Citaxin, 20 mg, 84 tabletek powlekanych

Citaxin, 20 mg, 84 tabletek powlekanych jest lekiem przeciwdepresyjnym, który wybiórczo nasila działanie jednego z przekaźników nerwowych – serotoniny. Dzięki temu, że jego działanie ogranicza się tylko do jednego przekaźnika nerwowego, lek stosunkowo rzadko wywołuje objawy niepożądane (rzadziej niż np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne).

Citaxin stosowany jest w leczeniu depresji (zarówno w leczeniu początkowym, jak i podtrzymującym, mającym na celu zapobieganie nawrotom choroby) oraz zaburzeń lękowych z napadami lęku (zarówno z agorafobią, czyli lękiem przed otwartą przestrzenią, jak i bez).

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Citaxin nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży.

Kobiety stosujące Citaxin nie powinny karmić piersią.

Pacjentki stosujące lek należący do grupy leków przeciwdepresyjnych w ostatnich 3 miesiącach ciąży i do czasu porodu powinny zdawać sobie sprawę, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, sina skóra, drgawki, wahania ciepłoty ciała, trudności w karmieniu, wymioty, małe stężenie cukru we krwi, sztywność lub wiotkość mięśni, wzmożona pobudliwość odruchowa, drżenia, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły płacz, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli
u noworodka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.

Przyjmowanie leku Citaxin pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy, występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Citaxin, powinna poinformować o tym lekarza lub położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.

Należy upewnić się, że położna i (lub) lekarz wiedzą o tym, że pacjentka przyjmuje Citaxin. Podobne do niego leki (z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny - SSRI) stosowane przez kobiety w ciąży mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiej choroby, zwanej przetrwałym nadciśnieniem płucnym noworodków (PPHN), powodującej przyśpieszony oddech i sinienie skóry dziecka. Objawy te zazwyczaj występują w pierwszej dobie życia dziecka. Jeśli tak się stanie, należy natychmiast skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.

W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram obniża jakość nasienia. Teoretycznie może to wpływać na płodność, choć jak dotąd nie zaobserwowano oddziaływania na płodność u ludzi.

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jaką dawkę leku należy przyjmować
Dorośli

Depresja
Zazwyczaj stosowana dawka to 20 mg na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 40 mg na dobę.

Zaburzenia lękowe z napadami lęku
W pierwszym tygodniu leczenia dawka początkowa wynosi 10 mg, a następnie zwiększana jest do 20–30 mg na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 40 mg na dobę.

Osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
Dawkę początkową należy zmniejszyć do połowy zalecanej dawki, tj. 10–20 mg na dobę.

Osoby w podeszłym wieku zazwyczaj nie powinny przyjmować dawek większych niż 20 mg na dobę.

Osoby obarczone szczególnym ryzykiem
Osoby z zaburzeniami czynności wątroby nie powinny przyjmować dawek większych niż 20 mg na dobę.

W ciężkiej niewydolności nerek leku nie należy stosować, o ile lekarz nie zaleci inaczej.

Dzieci i młodzież (poniżej 18 lat)
Nie stosować, o ile lekarz nie zaleci inaczej.

Citaxin należy przyjmować regularnie, jeden raz na dobę. Można go stosować o dowolnej porze dnia, z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Tabletkę należy połknąć popijając wodą. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Czas trwania leczenia
Podobnie jak w przypadku innych leków stosowanych w depresji i zaburzeniach lękowych z napadami lęku, poprawę uzyskuje się po paru tygodniach leczenia.

Czas trwania leczenia u poszczególnych pacjentów jest różny, jednak zazwyczaj wynosi, co najmniej 6 miesięcy.

Leczenie należy kontynuować tak długo, jak to zaleci lekarz, nawet, jeśli nastąpi poprawa samopoczucia.

Choroba może utrzymywać się przez długi czas i jeśli leczenie zostanie przerwane zbyt wcześnie, objawy mogą powrócić.

