Dafurag 0,01 g/ml, zawiesina doustna, 140 ml

Co to za lek Dafurag?

Dafurag jest lekiem przeciwbakteryjnym, stosowanym w zakażeniach dróg moczowych. Lek zawiera substancję czynną – furazydynę, zwaną także furaginą, która jest pochodną nitrofuranu. Furazydyna hamuje rozwój bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych.

Na co jest syrop Dafurag?

Wskazania do stosowania
Leczenie ostrych i przewlekłych niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych, wywołanych przez bakterie z gatunku pałeczka okrężnicy (Escherichia coli) u dzieci i dorosłych.

Kiedy nie przyjmować leku Dafurag 

• jeśli pacjent ma uczulenie na furazydynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku lub na pochodne nitrofuranu
• w pierwszych trzech miesiącach ciąży;
• w okresie donoszonej ciąży (od 38 tygodnia) i porodu, ze względu na ryzyko niedokrwistościhemolitycznej (rozpad krwinek czerwonych) u noworodka
• u dzieci w wieku do 3 miesięcy;
• jeśli pacjent ma niewydolność nerek;
• jeśli pacjent ma rozpoznaną polineuropatię, np. cukrzycową (uszkodzenie nerwów spowodowanepodwyższonym stężeniem cukru we krwi);
• jeśli pacjent ma niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej – lek możespowodować rozpad czerwonych krwinek (hemolizę), co z kolei może być przyczyną rozwojuniedokrwistości hemolitycznej.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Dafurag, należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: 

• jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek, wątroby, zaburzenia układu nerwowego,niedokrwistość, zaburzenia elektrolitowe, niedobór witamin z grupy B, niedobór kwasu foliowego, lub choroby płuc, jeśli pacjent ma cukrzycę, gdyż furazydyna może spowodować uszkodzenie nerwów. U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano uszkodzenia
  nerwów obwodowych. Zaburzenie to w ciężkich przypadkach może być nieodwracalne i zagrażać życiu pacjenta. Dlatego ten lek należy odstawić, jeśli wystąpią objawy ze strony układu nerwowego (mrowienie, drętwienie, uczucie przebiegających prądów); 
• jeśli pacjent ma gorączkę, dreszcze, kaszel, bóle w klatce piersiowej, duszność. Mogą to być objawy ostrych reakcji płucnych, które obserwuje się niekiedy u pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu. W razie wystąpienia takich objawów, lek należy natychmiast odstawić.Objawy te najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępują po odstawieniu leku. W przypadku reakcji przewlekłych nasilenie objawów i ich odwracalność po zaprzestaniu przyjmowania leku zależy od czasu kontynuacji leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych. Sprawą kluczową jest jak najszybsze rozpoznanie działania niepożądanego i odstawienie leku.
  Upośledzenie czynności płuc może być nieodwracalne. Reakcje przewlekłe występowały u pacjentów przyjmujących furazydynę dłużej niż 6 miesięcy. Przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku;
  jeśli lek jest stosowany długotrwale – lekarz zaleci badanie krwi oraz będzie sprawdzał czynność nerek i wątroby.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania niżej wymienionych leków: 

• pochodne chinolonu (np. kwas nalidyksowy – antybiotyk) – furazydyna może hamować ich działanie przeciwbakteryjne;
• probenecyd i sulfinpirazon (leki stosowane w leczeniu dny moczanowej) – mogą osłabić działanie furazydyny oraz zwiększyć jej toksyczność;
• antybiotyki z grupy aminoglikozydów i tetracyklin – podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie przeciwbakteryjne;
• chloramfenikol i rystomycyna (antybiotyki) – zwiększają hemotoksyczne działanie furazydyny;
• leki zobojętniające sok żołądkowy, które zawierają trójkrzemian magnezu, zmniejszają wchłanianie furazydyny, co osłabia jej działanie przeciwbakteryjne;
• atropina (lek rozkurczowy i środek rozszerzający źrenice) – może opóźniać wchłanianie furazydyny, ale ogólna ilość wchłoniętej substancji nie zmienia się;
• witaminy z grupy B – zwiększają wchłanianie pochodnych nitrofuranu. 

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem  leku Dafurag.

Ciąża
Z powodu braku danych klinicznych dotyczących szkodliwego działania furazydyny na zarodek lub płód, leku Dafurag nie należy stosować w I trymestrze ciąży.
Z uwagi na ryzyko spowodowania niedokrwistości hemolitycznej u płodu, należy zachować szczególną ostrożność u kobiet w III trymestrze ciąży.
Pacjentka, w porozumieniu z lekarzem prowadzącym, powinna regularnie wykonywać badania morfologiczne krwi (stężenie hemoglobiny, żelaza oraz liczbę czerwonych krwinek – erytrocytów). Leku Dafurag nie wolno stosować w okresie od 38 tygodnia ciąży ani porodu ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej (rozpad krwinek czerwonych) u noworodka.

Karmienie piersią
Lek Dafurag przenika do mleka, dlatego nie należy stosować go w okresie karmienia piersią.

Lek Dafurag należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Lek Dafurag przyjmować doustnie, najlepiej podczas posiłków zawierających białko.
Przed każdym użyciem butelkę należy wstrząsać przez co najmniej 30 sekund.
Do opakowania dołączona jest strzykawka doustna ułatwiająca dawkowanie. Po każdorazowym użyciu, dozownik należy umyć i wysuszyć.

Zalecana dawka to

Dorośli
Pierwszy dzień leczenia: 10 ml 4 razy na dobę,
następne dni leczenia: 10 ml 3 razy na dobę.

Jak stosować Dafurag u dzieci?

Dzieci powyżej 3 miesiąca życia
5-7 mg/kg mc. na dobę w 2-3 dawkach podzielonych.
Lek stosuje się przez 7-8 dni. Gdy zachodzi konieczność, lekarz może zalecić powtórne leczenie po 10-15 dniach.

Stosowanie u dzieci
Lek można stosować u dzieci w wieku powyżej 3 miesiąca życia.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast przerwać stosowanie tego leku i powiadomić lekarza lub zgłosić się do najbliższego szpitala, jeśli wystąpią (nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów)
- reakcje anafilaktyczne (nagłe reakcje alergiczne miejscowe lub ogólnoustrojowe, w tym zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny);
- obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna – nagły obrzęk twarzy, kończyn lub stawów bez świądu i bólu). Obrzęk w obrębie głowy i szyi może powodować trudności w przełykaniu i oddychaniu;
- ciężkie reakcje skórne (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy − czerwono-sine plamy na skórze i (lub) błonach śluzowych, niekiedy z pęcherzami, gorączką i bólem stawów, zespół Stevensa-Johnsona − występowanie na skórze i (lub) błonach śluzowych pęcherzy, które po pęknięciu tworzą bolesne rany, często równocześnie występuje gorączka, ból mięśni i stawów);
- ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu dotyczące układu oddechowego. Reakcje przewlekłe występowały u chorych przyjmujących lek dłużej niż 6 miesięcy. Przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Ostre reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, dusznością, wysiękiem do jamy opłucnowej, zmianami w obrazie radiologicznym płuc i eozynofilią. Najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały po odstawieniu leku. W przypadku reakcji przewlekłych nasilenie objawów i ich odwracalność po zaprzestaniu podawania leku zależy od czasu kontynuacji leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych. Sprawą kluczową jest jak najszybsze rozpoznanie działania niepożądanego i odstawienie leku. Upośledzenie czynności płuc może być nieodwracalne.
- rzekomobłoniaste zapalenie jelit (ciężka choroba jelita grubego objawiająca się biegunką, bólem głowy i gorączką);
- świąd, wysypka (swędzące, czerwone grudki na skórze), pokrzywka (jasnoróżowe, swędzące bąble na skórze);
- sinica wskutek methemoglobinemii (nieprawidłowa hemoglobina-barwnik w krwinkach czerwonych, która utraciła zdolność do przyłączania i przenoszenia tlenu) sine zabarwienie skóry o odcieniu czekoladowobrunatnym.

Ponadto mogą wystąpić następujące objawy niepożądane
Często (występują u 1 do 10 osób na 100):
- nudności, nadmierne oddawanie gazów;
- bóle głowy.

Nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów:
- objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna (wywołana przeszkodą w odpływie żółci), martwica wątroby;
- zawroty głowy, senność;
- zaburzenia widzenia;
- uszkodzenie nerwów obwodowych (także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, niedokrwistością, cukrzycą, zaburzeniami elektrolitowymi lub niedoborem witaminy B);
- zaparcia, biegunka;
- objawy niestrawności, bóle brzucha, wymioty;
- zapalenie ślinianek;
- zapalenie trzustki;
- łysienie;
- zakażenia drobnoustrojami opornymi na furazydynę;
- gorączka;
- dreszcze;
- złe samopoczucie;
- niedokrwistość megaloblastyczna (powstała w wyniku niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego) lub niedokrwistość hemolityczna (spowodowana szybkim rozpadem krwinek czerwonych) – może wystąpić u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.

Substancją czynną leku jest furazydyna zwana także furaginą.
1 ml zawiesiny doustnej zawiera 10 mg furazydyny.

Pozostałe składniki to: sacharoza, glicerol, metylu parahydroksybenzoesan (E 218), propylu parahydroksybenzoesan (E 216), makrogologlicerolu rycynooleinian, hydroksypropyloceluloza, guma ksantan, aromat pomarańczowy naturalny 72VP (olejek pomarańczowy, etanol), woda oczyszczona.

Brak danych o wpływie furazydyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Jeśli wystąpią zaburzenia układu nerwowego np. zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia , nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.
ul. Partyzancka 133/151
95-200 Pabianice