Momecutan 1 mg/g, maść, 50 g

Momecutan, 1 mg/g, maść, 50 g  zawiera jako substancję czynną mometazonu furoinian

Czy Momecutan to steryd ?

Momecutan zawiera jako substancję czynną glikokortykosteroid o silnym działaniu i jest przeznaczony do stosowania zewnętrznego.

Na co stosuje się maść Momecutan ?

Momecutan stosuje się w celu leczenia wszystkich stanów zapalnych i świądu skóry, reagujących na leczenie miejscowe glikokortykosteroidami, takich jak łuszczyca, atopowe zapalenie skóry i kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia i (lub) alergiczne.

Kiedy nie stosować leku Momecutan:
- jeśli pacjent ma uczulenie na mometazonu furoinian, inne glikokortykosteroidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- w przypadkach występowania trądziku różowatego;
- jeśli występuje trądzik pospolity;
- jeśli występuje zanik skóry;
- jeśli występuje zapalenie skóry wokół ust;
- jeśli występuje swędzenie w okolicy odbytu i narządów płciowych;
- jeśli występuje wysypka „pieluszkowa”;
- jeśli występuje zakażenie skórne wywołane przez bakterie (np. liszajec), wirusy (np. półpasiec, opryszczka, brodawki), pasożyty lub grzyby (np. grzybica międzypalcowa stóp);
- jeśli występuje ospa wietrzna;
- jeśli występują choroby skóry, które są wynikiem reakcji poszczepiennej, gruźlicy lub kiły;
- nie stosować na oczy lub powieki;
- nie stosować na rany i owrzodzenia skórne.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Momecutan należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jeśli pacjent chce stosować Momecutan na duże powierzchnie skóry lub przez dłuższy czas, musi najpierw skonsultować się z lekarzem.

Jeśli podczas stosowania leku Momecutan wystąpi podrażnienie skóry lub uczulenie, należy skontaktować się z lekarzem.

Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z lekarzem.

Jeśli Momecutan jest stosowany na twarz, leczenie nie powinno trwać dłużej niż 5 dni.

Ryzyko miejscowego zakażenia skóry może zwiększyć się podczas podawania zewnętrznie stosowanych glikokortykosteroidów. W przypadku gdy skóra ulegnie zakażeniu bakteryjnemu lub grzybiczemu, Momecutan należy stosować tylko pod nadzorem lekarza, który podejmie odpowiednie działania, mające na celu zwalczenie zakażeń.

Jeśli lek jest stosowany przez dłuższy czas lub na duże powierzchnie, pod opatrunkiem nieprzepuszczającym powietrza, na błony śluzowe lub w zgięciach (zgięcia ramienia lub kolana), istnieje ryzyko wchłonięcia leku do organizmu. Może to prowadzić do wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zahamowanie czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, zespół Cushinga (twarz księżycowata, „bawoli kark”), wzrost stężenia cukru we krwi lub obecność cukru w moczu. Jeśli pacjent stosuje Momecutan na duże powierzchnie lub pod opatrunkiem nieprzepuszczającym powietrza, powinien skonsultować się z lekarzem.

Jeśli Momecutan był stosowany przez określony czas i zaburzenia skórne uległy poprawie, nie należy nagle przerywać stosowania leku Momecutan. Nagłe zaprzestanie stosowania maści może być przyczyną wystąpienia zaczerwienienia, kłucia lub pieczenia. Aby tego uniknąć, należy skonsultować się z lekarzem, który zdecyduje, jak często należy nakładać maść, oraz stopniowo zmniejszy dawkę do zakończenia leczenia.

Kortykosteroidy mogą zmieniać obraz wielu chorób skórnych, powodując przez to trudności w postawieniu dokładnej diagnozy, a nawet mogą spowolnić proces gojenia się.

Leczone powierzchnie na skórze twarzy lub u dzieci nie powinny być pokryte opatrunkami nieprzepuszczającymi powietrza (bandaże lub plastry).

Jeśli lek Momecutan stosowany jest w przebiegu łuszczycy, wymagany jest ścisły nadzór lekarski.

Należy unikać kontaktu z oczami.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Lek Momecutan zawiera wazelinę białą jako składnik nieaktywny. Dlatego w przypadku jego stosowania w okolicach narządów płciowych i odbytu, może dojść do zmniejszenia odporności na uszkodzenie jednocześnie stosowanych prezerwatyw i obniżenia ich skuteczności.

