Lanzul, 30 mg, 28 kapsułek

Lansoprazol, substancja czynna leku Lanzul, jest inhibitorem pompy protonowej.

Inhibitory pompy protonowej zmniejszają ilość kwasu wydzielanego w żołądku.

Lekarz może przepisać Lanzul dorosłym pacjentom w następujących wskazaniach:
- Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka
- Leczenie zapalenia przełyku (refluksowego)
- Zapobieganie refluksowemu zapaleniu przełyku
- Leczenie zgagi i zarzucania kwasu żołądkowego do przełyku
- Leczenie zakażeń wywołanych przez bakterię Helicobacter pylori w połączeniu z kuracją odpowiednimi antybiotykami
- Leczenie lub zapobieganie chorobie wrzodowej dwunastnicy lub żołądka u pacjentów wymagających stałego leczenia niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) (stosowanymi w zwalczaniu bólu lub zapalenia)
- Leczenie zespołu Zollingera i Ellisona.

Lekarz może również przepisać lek Lanzul w innych wskazaniach lub w dawkach różnych od opisanych w tej ulotce. Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Kiedy nie stosować leku Lanzul:
- jeśli pacjent ma uczulenie na lansoprazol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby. Lekarz może wówczas zmniejszyć dawkę.
Aby potwierdzić rozpoznanie choroby i (lub) wykluczyć nowotwór złośliwy, lekarz przeprowadził lub być może przeprowadzi dodatkowe badanie tzw. endoskopię.

Jeżeli w trakcie leczenia lekiem Lanzul wystąpi biegunka, należy jak najszybciej powiadomić lekarza, gdyż stosowanie leku Lanzul jest związane z niewielkim zwiększeniem częstości występowania biegunek zakaźnych.

Jeżeli lekarz przepisał pacjentowi lek Lanzul wraz z innymi lekami (antybiotykami) przeciwko zakażeniu Helicobacter pylori lub lekami przeciwzapalnymi łagodzącymi ból lub objawy choroby reumatycznej: należy również uważnie przeczytać ulotki tych leków.

Przyjmując inhibitory pompy protonowej, jak lek Lanzul, zwłaszcza w okresie dłuższym niż jeden rok, może zwiększyć się nieznacznie ryzyko wystąpienia złamań kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa. Należy poinformować lekarza w przypadku rozpoznanej osteoporozy lub przyjmowania leków z grupy kortykosteroidów (mogących zwiększać ryzyko wystąpienia osteoporozy).

Jeżeli pacjent stosuje leczenie lekiem Lanzul przez dłuższy okres (ponad 1 rok), lekarz prawdopodobnie będzie regularnie kontrolować stan pacjenta. Podczas każdej wizyty u lekarza należy zgłaszać ewentualne nowe i niezwykłe objawy i okoliczności.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Lanzul należy skonsultować się z lekarzem:
- jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowała reakcja skórna w wyniku stosowania leku podobnego do leku Lanzul, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego,
- jeśli planowane jest specyficzne badanie krwi (stężenie chromograniny A).

Jeśli u pacjenta wystąpiła wysypka skórna, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ konieczne może być przerwanie stosowania leku Lanzul. Należy również powiedzieć o wszelkich innych występujących działaniach niepożądanych takich, jak ból stawów.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności należy powiedzieć lekarzowi o innych lekach zawierających następujące substancje czynne, których działanie może być zaburzone podczas stosowania leku Lanzul:

- inhibitory proteazy HIV, takie jak atazanawir i nelfinawir (stosowane w leczeniu zakażeń HIV),
- metotreksat (stosowany w leczeniu choroby autoimmunologicznej i raka),
- ketokonazol, itrakonazol, ryfampicyna (stosowane w leczeniu zakażeń),
- digoksyna (stosowana w leczeniu chorób serca),
- warfaryna (stosowana w leczeniu zakrzepów krwi),
- teofilina (stosowana w leczeniu astmy),
- takrolimus (stosowany w zapobieganiu odrzucenia przeszczepu),
- fluwoksamina (stosowana w leczeniu depresji i innych zaburzeń psychicznych),
- leki zobojętniające kwas żołądkowy (stosowane w leczeniu zgagi lub zarzucania kwasu żołądkowego do przełyku),
- sukralfat (stosowany w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy),
- leki zawierające ziele dziurawca (Hypericum perforatum) (stosowane w leczeniu depresji o niewielkim nasileniu).

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kapsułkę należy połknąć w całości, popijając szklanką wody. Jeżeli pacjent ma trudności z połknięciem kapsułek, lekarz może zalecić inne drogi podawania leku. Nie można zgniatać ani rozgryzać kapsułek lub ich zawartości, ponieważ uniemożliwi to prawidłowe działanie leku.

Jeżeli lekarz zalecił przyjmowanie leku Lanzul raz na dobę, pacjent powinien przyjmować go w miarę możliwości każdego dnia o tej samej porze. Najlepsze wyniki leczenia można uzyskać, przyjmując lek Lanzul rano, przed śniadaniem.

Jeżeli lek Lanzul przyjmowany jest dwa razy na dobę, pierwszą dawkę należy przyjąć rano, a drugą wieczorem.

Dawkę leku Lanzul lekarz dobiera w zależności od stanu pacjenta. Poniżej przedstawiono zazwyczaj stosowane dawkowanie leku Lanzul u osób dorosłych. Lekarz poinformuje pacjenta jak długo potrwa leczenie. Niekiedy lekarz może również przepisać inną dawkę.

Leczenie zgagi i zarzucania kwasu żołądkowego: 15 mg lub 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie.Jeżeli objawy się utrzymują, należy poinformować lekarza. Jeżeli objawy utrzymują się po 4 tygodniach leczenia, należy skontaktować się z lekarzem.

Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy: 30 mg raz na dobę przez 2 tygodnie.

Leczenie choroby wrzodowej żołądka: 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie.

Leczenie refluksowego zapalenia przełyku (wywołanego zarzucaniem kwasu żołądkowego): 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie.

Długotrwałe zapobieganie refluksowemu zapaleniu przełyku: 15 mg raz na dobę. Lekarz może zmienić dawkę i przepisać stosowanie 30 mg raz na dobę.

Leczenie zakażenia Helicobacter pylori: zwykle stosuje się 30 mg lansoprazolu w połączeniu z dwoma różnymi antybiotykami rano i tę samą dawkę wieczorem. Leki najczęściej przyjmuje się przez 7 dni.

Zaleca się łączne podawanie następujących antybiotyków:

- Lanzul, 30 mg z klarytromycyną 250-500 mg i amoksycyliną 1000 mg

- Lanzul, 30 mg z klarytromycyną 250 mg i metronidazolem 400-500 mg.

U pacjentów z chorobą wrzodową, u których pomyślnie zakończono leczenie, ryzyko nawrotu zakażenia jest niewielkie. Aby zapewnić skuteczne działanie leku, należy przyjmować go o odpowiednim czasie i nie pominąć żadnej dawki.

Leczenie owrzodzeń żołądka i dwunastnicy u pacjentów wymagających ciągłego leczenia NLPZ: 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie.

Zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy u pacjentów wymagających ciągłego leczenia NLPZ: 15 mg raz na dobę. Lekarz może zmienić dawkę i przepisać stosowanie 30 mg raz na dobę.

Zespół Zollingera i Ellisona: zwykle leczenie rozpoczyna się od 60 mg raz na dobę; następnie lekarz dobierze odpowiednią dawkę w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie zaleca się stosowania lansoprazolu u dzieci, ponieważ bezpieczeństwo i skuteczność stosowania nie zostały potwierdzone w tej grupie wiekowej. Należy unikać podawania lansoprazolu małym dzieciom w wieku poniżej 1 roku życia, ponieważ dostępne dane nie wykazują korzyści z leczenia choroby refluksowej przełyku.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- Bóle, zawroty głowy
- Biegunki, zaparcia, bóle brzucha, nudności lub wymioty, wiatry, suchość lub ból w obrębie jamy ustnej lub gardła, łagodne polipy żołądka
- Zmiany wyników badań enzymów wątrobowych
- Zaczerwienienie, świąd skóry
- Zmęczenie.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):
- Zmiana liczby krwinek
- Depresja
- Ból stawów lub mięśni, złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa
- Zatrzymanie płynów w organizmie lub obrzęki.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):
- Niedokrwistość (bladość)
- Bezsenność, omamy, splątanie
- Niepokój, zawroty głowy z zaburzeniami równowagi, uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), senność, drżenie
- Zaburzenia widzenia
- Zapalenie języka, kandydoza (zakażenie grzybicze mogące obejmować skórę lub błony śluzowe), zapalenie trzustki, zaburzenia smaku
- Zapalenie wątroby (mogące objawiać się zażółceniem skóry lub spojówek oczu)
- Reakcje skórne, np. uczucie pieczenia lub kłucia pod skórą, zasinienie, zaczerwienienie, wypadanie włosów, nadwrażliwość na światło
- Zaburzenia dotyczące nerek
- Obrzęk piersi u mężczyzn
- Gorączka, nadmierne pocenie się, obrzęk naczynioworuchowy, utrata łaknienia, impotencja; pacjent powinien bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia objawów obrzęku naczynioruchowego, np. obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w przełykaniu, pokrzywka i trudności w oddychaniu.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):
- Bardzo rzadko Lanzul może powodować zmniejszenie liczby białych krwinek, prowadzące do zmniejszenia odporności pacjenta na zakażenia. Pacjent powinien niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeśli dojdzie do zakażenia, którego objawami są np. gorączka, istotne pogorszenie ogólnego stanu zdrowia lub gorączka z objawami miejscowego zakażenia (np. ból gardła, krtani lub jamy ustnej) względnie dolegliwości podczas oddawania moczu. Zostanie wykonane badanie krwi w celu rozpoznania ewentualnego zmniejszenia liczby białych krwinek (agranulocytoza).
- Zapalenie jelita grubego, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.
- Bardzo ciężkie reakcje skórne przebiegające z zaczerwienieniem, tworzeniem pęcherzy, nasilonymi zmianami zapalnymi i utratą skóry.
- Bardzo ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs. Objawy reakcji nadwrażliwości mogą obejmować gorączkę, wysypkę, obrzęk i niekiedy zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi.
- Zaburzenia wyników badań laboratoryjnych, np. stężenia sodu, cholesterolu i triglicerydów.

Działania niepożądane o nieznanej częstości (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- Wysypka mogąca przebiegać z bólem stawów.
- Jeżeli przyjmowano lek Lanzul przez okres dłuższy niż trzy miesiące, istnieje możliwość, zmniejszenia stężenia magnezu we krwi. Małe stężenie magnezu może objawiać się jako zmęczenie, mimowolne skurcze mięśni, dezorientacja, drgawki, zawroty głowy, przyspieszona akcja serca. W razie zaobserwowania któregoś z powyższych objawów, należy o tym niezwłocznie poinformować lekarza. Małe stężenie magnezu może prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu lub wapnia we krwi. Lekarz może zalecić regularne przeprowadzanie badań krwi w celu kontrolowania stężenia magnezu.
- Omamy wzrokowe.

Substancją czynną leku jest lansoprazol. Każda kapsułka zawiera 30 mg lansoprazolu.

Pozostałe składniki to: sacharoza, ziarenka, hydroksypropyloceluloza, magnezu węglan ciężki, sacharoza, skrobia kukurydziana, sodu laurylosiarczan, hypromeloza, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30%, talk, makrogol 6000, tytanu dwutlenek (E 171); skład kapsułki żelatynowej: wieczko: tytanu dwutlenek (E 171), woda, żelatyna; denko: tytanu dwutlenek (E 171), woda, żelatyna.

U pacjentów przyjmujących lek Lanzul czasami mogą wystąpić działania niepożądane, np. zawroty głowy, zaburzenia równowagi, zmęczenie i zaburzenia widzenia. Jeżeli u pacjenta wystąpią podobne działania niepożądane, powinien zachować ostrożność ze względu na ograniczenie zdolności reakcji.

Pacjent sam powinien zdecydować, czy jest w stanie prowadzić pojazdy lub wykonywać inne czynności wymagające koncentracji uwagi. Ze względu na możliwość działań niepożądanych leków, sposób ich przyjmowania przez pacjenta może ujemnie wpływać na zdolność do bezpiecznego wykonywania tego rodzaju czynności.

KRKA, d. d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia