Diured, 10 mg, 60 tabletek

Aby odebrać ten lek w aptece musisz okazać ważną w dniu odbioru receptę.

Produkt nie jest jeszcze dostępny Ten produkt jest wyprzedany i nie znamy dokładnej daty jego dostarczenia do magazynu

41,98

O produkcie: Diured, 10 mg, 60 tabletek

100041304

Opis

Nazwa Diured
Nazwa międzynarodowa Torasemidum
Dawka 0,01 g
Postać tabletki 
Wielkość opakowania 60 tabl.
Działanie/właściwości
  • moczopędne

Działanie

Diured 10 jest lekiem moczopędnym zaliczanym do diuretyków pętlowych.

Wskazania

Na co jest lek Diured?

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Diured 10

  • jeśli pacjent ma uczulenie na torasemid, pochodne sulfonylomocznika (leki stosowane w cukrzycy) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);
  • jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek z bezmoczem;
  • jeśli u pacjenta występuje śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe;
  • jeśli u pacjenta występuje niedociśnienie tętnicze;
  • jeśli u pacjenta występują zaburzenia rytmu serca;
  • jeśli pacjent stosuje antybiotyki z grupy aminoglikozydów oraz cefalosporyn,
  • jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Diured należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

  • jeśli u pacjenta występują zaburzenia w oddawaniu moczu. Przed rozpoczęciem leczenia należy usunąć przyczynę tych zaburzeń i przywrócić równowagę wodno-elektrolitową;
  • jeśli terapia torasemidem jest długotrwała. Podczas leczenia długotrwałego zaleca się regularną kontrolę gospodarki wodno-elektrolitowej, stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi;
  • jeśli u pacjenta występuje skłonność do zwiększonego stężenia kwasu moczowego we krwi;
  • jeśli u pacjenta występuje utajona lub jawna cukrzyca. U tych pacjentów należy kontrolować metabolizm węglowodanów

Stosowanie leku u dzieci

Brak doświadczeń klinicznych w stosowaniu torasemidu w tej grupie wiekowej.

Przyjmowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

  • W przypadku jednoczesnego stosowania torasemidu z glikozydami nasercowymi (leki posiadające zdolność pobudzenia pracy serca, które zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego, a jednocześnie obniżają częstość tego skurczu) może dochodzić do zwiększenia wrażliwości mięśnia sercowego na te leki, z powodu obniżenia stężenia potasu i (lub) magnezu w osoczu.
  • W połączeniu z mineralokortykosteroidami (hormony regulujące gospodarkę mineralną i jonową) i glikokortykosteroidami (hormony regulujące przemiany białek, węglowodanów i tłuszczów) oraz środkami przeczyszczającymi może powodować zwiększenie wydalania potasu z moczem.
  • Podobnie jak w przypadku innych leków diuretycznych (inaczej leki moczopędne, leki zwiększające objętość wydalanego moczu), może wystąpić nasilenie działania obniżającego ciśnienie krwi podczas podawania jednocześnie innych leków przeciwnadciśnieniowych.
  • Torasemid, zwłaszcza w dużych dawkach, może zwiększać toksyczność antybiotyków aminoglikozydowych, cisplatyny (lek stosowany w chemioterapii raka), neurotoksyczność cefalosporyn (rodzaj antybiotyków) oraz kardio- i neurotoksyczność litu (lek stosowany w psychiatrii).
  • Działanie leków zwiotczających mięśnie zawierających kurarę oraz działanie teofiliny (lek stosowany w chorobach układu oddechowego) może ulec nasileniu podczas jednoczesnego stosowania z torasemidem.
  • U pacjentów otrzymujących duże dawki salicylanów (leki przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz przeciwgorączkowe) może zwiększać się ich toksyczność.
  • Działanie leków przeciwcukrzycowych może ulegać osłabieniu.
  • Zastosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego) po leczeniu torasemidem, albo rozpoczęcie terapii skojarzonej tymi lekami, może powodować przemijające spadki ciśnienia. Działanie to można zminimalizować zmniejszając początkową dawkę inhibitora angiotensyny i (lub) zmniejszając dawki albo czasowo odstawiając torasemid.
  • Torasemid może zwiększać reaktywność tętnic na leki obkurczające naczynia (np. adrenalina, noradrenalina).
  • Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. indometacyna - lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych) i probenecyd (zwiększający wydalanie kwasu moczowego) mogą zmniejszać działanie moczopędne i obniżające ciśnienie torasemidu
  • Nie badano jednoczesnego podawania torasemidu i kolestyraminy (lek wiążący kwasy żółciowe w przewodzie pokarmowym i zwiększający ich wydalanie) u ludzi, ale w badaniach na zwierzętach stwierdzono zmniejszenie wchłaniania torasemidu.

Ciąża

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku Diured. Ciąża: Diured jest przeciwwskazany w okresie ciąży. Karmienie piersią: Diured jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią

Dawkowanie

Lek Diured należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jak stosować lek Diured?

Nadciśnienie pierwotne
Zalecana dawka to 2,5 mg (pół tabletki Diured 5 mg), doustnie jeden raz na dobę. Jeżeli istnieje taka konieczność, dawkę można zwiększyć do 5 mg leku Diured jeden raz na dobę. Przeprowadzone badania wskazują, że dawki większe od 5 mg leku Diured na dobę nie prowadzą do dalszego obniżenia ciśnienia krwi. Maksymalny efekt leczniczy osiągany jest po około 12 tygodniach leczenia.

Obrzęki
Zalecana dawka to 5 mg (jedna tabletka Diured, 5 mg lub pół tabletki Diured, 10 mg), doustnie, jeden raz na dobę. Jeżeli istnieje taka konieczność, dawkę leku Diured można zwiększać stopniowo do 20 mg jeden raz  na dobę.

Tabletkę Diured, 5 mg oraz Diured, 10 mg można podzielić na dwie równe dawki.

Skutki uboczne

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częstość działań niepożądanych określa się następująco:
Bardzo często (występują częściej niż u 1 na 10 osób)
Często (występują u 1 do 10 na 100 osób)
Niezbyt często (występują u 1 do 10 na 1 000 osób)
Rzadko(występują u 1 do 10 na 10 000 osób)
Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)

Często występujące działania niepożądane:
· zaostrzenie objawów kwasicy metabolicznej (nadmiernego zakwaszenia krwi),
· kurcze mięśniowe (szczególnie na początku terapii),
· wzrost stężenia kwasu moczowego i glukozy, jak również lipidów (triglicerydów i cholesterolu) we krwi, hipokalemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi) – zwłaszcza przy diecie ubogiej w potas, przy
towarzyszących wymiotach, biegunce, stosowaniu dużej ilości środków przeczyszczających, a także w przypadku zaburzeń czynności wątroby, dolegliwości żołądkowo-jelitowe (np. zmniejszenie apetytu, ból żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia), szczególnie na początku leczenia,
· zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (np.gamma-GT) we krwi,
· bóle głowy, zawroty głowy,
· znużenie, osłabienie (szczególnie na początku leczenia).

Niezbyt często występujące działania niepożądane:
· zwiększone stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu,
· suchość w jamie ustnej,
· parestezja (uczucie kłucia, palenia i mrowienia w kończynach).
U pacjentów z zaburzeniami w odpływie moczu (np. w przypadku przerostu prostaty) może dochodzić do jego zatrzymania i uszkodzenia pęcherza moczowego.

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane:
· powikłania zakrzepowe spowodowane zagęszczeniem krwi,
· zaburzenia krążenia w naczyniach wieńcowych i ośrodkowym układzie nerwowym (włączając niedokrwienie serca i mózgu), co może doprowadzić do np. nierównej pracy serca, dusznicy bolesnej, zawału serca lub omdlenia,
· dezorientacja,
· zapalenie trzustki,
· reakcje alergiczne (np. świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło),
· ciężkie reakcje skórne,
· zmniejszenie liczby płytek krwi, czerwonych i (lub) białych krwinek,
· zaburzenia widzenia,
· szumy uszne, utrata słuchu.

Badania diagnostyczne
W zależności od dawki i długości leczenia mogą pojawić się objawy utraty elektrolitów i płynów, a w szczególności:
· oligemia (zmniejszona objętość krwi krążącej w naczyniach),
· hipokalemia i (lub)
· hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi).

Skład

Substancją czynną leku Diured10 jest torasemid. 
Pozostałe składniki leku Diured 10 to: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, kroskarmeloza sodowa,
krzemionka koloidalna bezwodna i magnezu stearynian.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Tak jak w przypadku innych leków wpływających na ciśnienie krwi, pacjenci u których występują zawroty głowy lub podobne objawy, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Producent

Biofarm Sp. z o.o.
ul. Wałbrzyska 13
60-198 Poznań

Ostrzeżenie: zdjęcia mają charakter wyłącznie informacyjny.

checkout.warnings.Notice