Oropram 20 mg, 30 tabletek powlekanych

Oropram, 20 mg, 30 tabletek powlekanych to lek zawierający substancję czynną citalopram.

Oropram 20 mg należy do grupy leków przeciwdepresyjnych zwanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Leki te są wybiórczymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny w mózgu i normalizują ilość neuroprzekaźników w mózgu. Zaburzenia w układzie serotoninowym w mózgu są uznawane za ważny wskaźnik rozwoju depresji i chorób powiązanych.

Na co stosuje się Oropram?

Oropram 20 mg jest stosowany w leczeniu zaburzeń depresyjnych i zaburzeń lękowych z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii (lęk przed miejscami publicznymi).

Lekarz może zalecić inne stosowanie. Należy stosować się do zaleceń lekarza.

Kiedy nie stosować leku Oropram 20 mg:
- jeśli pacjent ma uczulenie na citalopram lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
- jeśli obecnie jest lub był przyjmowany w ciągu ostatnich dwóch tygodni inhibitor monoaminooksydazy (MAO, lek stosowany w leczeniu depresji). Do grupy inhibitorów MAO należą: selegilina, fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina oraz mokloblemid. Jeżeli lekarz zmieni leczenie lekiem Oropram 20 mg na leczenie inhibitorem MAO, co najmniej 7 dni powinno upłynąć zanim zacznie się przyjmować inhibitor MAO.

Lekarz poinformuje jak stosować lek Oropram 20 mg w przypadku zaprzestania stosowania inhibitorów MAO.
- jeśli jest przyjmowany lek zawierający linezolid (stosowany w leczeniu infekcji)
- jeśli u pacjenta występują wrodzone zaburzenia rytmu serca lub w przeszłości występowały epizody zaburzeń rytmu serca (widoczne w EKG - badaniu, które ocenia pracę serca)
- jeśli pacjent stosuje leki, które regulują rytm serca lub które mogą wpływać na rytm serca. 

Lek Oropram 20 mg powinien być stosowny ostrożnie

• Jeśli u pacjenta występują napady lęku. Może wystąpić nasilenie objawów lęku podczas rozpoczynania leczenia. Objawy te zazwyczaj ustępują w ciągu 2 tygodni od rozpoczęcia leczenia. Lekarz może dostosować dawkę.
• Jeśli u pacjenta występuje choroba maniakalno-depresyjna. U niektórych pacjentów może wystąpić faza maniakalna. Charakteryzuje się ona niezwykłymi i szybko się zmieniającymi pomysłami, nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną. W przypadku wystąpienia tych objawów należy zwrócić się do lekarza.
• Jeśli u pacjenta występuje cukrzyca (konieczna może być zmiana leczenia przeciwcukrzycowego).
• Jeśli u pacjenta występuje padaczka. W przypadku wystąpienia napadów padaczki lub zwiększenia częstości napadów drgawek, lekarz zadecyduje o odstawieniu leku.
• Jeśli u pacjenta występuje uczucie niepokoju ruchowego, pobudzenia i (lub) potrzeba częstego poruszania się, któremu często towarzyszą trudności w siedzeniu lub staniu
  w miejscu. Objawy te występują częściej w pierwszych tygodniach leczenia.
• Jeśli pacjent stosuje leki, które wiążą receptory serotoniny w organizmie (leki o działaniu serotoninergicznym), takie jak sumatryptan lub inne tryptany, tramadol, buprenorfina,
  oksytryptan i tryptofan. 
• Jeśli pacjent stosuje selektywne inhibitory MAO-A (inhibitory monoaminooksydazy
  stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych).
• Jeśli u pacjenta występuje zmniejszone stężenie sodu we krwi (widoczne w badaniach krwi). Objawy mogą obejmować uczucie zmęczenia, splątanie, kurcze mięśni. Tego typu leki rzadko powodują zmniejszenie stężenia sodu we krwi, zwłaszcza u starszych kobiet.
  Stężenie sodu zwykle wraca do normy po zakończeniu leczenia.
• Jeśli u pacjenta występowały w przeszłości zaburzenia krwawienia lub jeśli pacjentka jest w ciąży. Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania leków, które zwiększają ryzyko krwawienia, takich jak kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne NLPZ (leki znoszące ból).
• W przypadku jednoczesnego leczenia elektrowstrząsami.
• Jeśli pacjent stosuje leki zawierające dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum).
  Stosowanie jednocześnie z lekiem Oropram 20 mg może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
• Jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba nerek lub wątroby. Lekarz może zalecić zmniejszenie dawki lub odstawienie leku.
• Jeśli u pacjenta występują choroby psychiczne takie jak psychozy lub depresja.
• Jeśli u pacjenta lub w jego rodzinie występują choroby serca prowadzące do wydłużenia odstępu QT.
• Jeśli u pacjenta występują lub w przeszłości występowały choroby serca lub jeśli u pacjenta wystąpił zawał serca w ostatnim czasie.
• Jeśli pacjent ma niskie tętno spoczynkowe i (lub) pacjent wie, że może mieć niedobór sodu spowodowany przedłużającą się biegunką, wymiotami lub stosowaniem leków diuretycznych (tabletek moczopędnych).
• Jeśli u pacjenta występuje uczucie szybkiego lub nieregularnego bicia serca, omdlenia, zapaść lub zawroty głowy podczas wstawania, które mogą wskazywać na nieprawidłowy rytm serca.
• Jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie potasu lub magnezu we krwi (hipokaliemia/hipomagnezemia).
• Jeśli u pacjenta występuje lub w przeszłości występowała jaskra z zamkniętym kątem przesączania.
• W przypadku odstawienia leku mogą wystąpić objawy odstawienne.

