych.
      • Lek może wydłużać odstęp QT i prowadzić do zaburzeń rytmu serca.
      • Możliwe wystąpienie złośliwego zespołu neuroleptycznego (NMS).
      • Ostrożnie stosować u osób z problemami wątroby, drgawkami, organicznym zespołem mózgowym. Zwiększa ryzyko żylnej choroby zatorowo-zakrzepowej, zwłaszcza u starszych osób z demencją.
      • Lek może wpływać na ciśnienie krwi.

      Portal ma charakter edukacyjny. Staramy się, aby treści były poprawne merytorycznie, jednak nie powinny zastępować porady lekarza lub farmaceuty, dietetyka, kosmetologa czy fizjoterapeuty odnoszącej się do indywidualnej sytuacji pacjenta. Redakcja i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za skutki zastosowania się do zamieszczonych informacji. Prosimy, skonsultuj się ze specjalistą, zanim zdecydujesz o podjęciu danej terapii mającej wpływ na Twoje zdrowie.

      checkout.warnings.Notice