Alprox, 0,25 mg, 30 tabletek

Alprox, 0,25 mg, 30 tabletek to lek zawierający substancję czynną alprazolam.

Jak działa Alprox?

Alprazolam działa na ośrodkowy układ nerwowy, zmniejszając lęk i depresję. Ma również działanie łagodzące, uspokajające i zwiotczające mięśnie.

Lek Alprox jest stosowany w leczeniu:
- zaburzeń lękowych z napadami lęku (lęk paniczny);
- leczeniu objawowym lęku (nerwica lękowa).

Alprazolam jest wskazany tylko w sytuacjach, w których objawy są nasilone, zaburzają prawidłowe funkcjonowanie lub są bardzo uciążliwe dla pacjenta.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania Alprox?

Kiedy nie stosować leku Alprox
• jeśli pacjent ma uczulenie na alprazolam lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta rozpoznano nużliwość mięśni (myasthenia gravis);
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność oddechowa;
• jeśli u pacjenta występują powtarzające się przedłużone przerwy w oddychaniu podczas snu (bezdech senny);
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby.

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:
• pacjent zauważy, że działanie tabletek uległo osłabieniu po stosowaniu ich przez okres kilku tygodni (rozwój tolerancji na lek);
• jeśli pacjent martwi się, że alprazolam może u niego wywołać fizyczne i psychiczne uzależnienie. Jeśli pacjent nie chce zakończyć leczenia, może to oznaczać psychiczne uzależnienie się od przyjmowania tego leku. Jeśli nastąpiło fizyczne uzależnienie, wycofywaniu leczenia towarzyszyć mogą objawy odstawienia (patrz punkt 3 - Przerwanie stosowania leku Alprox). Ryzyko uzależnienia wzrasta wraz ze zwiększeniem dawki i czasu trwania leczenia, jest również większe u pacjentów, którzy wcześniej nadużywali alkoholu, narkotyków lub leków. W związku z tym leczenie powinno trwać tak krótko, jak jest to możliwe;
• pacjent nadużywał alkoholu, narkotyków lub leków;
• u pacjenta występują zaburzenia pamięci. Utrata pamięci zwykle występuje kilka godzin po przyjęciu leku;
• u pacjenta występują nieprzewidywane reakcje: np. niepokój ruchowy, pobudzenie, drażliwość, napady agresji, koszmary senne, nagła bezsenność, omamy, psychozy, nieadekwatne zachowanie, nagła dezorientacja (majaczenie) lub inne zaburzenia zachowania. Te niespodziewane reakcje pojawiają się częściej u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku;
• u pacjenta występuje przewlekła choroba płuc;
• pacjent jednocześnie pije alkohol i stosuje leki na uspokojenie;
• u pacjenta występuje ciężka depresja (ryzyko samobójstwa);
• u pacjenta rozpoznano niewydolność nerek lub wątroby;
• u pacjenta rozpoznano chorobę psychiczną;
• u pacjenta występuje pewien typ jaskry.

Jeśli pacjent ma planowany zabieg chirurgiczny
Pacjent powinien poinformować lekarza, że przyjmuje lek Alprox, jeśli u pacjenta planowany jest zabieg chirurgiczny.

Z czym nie łączyć Alprox?

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to zarówno leków, które wydawane są bez recepty, jak i preparatów ziołowych lub produktów naturalnych.

Należy pamiętać, by powiedzieć o wszystkich innych lekach przyjmowanych ostatnio.

Niektóre leki mogą powodować działania niepożądane, jeśli są przyjmowane łącznie z alprazolamem. Skuteczność leczenia może się zmienić, jeśli pacjent jednocześnie przyjmuje niektóre inne leki. W takim przypadku lekarz może dostosować leczenie lub sposób dawkowania.

