Klindamycyna, Clindamycinum - dawkowanie, działanie, ulotka, skutki uboczne

  (23)

Klindamycyna to antybiotyk należący do grupy linkozamidów. Jest stosowana w leczeniu wielu rodzajów zakażeń bakteryjnych, w tym zakażeń skóry, układu oddechowego oraz infekcji wewnętrznych, takich jak zakażenia narządów miednicy czy kości. Często wykorzystuje się ją także w stomatologii.

Sortuj:

Pokaż 23 z 23 wyników

Klindamycyna

Klindamycyna

Wskazania do stosowania klindamycyny

Klindamycyna to antybiotyk stosowany w przypadku zakażeń przez bakterie wrażliwe na ten lek. Może być ordynowana w:

  • Zakażeniach ucha, nosa, gardła,
  • Problemach z zębami i zapaleniem kości szczęki,
  • Infekcjach dolnych dróg oddechowych,
  • Płonicy,
  • Infekcjach skóry i tkanek miękkich,
  • Zakażeniach narządów płciowych i miednicy,
  • Posocznicy,
  • Zapaleniu wsierdzia,
  • Zakażeniach jamy brzusznej,
  • Problemach z kośćmi i stawami.

W ciężkich infekcjach klindamycyna może być podawana jako zastrzyk. W postaci żelu lub płynu klindamycyna jest stosowana do leczenia trądziku.

Mechanizm działania klindamycyny

Klindamycyna należy do antybiotyków z grupy linkozamidów. Działa przez blokowanie syntezy ściany komórkowej bakterii. Łączy się z 50S rybosomem bakterii i zakłóca proces tworzenia białka. Nie jest całkowicie jasne, dlaczego jest skuteczna w leczeniu trądziku. Jednak działa na bakterię Propionibacterium acnes, która może powodować tę przypadłość. Jej działanie przeciwbakteryjne zależy od czasu utrzymania odpowiedniego stężenia w organizmie. Klindamycyna działa na szeroką gamę patogenów. Zalicza się do nich: Pneumocystis jirovecii (grzyb), Toxoplasma gondii i Plasmodium falciparum (pierwotniaki).

Skuteczność wobec tlenowych bakterii obejmuje:

  • Chlamydia trachomatis,
  • Streptococcus i Staphylococcus,
  • Corynebacterium.

Działa również na bakterie beztlenowe, takie jak:

  • Gardnerella vaginalis,
  • Gatunki Prevotella, Bacteroides, Fusobacterium,
  • Propionibacterium acnes,
  • Gatunki Actinomyces, Eggerthella, Peptococcus i Clostridium, z wyjątkiem Clostridium difficile.

Dawkowanie klindamycyny

  • Lek dostępny jest w postaci tabletek, które można przyjmować niezależnie od posiłku lub jako rozwtór do wstrzykiwań i infuzji.
  • Dzienna dawka nie powinna przekroczyć 4,8 g. Dawkowanie zależy od wagi, wieku oraz rodzaju choroby. Dla dorosłych dawki wynoszą od 600 mg do 1,8 g dziennie. U dzieci dawka zależy od masy ciała.
  • Klindamycyna w formie wstrzyknięć ma dawkę dobową 1,2 g do 2,7 g. Przed wstrzyknięciem roztwór należy odpowiednio przygotować.
  • Osoby z problemami nerek i wątroby muszą dostosować dawkowanie. W przypadku poważnych dolegliwości tych organów, zaleca się kontrolę stężenia lek w ustroju.
  • W leczeniu trądziku stosuje się żel lub płyn klindamycyny. Nakłada się go cienko, bez wcierania.
  • Środek jest też dostępny jako krem dopochwowy. Stosuje się raz dziennie przed snem. Leczenie trwa 3-7 dni w zależności od objawów.

Przeciwwskazania do stosowania klindamycyny

Nie używaj klindamycyny, jeśli masz alergię na nią lub linkomycynę. Jeśli miałeś zapalenie okrężnicy po innych antybiotykach, unikaj miejscowego stosowania klindamycyny.

Ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu klindamycyny

Skutki uboczne

  • Lek stosowany przez trzy tygodnie może prowadzić do nadkażeń i bakterii opornych. 
  • Biegunka podczas leczenia może wskazywać na poważne schorzenie spowodowane przez Clostridium difficile, wynikające z osłabienia flory jelitowej.
  • Możliwe są ciężkie reakcje alergiczne, w tym zespół Stevensa-Johnsona czy uogólniona osutka krostkowa.
  • Klindamycyna wymaga ostrożności przy chorobach wątroby, miastenii, chorobie Parkinsona czy stanach zapalnych układu pokarmowego.

Inne możliwe skutki uboczne stosowania klindamycyny to: nudności, wymioty, eozynofilia, wysypka plamkowo-grudkowa, rumień wielopostaciowy. Rzadziej także zapalenie pochwy, świąd, zaburzenia smaku. 

Wpływ na ciążę

Klindamycyna przedostaje się przez łożysko. Można ją stosować w ciąży po zasięgnięciu opinii lekarza. Nie zanotowano zwiększonego ryzyka wad u noworodków po jej stosowaniu w drugim i trzecim trymestrze. Nie ma badań dotyczących pierwszego trymestru ciąży.

Wpływ na laktację

Niemowlęta karmione piersią od matki przyjmującej klindamycynę mogą mieć problemy trawienne, takie jak biegunka czy krew w kale. Możliwe jest również osłabienie flory jelitowej niemowlęcia, co zwiększa ryzyko infekcji. Lek dopuszcza się do stosowania podczas laktacji, ale trzeba rozważyć korzyści dla matki i potencjalne ryzyko dla dziecka.

Interakcje z lekami

  • Leku nie należy łączyć z antybiotykami z grupy makrolidów, jak erytromycyna.
  • Bakterie odporne na linkomycynę są także odporne na klindamycynę (jest to oporność krzyżowa).
  • Substancja może wpływać na przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, co może potęgować efekt leków zwiotczających, takich jak eter czy tubokuraryna. Może to powodować komplikacje podczas operacji.
  • Pacjenci przyjmujący klindamycynę w połączeniu z antagonistami witaminy K, takimi jak warfaryna czy acenokumarol, mogą mieć zaburzenia krzepnięcia krwi. W trakcie takiej terapii konieczne są regularne badania krwi.

Inne środki ostrożności

  • Osoby uczulone na penicylinę powinny być ostrożne. Chociaż klindamycyna różni się od penicyliny, zdarzały się reakcje alergiczne.
  • Substancja nie jest skuteczna przy wirusowych infekcjach dróg oddechowych ani przy zapaleniu opon mózgowych - osiąga niskie stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym.

Portal ma charakter edukacyjny. Staramy się, aby treści były poprawne merytorycznie, jednak nie powinny zastępować porady lekarza lub farmaceuty, dietetyka, kosmetologa czy fizjoterapeuty odnoszącej się do indywidualnej sytuacji pacjenta. Redakcja i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za skutki zastosowania się do zamieszczonych informacji. Prosimy, skonsultuj się ze specjalistą, zanim zdecydujesz o podjęciu danej terapii mającej wpływ na Twoje zdrowie.

checkout.warnings.Notice