Arpixor, 5 mg, 28 tabletek

Arpixor, 5 mg, 28 tabletek zawiera substancję czynną arypiprazol i należy do grupy leków przeciwpsychotycznych. 

Arpixor, 5 mg, 28 tabletek stosowany jest w leczeniu dorosłych chorujących na chorobę charakteryzującą się takimi objawami jak: widzenie, słyszenie i odczuwanie rzeczy w rzeczywistości nieistniejących, nadmierna podejrzliwość, sprzeczne z rzeczywistością przekonania, niespójna mowa i zachowanie oraz otępienie emocjonalne. Pacjenci z powyższymi objawami mogą także odczuwać smutek, lęk lub napięcie, a także mieć poczucie winy.

Stosowany jest w leczeniu dorosłych, których choroba charakteryzuje się objawami, takimi jak: silne podekscytowanie, rozpierająca energia, mniejsze zapotrzebowanie na sen niż zwykle, bardzo szybka mowa, gonitwa myśli i czasami bardzo nasilona drażliwość. U dorosłych, lek ten zapobiega również nawrotowi powyższych objawów u pacjentów, którzy zareagowali na leczenie Arpixor.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
U noworodków, których matki stosowały Arpixor w ostatnim trymestrze (ostatnie 3 miesiące ciąży) mogą wystąpić następujące objawy: drżenie, sztywność mięśni i (lub) osłabienie, senność, pobudzenie, trudności z oddychaniem oraz trudności związane ze ssaniem. W razie zaobserwowania takich objawów u własnego dziecka, należy skontaktować się z lekarzem.

W przypadku przyjmowania leku Arpixor lekarz prowadzący omówi z pacjentką, czy należy karmić piersią, biorąc pod uwagę korzyści płynące z leczenia oraz korzyści dla dziecka z karmienia piersią. Nie powinno się łączyć obu. Należy porozmawiać z lekarzem na temat najlepszego sposobu karmienia dziecka, jeśli pacjentka stosuje ten lek.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka leku u dorosłych to 15 mg na dobę. Lekarz może jednak przepisać mniejszą lub większą dawkę, która jednak nie może być większa niż 30 mg na dobę.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Arpixor 10 mg, 20 mg i 30 mg: tabletkę można podzielić na równe dawki.
Arpixor 15 mg: Linia nacięcia nie jest przeznaczona do łamania tabletki.

Lek Arpixor należy przyjmować codziennie o tej samej porze. Nie ma znaczenia, czy tabletka jest przyjmowana z posiłkiem, czy bez posiłku. Tabletkę należy połykać w całości i popijać wodą.

Nawet jeśli odczuwa się poprawę samopoczucia, nie należy zmieniać dawki bądź zaprzestać przyjmowania Arpixor bez wcześniejszego uzgodnienia tego z lekarzem prowadzącym.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Arpixor
W przypadku przyjęcia większej dawki leku Arpixor tabletki niż zalecił lekarz (lub jeżeli ktoś inny przyjął pewną ilość nieprzeznaczonego dla niego leku Arpixor, tabletki) niezwłocznie należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym. W przypadku trudności uzyskania kontaktu z lekarzem należy udać się do najbliższego szpitala, zabierając ze sobą opakowanie leku.

Pacjenci, którzy zażyli arypiprazol mogą doświadczać następujących objawów:

• szybkie bicie serca, pobudzenie / agresywność, problemy z mową.

• nietypowe ruchy (szczególnie twarzy lub języka) i obniżony poziom świadomości.

Inne objawy mogą obejmować:

• zdezorientowanie, drgawki (epilepsja), śpiączka, połączenie gorączki, przyspieszonego oddychania, pocenia się,

• sztywność mięśni, senność, spowolnienie oddychania, duszność, wysokie lub niskie ciśnienie krwi, nieprawidłowa praca serca.

Jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Pominięcie dawki leku Arpixor
W przypadku pominięcia dawki pacjent powinien przyjąć pominiętą dawkę, gdy tylko sobie o tym przypomni. Nie należy przyjmować dwóch dawek jednego dnia.

Przerwanie stosowania leku Arpixor
Nie należy przerywać stosowania leku nawet jeśli pacjent poczuje się lepiej. Ważne jest, aby przyjmować lek Arpixor tak długo jak zalecił lekarz.

W razie jakichkolwiek dalszych pytań związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Częste działania niepożądane (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 pacjentów)

• cukrzyca

• trudności z zasypianiem

• uczucie lęku, niepokój zwłaszcza ruchowy, niemożność pozostawania w bezruchu, trudności ze spokojnym siedzeniem.

• niekontrolowane skurcze mięśni lub ruchy, niespokojność nóg

• drżenie

• ból głowy

• zmęczenie

• senność

• uczucie pustki w głowie

• drżenie i nieostre widzenie

• zmniejszenie liczby lub trudności z wypróżnianiem

• niestrawność

• złe samopoczucie

• zwiększone wydzielanie śliny

• wymioty

• uczucie zmęczenia

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• zwiększony poziom hormonu prolaktyny we krwi

• zwiększony poziom cukru we krwi

• depresja

• zmienione lub zwiększone zainteresowanie sferą seksualną

• niekontrolowane ruchy ust, języka i kończyn (dyskineza późna)

• zaburzenia mięśniowe powodujące skręcenie ruchów (dystonia)

• podwójne widzenie

• przyspieszone bicie serca

• spadek ciśnienia krwi podczas stania powodujący zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, omdlenia

• czkawka

• nadwrażliwość oczu na światło

Następujące działania niepożądane zostały odnotowane po wprowadzeniu do obrotu doustnie stosowanego Arpixor, ale częstość ich występowania nie jest znana:

• niski poziom białych krwinek

• niski poziom płytek krwi

• reakcje alergiczne (np. obrzęk jamy ustnej, języka, twarzy i gardła, świąd skóry, pokrzywka)

• występowanie cukrzycy lub zaostrzenie jej przebiegu, kwasica ketonowa (obecność związków ketonowych we krwi i moczu) lub śpiączka

• wysokie stężenie cukru we krwi

• niewystarczająca ilość sodu we krwi

• utarta apetytu (anoreksja)

• zmniejszenie masy ciała

• zwiększenie masy ciała

• myśli samobójcze, próby samobójcze, samobójstwa

• agresja

• pobudzenie

• nerwowość

• jednoczesne występowanie gorączki, sztywności mięśni, przyspieszonego oddechu, pocenia, ograniczenia świadomości i nagłych zmian ciśnienia krwi oraz zmian częstości pracy serca, omdlenia (złośliwy zespół neuroleptyczny)

• drgawki

• zespół serotoninowy (reakcja, która może powodować uczucie wielkiej radości, ospałość, niezborność ruchów, niepokój zwłaszcza ruchowy, uczucie upojenia alkoholowego, gorączkę, pocenie lub sztywność mięśni)

• zaburzenia mowy

• unieruchomienie gałek ocznych w jednej pozycji

• nagła, nieoczekiwana śmierć

• zagrażająca życiu nieregularna praca serca

• zawał serca

• spowolniona praca serca

• zakrzepy krwi w żyłach, szczególnie w żyłach nóg (do objawów należą obrzęk, ból i zaczerwienienie nóg), które mogą przemieszczać się naczyniami krwionośnymi do płuc powodując ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu (jeśli u pacjenta wystąpi, którykolwiek z objawów musi on natychmiast poszukać pomocy medycznej)

• wysokie ciśnienie krwi

• omdlenia

• przypadkowe zachłyśnięcia pokarmem z ryzykiem wystąpienia zapalenia płuc (zakażenie płuc)

• skurcz mięśni wokół głośni

• zapalenie trzustki

• trudności w połykaniu

• biegunka

• dyskomfort w obrębie jamy brzusznej

• dyskomfort w żołądku

• zaburzenia wątroby

• zapalenie wątroby

• zażółcenie skóry i białych części gałek ocznych

• nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych

• wysypka skórna

• wrażliwość na światło

• łysienie

• nadmierne pocenie

• nieprawidłowy zanik mięśni, który może powodować problemy z nerkami

• ból mięśni

• sztywność

• mimowolne oddawanie moczu (nietrzymanie moczu)

• trudności w oddawaniu moczu

• narażenie podczas ciąży na noworodkowy zespół odstawienny

• przedłużony i/lub bolesny wzwód

• trudności w regulacji podstawowej temperatury ciała lub przegrzanie

• ból w klatce piersiowej

• puchnięcie rąk, kostek i stóp

• w badaniach krwi: zwiększenie lub wahania poziomu cukru we krwi, wzrost hemoglobiny glikowanej

• Niezdolność do oparcia się impulsom, popędowi, pokusie do podjęcia działań które mogą być szkodliwe dla pacjenta lub innych osób, które charakteryzują:

- silne skłonności do hazardu pomimo poważnych konsekwencji dla pacjenta i rodziny

- zmienne lub zwiększone zainteresowanie i zachowania seksualne w znacznym stopniu odnoszące się do pacjenta i innych osób, np. zwiększony popęd seksualny

- niekontrolowane nadmierne zakupy

- obżarstwo (spożywanie dużych ilości jedzenia w krótkim okresie czasu) lub kompulsywne objadanie się (jedzenie większej ilości pożywienia niż zwykle i większa potrzeba zaspokojenia głodu)

- skłonność do oddalania się

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych zachowań należy powiedzieć o tym lekarzowi prowadzącemu, który zaproponuje jak nad nimi zapanować lub w jaki sposób je ograniczyć.

U pacjentów w podeszłym wieku z demencją, przyjmujących arypiprazol opisano więcej przypadków zakończonych zgonem. Ponadto zanotowano przypadki udarów lub „mini” udarów.

Substancja podstawowa: arypiprazol

Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, hydroksypropyloceluloza, krospowidon, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian

Laboratorios Lesvi, S.L 
Avda. Barcelona 69
08970 Sant Joan Despí (Barcelona), Hiszpani