Maxon Forte 50mg, 2 tabletki powlekane

Maxon Forte, 50mg, 2 tabletki powlekane jest lekiem z grupy inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 (PDE5) zawierającym w swoim składzie syldenafil.

Lek działa poprzez wspomaganie rozkurczu naczyń krwionośnych w prąciu, zwiększając napływ krwi do prącia podczas podniecenia seksualnego. Lek pomaga osiągnąć wzwód jedynie pod warunkiem uprzedniego pobudzenia seksualnego.

Lek jest stosowany w leczeniu zaburzeń wzwodu u dorosłych mężczyzn, czyli impotencji definiowanej jako niemożność uzyskania lub utrzymania erekcji prącia wystarczającej do odbycia stosunku płciowego.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:

• Niedokrwistości sierpowatokrwinkowej (nieprawidłowość dotycząca czerwonych ciałek krwi), białaczki (choroba nowotworowa krwi), szpiczaka mnogiego (choroba nowotworowa szpiku kostnego).
• Jeśli u pacjenta stwierdzono anatomiczne zniekształcenie prącia lub chorobę Peyroniego.
• Dolegliwości ze strony serca. W tym przypadku lekarz powinien ocenić czy stan serca pozwala
  na dodatkowy wysiłek, jaki wiąże się z aktywnością seksualną.
• Choroby wrzodowej lub zaburzeń krzepnięcia (jak hemofilia).
• Jeśli wystąpi nagłe pogorszenie widzenia lub nagła utrata wzroku, należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem.
• Leku nie należy stosować jednocześnie z innymi stosowanymi doustnie lub miejscowo rodzajami terapii zaburzeń wzwodu.
• Leku nie należy stosować jednocześnie z terapiami tętniczego nadciśnieniapłucnego (TNP) z zastosowaniem syldenafilu ani innymi inhibitorami PDE5.
• Leku nie należy przyjmować, jeśli nie stwierdzono zaburzeń erekcji.
• Lek nie jest przeznaczony dla kobiet.
• Specjalne uwagi dotyczące pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
• Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby powinni poinformować o tym lekarza.
• Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby nie powinni stosować dawki leku wyższej niż 25 mg.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Lek może wykazywać interakcje z niektórymi lekami, zwłaszcza stosowanymi w leczeniu bólu w klatce piersiowej. W przypadku wystąpienia pogorszenia się stanu zdrowia, wymagającego natychmiastowej pomocy medycznej, należy poinformować lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę o zażyciu leku oraz godzinie jego zażycia. Nie należy przyjmować leku jednocześnie z innymi lekami, bez zalecenia lekarza.

Nie należy stosować leku leku, jeśli pacjent przyjmuje leki z grupy azotanów, ponieważ ich jednoczesne stosowanie może prowadzić do niebezpiecznego zmniejszenia ciśnienia tętniczego.

Należy zawsze poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje azotany, które są stosowane w leczeniu dławicy piersiowej („ból w klatce piersiowej”).

Nie należy stosować leku, jeśli pacjent przyjmuje leki uwalniające tlenek azotu (takie jak azotyn amylu), ponieważ ich jednoczesne stosowanie również może powodować niebezpieczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego.

Jeśli pacjent już przyjmuje riocyguat, należy poinformować o tym lekarza lub farmaceutę.

W przypadku przyjmowania leków z grupy inhibitorów proteazy, stosowanych w leczeniu zakażeń wirusem HIV, zaleca się rozpoczęcie leczenia od mniejszej dawki (25 mg) leku.

U niektórych pacjentów, którzy przyjmują leki alfa-adrenolityczne z powodu wysokiego ciśnienia krwi lub rozrostu prostaty może dochodzić do zawrotów głowy lub zamroczenia, które mogą być objawami niskiego ciśnienia, spowodowanego spadkiem ciśnienia krwi podczas szybkiego wstawania
lub siadania.

Objawy takie występowały u niektórych pacjentów przyjmujących jednocześnie ten lek i leki alfa-adrenolityczne. Ich występowanie jest najbardziej prawdopodobne w ciągu 4 godzin po przyjęciu leku.

W celu zmniejszenia możliwości wystąpienia tych objawów, pacjent powinien regularnie przyjmować stałe dawki swojego leku alfaadrenolitycznego przed rozpoczęciem stosowania leku. Lekarz może zdecydować o
zastosowaniu mniejszej początkowej dawki (25 mg) leku. W razie wystąpienia objawów niskiego ciśnienia krwi (zawrotów głowy, zamroczenia, wrażenia nadchodzącego omdlenia) należy przede wszystkim położyć się lub usiąść i poczekać do ustąpienia objawów, pomóc może również wypicie wody, zaczerpnięcie świeżego powietrza, napięcie mięśni brzucha, krzyżowanie nóg.

Należy unikać szybkiego wstawania lub siadania.

Lek nie jest przeznaczony do stosowania przez kobiety.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jeśli pacjent stosował wcześniej leki zawierające syldenafil w dawce 50 mg lub większej, zalecana dawka to 50 mg. W przeciwnym razie lek w dawce 50 mg należy stosować tylko w przypadku, jeśli pacjent po zastosowaniu syldenafilu w dawce 25 mg nie odczuł pożądanego efektu (czyli nie uzyskał wzwodu wystarczającego do odbycia stosunku).

