Dezaftan med. (2,9 mg + 1,96 mg + 25,6 mg)/ml

Dezaftan med (2,9 mg + 1,96 mg + 25,6 mg)/ml, aerozol do stosowania w jamie ustnej, 30 ml to lek zawierający trzy substancje czynne: chlorek cetylopirydyniowy, chlorowodorek lidokainy jednowodny, glukonian cynku.

Jak działa Dezaftan med?

Chlorek cetylopirydyniowy działa odkażająco, bakteriobójczo, przeciwgrzybiczo i przeciwwirusowo. Chlorowodorek lidokainy jednowodny znieczula miejscowo, łagodząc ból. Glukonian cynku wspomaga system odpornościowy organizmu

Produkt antyseptyczny i miejscowo znieczulający z dodatkiem cynku do stosowania:
- w stanach zapalnych jamy ustnej;
- w zapaleniu dziąseł;
- w zakażeniach i owrzodzeniach błony śluzowej jamy ustnej (afty, pleśniawki), w tym wynikających z urazów wywołanych przez aparaty ortodontyczne i protezy dentystyczne.

Jeśli po upływie 5 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania Dezaftan med?

Kiedy nie stosować leku:
- jeśli pacjent ma uczulenie na chlorek cetylopirydyniowy, chlorowodorek lidokainy, glukonian cynku (substancje czynne leku), inne leki miejscowo znieczulające z grupy amidów lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby lub nerek;
- jeśli u pacjenta występuje methemoglobinemia – bardzo rzadki stan, przy którym hemoglobina krwi traci zdolność przenoszenia tlenu do komórek organizmu;
- u dzieci w wieku poniżej 6 lat;
- jeśli pacjent choruje na nużliwość mięśni (myasthenia gravis) (choroba charakteryzująca się nadmiernym zmęczeniem i osłabieniem mięśni).

Przed rozpoczęciem stosowania leku Dezaftan med należy omówić to z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje:
- stan zapalny gardła i gorączka utrzymująca się kilka dni przed zastosowaniem leku:
- ból gardła połączony z gorączką, zawrotami głowy, nudnościami lub wymiotami.

Nie należy stosować leku dłużej niż przez 5 kolejnych dni. Jeśli po 5 dniach stosowania nie obserwuje się poprawy, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza, ponieważ przedłużające się lub nawracające afty mogą być pierwszym objawem poważnej choroby.

Chlorowodorek lidokainy, jeden ze składników leku, może powodować zaburzenia połykania i zwiększać ryzyko zachłyśnięcia.

Z czym nie łączyć Dezaftan med?

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje:
- kwas acetylosalicylowy (składnik leków stosowanych w celu obniżenia gorączki);
- sulfonamidy (leki stosowane w leczeniu m.in. zakażeń bakteryjnych);
- cymetydynę (lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy);
- beta-adrenolityki (leki stosowane w leczeniu m.in. nadciśnienia tętniczego i choroby niedokrwiennej serca, np. propranolol);
- norepinefrynę (lek stosowany m.in. w reanimacji i leczeniu wstrząsu anafilaktycznego);
- anestetyki wziewne (leki stosowane do znieczulenia ogólnego);
- barbiturany (leki stosowane w leczeniu bezsenności i padaczki);
- ryfampicynę (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy oraz niektórych innych zakażeń);
- fenytoinę (lek stosowany w leczeniu padaczki);
- leki zwiotczające mięśnie poprzecznie prążkowane (np. pankuronium);
- antybiotyki z grupy tetracyklin (leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych);
- substancje chelatujące (leki stosowane w zatruciu metalami, np. D-penicylamina);
- ibuprofen lub indometacynę (leki przeciwbólowe należące do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych
– NLPZ);
- tiazydowe leki moczopędne (leki zwiększające wytwarzanie moczu);
- kortykosteroidy (leki stosowane m.in. w leczeniu choroby reumatycznej);
- leki oraz suplementy diety zawierające wapń, żelazo i miedź.

Lek ten nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznej metody antykoncepcji.
Leku nie należy stosować u kobiet karmiących piersią.

Jak stosować Dezaftan med?

Lek ten stosuje się miejscowo, spryskując powierzchnię błony śluzowej jamy ustnej.
Nie stosować dłużej niż przez 5 kolejnych dni bez porozumienia z lekarzem.

Zalecana dawka
Dorośli: stosować po 3 dawki aerozolu co 1 lub 2 godziny. Nie stosować częściej niż 8 razy na dobę.
Dzieci w wieku powyżej 6 lat: stosować po 3 dawki aerozolu co 2 lub 3 godziny. Nie stosować częściej niż 6 razy na dobę.

Instrukcja podawania leku
Przed pierwszym użyciem leku należy kilka razy energicznie nacisnąć pompkę dozownika, z dyszą skierowaną od siebie i pojemnikiem trzymanym pionowo, w celu napełnienia dozownika i uzyskania prawidłowego rozpylenia.

Jeśli lek nie był używany przez dwa dni lub dłużej, należy ponownie przygotować pompkę, rozpylając aerozol dwa razy, z dyszą skierowaną od siebie i pojemnikiem trzymanym pionowo.
1. Przekręcić końcówkę dozownika do pozycji jak na rys. 1.
2. Skierować końcówkę dozownika do jamy ustnej – jak na rys. 2.
3. Mocno nacisnąć dozownik kciukiem lub palcem wskazującym. Czynność tę powtórzyć odpowiednią ilość razy, zgodnie z zalecanym dawkowaniem.

Stosowanie u dzieci
Leku nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku 
W razie zastosowania większej dawki niż zalecana, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Mogą wystąpić następujące objawy przedawkowania:
nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, metaliczny smak w ustach, ból głowy, zapaść (zatrzymanie krążenia z utratą przytomności), drgawki, śpiączka.

Pominięcie zastosowania leku 
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Czy Dezaftan med ma skutki uboczne?

Mogą wystąpić następujące działania niepożądane
Niezbyt często (występują u 1 do 10 osób na 1 000):
- miejscowe reakcje skórne, takie jak: rumień (miejscowe zaczerwienienie skóry), świąd, wyprysk, pieczenie.
Rzadko (występują u 1 do 10 osób na 10 000):
- ciężkie reakcje skórne, takie jak: wyprysk pęcherzowy lub pryszczowaty, które mogą rozprzestrzeniać się lub być uogólnione;
- pokrzywka (jasnoróżowe, swędzące bąble na skórze);
- nadwrażliwość na światło słoneczne;
- ból głowy;
- zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, bóle brzucha, biegunka);
- wymioty, metaliczny smak w ustach;
- zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.
Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000):
- nasilenie występującej wcześniej niewydolności nerek.