Heviran, 0,2 g, 30 tabletek powlekanych

Heviran, 0,2 g, 30 tabletek powlekanych jest lekiem przeciwwirusowym.

Stosuje się go w:
- leczeniu zakażeń skóry i błon śluzowych wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej, w tym pierwotnego i nawracającego opryszczkowego zakażenia narządów płciowych;
- zapobieganiu nawrotom opryszczki pospolitej u pacjentów z prawidłową odpornością;
- zapobieganiu zakażeniom wywołanym przez wirus opryszczki u pacjentów ze zmniejszoną odpornością;
- leczeniu zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek może być stosowany w ciąży jedynie wtedy, gdy w opinii lekarza oczekiwana korzyść dla matki przewyższa zagrożenie dla płodu.

Acyklowir przenika do mleka kobiecego. Z uwagi na ryzyko działań niepożądanych u karmionego dziecka, w porozumieniu z lekarzem należy podjąć decyzję czy nie przyjmować leku, czy zaprzestać karmienia piersią w czasie przyjmowania leku.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawki leku mogą być różne dla różnych pacjentów.

Leczenie należy rozpoczynać bezzwłocznie po rozpoznaniu zakażenia.
Podczas leczenia zaleca się pić dużo płynów, aby uniknąć ryzyka uszkodzenia nerek oraz zmniejszyć prawdopodobieństwo pojawienia się działań niepożądanych.
Tabletki należy połykać popijając wodą.

Stosowanie u dorosłych

Leczenie zakażeń wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej
Lek należy przyjmować w dawce 200 mg pięć razy na dobę (mniej więcej co 4 godziny) z przerwą nocną. Lek stosuje się zwykle przez 5 dni, ale w przypadku ciężkich zakażeń pierwotnych lekarz może przedłużyć kurację.
Pacjentom ze znacznie zmniejszoną odpornością (np. po przeszczepieniu szpiku), lekarz może podwoić dawkę do 400 mg.

Zapobieganie nawrotom opryszczki pospolitej u pacjentów z prawidłową odpornością
Lek należy przyjmować w dawce 200 mg cztery razy na dobę (mniej więcej co 6 godzin).
Jednak u niektórych pacjentów lekarz może zastosować inny sposób dawkowania leku: 400 mg dwa razy na dobę (mniej więcej co 12 godzin) lub nawet 800 mg raz na dobę.
Dawka stopniowo zmniejszana przez lekarza do 200 mg trzy razy na dobę (co około 8 godzin) lub nawet dwa razy na dobę (mniej więcej co 12 godzin) również może wykazywać działanie lecznicze.
Lekarz prowadzący zdecyduje o przerwaniu leczenia co 6 do 12 miesięcy w celu obserwacji ewentualnych zmian w przebiegu choroby.

Zapobieganie zakażeniom wywołanym przez wirus opryszczki pospolitej u pacjentów ze zmniejszoną odpornością
W celu zapobiegania zakażeniu wirusem opryszczki pospolitej u pacjentów ze zmniejszoną odpornością podaje się 200 mg cztery razy na dobę, mniej więcej co 6 godzin.
U pacjentów ze znacznie zmniejszoną odpornością (np. po przeszczepieniu szpiku), lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki do 400 mg.

Leczenie zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca
Lek należy przyjmować w dawce 800 mg pięć razy na dobę (mniej więcej co 4 godziny), z przerwą nocną. Lek stosuje się zwykle przez 7 dni.
Leczenie trzeba rozpocząć bezzwłocznie po rozpoznaniu zakażenia. Najlepsze wyniki leczenia zarówno ospy wietrznej, jak i półpaśca uzyskuje się podając lek w ciągu 24 godzin po wystąpieniu pierwszych zmian skórnych - wysypki.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Leczenie zakażeń wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej oraz zapobieganie zakażeniom wywołanym przez wirus opryszczki pospolitej u pacjentów ze zmniejszoną
odpornością:

Dzieci w wieku 2 lat i powyżej - dawka jak dla dorosłych.
Dzieci w wieku poniżej 2 lat - połowa dawki dla dorosłych.

Leczenie zakażeń wirusem ospy wietrznej:
Dzieci w wieku od 6 lat - 800 mg cztery razy na dobę,
Dzieci w wieku 2 do 5 lat - 400 mg cztery razy na dobę.
Dzieci w wieku poniżej 2 lat - 200 mg cztery razy na dobę.

Lek stosuje się 5 dni.
Dawkę można też określić dokładniej podając 20 mg/kg masy ciała (do maksymalnej dawki 800 mg) cztery razy na dobę.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku lekarz weźmie pod uwagę możliwość zaburzenia czynności nerek i odpowiednio dostosuje dawkę leku (patrz: Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek).
W czasie leczenia należy pić dużo płynów.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
Należy zachować ostrożność stosując lek Heviran u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
W czasie leczenia należy pić dużo płynów.

Podczas leczenia zakażeń wirusem opryszczki pospolitej lub zapobiegania im u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 10 ml/min) lekarz może zalecić zmniejszenie dawki do 200 mg podawanej dwa razy na dobę, mniej więcej co 12 godzin.

Podczas leczenia zakażeń wirusem ospy wietrznej i półpaśca u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 10-25 ml/min) lekarz może zalecić zmniejszenie dawki do 800 mg podawanych trzy razy na dobę, mniej więcej co 8 godzin, a u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 10 ml/min) - zmniejszenie dawki do 800 mg dwa razy na dobę, mniej więcej co 12 godzin.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W przypadku pojawienia się poniższych rzadkich (występują u nie więcej niż 1 na 1 000 pacjentów) objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem:
- duszność, obrzęk naczynioruchowy (np. opuchnięcie twarzy, języka i tchawicy, powodującego zaburzenia oddychania)
- reakcja alergiczna (objawiająca się często wysypkami skórnymi, pęcherzami na skórze i owrzodzeniami ust i (lub) oczu, niekiedy z wysoką temperaturą).

Podczas leczenia mogą także wystąpić następujące objawy niepożądane:

Często (występują u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- bóle głowy, zawroty głowy
- nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha
- świąd, wysypka (w tym z nadwrażliwości na światło)
- zmęczenie, gorączka.

Niezbyt często (występują u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):
- pokrzywka
- nasilone wypadanie włosów.

Bardzo rzadko (występują u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):
- pobudzenie, drżenie
- zaburzenia koordynacji ruchów (ataksja)
- zaburzenia mowy
- dezorientacja, omamy
- objawy psychotyczne
- uszkodzenie mózgu (encefalopatia)
- drgawki, senność, śpiączka
- zapalenie wątroby i żółtaczka
- ostra niewydolność nerek, ból nerek.
Ból nerek może być związany z niewydolnością nerki (nerek).
Należy podawać pacjentowi odpowiednie ilości płynów. Zaburzenie czynności nerek zwykle szybko ustępuje po uzupełnieniu płynów u pacjenta i (lub) po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku.

Odnotowano przypadki ostrej niewydolności nerek.

Heviran może spowodować zmiany w obrazie krwi i dlatego lekarz może zalecić przeprowadzenie badań kontrolnych krwi. W czasie leczenia mogą wystąpić:

Rzadko (występują u nie więcej niż 1 na 1 000 pacjentów):
- zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi (substancje, które wskazują jaka jest czynność nerek)
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i bilirubiny w surowicy (substancje, które wskazują jaka jest czynność wątroby).

Bardzo rzadko (występują u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):
- zmniejszenie liczby płytek krwi, które może wpływać na krzepnięcie. Jeśli wystąpią siniaki, czerwone lub purpurowe plamy na skórze z niewyjaśnionej przyczyny, należy poinformować lekarza.
- zmniejszenie liczby krwinek białych lub niedokrwistość (anemia).

- Substancją czynną leku jest acyklowir.
Każda tabletka zawiera odpowiednio 200 mg, 400 mg lub 800 mg acyklowiru.
- Pozostałe składniki to:
rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, powidon, karboksymetyloskrobia sodowa, magnezu stearynian;
otoczka tabletki: hypromeloza, makrogol 6000, tytanu dwutlenek, trietylu cytrynian, talk.

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA
ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański