Opis
| Nazwa | Manti |
| Nazwa międzynarodowa | Aluminii hydroxidum + Magnesii hydroxidum + Simeticonum |
| Dawka | 200 mg+200 mg+25 mg |
| Postać | Tabletki |
| Wielkość opakowania | 8 sztuk |
| Działanie/właściwości |
|
Manti jest lekiem stosowanym w celu łagodzenia zgagi, wzdęć oraz bólów brzucha związanych z nadmiernym wytwarzaniem gazów w jelitach.
Działanie
Jak działa lek Manti?
Lek Manti zawiera jako substancje czynne wodorotlenek glinu, wodorotlenek magnezu i symetykon. Wodorotlenek glinu i magnezu w reakcji z żołądkowym kwasem solnym zobojętnia go. W wyniku tej reakcji zmniejsza się kwaśność soku żołądkowego i uszkadzające działanie kwasu solnego na błonę śluzową żołądka. Zawarty w preparacie symetykon zmniejsza dolegliwości związane z nadmierną ilością gazu w przewodzie pokarmowym.
Wskazania
Kiedy brać lek Manti?
Wskazania do stosowania leku Manti obejmują:
- objawowe leczenie zgagi oraz wzdęć i bólów brzucha spowodowanych nadmiernym wytwarzaniem gazów w jelitach,
- towarzyszących zaburzeniom górnego odcinka przewodu pokarmowego:
- chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy,
- zapaleniu błony śluzowej żołądka,
- nadkwaśności,
- przepuklinie rozworu przełykowego,
- niestrawności oraz innym zaburzeniom żołądkowo-jelitowym.
Przeciwwskazania
Jakie są przeciwwskazani do stosowania leku Manti?
- Jeśli występuje nadwrażliwość (uczulenie) na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą,
- jeśli występuje ciężka niewydolność nerek, a zwłaszcza leczona dializami,
- u pacjentów z fenyloketonurią ze względu na zawartość aspartamu
- u pacjentów, u których stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów - ze względu na zawartość sor-bitolu.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania Manti należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty jeśli pacjent przyjmuje niesteroidowe leki przeciwzapalne, gdyż leki zobojętniające mogą maskować objawy krwawienia do przewodu pokarmowego.
Długotrwałe stosowanie Manti przy niedostatecznej podaży fosforanów może doprowadzić do niedoboru fosforanów (hipofosfatemii), a także do niewydolności nerek na skutek odkładania się fosforanu amonowo-magnezowego.
Stosowanie leku u dzieci
Przyjmowanie innych leków
Z czym nie łączyć leku Manti?
Leki zobojętniające kwas solny mogą zmieniać wchłanianie wielu leków. W celu uniknięcia interakcji należy zachować co najmniej 2-godzinny odstęp pomiędzy stosowaniem Manti i innych leków podawanych doustnie.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
W wyniku zmniejszenia kwaśności soku żołądkowego lek może wpływać na rozpuszczalność, wchłanianie, biodostępność i wydalanie niektórych jednocześnie stosowanych leków.
- Lek Manti może zmniejszać wchłanianie: antybiotyków m.in. tetracyklin, antybiotyków makrolido-wych (azytromycyna), leków pierwotniakobójczych i bakteriobójczych (metronidazol), fluorowanych chinolonów (cyprofloksacyna, ofloksacyna), leków stosowanych w nadciśnieniu tętniczym (inhibitorów konwertazy angiotensyny), P-adrenolityków (atenolol, propranolol), leków uspokajających i nasennych (pochodnych benzodiazepiny i neuroleptyków fenotiazynowych), leków stosowanych w chorobie wrzodowej żołądka (antagonistów receptora H2), preparatów żelaza, leków przeciwgrzybiczych (ketokonazol), przeciwprątkowych (izoniazyd), glikokortykosteroidów (np. kortyzol, kortyzon, korty-kosteron), salicylanów (np. kwas acetylosalicylowy), leków stosowanych m.in. w niewydolności serca i migotaniu przedsionków (digoksyna), leków stosowanych w padaczce (fenytoina), leków stosowanych w niedoczynności tarczycy (lewotyroksyna).
- Lek Manti może zwiększyć wchłanianie: doustnych leków przeciwcukrzycowych z grupy pochodnych sulfonylomocznika (glipizyd, glibenklamid, chlorpropamid, tolbutamid), leków obniżających krzepliwość krwi (pochodnych kumaryny), antybiotyków (amoksycylina), leków stosowanych w chorobie niedokrwiennej serca i nadciśnieniu tętniczym (nifedypina), leków stosowanych w zaburzeniach krążenia mózgowego (pentoksyfilina), leków stosowanych w m.in. nieżycie nosa i zapaleniu zatok (pseudoefedryna).
Ciąża
Czy stosowanie leku Manti w czasie ciąży i karmienia piersią jest bezpieczne?
W ciąży i w okresie karmienia piersią, lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Nie stosować w okresie ciąży i w okresie karmienia piersią.
Dawkowanie
Lek ten należy zawsze przyjmować zgodnie z opisem w ulotce dla pacjenta lub według wskazań farmaceuty. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Jak dawkować lek Manti?
- Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, należy stosować 1 do 3 tabletek między posiłkami, przed snem oraz w czasie wystąpienia dolegliwości żołądkowych.
- Nie należy połykać tabletek w całości. Nie stosować większej dawki dobowej niż 12 tabletek.
Jak długo stosować lek Manti?
- Nie stosować maksymalnych dawek dłużej niż 2 tygodnie.
Skutki uboczne
Jak każdy lek Manti może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jakie działania niepożądane wywołuje lek Manti?
W większości przypadków Manti jest dobrze tolerowany, jednak podobnie jak w przypadku innych leków może powodować następujące objawy niepożądane, szczególnie w przypadku długotrwałego stosowania:
- zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości/ nadwrażliwość na lek,
- zaburzenia żołądka i jelit: biegunka, zaparcia, wzdęcia, nadmierne oddawanie gazów,
- zaburzenia psychiczne: demencja (zmniejszenie aktywności, zaburzenia pamięci) podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych,
- zaburzenia układu nerwowego: encefalopatia (uszkodzenie mózgu, którego skutkiem są zaburzenia zachowania) podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych,
- zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej: hipofosfatemia (zmniejszenie stężenia fosforanów w surowicy krwi), hipokalcemia (zmniejszenie stężenia wapnia całkowitego w surowicy krwi), hiperkalciuria (zwiększone wydalanie wapnia z moczem), hiperma-gnezemia (zwiększenie stężenia magnezu w surowicy krwi) u osób z niewydolnością nerek,
- zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: osteomalacja (niedostateczna mineralizacja polegająca na utracie wapnia i fosforu z tkanki kostnej) i osteodystrofia (zaburzenie przebudowy tkanki kostnej i jej mineralizacji) u osób długotrwale stosujących duże dawki leku.
Skład
Substancje pomocnicze: magnezu stearynian, kwas stearynowy, aspartam (E 951), barwnik niebieski (FD&C Blue No 1) (E 133), barwnik żółty (FD&C Yellow 10) (E 104), aromat miętowy SD 297, kro-skarmeloza sodowa, sorbitol, maltodekstryna.