Ze względu na brak wystarczającego doświadczenia u dzieci, Momecutan nie powinien być stosowany u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Przewlekłe leczenie glikokortykosteroidami może mieć wpływ na wzrost i rozwój dzieci.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Momecutan jest przeznaczony do stosowania na skórę.

Zalecana dawka:
Momecutan należy nakładać raz na dobę.

Sposób stosowania:
Cienką warstwę leku Momecutan należy nakładać na zmienioną powierzchnię skóry.

Czas stosowania:
Należy unikać stosowania leku Momecutan długotrwale (dłużej niż 3 tygodnie) lub na dużą powierzchnię (więcej niż 20% powierzchni ciała).
Stosowanie na twarz nie powinno trwać dłużej niż 5 dni.

Dalsze informacje dotyczące stosowania:
Często przydatna jest terapia polegająca na stosowaniu raz na dobę leku Momecutan, a następnie po 12 godzinach odpowiedniej maści bez substancji czynnej.
Może być również właściwa terapia przerywana, polegająca na zamiennym stosowaniu w około cotygodniowych odstępach leku Momecutan i maści niezawierającej substancji czynnej.

Jeśli nastąpi poprawa, zalecane jest stosowanie słabiej działających glikokortykosteroidów.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Momecutan jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Stosowanie u dzieci i młodzieży
Nie ma wystarczających badań klinicznych, dotyczących bezpieczeństwa stosowania maści zawierającej mometazon przez okres dłuższy niż 3 tygodnie.
U dzieci lek Momecutan należy stosować przez najkrótszy możliwy okres leczenia oraz podając najmniejszą możliwą dawkę, zapewniającą skuteczne leczenie. W przypadku dzieci powyżej 6 lat czas trwania leczenia wynosi maksymalnie 3 tygodnie.

Lek Momecutan należy stosować u dzieci tylko na małe powierzchnie (mniej niż 10% powierzchni ciała).

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ocena działań niepożądanych oparta jest na następujących kryteriach częstości występowania:

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Bardzo rzadko zapalenie mieszków włosowych
Częstość nieznana zakażenia, czyraki

Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo rzadko uczucie pieczenia
Częstość nieznana nieprawidłowe czucie skóry (parestezja)

Zaburzenia oka
Bardzo rzadko jaskra
Częstość nieznana nieostre widzenie

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często mrowienie, kłucie
Niezbyt często pojawienie się grudek, krosty
Częstość nieznana kontaktowe zapalenie skóry, zmniejszona pigmentacja skóry, nadmierne owłosienie, rozstępy, trądzikopodobne zapalenie skóry, zanik skóry (ścieńczenie skóry)
Bardzo rzadko swędzenie skóry (świąd)

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Częstość nieznana ból w miejscu nałożenia, reakcje w miejscu nałożenia
Następujące działania niepożądane wystąpiły w pojedynczych przypadkach stosowania miejscowych glikokortykosteroidów, stąd mogą także wystąpić w przypadku stosowania mometazonu:
sucha skóra, podrażnienie skóry, zapalenie skóry, zapalenie skóry wokół ust, maceracja skóry (zmiękczenie skóry), potówki, teleangiektazje (rozszerzenia naczyń krwionośnych położonych pod skórą) oraz wtórne zakażenie (ponowna infekcja obszaru skóry uprzednio objętego stanem zapalnym).

Inne działania niepożądane o częstości nieznanej, które mogą występować w związku z miejscowo stosowanymi glikokortykosteroidami to: odwracalne zahamowanie czynności osi podwzgórze-przysadka-kora nadnerczy, zespół Cushinga (twarz księżycowata, „bawoli kark”).

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży
Ze względu na większy stosunek powierzchni ciała do masy ciała, dzieci i młodzież mogą wykazywać większą wrażliwość w odniesieniu do zahamowania czynności nadnerczy i występowania zespołu Cushinga (osłabiona czynność nadnerczy) niż dorośli pacjenci.

Przewlekła terapia glikokortykosteroidami może mieć wpływ na wzrost i rozwój dzieci.
Glikokortykosteroidy mogą zmieniać objawy chorób oraz zaburzać ich diagnostykę.
Proces leczenia może być również opóźniony.

Substancją czynną leku jest mometazonu furoinian.
1 g maści zawiera 1 mg mometazonu furoinianu.
Pozostałe składniki to:
wazelina biała (zawiera all-rac-α-Tokoferol), wosk biały, glikolu propylenowego monopalmitynostearynian, glikol heksylenowy, kwas fosforowy rozcieńczony (10%).

Nie są wymagane szczególne środki ostrożności.

mibe GmbH Arzneimittel
Münchener Strasse 15
06796 Brehna
Niemcy