Do takich leków należą, np.:
Leki, które nasilają uspokajające działanie alprazolamu:
• tabletki nasenne, środki uspokajające;
• leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwdepresyjne;
• leki przeciwpadaczkowe;
• leki znieczulające;
• silne leki przeciwbólowe działające na ośrodkowy układ nerwowy;
• leki przeciwhistaminowe działające uspokajająco;
Leki, które nasilają działanie alprazolamu, ponieważ opóźniają jego rozkład w wątrobie:
• nefazodon, fluwoksamina, fluoksetyna, sertralina (stosowane w leczeniu ciężkiej depresji);
• cymetydyna (stosowana w leczeniu zaburzeń żołądka);
• leki na zakażenie HIV;
• dekstropropoksyfen;
• doustne środki antykoncepcyjne;
• diltiazem (stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i w zaburzeniach serca);
• niektóre antybiotyki (np. erytromycyna i troleandomycyna) oraz niektóre leki przeciwgrzybiczne (np. itrakonazol, ketokonazol);
Leki, które osłabiają działanie alprazolamu, ponieważ zwiększają jego rozkład w wątrobie:
• karbamazepina i fenytoina (stosowane w leczeniu padaczki i innych chorób);
• dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum – preparat ziołowy);
• ryfampicyna - (stosowana w leczeniu gruźlicy);
Alprazolam może nasilać działanie leków, takich jak:
• digoksyna (stosowana w leczeniu zaburzeń serca);
• leki zwiotczające mięśnie;
• imipramina i dezypramina (stosowane w leczeniu ciężkiej depresji);
• klozapina (stosowana w leczeniu psychoz). Zwiększa się ryzyko zatrzymania oddechu i (lub) zatrzymania akcji serca.

Alkohol nasila działanie uspokajające alprazolamu.

Jednoczesne stosowanie leku Alprox z opioidami (silne leki przeciwbólowe, leki stosowane w leczeniu substytucyjnym i niektóre leki przeciwkaszlowe) zwiększa ryzyko wystąpienia senności, trudności w oddychaniu (depresja oddechowa), śpiączki i może zagrażać życiu pacjenta. Z tego względu, jednoczesne stosowanie należy rozważać tylko wtedy, gdy nie jest możliwe zastosowanie innych metod leczenia. Jeśli jednak lekarz przepisał lek Alprox razem z opioidami, należy stosować najmniejszą, skuteczną dawkę, a czas trwania leczenia powinien być jak najkrótszy.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach opioidowych, przyjmowanych przez pacjenta oraz ściśle przestrzegać zaleceń lekarza. Pomocne może być poinformowanie znajomych lub krewnych o możliwości wystąpienia u pacjenta wyżej wymienionych objawów. W przypadku wystąpienia takich objawów należy skontaktować się z lekarzem.

Podczas następnej wizyty należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu leku Alprox.

Nie należy stosować leku Alprox podczas ciąży, chyba że lekarz uzna, że jest to bezwzględnie konieczne dla leczenia matki.

Doświadczenie dotyczące stosowania alprazolamu przez kobiety w ciąży jest niewystarczające. Leku Alprox nie należy stosować w przypadku ciąży, podejrzenia ciąży lub planowania ciąży, chyba że lekarz uzna, że jest to bezwzględnie konieczne. Obserwacje u ludzi wskazują, że stosowanie alprazolamu może być szkodliwe dla płodu. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub planuje ciążę, powinna porozmawiać z lekarzem o możliwości zakończenia leczenia. Jeśli jednak pacjentka stosuje Alprox do dnia porodu, powinna
poinformować o tym lekarza, ponieważ u noworodka mogą wystąpić niektóre objawy odstawienia leku.

Nie należy stosować tego leku w okresie karmienia piersią. Lek ten może mieć szkodliwy wpływ na niemowlę karmione piersią.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jak stosować Alprox?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Leczenie często rozpoczyna się od małej dawki, którą stopniowo zwiększa się, w razie potrzeby, zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy zmieniać dawkowania ani przerywać leczenia lekiem Alprox bez rozmowy z
lekarzem. Zaleca się by ten sam lekarz rozpoczynał, prowadził i kończył leczenie.

Stosowanie leków takich jak Alprox może prowadzić do rozwoju uzależnienia fizycznego i psychicznego. Ryzyko to wzrasta wraz ze zwiększeniem dawki i długością leczenia oraz jest większe u pacjentów nadużywających alkoholu,
narkotyków i leków. Nie należy przekazywać tego leku innym osobom.

Zaburzenia lękowe z napadami lęku (lęk paniczny):

Dawka początkowa zazwyczaj wynosi 0,5 do 1 mg, przyjmowane przed zaśnięciem.

Dawka podtrzymująca (najmniejsza dawka wywołująca pożądany efekt) zazwyczaj wynosi maksymalnie 6 mg na dobę i jest przyjmowana po podzieleniu na trzy lub cztery mniejsze dawki jednorazowe.

U pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów wrażliwych na uspokajające działanie leku oraz u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek zaleca się mniejsze dawki początkowe i podtrzymujące niż zazwyczaj są
zalecane. Dawka maksymalna wynosi 4,5 mg na dobę, przyjmowane w trzech dawkach podzielonych.

Najpóźniej cztery tygodnie po rozpoczęciu leczenia lekarz powinien ocenić potrzebę dalszego przyjmowania leku przez pacjenta i działanie leku.

Lęk:

Zwykle dawka początkowa wynosi 0,25 do 0,5 mg trzy razy na dobę. Dawka podtrzymująca zazwyczaj wynosi 0,5 do 3 mg na dobę w trzech dawkach podzielonych. U pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów wrażliwych na uspokajające działanie leku oraz u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek zaleca się mniejsze dawki początkowe i podtrzymujące niż zazwyczaj są zalecane.

Najdłuższy czas trwania leczenia zazwyczaj wynosi 8 do 12 tygodni, łącznie z okresem stopniowego odstawiania leku.

Lek ten nie powinien być stosowany w monoterapii (jako jedyny lek) w leczeniu depresji lub w leczeniu lęku z towarzyszącą depresją.

Nie ustalono bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania alprazolamu u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Leku nie należy stosować w tej grupie pacjentów.

Czy Alprox ma skutki uboczne?

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane, jeśli wystąpią, zwykle obserwuje się na początku terapii i zazwyczaj ustępują w miarę kontynuowania leczenia lub kiedy zmniejszy się dawkę.

Należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym, jeśli wystąpią objawy obrzęku naczynioruchowego, takie jak:
• obrzęk twarzy, języka lub gardła,
• trudności w przełykaniu,
• pokrzywka i trudności w oddychaniu.

Obrzęk naczynioruchowy zgłaszano z częstością nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 osoby na 10):
• uspokojenie,
• senność,
• depresja,
• zaburzenia pamięci,
• słaba koordynacja ruchów oraz niemożność stania (ataksja),
• zaburzenia mowy,
• zawroty głowy,
• ból głowy,
• zaparcia,
• suchość w jamie ustnej,
• zmęczenie,
• drażliwość.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 10):

• zmniejszenie apetytu,
• splątanie,
• dezorientacja,
• zmniejszenie libido lub zwiększenie libido (popędu płciowego),
• lęk,
• bezsenność (trudności w zasypianiu),
• nerwowość,
• drżenie,
• zaburzenia równowagi,
• zaburzenia koordynacji,
• trudności w koncentracji,
• nadmierna senność,
• skrajne zmęczenie,
• nieostre widzenie,
• nudności,
• wymioty,
• zapalenie skóry,
• zaburzenia seksualne,
• zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 100):
• mania,
• omamy,
• gniew,
• pobudzenie,
• częściowa lub całkowita niepamięć (amnezja),
• osłabienie siły mięśniowej,
• nietrzymanie moczu,
• nieregularne miesiączki.

Częstość nieznana (częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• zwiększone stężenie prolaktyny we krwi (hormonu peptydowego wydzielanego przez przedni płat
przysadki mózgowej),
• hipomania (łagodna mania),
• agresywne zachowania,
• wrogie zachowania,
• nieprawidłowe myślenie,
• zwiększona aktywność psychoruchowa,
• zaburzenie równowagi układu nerwowego autonomicznego,
• zaburzenia napięcia mięśni,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
• zapalenie wątroby,
• czynnościowe zaburzenia wątroby,
• żółtaczka,
• reakcje nadwrażliwości na światło,
• niemożność opróżnienia pęcherza (zatrzymanie moczu),
• obrzęki obejmujące kończyny,
• zwiększenie ciśnienia w gałce ocznej.

Alprazolam może powodować uzależnienie fizyczne i psychiczne. 

Nagłe przerwanie podawania leku Alprox może powodować objawy odstawienia, takie jak lęk, bezsenność i drgawki.

Substancją czynną jest alprazolam. Jedna tabletka zawiera 0,25 mg, 0,5 mg lub 1 mg alprazolamu.
- Pozostałe składniki leku to: skrobia kukurydziana, żelatyna, laktoza jednowodna, magnezu stearynian.

Orion Corporation Orionintie 1
FI-02200 Espoo
Finlandia