Vermox, 0,1 g, 6 tabletek

Vermox, 0,1 g, 6 tabletek to lek, którego substancją czynną jest mebendazol.

Jak działa lek Vermox?

Vermox jest lekiem zawierającym jako substancję czynną mebendazol. (Mebendazolum) wykazującym szeroki zakres działania przeciwrobaczego. Lek działa miejscowo w świetle jelita czlowieka. Jednocześnie wywołuje zmiany degeneracyjne w jelicie pasożyta, upośledzająć jego trawienie oraz pobór glukozy. To prowadzi do autolizy (samotrawienia).

Lek Vermox jest wskazany w leczeniu zarażeń pasożytniczych układu pokarmowego (infestacji), pojedynczych lub mieszanych, spowodowanych następującymi gatunkami pasożytów: owsik ludzki (Enterobius vermicularis), włosogłówka (Trichuris trichiura), glista ludzka (Ascaris lumbricoides), tęgoryjec dwunastniczy (Ancylostoma duodenale), tęgoryjec amerykański (Necator americanus).

Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Vermox?

Nie należy stosować leku Vermox:
– jeśli pacjent ma uczulenie na mebendazol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

- Bardzo ważne jest utrzymywanie higieny osobistej w czasie leczenia i po jego zakończeniu, aby zapobiec nawrotowi zarażenia oraz przeniesieniu pasożytów na inne osoby.

- Odnotowano przypadki zaburzeń czynności wątroby, nerek i zmniejszenie liczby białych krwinek (neutropenię) u pacjentów leczonych mebendazolem.

- Podczas leczenia nie jest konieczne przestrzeganie specjalnej diety ani stosowanie środków przeczyszczających.

Z czym nie łączyć leku Vermox?

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta, obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

- Jednoczesne stosowanie cymetydyny może wpłynąć na efekt działania mebendazolu.

- Należy unikać jednoczesnego stosowania mebendazolu z metronidazolem, ze względu na możliwość wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Stosowanie leku Vermox z jedzeniem i piciem
Tabletki należy przyjmować popijając wodą. Podczas leczenia nie jest konieczne stosowanie środków przeczyszczających lub specjalnej diety.

Czy lek Vermox jest bezpieczny dla kobiet w ciąży?

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku Vermox.
Jako środek ostrożności zaleca się unikanie stosowania leku Vermox, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży.
W okresie ciąży i karmienia piersią lek Vermox można zastosować tylko wtedy, gdy lekarz zadecyduje, że jest to konieczne.

Jak stosować Vermox u dzieci?

Lek Vermox należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Należy ściśle przestrzegać dawki przepisanej przez lekarza, a kontrola lekarska jest konieczna aż do ustąpienia objawów (np. do wykonania zalecanego badania stolca).

Podanie doustne
Tabletki należy przyjmować popijając wodą, najlepiej wieczorem. Tabletkę można przyjmować w całości lub można ją żuć lub pokruszyć w celu ułatwienia połknięcia. Linia podziału tylko ułatwia przełamanie w celu ułatwienia połknięcia, a nie umożliwia podziału na równe dawki.
Przed podaniem tabletki małemu dziecku, tabletkę należy pokruszyć. Należy zawsze nadzorować dziecko podczas przyjmowania leku Vermox.
Podczas leczenia lekiem Vermox nie jest konieczne przestrzeganie specjalnej diety ani stosowanie środków przeczyszczających.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 2 lat:

– Owsica

100 mg (1 tabletka) jednorazowo. Ze względu na ryzyko częstych ponownych zakażeń pasożytami, zaleca się powtórzenie leczenia po upływie 2 do 4 tygodni.

– Glistnica, zarażenie włosogłówką, tęgoryjcem i zarażenia mieszane

200 mg na dobę (1 tabletka rano i 1 tabletka wieczorem) przez 3 kolejne dni.

