Naproxen Hasco 500 mg 30 tabletek

Lek zawiera substancję czynną – naproksen, należącą do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), która ma działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.

Wskazaniami do stosowania leku są:
- reumatoidalne zapalenie stawów;
- młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów;
- choroba zwyrodnieniowa stawów;
- zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
- ostry napad dny moczanowej;
- ostre bóle mięśniowo-stawowe;
- bóle różnego pochodzenia o umiarkowanym nasileniu, w tym bóle menstruacyjne, bóle głowy, bóle zębów, bóle pooperacyjne;
- stany gorączkowe.

Kiedy nie stosować leku NAPROXEN 500 HASCO:
- jeśli pacjent ma uczulenie na naproksen lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku oraz na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ);
- u pacjentów, u których w trakcie leczenia kwasem acetylosalicylowym lub innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi występowały kiedykolwiek w przeszłości objawy alergii w postaci kataru, pokrzywki lub astmy oskrzelowej;
- u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, ciężką niewydolnością nerek lub ciężką niewydolnością serca;
- u pacjentów z czynną lub przebytą chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacją lub krwawieniem, również występującymi po zastosowaniu NLPZ;
- w trzecim trymestrze ciąży;
- u pacjentów ze skazą krwotoczną.

Przyjmowanie leku w najmniejszej skutecznej dawce i przez możliwie najkrótszy czas konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Pacjenci długotrwale leczeni NLPZ powinni podlegać regularnym kontrolom lekarskim, w celu wykrycia ewentualnych skutków ubocznych leczenia.
Przyjmowanie leków takich jak naproksen może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca („zawał serca”) lub udaru. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych dawek leku. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane.
W przypadku zaburzeń serca, przebytego udaru lub podejrzenia, że występuje ryzyko tych zaburzeń (np. podwyższone ciśnienie krwi, cukrzyca, zwiększone stężenie cholesterolu, palenie tytoniu) należy omówić leczenie z lekarzem lub farmaceutą.
Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które mogą mieć skutek śmiertelny i które niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami ostrzegawczymi, lub mogą wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały.
W przypadku wystąpienia krwawienia lub owrzodzenia przewodu pokarmowego należy przerwać stosowanie leku. Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osoby w podeszłym wieku, powinni poinformować lekarza o wszelkich nietypowych objawach dotyczących przewodu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu), zwłaszcza w początkowym okresie leczenia.
Nie zaleca się jednoczesnego podawania naproksenu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych, z powodu zwiększonego ryzyka wystąpienia poważnych działań niepożądanych charakterystycznych dla tej grupy leków.
Naproksen może utrudniać zajście w ciążę. Jeżeli pacjentka planuje zajście w ciążę lub ma trudności z zajściem w ciążę, powinna o tym poinformować lekarza.
Naproksen hamuje agregację płytek krwi i wydłuża czas krwawienia, zwłaszcza u osób, u których wcześniej występowały zaburzenia krzepnięcia, lub zażywających leki przeciwzakrzepowe.
Należy zachować ostrożność stosując naproksen u pacjentów z astmą oskrzelową lub chorobami alergicznymi, gdyż lek może sprzyjać wystąpieniu skurczu oskrzeli.
Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich śmiertelne, w tym złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona i martwicę toksyczno-rozpływną naskórka, zgłaszano rzadko w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ. Największe ryzyko wystąpienia tych ciężkich reakcji występuje na początku leczenia, w większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania leku. Należy zaprzestać stosowania leku po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki skórnej, uszkodzenia błony śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości.
Ze względu na działanie przeciwzapalne i przeciwgorączkowe naproksen może maskować objawy innej choroby, utrudniając jej diagnostykę.
Należy porozmawiać z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w przeszłości.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Przed rozpoczęciem przyjmowania tego leku należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z następujących leków:
Kwas acetylosalicylowy stosowany w celu zapobiegania zakrzepom krwi.
Równoczesne podawanie związków zobojętniających sok żołądkowy lub kolestyraminy z naproksenem może opóźniać jego wchłanianie.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą zwiększać działanie leków przeciwzakrzepowych, np. warfaryny.
Naproksen może hamować działanie moczopędne furosemidu.
Naproksen hamuje wydalanie soli litu, zwiększając stężenie litu w osoczu.
Probenecyd zwiększa stężenie naproksenu w osoczu.
Naproksen hamuje wydalanie metotreksatu, zwiększając jego toksyczność.
Stosowanie naproksenu równocześnie z glikozydami naparstnicy może zmniejszyć ich wydalanie przez nerki, powodując zwiększenie stężenia w osoczu.
Naproksen może osłabić przeciwnadciśnieniowe działanie propranololu i innych beta-blokerów, oraz zwiększać ryzyko upośledzenia czynności nerek związane ze stosowaniem inhibitorów acetylocholinesterazy.
Należy zachować ostrożność podając równocześnie naproksen i cyklosporynę z powodu wzrostu ryzyka wystąpienia nefrotoksyczności.
Naproksen stosowany równocześnie z hydantoiną, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi i sulfonoamidami nasila ich działanie.
Należy zachować ostrożność stosując równocześnie z naproksenem kortykosteroidy z powodu wzrostu ryzyka krwawień z przewodu pokarmowego.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne zmniejszają działanie mifepristonu. Podawanie naproksenu można rozpocząć 8 do 12 dni od przyjęcia ostatniej dawki mifepristonu.
Równoczesne stosowanie naproksenu z fluorochinolonami zwiększa ryzyko napadów drgawkowych.
Zaleca się wstrzymanie podawania naproksenu na 48 h przed oceną czynności kory nadnerczy, ze względu na możliwość zafałszowania wyników oznaczenia 17-ketosteroidów oraz kwasu 5- hydroksyindolooctowego w moczu.

