Escitil, 10 mg, 28 tabletek powlekanych

Lek Escitil, 10 mg, 28 tabletek powlekanych zawiera escytalopram.

Escytalopram należy do grupy leków przeciwdepresyjnych zwanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI – selective serotonin reuptake inhibitors). Leki te działają na układ serotoninergiczny w mózgu poprzez zwiększanie stężenia serotoniny. Zaburzenia w układzie serotoninergicznym są uważane za istotny czynnik w rozwoju depresji i związanych z nią chorób.

Pacjent może poczuć się lepiej dopiero po kilku tygodniach terapii lekiem Escitil. Należy kontynuować przyjmowanie leku Escitil, nawet jeśli przez jakiś czas nie odczuwa się poprawy.

Jeśli nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem

Do czego służy lek Escitil?

Lek Escitil zawiera escytalopram i jest stosowany w leczeniu depresji (epizodów dużej depresji) oraz zaburzeń lękowych (takich jak: napady lęku panicznego z agorafobią lub bez agorafobii – lękiem przed przebywaniem na otwartej przestrzeni, fobia społeczna, uogólnione zaburzenie lękowe oraz zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne), nerwicy lękowej.

Kiedy nie stosować leku Escitil

• Jeśli pacjent ma uczulenie na escytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników leku Escitil.

• Jeśli pacjent przyjmuje inne leki należące do grupy nazywanej inhibitorami monoaminooksydazy (MAO), w tym selegilinę (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) oraz linezolid (antybiotyk).

• Jeśli pacjent ma wrodzone zaburzenia rytmu serca lub stwierdzano epizod zaburzeń rytmu serca (widoczny w EKG; badanie oceniające czynność serca).

• Jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca lub mogące wpływać na rytm serca.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Escitil należy omówić to z lekarzem.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występują inne zaburzenia lub choroby, ponieważ lekarz powinien uwzględnić takie informacje. W szczególności należy poinformować lekarza:

• Jeśli u pacjenta wystąpią drgawki po raz pierwszy w życiu lub u pacjenta z padaczką zwiększy się częstość napadów drgawkowych. 

• Jeśli u pacjenta występuje zaburzenie czynności wątroby lub nerek. Wymagane może być dostosowanie dawkowania przez lekarza.

• Jeśli pacjent ma cukrzycę. Leczenie lekiem Escitil może zmieniać kontrolę stężenia glukozy we krwi (glikemii). Konieczne może być dostosowanie dawki insuliny i (lub) doustnych leków zmniejszających stężenie glukozy we krwi.

• Jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi.

• Jeśli pacjent ma zwiększoną skłonność do krwawień i łatwego siniaczenia.

• Jeśli pacjent jest leczony elektrowstrząsami.

• Jeśli pacjent ma chorobę niedokrwienną serca.

• Jeśli pacjent ma zaburzenia pracy serca lub przebył niedawno atak serca.

• Jeśli występuje wolna czynność serca w spoczynku i(lub) wiadomo, że pacjent może mieć niedobór soli w wyniku przedłużającej się ciężkiej biegunki i wymiotów lub przyjmowania diuretyków (leków moczopędnych).

• Jeśli występuje szybkie lub nierówne bicie serca, omdlenia, zapaść lub zawroty głowy podczas wstawania, mogące wskazywać na nieprawidłową czynność serca.

• Jeśli u pacjenta występują lub występowały zaburzenia oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry (zwiększone ciśnienie w oku).

Uwaga

Tak jak w przypadku innych leków stosowanych w leczeniu depresji lub podobnych chorób, poprawa stanu pacjenta nie następuje natychmiast. Pacjent może ją odczuć dopiero po kilku tygodniach leczenia lekiem Escitil. W leczeniu napadów lęku panicznego, musi upłynąć zwykle 2-4 tygodnie zanim widoczna będzie poprawa stanu pacjenta. W początkowym okresie leczenia u niektórych pacjentów występuje nasilony lęk, który ustępuje podczas kontynuowanego leczenia. Dlatego jest bardzo ważne, aby pacjent postępował dokładnie według zaleceń lekarza oraz nie przerywał leczenia, ani nie zmieniał dawki, bez zasięgnięcia porady lekarza. U niektórych pacjentów z zaburzeniem dwubiegunowym (maniakalno-depresyjnym) może wystąpić faza maniakalna. Charakteryzuje się ona niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami, nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną. Jeśli wystąpią te objawy, należy skontaktować się z lekarzem. W pierwszych tygodniach leczenia lekiem Escitil mogą także wystąpić niepokój, trudności w siedzeniu lub staniu w jednym miejscu. W razie pojawienia się takich objawów należy natychmiast poinformować o tym lekarza.

