Vanatex HCT, 160 mg+12,5 mg, 28 tabletek powlekanych

Vanatex HCT, 160 mg+12,5 mg, 28 tabletek powlekanych zawiera dwie substancje czynne: walsartan i hydrochlorotiazyd. Obie te substancje pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze (nadciśnienie).

Lek Vanatex HCT zawiera dwie substancje czynne: walsartan i hydrochlorotiazyd.
- Walsartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II, które pomagają kontrolować wysokie ciśnienie krwi. Angiotensyna II jest substancją powstającą w organizmie człowieka, która powoduje skurcz naczyń krwionośnych, tym samym podwyższając ciśnienie krwi. Walsartan działa poprzez blokowanie aktywności angiotensyny II. W efekcie naczynia krwionośne rozszerzają się i ciśnienie krwi zmniejsza się.
- Hydrochlorotiazyd należy do grupy leków nazywanych tiazydowymi lekami moczopędnymi (diuretykami). Hydrochlorotiazyd zwiększa ilość wydalanego moczu, co również obniża ciśnienie krwi.

Lek Vanatex HCT jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, którego nie udaje się kontrolować podaniem tylko jednej substancji czynnej.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Należy powiedzieć lekarzowi o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Lekarz zazwyczaj zaleci przerwanie stosowania leku Vanatex HCT przed planowaną ciążą lub natychmiast po potwierdzeniu ciąży oraz zaleci stosowanie innego leku zamiast leku Vanatex HCT. Nie zaleca się stosowania leku Vanatex HCT we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3. miesiącu w ciąży, ponieważ może on poważnie zaszkodzić dziecku, jeśli zostanie zastosowany w tym okresie.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka karmi piersią lub zamierza rozpocząć karmienie piersią.
Nie zaleca się stosowania leku Vanatex HCT u matek karmiących piersią. Lekarz może zalecić stosowanie innego leku, jeśli pacjentka zamierza karmić piersią, szczególnie noworodka lub wcześniaka.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Takie postępowanie pomoże uzyskać najlepsze rezultaty i zmniejszyć ryzyko działań niepożądanych.

Osoby z wysokim ciśnieniem tętniczym często nie dostrzegają żadnych jego objawów. Wiele z nich czuje się dość dobrze. Dlatego tym ważniejsze jest zgłaszanie się na wizyty u lekarza, nawet w przypadku dobrego samopoczucia.

Lekarz określi dokładną liczbę tabletek leku Vanatex HCT, jaką należy zażywać. W zależności od reakcji na leczenie może zalecić zwiększenie lub zmniejszenie dawki leku.
- Zalecana dawka leku Vanatex HCT to jedna tabletka na dobę.
- Nie należy zmieniać dawki ani przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.
- Lek należy przyjmować codziennie o tej samej porze, zwykle w godzinach porannych.
- Lek Vanatex HCT można przyjmować z posiłkiem lub bez.
- Tabletkę należy połknąć popijając szklanką wody.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niektóre działania niepożądane mogą być poważne i wymagać natychmiastowej pomocy lekarskiej - należy natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpią takie objawy jak:
- obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w połykaniu, pokrzywka i trudności w oddychaniu (objawy obrzęku naczynioruchowego);
- ciężka choroba skóry powodująca wysypkę, zaczerwienienie skóry, powstawanie pęcherzy na wargach, oczach lub błonie śluzowej jamy ustnej, złuszczanie się skóry, gorączkę (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka);
- pogorszenie widzenia lub ból oczu z powodu podwyższonego ciśnienia (możliwe objawy ostrej jaskry zamkniętego kąta);
- gorączka, ból gardła, częstsze zakażenia (agranulocytoza).

Powyższe działania niepożądane są bardzo rzadkie lub ich częstość jest nieznana.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast przerwać stosowanie leku Vanatex HCT i skontaktować się z lekarzem.

Do innych działań niepożądanych należą:
Niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 pacjentów):
- kaszel;
- niskie ciśnienie tętnicze;
- uczucie „pustki” w głowie;
- odwodnienie (z uczuciem pragnienia, suchością błony śluzowej jamy ustnej i języka, rzadkim oddawaniem moczu, ciemnym zabarwieniem moczu, suchą skórą);
- ból mięśni;
- uczucie zmęczenia;
- mrowienie lub drętwienie;
- nieostre widzenie;
- szumy (np. syczenie, brzęczenie) uszne.

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):
- zawroty głowy;
- biegunka;
- ból stawów.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- trudności w oddychaniu;
- znaczne zmniejszenie ilości oddawanego moczu;
- małe stężenie sodu we krwi (które może wywołać uczucie zmęczenia, dezorientację, drżenie mięśni i (lub) drgawki w ciężkich przypadkach);
- małe stężenie potasu we krwi (któremu niekiedy towarzyszy osłabienie mięśni, kurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca);
- mała liczba krwinek białych (z takimi objawami jak gorączka, zakażenia skóry, ból gardła lub owrzodzenia jamy ustnej spowodowane zakażeniami, osłabienie);
- zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi (które może, w ciężkich przypadkach, wywoływać zażółcenie skóry i oczu);
-zwiększenie stężenia azotu mocznikowego i kreatyniny we krwi (co może wskazywać na nieprawidłową czynność nerek);
- zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi (co może, w ciężkich przypadkach, wywołać dnę);
- omdlenie.