Stosowanie u dzieci w wieku powyżej 2 lat
W przypadku owsicy, glistnicy, zakażenia włosogłówką i tęgoryjcem lub zakażeń mieszanych dawkowanie jest takie samo jak u pacjentów dorosłych, niezależnie od masy ciała i wieku dzieci.

Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 2 lat
U dzieci w wieku od 1 do 2 lat lek Vermox powinien być stosowany tylko wtedy, gdy zadecyduje o tym lekarz.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Vermox
Przypadkowe przedawkowanie leku może wywołać skurcze w jamie brzusznej, nudności, wymioty i biegunkę. U pacjentów leczonych przez dłuższy czas dużymi dawkami leku rzadko obserwowano przemijające zaburzenia czynności wątroby (zapalenie wątroby), zaburzenia czynności nerek (zapalenie kłębuszkowe nerek) i neutropenię (znaczne zmniejszenie liczby granulocytów - niektórych białych komórek krwi).
W razie przyjęcia zbyt dużej dawki leku Vermox należy zgłosić się do lekarza lub farmaceuty lub udać się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą pudełko i ulotkę dołączoną do opakowania leku.

Pominięcie przyjęcia leku Vermox
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki leku. Następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze, a następnie kontynuować przyjmowanie leku Vermox zgodnie z zaleceniami lekarza.

Przerwanie stosowania leku Vermox
W przypadku przerwania stosowania leku Vermox lek może być nieskuteczny.

Jak każdy lek, lek Vermox może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli lek Vermox stosowany jest w zalecanych dawkach, zazwyczaj nie powoduje żadnych dolegliwości.

Należy zaprzestać stosowania leku Vermox i skontaktować się natychmiast z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek z następujących objawów:

- reakcje nadwrażliwości (uczulenia), w tym obrzęk naczynioruchowy (nagły uczuleniowy obrzęk skóry i błon śluzowych twarzy, gardła, ust lub krtani), wykwity skórne, wysypka i pokrzywka, trudności w oddychaniu, uczucie osłabienia,
- ciężkie reakcje skórne z rozprzestrzeniającą się wysypką z pęcherzami i łuszczącą się skórą, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona) lub nasilone złuszczanie skóry (toksyczna martwica naskórka),
- zmęczenie, utrata apetytu, bóle brzucha, wymioty, blade stolce, ciemno zabarwiony mocz, zażółcenie skóry lub białek oczu (zapalenie wątroby),
- częste zakażenia (neutropenia, agranulocytoza),

W badaniach klinicznych niezbyt często (u mniej niż 1% osób) obserwowano uczucie dyskomfortu w dolnej części brzucha, wzdęcia, biegunkę i wysypkę.

W czasie stosowania leku Vermox zgłoszono również następujące działania niepożądane:
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób):
- ból brzucha.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób):
- nudności, wymioty.
Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 osób):
- zawroty głowy.
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób):
- zmniejszona liczba niektórych rodzajów białych krwinek, powodująca częstsze infekcje (neutropenia),
- reakcje alergiczne (w tym ciężkie),
- napady drgawkowe,
- zaburzenia czynności wątroby,
- zapalenie wątroby,
- pokrzywka,
- wypadanie włosów,
- wykwity skórne,
- obrzęk alergiczny (obrzęk naczynioruchowy),
- ciężkie reakcje skórne.

Następujące działania niepożądane zgłaszano bardzo rzadko (tj. mogą występować u mniej niż 1 na 10 000 osób) przy długotrwałym stosowaniu w dawkach znacznie przekraczających zalecane:
-  zapalenie nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek),
- znaczne zmniejszenie liczby białych krwinek, co zwiększa ryzyko wystąpienia zakażeń (agranulocytoza).

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci
Bardzo rzadko zgłaszano występowanie drgawek u dzieci.

- Substancją czynną leku Vermox jest mebendazol.
Każda tabletka zawiera 100 mg mebendazolu.
- Pozostałe składniki leku Vermox to: sodu laurylosiarczan, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, sodu sacharynian, talk, skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna.

Lek Vermox nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Gedeon Richter Plc.