Tamiron, 0,4 mg, 30 kapsułek o przedłużonym uwalnianiu, twardych

Tamiron, 0,4 mg, 30 kapsułek o przedłużonym uwalnianiu, twardych zawiera substancję czynną tamsulosyny chlorowodorek, który zaliczany jest do wybiórczych antagonistów receptora alfa1A/1D-adrenergicznego.

Zmniejsza napięcie mięśni gładkich gruczołu krokowego i cewki moczowej, umożliwiając łatwiejszy przepływ moczu przez cewkę moczową i ułatwiając oddawanie moczu. Ponadto, zmniejsza odczucie parcia na mocz.

Tamiron stosuje się u mężczyzn w leczeniu objawów ze strony dolnych dróg moczowych, związanych z powiększeniem gruczołu krokowego (łagodny rozrost gruczołu krokowego). Do tych objawów można zaliczyć trudności w oddawaniu moczu (osłabiony strumień moczu), oddawanie moczu kroplami, parcie na mocz oraz potrzeba częstego oddawania moczu w nocy i w ciągu dnia.

Tamiron nie jest wskazany do stosowania u kobiet.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- zwykle przyjmuje się jedną kapsułkę (0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku) na dobę, po pierwszym posiłku danego dnia.
- kapsułki należy przyjmować w całości, na stojąco lub siedząco (nie na leżąco), popijając szklanką wody.
- kapsułek nie należy przełamywać, żuć ani rozrywać.
- nie jest konieczne dostosowanie dawki dla osób starszych.

Lekarz przepisał dawkę dostosowaną do pacjenta i jego schorzenia, określając jednocześnie czas trwania leczenia. Nie należy zmieniać przepisanej dawki bez wcześniejszego porozumienia się z lekarzem.

Jeżeli pacjent poczuje, że działanie leku Tamiron jest zbyt silne lub za słabe, powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli u pacjenta wystąpi jakiekolwiek z poniższych poważnych działań niepożądanych:
- nagły miejscowy obrzęk tkanek miękkich (np. gardła lub języka), trudności w oddychaniu i/lub świąd oraz wysypka, często w postaci reakcji alergicznej (obrzęk naczynioruchowy). Może wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 pacjentów.
- wysypka, zapalenie skóry i/lub błon śluzowych warg, oczu, jamy ustnej, przewodów nosowych lub narządów rozrodczych oraz powstawanie na nich pęcherzy (zespół Stevensa-Johnsona). Może wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów.
- priapizm (bolesny, długotrwały, niezamierzony wzwód, który wymaga natychmiastowego leczenia). Może wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów.
- wysypka skórna, która może powodować powstawanie pęcherzy i wyglądać jak małe tarcze strzelnicze (ciemny punkt otoczony jaśniejszym obszarem i ciemnym okręgiem wokół krawędzi) zwana rumieniem wielopostaciowym. Częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
- rozległa czerwona wysypka skórna z niewielkimi pęcherzami zawierającymi ropę (exfoliative dermatitis). Częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
Do innych działań niepożądanych należą:
Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów)
- zawroty głowy, szczególnie przy siadaniu lub podczas wstawania
- zaburzenia wytrysku
- brak wytrysku
- wytrysk wsteczny. Oznacza to, że nasienie nie wydostaje się na zewnątrz przez cewkę moczową, lecz zamiast tego trafia do pęcherza moczowego. Zjawisko to jest nieszkodliwe.
Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 100 pacjentów)
- ból głowy
- kołatanie serca (serce bije szybciej niż zwykle, co jest również zauważalne)
- zmniejszone ciśnienie krwi, np. po szybkim wstaniu z pozycji siedzącej lub leżącej, czasem powiązane z zawrotami głowy
- katar lub zablokowany nos (zapalenie błony śluzowej nosa)
- zaparcie
- biegunka
- nudności i wymioty
- osłabienie (astenia)
- wysypki
- swędzenie i pokrzywka.
Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 pacjentów)
- omdlenie.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów)
- zaburzenia rytmu serca (migotanie przedsionków, arytmia, częstoskurcz)
- trudności z oddychaniem (duszność).
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- zaburzenia widzenia i niewyraźne widzenie
- krwawienie z nosa
- suchość w jamie ustnej.
Jeżeli pacjent musi zostać poddany chirurgicznemu zabiegowi okulistycznemu z powodu zmętnienia soczewki oka (zaćma) lub z powodu podwyższonego ciśnienia wewnątrz gałki ocznej (jaskra), a przyjmuje lub niedawno przyjmował lek Tamiron, może wystąpić problem z rozszerzeniem źrenicy i podczas zabiegu może zwiotczeć tęczówka (kolorowa część oka).

- Substancją czynną leku jest tamsulosyny chlorowodorek. Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku.
- Pozostałe składniki to:
Składniki kapsułki: celuloza mikrokrystaliczna, talk, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1) dyspersja 30%, triacetyna, wapnia stearynian.
Otoczka kapsułki: indygokarmina (E 132), żelaza tlenek czerwony (E 172), żelaza tlenek żółty (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna, sodu laurylosiarczan.
Tusz: szelak, żelaza tlenek czarny (E 172).

Orion Corporation Orion Pharma
Orionintie 1
FI-02200 Espoo
Finlandia