Escitalopram, Escitalopramum - dawkowanie, działanie, ulotka, skutki uboczne

Wskazania do stosowania escitalopramu

Escitalopram jest lekiem stosowanym w terapii:

• Nasilonych epizodów depresyjnych,
• Lęku społecznego,
• Zaburzeń lękowych uogólnionych,
• Zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych,
• Stanów lękowych związanymi z agorafobią (lub bez jej występowania).

Mechanizm działania escitalopramu

Escitalopram zwiększa aktywność serotoninergiczną. Powoduje wzrost poziomu serotoniny w synapsach neuronalnych poprzez zapobieganie wychwytowi zwrotnemu serotoniny do zakończeń presynaptycznych Ponadto substancja ta stanowi także allosteryczny inhibitor reabsorpcji serotoniny, co oznacza, że łączy się z dodatkowym, wtórnym miejscem na cząsteczce transportera serotoniny. Powoduje to wyższą skuteczność escitalopramu w porównaniu z innymi lekami z grupy SSRI.

Dawkowanie escitalopramu

Zależnie od typu choroby czy wieku pacjenta, początkowa dawka escitalopramu wynosi zwykle 5mg. Standardowa dawka dobowa to 10mg. W szczególnych sytuacjach możliwe jest jej podwyższenie do 20 mg. Bezpieczeństwo zastosowania dawek przekraczających 20 mg nie jest znane. Zmiany w dawkowaniu powinny być dokonywane etapowo.

Przeciwwskazania do stosowania escitalopramu

Stosowanie escitalopramu jest niewskazane u pacjentów z rozpoznaniem przedłużonego odstępu QT, u osób z wrodzonym zespołem długiego odstępu QT oraz u osób przyjmujących leki, które powodują wydłużenie odstępu QT.

Ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu escitalopramu

Skutki uboczne

Stosowanie escitalopramu, tak jak w przypadku każdego leku, może prowadzić do występowania działań niepożądanych.

Do często obserwowanych należą:

• Nudności, bóle głowy,
• Zatkanie nosa,
• Zmiana apetytu.
• Lęk, niepokój, nietypowe sny, problemy ze snem, nadmierną senność, zawroty głowy, drgawki, wrażenie pieczenia skóry,
• Biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej,
• Nadmierne pocenie się,
• Bóle mięśni i stawów,
• Problemy sfery seksualnej (opóźniony wytrysk, zaburzenia erekcji, zmniejszony popęd płciowy, problemy z osiągnięciem orgazmu u kobiet),
• Uczucie zmęczenia, gorączka,

Rzadziej obserwowane to:

• Obrzęk skóry, języka, warg, gardła, twarzy, pokrzywka, problemy z oddychaniem lub połykaniem (ciężka reakcja alergiczna),
• Krwawienia z przewodu pokarmowego,
• Podwyższona temperatura, pobudzenie, dezorientacja, drgawki i silne skurcze mięśni, które mogą być symptomami  stanu znanego jako zespół serotoninowy,
• Wysypka, pokrzywka, swędzenie,
• Zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, 
• Zmiany w odczuciu smaku,
• Omdlenia,
• Rozszerzenie źrenic, problemy z widzeniem, dzwonienie w uszach,
• Wypadanie włosów,
• Obfite krwawienia menstruacyjne, nieregularne cykle menstruacyjne,
• Utrata masy ciała,
• Przyspieszone bicie serca,
• Obrzęki nóg lub rąk,
• Krwawienie z nosa,
• Agresja, poczucie odrealnienia, halucynacje,
• Zwolnienie pracy serca.

Wpływ na prowadzenie pojazdów

W czasie trwania terapii escitalopramem należy zachować ostrożność podczas obsługi maszyn lub kierowania pojazdami. Mimo braku bezpośrednich doniesień o negatywnym wpływie na zdolności motoryczne, leki o podobnym profilu działania mogą wpłynąć na zdolność szybkiego reagowania.

Wpływ na ciążę

Stosowanie escitalopramu w ciąży nie jest zalecane. U noworodków, których matki podczas ciąży przyjmowały escitalopram, odnotowano przypadki przetrwałego nadciśnienia płucnego (5 na 1000).

Wpływ na laktację

Ze względu na przenikanie escitalopramu do mleka matki, jego stosowanie nie jest zalecane podczas karmienia piersią.

Interakcje z lekami

• Stosowanie escitalopramu wraz z inhibitorami MAO, takimi jak moklobemid, selegilina czy linezolid, jest przeciwwskazane. Podobnie, łączenie z lekami o profilu serotoninergicznym, jak tramadol czy tryptany, jest niezalecane ze względu na znaczne ryzyko rozwinięcia zespołu serotoninowego.
• Jednoczesne stosowanie escitalopramu z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi może powodować nasilenie ich działania (podczas wprowadzania lub odstawiania go u pacjentów leczonych doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, należy kontrolować parametry krzepnięcia krwi).
• Stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) wraz z escitalopramem może zwiększyć ryzyko krwawień.
• Leki z grupy SSRI, do której należy escitalopram, mogą obniżyć próg drgawkowy. Dlatego, zalecane jest ostrożne łączenie go z innymi lekami mogącymi wywierać podobny efekt. Wymienić można tu leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe, SSRI), neuroleptyki (fenotiazyny, tioksanteny, butyrofenony), meflokin, bupropion czy tramadol. 
• Jednoczesne podawanie leków z grupy SSRI z preparatami litu lub tryptofanem może zwiększyć ich działanie, stąd zalecana jest ostrożność podczas tak skojarzonego leczenia.
• Ze względu na potencjalne ryzyko rozwoju zespołu serotoninowego, nie zaleca się stosowania escitalopramu równolegle z preparatami zawierającymi wyciągi z dziurawca lekarskiego.

Interakcje z alkoholem

Mimo braku konkretnych przeciwwskazań, spożywanie alkoholu podczas kuracji escitalopramem nie jest rekomendowane, z uwagi na potencjalnie negatywny wpływ na układ nerwowy.

Inne środki ostrożności

• Stosowanie escitalopramu u osób poniżej 18. roku życia jest niewskazane ze względu na zwiększone ryzyko myśli i zachowań samobójczych, a także wystąpienia agresji (podobne ryzyko dotyczy dorosłych z ciężką depresją i myślami samobójczymi).
• W trakcie wstępnej fazy terapii escitalopramem, pacjenci z zaburzeniami lękowymi mogą doświadczyć nasilenia objawów. Zazwyczaj niepokój ustępuje w ciągu 2 tygodni od rozpoczęcia leczenia. Jeżeli pacjent doświadcza drgawek, leczenie escitalopramem powinno zostać natychmiastowo przerwane.
• Lek powinien być stosowany z ostrożnością u pacjentów z jaskrą.
• Substancja może wpłynąć na poziom glukozy we krwi, co może skutkować koniecznością dostosowania dawki leków przeciwcukrzycowych.
• Przyjmowanie escitalopramu może prowadzić do obniżenia poziomu sodu we krwi, co jest szczególnie istotne w przypadku pacjentów starszych oraz z marskością wątroby.