Czasami pacjent nie zdaje sobie sprawy z występowania opisanych powyżej objawów i dlatego pomocne może być poproszenie kogoś z przyjaciół lub rodziny o pomoc w obserwacji ewentualnych zmian w zachowaniu pacjenta.

Jeśli pacjent ma niepokojące myśli lub doświadczenia, lub w czasie leczenia wystąpi jakikolwiek z wyżej wymienionych objawów, powinien natychmiast zwrócić się do lekarza lub najbliższego szpitala.

Leki takie jak escytalopram (tzw. SSRI) mogą powodować objawy zaburzeń seksualnych. W niektórych przypadkach objawy te utrzymują się po zaprzestaniu leczenia.

Myśli samobójcze oraz pogarszanie się depresji lub zaburzenie lękowe

Depresji i/lub zaburzeniom lękowym mogą towarzyszyć myśli o samookaleczeniu się lub myśli samobójcze. Objawy te mogą się pogłębiać w początkowej fazie terapii lekami przeciwdepresyjnymi, ponieważ leki te zwykle zaczynają działać dopiero po upływie ok. dwóch tygodni. Czasem okres ten bywa dłuższy.

Bardziej narażone na występowanie tego rodzaju objawów są:

• osoby, u których już wcześniej występowały myśli samobójcze lub myśli związane z samookaleczeniem.

• młodsi dorośli pacjenci. Informacje uzyskane podczas badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u dorosłych pacjentów w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, leczonych lekami przeciwdepresyjnymi.

W razie wystąpienia myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójczych, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym bądź zgłosić się do szpitala. Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się do nich z prośbą o przekazanie odpowiednich informacji, jeżeli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się bądź wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje jakikolwiek z następujących leków

• „nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (MAO)” zawierające jako substancje czynne fenelzynę, iproniazyd, izokarboksazyd, nilamid i tranylcyprominę. Jeśli pacjent przyjmował któryś z wymienionych leków, musi odczekać 14 dni przed rozpoczęciem stosowania leku Escitil. Po zakończeniu leczenia lekiem Escitil należy zaczekać 7 dni zanim przyjmie się którykolwiek z tych leków;

• „odwracalne selektywne inhibitory monoaminooksydazy A (MAO-A)” zawierające moklobemid (stosowany w leczeniu depresji);

• „nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B (MAO-B)” zawierające selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona). Leki te zwiększają ryzyko działań niepożądanych;

• antybiotyk linezolid;

• lit (stosowany w leczeniu zaburzenia dwubiegunowego) i tryptofan;

• imipraminę i dezypraminę (obie stosowane w leczeniu depresji);

• sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny) oraz tramadol (stosowany w silnym bólu). Leki te mogą zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych;

• cymetydynę, lanzoprazol i omeprazol (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), flukonazol (stosowany w leczeniu infekcji grzybiczych), fluwoksaminę (lek przeciwdepresyjny) i tyklopidynę (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru mózgu) Leki te mogą spowodować zwiększenie stężenia leku Escitil we krwi;

• dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) – lek ziołowy stosowany w leczeniu depresji;

• kwas acetylosalicylowy oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki stosowane przeciwbólowo lub w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi). Mogą zwiększać skłonność do krwawień;

• warfarynę, dipyrydamol i fenprokumon (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi). Lekarz prawdopodobnie zleci sprawdzenie czasu krzepnięcia krwi na początku stosowania leku Escitil i po jego przerwaniu, aby ustalić, czy dawka leku przeciwzakrzepowego jest nadal odpowiednio dobrana;

• meflochinę (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz tramadol (stosowany w silnym bólu) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego;

• neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy), oraz leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i leki z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI)), ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego

• neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego oraz leki przeciwdepresyjne (trójcykliczne leki przeciwdepresyjne i selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny);

• flekainid, propafenon i metoprolol (stosowane w chorobach układu krążenia), dezypraminę, klomipraminę i nortryptylinę (leki przeciwdepresyjne) oraz rysperydon, tiorydazynę oraz haloperydol (leki przeciwpsychotyczne). Może być wymagane dostosowanie dawkowania leku Escitil.

• leki, które zmniejszają stężenie potasu i magnezu we krwi, ponieważ stany te zwiększają ryzyko zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

NIE NALEŻY STOSOWAĆ leku Escitil jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w  zaburzeniach rytmu serca lub mogące wpływać na rytm serca, takie jak leki przeciwarytmiczneklasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciw drobnoustrojom (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna i.v., pentamidyna, leki przeciwmalaryczne, szczególnie halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, hydroksyzyna, mizolastyna). W razie dodatkowych pytań na ten temat należy zwrócić się do swojego lekarza).

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem leku  Escitil.

Pacjentka w ciąży lub w okresie karmienia piersią nie powinna stosować leku Escitil, dopóki nie omówi z lekarzem zagrożeń i korzyści związanych z leczeniem. Jeśli pacjentka stosuje lek Escitil w ostatnich 3 miesiącach ciąży, powinna zdawać sobie sprawę, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, sina skóra, drgawki, wahania temperatury ciała, trudności w karmieniu, wymioty, niski poziom glukozy we krwi, sztywność lub wiotkość mięśni, wzmożona pobudliwość odruchowa, drżenia, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły płacz, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli u noworodka wystąpi jakikolwiek z tych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

W okresie ciąży nie należy nigdy nagle przerywać stosowania leku Escitil.

Należy poinformować lekarza i (lub) położną o stosowaniu leku Escitil. Przyjmowanie podczas ciąży leków, takich jak Escitil, zwłaszcza w trzech ostatnich miesiącach ciąży, może zwiększać ryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN). Objawia się on przyspieszonym oddechem i sinicą. Objawy te pojawiają się zwykle w pierwszej dobie po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i (lub) położną.

Przypuszcza się, że lek Escitil będzie wydzielał się do mleka matki.

W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram, lek podobny do escytalopramu, obniża jakość nasienia. Teoretycznie może to mieć wpływ na płodność, jednak jak dotychczas nie obserwowano takiego efektu u ludzi.

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Lek Escitil należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli

Depresja

Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz prowadzący może zwiększyć dawkę leku Escitil maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zaburzenia lęku panicznego

Dawka początkowa leku Escitil wynosi 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia, następnie zwiększa się dawkę do 10 mg na dobę. Lekarz może następnie zwiększyć dawkę leku Escitil maksymalnie do 20 mg na dobę.

Fobia społeczna

Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz może następnie zmniejszyć dawkę leku Escitil do 5 mg na dobę lub ją zwiększyć maksymalnie do 20 mg leku Escitil na dobę, w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Uogólnione zaburzenie lękowe

Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę leku Escitil maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne

Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz prowadzący może zwiększyć dawkę leku Escitil  maksymalnie do 20 mg leku Escitil na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat))

Zwykle zalecana dawka początkowa leku Escitil wynosi 5 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz prowadzący może zwiększyć dawkę leku Escitil do 10 mg na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (poniżej 18 roku życia)

Leku Escitil nie należy stosować u dzieci i młodzieży.

Zaburzenia czynności nerek

Zaleca się ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Zaburzenia czynności wątroby

Pacjenci ze schorzeniami wątroby nie powinni otrzymywać więcej niż 10 mg leku Escitil na dobę. Należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Pacjenci, o których wiadomo, że słabo metabolizują enzym CYP2C19

Pacjenci z tym znanym genotypem nie powinni otrzymywać więcej niż 10 mg leku Escitil na dobę. Należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Czas trwania leczenia

Może upłynąć parę tygodni leczenia, zanim pacjent poczuje się lepiej. Należy zatem kontynuować stosowanie leku Escitil, nawet jeśli upłynie nieco czasu zanim nastąpi poprawa samopoczucia.

Nie wolno zmieniać dawki leku Escitil bez wcześniej rozmowy z lekarzem. Lek Escitil należy stosować tak długo, jak to zaleci lekarz. Jeśli pacjent przerwie leczenie zbyt wcześnie, objawy mogą powrócić. Zaleca się zatem kontynuowanie leczenia przez co najmniej 6 miesięcy od wystąpienia poprawy.

Jak każdy lek, lek Escitil może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane zazwyczaj ustępują po kilku tygodniach leczenia. Należy pamiętać, że wiele z tych działań niepożądanych może być również objawami choroby pacjenta i w związku z tym ustąpią wraz z poprawą samopoczucia.

W razie wystąpienia podczas leczenia któregokolwiek z niżej wymienionych działań niepożądanych, należy skontaktować się z lekarzem:

Niezbyt często (mogą wystąpić do 1 na 100 pacjentów):

• nietypowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego (w tym z odbytnicy)

Rzadko (mogą wystąpić do 1 na 1000 pacjentów):

• obrzęk skóry, języka, warg, gardła lub twarzy albo trudności w oddychaniu lub przełykaniu (ciężka reakcja alergiczna) 

• wysoka gorączka, pobudzenie, splątanie, zdezorientowanie, drżenia i gwałtowne skurcze mięśni, to mogą być one objawami rzadkiego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym.

Nieznana (nie można ustalić częstości na podstawie dostępnych danych):

• trudności w oddawaniu moczu

• napady drgawkowe, patrz również punkt ”Ostrzeżenia i środki ostrożności”

• żółte zabarwienie skóry i białkówki oczu, będące objawem zaburzenia czynności wątroby/ zapalenia wątroby

• szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenie, które mogą być objawami zagrażającego życiu zaburzenia zwanego Torsade de Pointes.myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze.

• nagle występujący obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)

Poza opisanymi powyżej informowano również o następujących działaniach niepożądanych:

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób):

• mdłości (nudności)

• bóle głowy

Często (mogą wystąpić do 1 na 10 osób):

• niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok)

• zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia

Czy Escitil powoduje senność?

• lęk, niepokój psychoruchowy, nieprawidłowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty głowy, ziewanie, drżenia, uczucie kłucia w obrębie skóry

• biegunka, zaparcie, wymioty, suchość w jamie ustnej

• nasilone pocenie się

• bóle mięśni i stawów

• zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego oraz trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet)

• uczucie zmęczenia, gorączka

• zwiększenie masy ciała

Niezbyt często (mogą wystąpić do 1 na 1000 osób):

• pokrzywka, wysypka, świąd

• zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napad lęku, stan splątania

• zaburzenia snu, zaburzenia smaku, omdlenie

• rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne)

• wypadanie włosów

• nasilone krwawienie miesiączkowe

• nieregularne miesiączkowanie

• zmniejszenie masy ciała

• szybkie bicie serca

• obrzęki kończyn górnych lub dolnych

• krwawienia z nosa

Rzadko (mogą wystąpić do 1 na 1000 osób):

• agresja, depersonalizacja, omamy

• wolne bicie serca

Nieznana (nie można ustalić częstości na podstawie dostępnych danych):

• zmniejszenie stężenia sodu we krwi (objawy to nudności i złe samopoczucie z osłabieniemmięśni lub splątaniem)

• zawroty głowy po przyjęciu pozycji stojącej z powodu obniżenia ciśnienia tętniczego krwi.

• (niedociśnienie ortostatyczne)

• nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi)

• zaburzenia ruchowe (mimowolne ruchy mięśni)

• bolesny wzwód prącia (priapizm)

• krwawienia, w tym wybroczyny na skórze i błonach śluzowych oraz obniżenie liczby płytek krwi (małopłytkowość)

• zwiększenie ilości wydalanego moczu (nieadekwatne wydzielanie hormonu antydiuretycznego).

• mlekotok u mężczyzn i u kobiet, które nie karmią obecnie piersią

• mania

• nieprawidłowość rytmu serca (zwana wydłużeniem odstępu QT”, widoczna w EKG - zapisie elektrycznej aktywności serca).

W czasie leczenia escytalopramem lub w krótkim czasie po przerwaniu leczenia, zgłaszano myśli samobójcze lub o samookaleczeniu (przypadki myśli samobójczych i zachowań samobójcze.

Ponadto znane jest występowanie licznych działań niepożądanych leków o podobnym mechanizmie działania jak escytalopram (substancja czynna leku Escitil). Są to: niepokój psychoruchowy (akatyzja) jadłowstręt

U pacjentów przyjmujących leki z tej grupy obserwowano zwiększone ryzyko wystąpienia złamań kości.

Substancją czynną leku Escitil jest escytalopram. Każda tabletka leku Escitil zawiera 10 mg, lub 20 mg escytalopramu (w postaci szczawianu).

Pozostałe składniki leku Escitil to: Rdzeń: mikrokrystaliczna celuloza, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Otoczka tabletki: hypromeloza 6 cP, tytanu dwutlenek (E 171) i makrogol 400.

Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów lub obsługiwać maszyn, dopóki nie stwierdzi jak wpływa na niego lek Escitil.

Podmiot odpowiedzialny
Egis Pharmaceuticals PLC
Keresztúri út 30-38.
1106 Budapeszt
Węgry