Klimicin, 300 mg/2 ml (150 mg/ml), roztwór do wstrzykiwań i infuzji, 5 ampułek

Aby odebrać ten lek w aptece musisz okazać ważną w dniu odbioru receptę.

Produkt nie jest jeszcze dostępny Ten produkt jest wyprzedany i nie znamy dokładnej daty jego dostarczenia do magazynu

33,63

O produkcie: Klimicin, 300 mg/2 ml (150 mg/ml), roztwór do wstrzykiwań i infuzji, 5 ampułek

100042027

Opis

Klimicin, 300 mg/2 ml (150 mg/ml), roztwór do wstrzykiwań i infuzji, 5 ampułek zawiera jako substancję czynną klindamycynę - antybiotyk z grupy linkozamidów stosowany w leczeniu zakażeń.


Wskazania

Klimicin w postaci roztworu do wstrzykiwań i infuzji stosuje się w leczeniu następujących ciężkich
zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na klindamycynę:
- zakażenia układu oddechowego wywołane przez Streptococcus pneumoniae i inne paciorkowce, Staphylococcus aureus oraz przez bakterie beztlenowe;
- zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez Streptococcus pyogenes, Staphylococcus aureus i bakterie beztlenowe;
- zakażenia kości i stawów wywołane przez Staphylococcus aureus;
- posocznica wywołana przez Staphylococcus aureus;
- zakażenia w obrębie jamy brzusznej wywołane przez bakterie beztlenowe;
- zakażenia żeńskich narządów płciowych wywołane przez bakterie beztlenowe.


Ciąża

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża: Klimicin można stosować u kobiet w ciąży tylko w razie zdecydowanej konieczności.
Karmienie piersią: Klindamycyna przenika do mleka kobiecego, dlatego podczas stosowania leku Klimicin nie należy karmić piersią.


Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty. 

Lek podawany będzie przez lekarza lub pielęgniarkę - w wyjątkowych sytuacjach wykwalifikowany personel może przeszkolić osobę spokrewnioną lub opiekuna, w jaki sposób należy podawać lek.
Dawkowanie u dorosłych
Zalecana dawka dobowa w ciężkich zakażeniach wynosi od 600 mg do 1200 mg podawanych w 2, 3 lub 4 dawkach podzielonych.
W bardzo ciężkich zakażeniach zalecana dawka dobowa wynosi od 1200 mg do 2700 mg w 2, 3 lub 4 dawkach podzielonych.
W zakażeniach zagrażających życiu lekarz może zwiększyć maksymalną dawkę dobową leku podawanego dożylnie do 4800 mg.
Nie należy podawać w pojedynczej dawce więcej niż 600 mg domięśniowo i 1200 mg dożylnie (w infuzji).
U osób w podeszłym wieku modyfikacja dawki nie jest konieczna.
Dawkowanie u dzieci (w wieku od 1 miesiąca do 16 lat)
Zalecana dawka dobowa wynosi od 20 do 40 mg/kg masy ciała (mc.) w 3 lub 4 dawkach podzielonych.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 40 mg/kg mc.


Skutki uboczne

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Do najczęściej występujących działań niepożądanych po podaniu klindamycyny należą reakcje nadwrażliwości oraz reakcje ze strony przewodu pokarmowego.
Jeżeli wystąpią niżej opisane reakcje, leczenie klindamycyną należy natychmiast przerwać i zwrócić się o pomoc do lekarza:
- obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, gardła lub obrzęk o innym umiejscowieniu, który powoduje trudności w połykaniu lub oddychaniu;
- dreszcze;
- zawroty głowy, utrata przytomności;
- powstawanie pęcherzy i złuszczanie skóry oraz błon śluzowych.
Są to bardzo ciężkie działania niepożądane. Ich wystąpienie może oznaczać ciężką reakcję alergiczną
na Klimicin lub inne ciężkie działanie niepożądane związane z przyjmowaniem leku. Może być konieczne uzyskanie natychmiastowej pomocy lekarskiej w szpitalu.
Wszystkie te bardzo ciężkie działania niepożądane występują bardzo rzadko.
Należy niezwłocznie powiadomić lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi:
- zatrzymanie płynów powodujące obrzęk nóg, kostek lub stóp, duszności bądź nudności.
Może być również konieczne uzyskanie natychmiastowej pomocy lekarskiej, jeśli wystąpią ciężkie, rzadkie objawy niepożądane, takie jak:
- ciężka, przedłużająca się biegunka;
- porażenie mięśni.
Niżej podano działania niepożądane, które mogą wystąpić po podaniu leku Klimicin.
Występujące bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób): reakcje nadwrażliwości z
wysypką.
Występujące często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób): rzekomobłoniaste zapalenie jelita
grubego, zwiększenie liczby eozynofilów (eozynofilia), biegunka, wysypka plamkowo-grudkowa,
nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby.
Występujące niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób): zaburzenia smaku,
blokada nerwowo-mięśniowa, ból brzucha, nudności, wymioty, pokrzywka.
Występujące rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób): gorączka, rumień wielopostaciowy, świąd, obrzęki (Quinckego, obrzęk stawów).
Występujące bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): ciężkie, ostre reakcje
nadwrażliwości, przemijające zapalenie wątroby, zapalenie wielostawowe.

Występujące z nieznaną częstością (która nie może być określona na podstawie dostępnych danych): zakażenie pochwy, zapalenie jelita grubego wywołane przez Clostridium difficile, zmiany liczby niektórych komórek krwi, tj. całkowity lub prawie całkowity brak granulocytów (agranulocytoza), zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia), zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutropenia), zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość), wstrząs anafilaktyczny, reakcje rzekomoanafilaktyczne, reakcje anafilaktyczne, nadwrażliwość, zawroty głowy, senność, ból głowy, wysypka polekowa z eozynofilią i objawami dotyczącymi narządów wewnętrznych (najczęściej wątroby, nerek, płuc, serca), jadłowstręt, wzdęcia, gazy, zapalenie przełyku, owrzodzenie przełyku, zapalenie jamy ustnej, żółtaczka, ciężkie reakcje skórne (tj. zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, wysypka krostkowa nagle pojawiająca się na całym ciele, złuszczające zapalenie skóry, pęcherzowe zapalenie skóry, wysypka odropodobna), obrzęk naczynioruchowy (języka, twarzy, gardła).
Długotrwałe leczenie może prowadzić do nadkażeń wywołanych przez oporne drobnoustroje, najczęściej grzyby.


Skład

Substancją czynną jest klindamycyna. 1 ml roztworu do wstrzykiwań i infuzji zawiera 150 mg klindamycyny w postaci fosforanu klindamycyny. 2 ml roztworu do wstrzykiwań i infuzji (1 ampułka) zawiera 300 mg klindamycyny (w postaci fosforanu klindamycyny)
Pozostałe składniki to: alkohol benzylowy, sodu wodorotlenek (do ustalenia pH), woda do wstrzykiwań.


Producent

S.C. Sandoz S.R.L.
Str. Livezeni nr. 7a
Târgo Mureş, Rumunia


Ostrzeżenie: zdjęcia mają charakter wyłącznie informacyjny.