Diured 0,01 g, 30 tabletek

Diured jest lekiem moczopędnym zaliczanym do diuretyków pętlowych.

- nadciśnienie pierwotne;
- obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca, obrzęki płuc, obrzęki pochodzenia wątrobowego, obrzęki pochodzenia nerkowego.

Kiedy nie stosować leku Diured
- jeśli pacjent ma uczulenie na torasemid, pochodne sulfonylomocznika (leki stosowane w cukrzycy) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek z bezmoczem;
-  jeśli u pacjenta występuje śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe;
- jeśli u pacjenta występuje niedociśnienie tętnicze;
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia rytmu serca;
-  jeśli pacjent stosuje antybiotyki z grupy aminoglikozydów oraz cefalosporyn,
-  jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Diured należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
-jeśli u pacjenta występują zaburzenia w oddawaniu moczu. Przed rozpoczęciem leczenia należy usunąć przyczynę tych zaburzeń i przywrócić równowagę wodno-elektrolitową;
- jeśli terapia torasemidem jest długotrwała. Podczas leczenia długotrwałego zaleca się regularną kontrolę gospodarki wodno-elektrolitowej, stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi;
- jeśli u pacjenta występuje skłonność do zwiększonego stężenia kwasu moczowego we krwi;
- jeśli u pacjenta występuje utajona lub jawna cukrzyca. U tych pacjentów należy kontrolować metabolizm węglowodanów.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
- W przypadku jednoczesnego stosowania torasemidu z glikozydami nasercowymi (leki posiadające zdolność pobudzenia pracy serca, które zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego, a jednocześnie obniżają częstość tego skurczu) może dochodzić do zwiększenia wrażliwości mięśnia sercowego na te leki, z powodu obniżenia stężenia potasu i (lub) magnezu w osoczu.
- W połączeniu z mineralokortykosteroidami (hormony regulujące gospodarkę mineralną i jonową) i glikokortykosteroidami (hormony regulujące przemiany białek, węglowodanów i tłuszczów) oraz środkami przeczyszczającymi może powodować zwiększenie wydalania potasu z moczem.
- Podobnie jak w przypadku innych leków diuretycznych (inaczej leki moczopędne, leki zwiększające objętość wydalanego moczu), może wystąpić nasilenie działania obniżającego ciśnienie krwi podczas podawania jednocześnie innych leków przeciwnadciśnieniowych.
- Torasemid, zwłaszcza w dużych dawkach, może zwiększać toksyczność antybiotyków aminoglikozydowych, cisplatyny (lek stosowany w chemioterapii raka), neurotoksyczność cefalosporyn (rodzaj antybiotyków) oraz kardio- i neurotoksyczność litu (lek stosowany w psychiatrii).
- Działanie leków zwiotczających mięśnie zawierających kurarę oraz działanie teofiliny (lek stosowany w chorobach układu oddechowego) może ulec nasileniu podczas jednoczesnego stosowania z torasemidem.
- U pacjentów otrzymujących duże dawki salicylanów (leki przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz przeciwgorączkowe) może zwiększać się ich toksyczność.
- Działanie leków przeciwcukrzycowych może ulegać osłabieniu.
- Zastosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego) po leczeniu torasemidem, albo rozpoczęcie terapii skojarzonej tymi lekami, może powodować przemijające spadki ciśnienia. Działanie to można zminimalizować zmniejszając początkową dawkę inhibitora angiotensyny i (lub) zmniejszając dawki albo czasowo odstawiając torasemid.
- Torasemid może zwiększać reaktywność tętnic na leki obkurczające naczynia (np. adrenalina, noradrenalina).
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. indometacyna - lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych) i probenecyd (zwiększający wydalanie kwasu moczowego) mogą zmniejszać działanie moczopędne i obniżające ciśnienie torasemidu.
-Nie badano jednoczesnego podawania torasemidu i kolestyraminy (lek wiążący kwasy żółciowe w przewodzie pokarmowym i zwiększający ich wydalanie) u ludzi, ale w badaniach na zwierzętach stwierdzono zmniejszenie wchłaniania torasemidu.

Ciąża:
Diured jest przeciwwskazany w okresie ciąży.

Karmienie piersią:
Diured jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Nadciśnienie pierwotne
Zalecana dawka to 2,5 mg (pół tabletki Diured 5 mg), doustnie jeden raz na dobę.
Jeżeli istnieje taka konieczność, dawkę można zwiększyć do 5 mg jeden raz na dobę. Przeprowadzone badania wskazują, że dawki większe od 5 mg na dobę nie prowadzą do dalszego obniżenia ciśnienia krwi. Maksymalny efekt leczniczy osiągany jest po około 12 tygodniach leczenia.
Obrzęki
Zalecana dawka to 5 mg (jedna tabletka Diured, 5 mg lub pół tabletki Diured, 10 mg), doustnie, jeden raz na
dobę. Jeżeli istnieje taka konieczność, dawkę można zwiększać stopniowo do 20 mg jeden raz na dobę.

Tabletkę Diured, 5 mg oraz Diured, 10 mg można podzielić na dwie równe dawki.
Stosowanie leku Diured u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
Podczas leczenia torasemidem, pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powinni być pod specjalną kontrolą ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia torasemidu we krwi.
Stosowanie leku Diured u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności zmiany dawkowania.

Często występujące działania niepożądane:
-zaostrzenie objawów kwasicy metabolicznej (nadmiernego zakwaszenia krwi),
-  kurcze mięśniowe (szczególnie na początku terapii),
-  wzrost stężenia kwasu moczowego i glukozy, jak również lipidów (triglicerydów i cholesterolu) we krwi,
hipokalemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi) – zwłaszcza przy diecie ubogiej w potas, przy towarzyszących wymiotach, biegunce, stosowaniu dużej ilości środków przeczyszczających, a także w przypadku zaburzeń czynności wątroby, dolegliwości żołądkowo-jelitowe (np. zmniejszenie apetytu, ból żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia), szczególnie na początku leczenia,
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (np.gamma-GT) we krwi,
- bóle głowy, zawroty głowy,
- znużenie, osłabienie (szczególnie na początku leczenia).

Niezbyt często występujące działania niepożądane:
zwiększone stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu,
- suchość w jamie ustnej,
- parestezja (uczucie kłucia, palenia i mrowienia w kończynach).
U pacjentów z zaburzeniami w odpływie moczu (np. w przypadku przerostu prostaty) może dochodzić do jego zatrzymania i uszkodzenia pęcherza moczowego.

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane:
- powikłania zakrzepowe spowodowane zagęszczeniem krwi,
- zaburzenia krążenia w naczyniach wieńcowych i ośrodkowym układzie nerwowym (włączając niedokrwienie serca i mózgu), co może doprowadzić do np. nierównej pracy serca, dusznicy bolesnej, zawału serca lub omdlenia,
- dezorientacja,
- zapalenie trzustki,
- reakcje alergiczne (np. świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło),
- ciężkie reakcje skórne,
- zmniejszenie liczby płytek krwi, czerwonych i (lub) białych krwinek,
- zaburzenia widzenia,
- szumy uszne, utrata słuchu.

Badania diagnostyczne
W zależności od dawki i długości leczenia mogą pojawić się objawy utraty elektrolitów i płynów,
a w szczególności:
-oligemia (zmniejszona objętość krwi krążącej w naczyniach),
- hipokalemia
i (lub)
- hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi).

Jedna tabletka zawiera 10 mg torasemidu (Torasemidum).

Substancje pomocnicze:
Celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

Tak jak w przypadku innych leków wpływających na ciśnienie krwi, pacjenci u których występują zawroty głowy lub podobne objawy, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.