Jeśli zastosowanie leku zawierającego syldenafil w niższej dawce (25 mg) pozwoliło na uzyskanie erekcji umożliwiającej odbycie stosunku seksualnego nie należy stosować dawki 50 mg.
Leku nie należy stosować częściej niż raz na dobę.

Nie należy przyjmować tabletek powlekanych  jednocześnie z innymi lekami zawierającymi syldenafil (np. Viagra).

Lek powinien być przyjęty na około godzinę przed planowaną aktywnością seksualną. Tabletkę należy połknąć w całości, popijając szklanką wody.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek umożliwia osiągnięcie erekcji jedynie pod warunkiem pobudzenia seksualnego.

Czas, po którym występuje działanie leku jest różny u różnych pacjentów, zwykle wynosi od pół godziny do jednej godziny. Działanie może nastąpić później, jeśli lek zostanie przyjęty po obfitym posiłku.

Należy skontaktować się z lekarzem, gdy po zażyciu leku nie dochodzi do erekcji lub gdy czas trwania wzwodu nie jest wystarczający do odbycia stosunku płciowego.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane zgłaszane w związku ze stosowaniem leku są zwykle łagodnie lub umiarkowanie nasilone i krótkotrwałe.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących działań niepożądanych należy zaprzestać przyjmowania leku i natychmiast zasięgnąć pomocy medycznej:

• Reakcja alergiczna - występuje niezbyt często (może wystąpić u 1 na 100 pacjentów)

Objawy: nagły świszczący oddech, trudności w oddychaniu lub zawroty głowy, obrzęk powiek, twarzy, ust lub gardła.

• Bóle w klatce piersiowej - występują niezbyt często

Jeśli wystąpią w czasie stosunku płciowego lub po nim:
- należy przyjąć półsiedzącą pozycję i spróbować się rozluźnić,
- nie przyjmować azotanów, w celu złagodzenia bólu w klatce piersiowej.

Nadmiernie przedłużające się i czasem bolesne wzwody - występują rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów) Jeśli wzwód utrzymuje się ponad 4 godziny, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

• Nagłe pogorszenie lub utrata wzroku - występują rzadko
• Ciężkie reakcje skórne - występują rzadko

Objawy mogą obejmować ciężkie łuszczenie się i obrzęk skóry, powstawanie pęcherzy w jamie ustnej, na narządach płciowych i dookoła oczu, gorączkę.

• Napady padaczkowe lub drgawki - występują rzadko.

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (może występować częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• Ból głowy.

Często (może występować u 1 na 10 pacjentów):

• Nudności
• Nagłe zaczerwienienie twarzy
• Uderzenia gorąca (objawy obejmują uczucie gorąca w górnej części ciała)
• Niestrawność
• Widzenie z kolorową poświatą, niewyraźne widzenie, zaburzenia widzenia
• Uczucie zatkanego nosa
• Zawroty głowy.

Niezbyt często (może występować u 1 na 100 pacjentów):

• Wymioty
• Wysypka skórna
• Podrażnienie oka
• Przekrwienie oczu
• Ból oczu
• Widzenie błysków światła
• Jaskrawe widzenie
• Wrażliwość na światło
• Łzawienie oczu
• Kołatanie serca
• Szybkie bicie serca
• Nadciśnienie tętnicze
• Niedociśnienie
• Bóle mięśni
• Senność
• Osłabione czucie dotyku
• Zawroty głowy
• Dzwonienie w uszach
• Suchość w jamie ustnej
• Zatkane lub niedrożne zatoki
• Zapalenie błony śluzowej nosa (objawy obejmują katar, kichanie i zatkany nos)
• Ból w górnej części brzucha
• Choroba refluksowa przełyku (objawy obejmują zgagę)
• Krew w moczu
• Ból rąk lub nóg
• Krwawienie z nosa
• Uczucie gorąca
• Uczucie zmęczenia.

Rzadko (może występować u 1 na 1000 pacjentów):

• Omdlenia
• Udar
• Zawał serca
• Nieregularne bicie serca
• Przemijające zmniejszenie przepływu krwi do części mózgu
• Uczucie ucisku w gardle
• Zdrętwienie ust
• Krwawienie do tylnej części oka
• Podwójne widzenie
• Zmniejszenie ostrości widzenia
• Nieprawidłowe odczucia we wnętrzu oka
• Obrzęk oczu lub powiek
• Niewielkie cząstki lub punkty w polu widzenia
• Widzenie obwódek wokół źródeł światła
• Rozszerzenie źrenicy
• Nieprawidłowe zabarwienie białka oka
• Krwawienie z prącia
• Obecność krwi w spermie
• Suchość nosa
• Obrzęk wewnątrz nosa
• Uczucie drażliwości
• Nagłe osłabienie lub utrata słuchu.

Po wprowadzeniu leku do obrotu rzadko zgłaszano przypadki niestabilnej dławicy (choroba serca) oraz nagłej śmierci. Istotne, że u większości, ale nie u wszystkich mężczyzn, u których wystąpiły te działania niepożądane, zaburzenia czynności serca występowały przed przyjęciem leku.

Nie jest możliwe określenie czy te działania niepożądane miały związek ze stosowaniem leku.