Zachowanie szczególnej ostrożności u niektórych szczególnych grup pacjentów stosujących lek NAPROXEN 500 HASCO
Naproksen należy podawać ostrożnie, z zastosowaniem najmniejszej skutecznej dawki, u pacjentów z niewydolnością mięśnia sercowego (gdyż może nasilać obrzęki obwodowe).

Stosowanie leku NAPROXEN 500 HASCO u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby
Naproksen należy podawać ostrożnie, z zastosowaniem najmniejszej skutecznej dawki pacjentom z niewydolnością wątroby i upośledzoną czynnością nerek. W chorobie alkoholowej wątroby i innych postaciach marskości wątroby, następuje zmniejszenie stężenia naproksenu w osoczu, z równoczesnym zwiększeniem ilości niezwiązanego naproksenu.
U pacjentów z upośledzoną czynnością nerek należy okresowo kontrolować stężenie kreatyniny w osoczu i (lub) klirens kreatyniny. Lek nie jest zalecany pacjentom, u których klirens kreatyniny wynosi poniżej 20 ml/minutę.

Stosowanie leku NAPROXEN 500 HASCO u pacjentów w podeszłym wieku
Naproksen należy podawać ostrożnie, z zastosowaniem najmniejszej skutecznej dawki, pacjentom w podeszłym wieku, ze względu na zwiększone ryzyko powikłań ze strony przewodu pokarmowego.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Leku nie należy stosować w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, z wyjątkiem przypadków zalecanych i nadzorowanych przez lekarza, po starannym rozważeniu potencjalnych korzyści dla matki oraz płodu. Stosowanie naproksenu w trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane.
Naproksen przenika do mleka, dlatego nie zaleca się jego stosowania u kobiet karmiących. Naproksen może utrudniać zajście w ciążę. Jeżeli pacjentka planuje zajście w ciążę lub ma trudności z zajściem w ciążę, powinna o tym poinformować lekarza.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek stosuje się doustnie.

Dawkowanie u dorosłych
Reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa:
250 mg do 500 mg 2 razy na dobę (co 12 godzin).
W ostrym okresie choroby zaleca się zwiększenie dawki do 750 mg lub 1000 mg:
- u pacjentów zgłaszających bóle nocne lub sztywność o dużym nasileniu;
- u pacjentów, u których naproksenem zastąpiono inne leki z grupy NLPZ, przyjmowane w dużych dawkach;
- w chorobie zwyrodnieniowej z dolegliwościami bólowymi.
Ostry napad dny moczanowej:
Jednorazowo 750 mg, a następnie po 250 mg co 8 godzin, aż do ustąpienia napadu bólu.
Ostre bóle mięśniowo-stawowe, bóle menstruacyjne, bóle różnego pochodzenia, stany gorączkowe:
Dawka początkowa wynosi 500 mg, a następnie 250 mg co 6 do 8 godzin.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 1250 mg.

Stosowanie u dzieci
Dawkowanie u dzieci powyżej 5 lat:
Młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów:
Zalecana dawka wynosi 10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę co 12 godzin.
Lek nie jest zalecany do stosowania w jakimkolwiek innym wskazaniu u dzieci poniżej 16 lat.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku NAPROXEN 500 HASCO
Może wystąpić zgaga, niestrawność, nudności, wymioty.
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Sposób postępowania po przedawkowaniu:
Należy zastosować leczenie objawowe; w razie potrzeby spowodować opróżnienie żołądka i niezwłocznie zawiadomić lekarza.

Pominięcie zastosowania leku NAPROXEN 500 HASCO
Należy przyjąć pominiętą dawkę tak szybko jak jest to możliwe.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące często (u 1 do 10 pacjentów na 100):
- niestrawność, zgaga, nudności, bóle brzucha, zawroty głowy, bóle głowy, uczucie pustki w głowie.
Działania niepożądane występujące niezbyt często (u 1 do 10 pacjentów na 1000):
- biegunka, zaparcia wymioty, wysypka, pokrzywka, świąd, ospałość, bezsenność, senność.
Działania niepożądane występujące rzadko (u 1 do 10 pacjentów na 10 000):
- krwawienia z żołądka i jelit, smoliste stolce, krwawe wymioty, obrzęk naczynioruchowy, upośledzona czynność nerek.
Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 pacjenta na 10 000):
- owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie przełyku, ostre zapalenie trzustki, zapalenie okrężnicy, owrzodzenia żołądka i jelit;
- zapalenie wątroby (w tym przypadki śmiertelne), żółtaczka;
- łysienie, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry: zespół Stevensa-Johnsona, liszaj płaski, martwica naskórka i nadwrażliwość na światło (włączając przypadki przypominające porfirię skórną późną), pęcherzowe oddzielanie się naskórka;
- zapalenie kłębuszków nerkowych, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, krwiomocz, białkomocz, hiperkaliemia, podwyższony poziom kreatyniny w surowicy, martwica brodawek nerkowych, niewydolność nerek;
- drgawki, zaburzenia zdolności koncentracji, zapalenie opon mózgowych;
- duszność, obrzęk, kołatanie serca, zastoinowa niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze.
Przyjmowanie takich leków jak naproksen może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru.
- małopłytkowość, granulocytopenia włączając agranulocytozę, eozynofilia, leukopenia, zapalenie naczyń, niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna;
- eozynofilowe zapalenie płuc, astma, obrzęk płuc;
- szumy uszne, zaburzenia słuchu;
- zaburzenia widzenia, zmętnienie rogówki, wewnątrzgałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego;
- reakcje anafilaktoidalne (gorączka, łagodny obrzęk obwodowy, złe samopoczucie, bóle mięśniowe, osłabienie mięśniowe);
- podwyższone stężenie kreatyniny, nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby, hiperkaliemia.

Substancją czynną leku jest naproksen. Jedna tabletka zawiera 500 mg naproksenu. Pozostałe składniki to: powidon (K-90), kroskarmeloza sodowa, magnezu stearynian.

U niektórych pacjentów lek może wywoływać senność, zawroty głowy, bezsenność, depresję. Należy zapytać lekarza o możliwość stosowania naproksenu podczas kierowania pojazdami i obsługiwania maszyn.

„PRZEDSIĘBIORSTWO PRODUKCJI FARMACEUTYCZNEJ HASCO-LEK” S.A.
51-131 Wrocław
ul. Żmigrodzka 242 E