U pacjentów z nawracającą depresją, aby zapobiec nowym epizodom depresyjnym konieczne może być kontynuowanie leczenia podtrzymującego nawet przez kilka lat.
Nie wolno zmieniać dawkowania bez zasięgnięcia porady u lekarza.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast zaprzestać stosowania leku Citaxin i powiadomić lekarza prowadzącego, w przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych poniżej objawów:
− wysokiej gorączki, pobudzenia, zaburzeń świadomości, drżenia mięśni i gwałtownych skurczy mięśni (mogą to być objawy rzadko występującego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym, zdarzającego się podczas skojarzonego stosowania leków przeciwdepresyjnych),
− obrzęku skóry, języka, warg lub twarzy, trudności w oddychaniu albo połykaniu (reakcja alergiczna),
− nietypowych krwawień (w tym krwawień z przewodu pokarmowego),
− nudności i złego samopoczucia z osłabieniem siły mięśni lub zaburzeniami świadomości (mogą to być objawy rzadko występującego, nieprawidłowo małego stężenie sodu we krwi),
− przyspieszonego, nieregularnego bicia serca, omdleń, które mogą być objawem stanu zagrażającego życiu o nazwie torsade de pointes.

Wymienione poniżej działania niepożądane są zwykle łagodne i zazwyczaj ustępują po kilku dniach leczenia. Należy jednak pamiętać, że niektóre z tych objawów mogą być również wywołane przez sam proces chorobowy i mogą ustąpić wraz z osiągnięciem poprawy.

Bardzo częste działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1 na 10 pacjentów): uczucie senności, bezsenność, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, nasilone pocenie się.

Częste działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 100 pacjentów): zmniejszenie apetytu, pobudzenie, zmniejszenie popędu płciowego, niepokój, nerwowość, stany splątania (dezorientacji), drżenia, uczucie mrowienia lub kłucia w skórze, szumy uszne, ziewanie, biegunka, wymioty, swędzenie, bóle mięśni, bóle stawów, uczucie zmęczenia, zmniejszenie masy ciała, zaburzenie orgazmu u kobiet, problemy ze wzwodem i z wytryskiem u mężczyzn.

Niezbyt częste działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 1000 pacjentów): zwiększenie apetytu, agresja, depersonalizacja (utrata poczucia własnej osobowości), omamy, mania, omdlenie, rozszerzenie źrenic, przyspieszenie lub spowolnienie akcji serca, pokrzywka, łysienie, wysypka, plamica, zatrzymanie moczu, krwotok miesiączkowy u kobiet, obrzęk, zwiększenie masy ciała.

Rzadkie działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 10 000 pacjentów): zmniejszone stężenie sodu we krwi, napady drgawkowe, ruchy mimowolne, zapalenie wątroby.

Działania niepożądane, których częstość występowania jest nieznana (nie można jej oszacować na podstawie dostępnych danych): zmniejszenie liczby płytek krwi (często objawiające się jako zwiększona skłonność do wybroczyn i krwawień), nadwrażliwość (objawiająca się często pod postacią wysypki), nieadekwatne wydzielanie hormonu antydiuretycznego (objawiające się jako zwiększenie ilości wydalanego moczu), napady panicznego lęku, bruksizm (zgrzytanie zębami), niepokój, myśli samobójcze, zachowania samobójcze, drgawki, zespół serotoninowy (patrz wyżej), uczucie niepokoju ruchowego i (lub) potrzeba częstego poruszania się, zaburzenia ruchowe, zaburzenia widzenia, niedociśnienie ortostatyczne (związane ze zmianą pozycji ciała na stojącą), krwawienie z nosa, krwawienie z przewodu pokarmowego, wybroczyny, obrzęki naczynioruchowe, krwotok z dróg rodnych u kobiet, ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy), patrz dodatkowe informacje w podpunkcie Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność w punkcie 2, bolesny wzwód prącia oraz mlekotok u mężczyzn, nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby.

Suchość błony śluzowej jamy ustnej zwiększa zagrożenie próchnicą. W wypadku wystąpienia takiej suchości, należy myć zęby częściej, niż zazwyczaj.

U pacjentów przyjmujących leki tego typu, co Citaxin, obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Co zawiera Citaxin
- Substancją czynną leku jest cytalopram. W 1 tabletce jest 20 mg cytalopramu (w postaci cytalopramu bromowodorku - 24,98 mg).
- Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna (E 460), laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, kroskarmeloza sodowa, glicerol (E 422), kopowidon, magnezu stearynian oraz otoczka Sepifilm 752 White o składzie: hypromeloza (E 464), celuloza mikrokrystaliczna (E 460), makrogolu stearynian, tytanu dwutlenek (E 171).

ICN Polfa Rzeszów S.A.
ul. Przemysłowa 2
35-959 Rzeszów, Polska