Furaginum Adamed, 50 mg, 30 tabletek

Nie przyjmować leku Furaginum Adamed:
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku lub na pochodne nitrofuranu,
- jeśli pacjentka jest w I trymestrze ciąży (pierwsze 3 miesiące ciąży),
- w przypadku ciężkiej niewydolności nerek (skąpomocz, bezmocz),
- w przypadku rozpoznanej polineuropatii, np. cukrzycowej (uszkodzenie nerwów, np. w wyniku podwyższonego stężenia glukozy we krwi),
- w przypadku niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, gdyż lek może wtedy wywoływać hemolizę (uszkodzenie krwinek i niedokrwistość).

Przed rozpoczęciem przyjmowania Furaginum Adamed należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Podczas stosowania leku należy zachować ostrożność:
- u pacjentów z niewydolnością nerek, niedokrwistością, niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego oraz chorobami płuc, gdyż lek może powodować rozpad czerwonych krwinek (erytrocytów),
- u osób z cukrzycą, gdyż w trakcie stosowania pochodnych nitrofuranu, mogą wystąpić objawy polineuropatii (uszkodzenia nerwów),
- u mężczyzn w wieku rozrodczym, gdyż badania kliniczne wykazały, że pochodne nitrofuranu mają negatywny wpływ na czynność jąder. Mogą powodować zmniejszenie ruchliwości plemników, zmniejszać wydzielanie spermy oraz prowadzić do nieprawidłowości w budowie plemników. Podczas długotrwałego stosowania preparatu lekarz zaleci badania krwi oraz oznaczenie biochemicznych parametrów czynności nerek i wątroby.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża - Z powodu braku danych klinicznych dotyczących wpływu furazydyny na zarodek lub płód, leku nie należy stosować w I trymestrze ciąży. Z uwagi na ryzyko spowodowania niedokrwistości hemolitycznej u płodu należy zachować szczególną ostrożność u kobiet w III trymestrze ciąży. Pacjentka w porozumieniu z lekarzem prowadzącym powinna regularnie kontrolować stężenie hemoglobiny i żelaza oraz liczbę erytrocytów we krwi (wykonywać badania morfologiczne krwi).

Karmienie piersią - Z uwagi na przenikanie furazydyny do mleka kobiecego, leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek najlepiej przyjmować doustnie podczas posiłków zwłaszcza tych zawierających białko, gdyż zwiększa ono przyswajalność furazydyny.

Zalecana dawka:

Dorośli:
Pierwszy dzień leczenia: 100 mg (2 tabletki) 4 razy na dobę (maksymalnie 8 tabletek na dobę); następne dni 100 mg (2 tabletki) 3 razy na dobę (6 tabletek na dobę).
W przypadku nawracających zakażeń układu moczowego u kobiet (przynajmniej 3 epizody zakażenia układu moczowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy): 100 mg (2 tabletki) na noc przez okres 6-12 miesięcy.

Stosowanie u dzieci i młodzieży
Dzieci w wieku od 2 lat do 14 lat:
5 mg/kg mc./dobę do 7 mg/kg mc./dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych (tabletkę można rozkruszyć i wymieszać z mlekiem).
U dzieci w wieku poniżej 2 lat należy ustalić dawkę bezpośrednio z lekarzem. Lek stosuje się przez 7 do 8 dni. Gdy zachodzi konieczność, kurację można powtórzyć po 10-15 dniach.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Większość pacjentów dobrze toleruje furazydynę.
Wśród obserwowanych w trakcie badań klinicznych objawów niepożądanych, prawdopodobnie związanych ze stosowaniem leku, najczęstsze były: nudności (8%), bóle głowy (6%) i nadmierne oddawanie gazów (1,5%). Pozostałe, niżej wymienione objawy występowały u nie więcej niż 1% pacjentów:
- sinica wskutek methemoglobinemii (sine zabarwienie skóry o odcieniu czekoladowobrunatnym). U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej stosowanie furazydyny może doprowadzić do powstania niedokrwistości megaloblastycznej (powstałej w wyniku niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego) lub hemolitycznej (powstałej w wyniku szybkiego rozpadu krwinek czerwonych);
- świąd, pokrzywka, anafilaksja (natychmiastowa reakcja alergiczna);
- obrzęk naczynioruchowy, wysypka;
- ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu. Reakcje przewlekłe występowały u chorych przyjmujących lek dłużej niż 6 miesięcy. Ostre reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, wysiękiem do jamy opłucnej. Najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały po odstawieniu leku.
- zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia;
- neuropatia obwodowa (uszkodzenia nerwów obwodowych), także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu (do jej wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia elektrolitowe, niedobór witaminy B);
- zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne (przewlekłe bóle w nadbrzuszu);
- bóle brzucha, wymioty;
- zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit;
- objawy polekowego zapalenia wątroby;
- żółtaczka cholestatyczna (wywołana przeszkodą w odpływie żółci);
- martwica miąższu wątroby;
- łysienie, złuszczające zapalenie skóry;
- rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (pęcherzykowate rumienie);
- gorączka, dreszcze, złe samopoczucie;
- zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z grupy Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida.

Ponadto u pacjentów przyjmujących furazydynę obserwowano z częstością nieznaną:
- skurcze mięśni, bóle mięśni.

Substancją czynną leku jest furazydyna, zwana także furaginą. Każda tabletka zawiera 50 mg substancji czynnej.
Pozostałe składniki to: skrobia kukurydziana, sacharoza, krzemu dwutlenek koloidalny, kwas stearynowy.

Brak danych o wpływie furazydyny na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jednak u niektórych pacjentów mogą wystąpić: zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów.