Effox long 50, 50 mg, 30 tabletek o przedłużonym uwalnianiu

Nie stosować leku Effox long 50:
jeśli u pacjenta występuje:
• uczulenie na azotany lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• wstrząs kardiogenny (z wyjątkiem sytuacji, w których za pomocą odpowiedniego postępowania uzyskuje się wystarczająco wysokie ciśnienie późnorozkurczowe w lewej komorze serca);
• kardiomiopatia przerostowa z zawężeniem drogi odpływu z lewej komory;
• zaciskające zapalenie osierdzia;
• tamponada serca;
• ostra niewydolność krążenia (wstrząs lub zapaść naczyniowa);
• znaczne niedociśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe poniżej 90 mm Hg);
• ciężka hipowolemia (zmniejszenie objętości krwi w naczyniach);
• ciężka niedokrwistość.

W trakcie leczenia lekiem Effox long 50 nie wolno przyjmować leków z grupy inhibitorów 5-fosfodiesterazy, np. syldenafilu, tadalafilu, wardenafilu. Terapii lekiem Effox long 50 nie wolno przerywać w celu przyjęcia leku zawierającego inhibitor 5-fosfodiesterazy, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia bólu dławicowego.

W trakcie leczenia lekiem Effox long 50 nie wolno stosować leku o nazwie riociguat, który jest stymulatorem enzymu rozpuszczalnej cyklazy guanylanowek.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Jednoczesne stosowanie innych leków obniżających ciśnienie tętnicze krwi, np. leków rozszerzających naczynia krwionośne (np. prazosyna), beta-adrenolitycznych (np. propranolol), antagonistów wapnia (np. werapamil), inhibitorów konwertazy angiotensyny (np. kaptopryl) a także inhibitorów monoaminooksydazy i podobnych leków, neuroleptyków (np. chloropromazyna), trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (np. amitryptylina) i (lub) alkoholu może nasilić działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi.

Inhibitory 5-fosfodiesterazy (leki stosowane w zaburzeniach erekcji), np. syldenafil, tadalafil, wardenafil mogą nasilić działanie obniżające ciśnienie krwi wywołane przez lek Effox long 50. Może to prowadzić do zagrażających życiu powikłań sercowo-naczyniowych. Z tego powodu chorym leczonym lekiem Effox long 50 nie wolno przyjmować inhibitorów 5-fosfodiesterazy. Jednoczesne stosowanie dihydroergotaminy może prowadzić do zwiększenia jej stężenia we krwi i tym samym spowodować wzrost ciśnienia tętniczego krwi.

Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego stosowania leku zawierającego sapropterynę z wszystkimi lekami powodującymi rozszerzenie naczyń krwionośnych poprzez uwalnianie tlenku azotu, np. triazotan glicerolu (NTG), diazotan izosorbidu (ISDN), 5-izosorbidu monoazotan (5-ISMN) i inne.

W trakcie leczenia lekiem Effox long 50 nie wolno stosować leku o nazwie riociguat, który jest stymulatorem enzymu rozpuszczalnej cyklazy guanylanowej. Jednoczesne stosowanie może powodować niedociśnienie krwi.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności, gdy korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu i jedynie pod kontrolą lekarza.
Lek może być stosowany w okresie karmienia piersią jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności, na wyraźne zlecenie lekarza.
Nie ma danych dotyczących wpływu izosorbidu monoazotanu na płodność u ludzi.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Dawkowanie powinno być ustalane indywidualnie, zgodnie z odpowiedzią kliniczną pacjenta.
Leczenie należy rozpoczynać od małych dawek, a następnie stopniowo je zwiększać, aż do uzyskania pożądanego działania leczniczego. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę.
Zwykle stosuje się 1 tabletkę raz na dobę (50 mg izosorbidu monoazotanu na dobę).
W przypadku zwiększonego zapotrzebowania na azotany dawkę można zwiększyć do 2 tabletek raz na dobę (100 mg izosorbidu monoazotanu na dobę).

Tabletki należy połykać bez rozgryzania, popijając wodą. Lek Effox long 50 należy zażywać regularnie, każdego dnia o tej samej porze, ustalonej przez lekarza. Lekarz zaleci, jak długo należy przyjmować lek Effox long 50. Nie należy przerywać leczenia, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia bólu dławicowego.

W przypadku konieczności przerwania leczenia, należy stopniowo zmniejszać dawkę leku przez okres kilku dni.
W przypadku wrażenia, że działanie leku Effox long 50 jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawki leku.

Substancją czynną leku jest izosorbidu monoazotan. Jedna tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera jako substancję czynną 50 mg izosorbidu monoazotanu.
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian, poliwinylopirolidon, glicerolu distearynian, hypromeloza, wapnia wodorofosforan dwuwodny.