Działania niepożądane zgłaszane po zastosowaniu samego walsartanu lub samego hydrochlorotiazydu, których nie obserwowano po podaniu leku Vanatex HCT:

Walsartan
Niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 pacjentów):
- uczucie wirowania;
- ból brzucha.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- pęcherze na skórze (objaw pęcherzowego zapalenia skóry);
- wysypka skórna ze swędzeniem lub bez, przebiegająca z niektórymi z następujących objawów przedmiotowych i podmiotowych: gorączką, bólem stawów, bólem mięśni, obrzękiem węzłów chłonnych i (lub) objawami grypopodobnymi;
- wysypka, fioletowo-czerwone plamy, gorączka, swędzenie (objawy zapalenia naczyń krwionośnych);
- mała liczba płytek krwi (czasami z nietypowym krwawieniem lub powstawaniem sińców);
- duże stężenie potasu we krwi (czasami z kurczami mięśni, zaburzeniami rytmu serca);
- reakcje alergiczne (z takimi objawami jak wysypka, swędzenie, pokrzywka, trudności w oddychaniu lub połykaniu, zawroty głowy);
- obrzęk, zwłaszcza twarzy i gardła; wysypka; swędzenie;
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;
- zmniejszenie stężenia hemoglobiny i odsetka czerwonych krwinek we krwi (oba te czynniki w ciężkich przypadkach mogą wywołać niedokrwistość);
- niewydolność nerek;
- zmniejszenie stężenia sodu we krwi (które może wywołać zmęczenie, dezorientację, drżenie mięśni i (lub) drgawki w ciężkich przypadkach).

Hydrochlorotiazyd

Bardzo często (występują u co najmniej 1 na 10 pacjentów):
- małe stężenie potasu we krwi;
- zwiększenie stężenia lipidów we krwi.

Często (występują u mniej niż 1 na 10 pacjentów):
- małe stężenie sodu we krwi;
- małe stężenie magnezu we krwi;
- duże stężenie kwasu moczowego we krwi;
- swędząca wysypka i inne rodzaje wysypki;
- zmniejszenie apetytu;
- łagodne nudności i wymioty;
- zawroty głowy, omdlenie po wstaniu;
- niezdolność do osiągnięcia lub utrzymania erekcji.

Rzadko (występują u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów):
- obrzęk i powstawanie pęcherzy na skórze (z powodu zwiększonej wrażliwości na słońce);
- duże stężenie wapnia we krwi;
- duże stężenie cukru we krwi;
- obecność cukru w moczu;
- nasilenie zaburzeń metabolicznych w przebiegu cukrzycy;
- zaparcie, biegunka, uczucie dyskomfortu w żołądku lub jelitach, zaburzenia wątroby, które mogą wystąpić razem z zażółceniem skóry i oczu;
- nieregularna czynność serca;
- ból głowy;
- zaburzenia snu;
- obniżenie nastroju (depresja);
- mała liczba płytek krwi (czasami z krwawieniem lub powstawaniem sińców pod skórą);
- zawroty głowy;
- mrowienie lub drętwienie;
- zaburzenia widzenia.

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):
- zapalenie naczyń krwionośnych z takimi objawami jak wysypka, fioletowo-czerwone plamy, gorączka;
- wysypka, swędzenie, pokrzywka, trudności w oddychaniu lub połykaniu, zawroty głowy (reakcje nadwrażliwości);
- wysypka na twarzy, ból stawów, zaburzenia mięśni, gorączka (toczeń rumieniowaty);
- silny ból w nadbrzuszu (zapalenie trzustki);
trudności w oddychaniu z gorączką, kaszlem, świszczącym oddechem, silną dusznością, osłabieniem i splątaniem (niewydolność oddechowa, w tym zapalenie płuc oraz obrzęk płuc, ostra niewydolność oddechowa);
- bladość skóry, zmęczenie, duszność, ciemne zabarwienie moczu (niedokrwistość hemolityczna);
- gorączka, ból gardła lub owrzodzenie jamy ustnej na skutek zakażenia (leukopenia);
- stan splątania, zmęczenie, drżenie i kurcze mięśni, przyspieszony oddech (zasadowica hipochloremiczna).

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- osłabienie, powstawanie siniaków i częste zakażenia (niedokrwistość aplastyczna);
- znaczne zmniejszenie ilości oddawanego moczu (możliwe objawy zaburzenia czynności nerek lub niewydolności nerek);
- wysypka, zaczerwienienie skóry, powstawanie pęcherzy na wargach, oczach lub błonie śluzowej jamy ustnej, złuszczanie się skóry, gorączka (możliwe objawy rumienia wielopostaciowego);
- kurcze mięśni;
- gorączka;
- osłabienie (astenia);
- nowotwory złośliwe skóry i warg (nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry);
- osłabienie wzroku lub ból oczu na skutek podwyższonego ciśnienia (możliwe objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko - nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką - lub ostrej jaskry zamkniętego kąta).

Substancjami czynnymi leku są walsartan i hydrochlorotiazyd.
Każda tabletka 160 mg + 12,5 mg zawiera 160 mg walsartanu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu.

Pozostałe składniki to:

Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, stearynian magnezu.

Otoczka tabletki:
Vanatex HCT 160 mg + 12,5 mg: hypromeloza 6 cP, makrogol 400, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony (E 172), żelaza tlenek żółty (E172), żelaza tlenek czarny (E 172).

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.
ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański