Opis
Cetix, 100 mg/5 ml, granulat do sporządzania zawiesiny doustnej, 1 butelka a 1,2 g zawiera substancję czynną o nazwie cefiksym. Należy on do grupy antybiotyków zwanych cefalosporynami, które stosuje się w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie.
Wskazania
Lek Cetix stosuje się u dzieci w wieku powyżej 6 miesięcy, u młodzieży i u dorosłych w leczeniu:
- zakażeń ucha środkowego;
- zakażeń zatok;
- zakażeń gardła;
- zakażeń powodujących zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli;
- ciężkiego pozaszpitalnego zapalenia płuc;
- zakażeń układu moczowego.
Ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Przepisana przez lekarza dawka zależy od rodzaju zakażenia i jego nasilenia. Zależy ona również od czynności nerek pacjenta. Szczegółowe informacje na ten temat można uzyskać od lekarza lub farmaceuty.
Gotową zawiesinę należy podawać w postaci nierozcieńczonej przed posiłkiem lub w trakcie posiłku.
Zazwyczaj stosowana dawka
Dorośli
400 mg (= 20 ml gotowej zawiesiny) raz na dobę, w dawce pojedynczej, lub 200 mg (= 10 ml) 2 razy na dobę co 12 godzin.
Osoby w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji dawki, jeśli czynność nerek jest prawidłowa.
Młodzież w wieku 12 lat i starsza
Młodzieży w wieku 12 lat i starszej podaje się tę samą dawkę, co dorosłym.
Dzieci w wieku poniżej 12 lat
Stosuje się 8 mg cefiksymu na kg masy ciała na dobę, w dawce pojedynczej lub w dwóch podzielonych dawkach podawanych co 12 godzin.
Zalecenia dotyczące dawkowania przedstawiono w poniższej tabeli:
| Masa ciała | Dawka dobowa [ml] Raz na dobę |
Dawka dobowa [ml] Dwa razy na dobę |
Dawka dobowa [mg] |
|---|---|---|---|
| 6,0-9 kg (niemowlęta w wieku powyżej 6 miesięcy) | 1 × 2,5 ml | 2 × 1,25 ml | 50 mg |
| 10,0 kg | 4 ml | 2 × 2 ml | 80 mg |
| 12,5 kg | 5 ml | 2 × 2,5 ml | 100 mg |
| 15,0 kg | 6 ml | 2 × 3 ml | 120 mg |
| 17,5 kg | 7 ml | 2 × 3,5 ml | 140 mg |
| 20,0 kg | 8 ml | 2 × 4 ml | 160 mg |
| 22,5 kg | 9 ml | 2 × 4,5 ml | 180 mg |
| 25,0 kg | 10 ml | 2 × 5 ml | 200 mg |
| 27,5 kg | 11 ml | 2 × 5,5 ml | 220 mg |
| 30,0 kg | 12 ml | 2 × 6 ml | 240 mg |
| 37,5 kg | 15 ml | 2 × 7,5 ml | 300 mg |
| >37,5 kg | 20 ml | 2 × 10 ml | 400 mg |
U młodzieży i pacjentów dorosłych bez zaburzeń połykania zaleca się stosowanie cefiksymu w postaci tabletek.
Zaburzenia czynności nerek
Cefiksym można podawać pacjentom z zaburzeniem czynności nerek. U pacjentów z klirensem kreatyniny 20 ml/min lub większym można zastosować standardową dawkę i schemat dawkowania. U pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 20 ml/min/1,73 m² nie należy przekraczać dawki 200 mg raz na dobę.
Dzieciom w wieku poniżej 12 lat z klirensem kreatyniny poniżej 20 ml/min/1,73 m² dawkę 4 mg cefiksymu/kg masy ciała należy podawać tylko raz na dobę.
Sporządzanie zawiesiny
60 ml zawiesiny doustnej: do sporządzenia zawiesiny należy użyć miarki znajdującej się w pudełku tekturowym. Dodać 40 ml wody podzielone na dwie porcje i po każdym dodaniu wstrząsnąć.
100 ml zawiesiny doustnej: do sporządzenia zawiesiny należy użyć miarki znajdującej się w pudełku tekturowym. Dodać 66 ml wody podzielone na dwie porcje i po każdym dodaniu wstrząsnąć.
Gotowa zawiesina ma postać lepkiego płynu o barwie od prawie białej do bladożółtej.
Dobrze wstrząsnąć butelką przed każdym zastosowaniem leku.
Do odmierzania przepisanej dawki zawiesiny służy plastikowa strzykawka doustna z podziałką. Plastikowa strzykawka doustna jest dołączona do opakowania.
Sposób użycia strzykawki doustnej
1. Przed użyciem dobrze wstrząsnąć butelką, a następnie zdjąć nakrętkę.
2. Zdjąć osłonę strzykawki i wprowadzić strzykawkę do butelki.
3. Pociągnąć za tłok, aby otok cylindra zrównał się z zaznaczoną na tłoku wartością przepisanej dawki.
4. Wyjąć strzykawkę z butelki.
5. W jamie ustnej siedzącego prosto pacjenta należy umieścić koniec strzykawki, skierowany do
wewnętrznej strony policzka.
6. Powoli naciskać tłok strzykawki, aby podawanie leku nie spowodowało zakrztuszenia.
NIE wyciskać leku silnym strumieniem.
7. Powtarzać w ten sam sposób kroki 2-6, aż do podania dawki całkowitej.
8. Po podaniu dawki założyć nakrętkę na butelkę. Rozłożyć strzykawkę na części i dokładnie umyć pod bieżącą wodą. Tłok i cylinder pozostawić do wyschnięcia.
Czas trwania leczenia
Leczenie trwa zwykle 7 dni. Można je przedłużyć do 14 dni w zależności od ciężkości zakażenia.
Leczenie ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego u kobiet trwa od 1 do 3 dni.
Skutki uboczne
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Następujące działania niepożądane są istotne i jeśli wystąpią, konieczne jest podjęcie
natychmiastowego działania. Jeśli wystąpią podane niżej objawy, należy zaprzestać przyjmowania leku Cetix i natychmiast udać się do lekarza.
Bardzo rzadko (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
- wodnista, ciężka biegunka, która może również być krwawa;
- nagłe ciężkie reakcje alergiczne (wstrząs anafilaktyczny), takie jak wysypka skórna lub pokrzywka, świąd, obrzęk twarzy, ust, języka lub innych części ciała, ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech lub zapaść;
- ciężka choroba skóry z powstawaniem pęcherzy na skórze, ustach, oczach i narządach płciowych (pęcherzowy rumień wielopostaciowy (zespół Stevensa-Johnsona), toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- ciężkie wykwity skórne, gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, zwiększenie liczby krwinek białych zwanych eozynofilami (zespół DRESS).
Stwierdzano także podane niżej działania niepożądane.
Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
- biegunka.
Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):
- ból głowy;
- nudności;
- wymioty;
- ból brzucha;
- zmiany w wynikach badań krwi, służących do oceny czynności wątroby;
- wysypka skórna.
Rzadko (mogą występować nie częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów):
- zwiększone ryzyko wystąpienia zakażenia spowodowanego przez drobnoustroje, na które cefiksym nie działa, np. drożdżycy;
- zwiększenie liczby krwinek białych zwanych eozynofilami;
- reakcja alergiczna;
- utrata apetytu;
- zawroty głowy;
- wzdęcie (gazy);
- swędzenie skóry;
- zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i (lub) innych powierzchni wewnątrz ciała;
- gorączka;
- zmiany w wynikach badań krwi, które służą do oceny czynności nerek.
Bardzo rzadko (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
- zmniejszenie liczby różnych komórek krwi (objawy mogą obejmować zmęczenie, nowe zakażenia, zwiększoną podatność na powstawanie siniaków lub krwawień);
- reakcja alergiczna charakteryzująca się wysypkami skórnymi, gorączką, bólami stawów i powiększeniem narządów;
- nerwowość i zwiększona aktywność;
- zaburzenia wątroby, w tym żółtaczka (zażółcenie skóry lub białkówek oczu);
- zapalenie nerek.
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- zwiększenie liczby płytek krwi (trombocytoza);
- zmniejszenie liczby pewnego rodzaju krwinek białych (neutropenia);
- niestrawność;
- wysypka skórna lub zmiany skórne z różowym lub czerwonym pierścieniem i białym środkiem, które mogą swędzieć, łuszczyć się lub mogą być wypełnione płynem. Wysypka może pojawiać się szczególnie na dłoniach i podeszwach stóp. Mogą to być objawy poważnego uczulenia na lek, zwane „rumieniem wielopostaciowym”.
Skład
- Substancją czynną leku jest cefiksym. Każde 5 ml gotowej zawiesiny doustnej zawiera 100 mg cefiksymu w postaci cefiksymu trójwodnego (111,9 mg).
- Pozostałe składniki leku to: sacharoza, guma ksantan, sodu benzoesan (E211), aromat pomarańczowy (Flavour durarome orange) [substancje smakowe, maltodekstryna, sacharoza, lecytyna sojowa (E322), krzemu dwutlenek (E551)].
Producent
Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.
ul. Partyzancka 133/151
95-200 Pabianice