Leki takie, jak Oropram 20 mg (tak zwane SSRI lub SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych. W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.

Myśli samobójcze, nasilenie depresji lub zaburzeń lękowych
Jeżeli pacjent choruje na depresję lub zaburzenia lękowe, może czasami mieć myśli o samouszkodzeniu lub o pozbawieniu się życia. Takie objawy czy zachowanie może nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj po upływie 2 tygodni, czasem później.

Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samouszkodzeniu lub o pozbawieniu się życia jest bardziej prawdopodobne, jeżeli:

• u pacjenta w przeszłości występowały myśli o pozbawieniu się życia lub o samouszkodzeniu;
• pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeżeli u pacjenta występują myśli o pozbawieniu się życia lub myśli o samouszkodzeniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.

Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się z prośbą o pomoc do krewnych lub przyjaciół i poprosić o informowanie go, jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.

Zespół serotoninowy
U niektórych pacjentów, lek Oropram 20 mg może prowadzić do rozwoju zespołu serotoninowego. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią jednocześnie objawy, takie jak wysoka gorączka, drżenie mięśni, dreszcze, splątanie lub niepokój, które mogą wskazywać na rozwój tego zespołu.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Należy uwzględnić fakt, że może to dotyczyć leków stosowanych 14 dni temu lub tych, które będą przyjmowane w przyszłości.

Nie należy stosować leku Oropram 20 mg jeśli pacjent stosuje leki regulujące rytm serca lub leki, które mogą mieć wpływ na rytm serca, takie jak: leki antyarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fentiazyny, pimozyd, haloperidol), trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwbakteryjne (np. sparfloksacyna, moksifloksacyna, erytromycyna IV, pentamidyna, leki przeciwmalaryczne, w szczególności halofentryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna). W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania leku Oropram 20 mg z następującymi lekami:
- inhibitorami monoaminooksydazy (MAOI, stosowanymi w leczeniu depresji i choroby Parkinsona), takimi jak selegilina, fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypramina i moklobemid. Leków tych nie należy stosować jednocześnie z Oropram 20 mg;
- lekami zawierającymi linezolid (stosowane w leczeniu infekcji). Nie należy stosować leku Oropram 20 mg jednocześnie z linezolidem;
- sumatryptanem i innymi tryptanami (stosowane w leczeniu migreny);
- oksytryptanem i tryptofanem (stosowane w przypadku zaburzeń snu oraz depresji);
- tramadolem (stosowanym w leczeniu bólu);
- lekami zawierającymi buprenorfinę (stosowane w leczeniu silnego bólu oraz< uzależnienia od opioidów);
- lekami, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia w obrębie skóry i błon śluzowych w przypadku jednoczesnego stosowania z lekiem Oropram 20 mg, włączając leki przeciwzakrzepowe (leki wpływające na czynność płytek krwi), np. warfarynę, tyklopidynę i dipirydamol, leki przeciwbólowe z grupy NLPZ, m.in. ibuprofen, ketoprofen, diklofenak i kwas acetylosalicylowy;
- neuroleptykami (leki stosowane w innych chorobach psychiatrycznych), na przykład tioksantenem i butylofenonem;
- lekami stosowanymi we wrzodzie żołądka, omeprazolem, lanzoprazolem, cymetydyną, ezomeprazolem;
- flukonazolem (lekiem stosowanym w leczeniu zakażeń grzybiczych);
- lekami stosowanymi w depresji, takimi jak np. fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina, wenlafaksyna, bupropion, trójpierścieniowe leki antydepresyjne jak nortryptylina, dezypramina, klomipramina, imipramina, dezypramina oraz preparaty ziołowe zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum);
- buspironem (stosowanym w leczeniu zaburzeń lękowych i depresji);
- propafenonem i flekanidem (stosowany w zaburzeniach rytmu serca);
- lekami stosowanymi w chorobach psychiatrycznych (leki przeciwpsychotyczne), np. lit, rysperydon, chloropromazyna, tiorydazyna, chlorprotiksen, haloperidol;
- meflokinem (stosowanym w malarii);
- lekami wydłużającymi odstęp QT lub lekami, które zmniejszają stężenie potasu i magnezu we krwi. Należy zapytać lekarza jak stosować te leki;
- metoprololem (lek stosowany w nadciśnieniu tętniczym krwi i chorobach układu sercowo-naczyniowego oraz w zapobieganiu migrenie).

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Lek Oropram 20 mg może być stosowany w okresie ciąży tylko w uzasadnionych klinicznie przypadkach. Należy poinformować lekarza, że pacjentka może być w ciąży lub podejrzewa, że może być w ciąży. Nie należy stosować leku Oropram 20 mg jeśli pacjentka jest w ciąży lub planuje ciążę, chyba że lekarz zaleci inaczej, biorąc pod uwagę zagrożenia i korzyści wynikające ze stosowania leku Oropram 20 mg. Nie należy przerywać stosowania leku nagle.

Należy poinformować położną i (lub) lekarza prowadzącego o przyjmowaniu leku Oropram 20 mg. Stosowanie leku w czasie ciąży, zwłaszcza w ostatnich trzech miesiącach może zwiększać ryzyko wystąpienia ciężkiego schorzenia u dziecka nazywanego przetrwałym nadciśnieniem płucnym noworodka objawiającego się zaburzeniami w oddychaniu i zasinieniem skóry noworodka. Objawy te występują zazwyczaj w ciągu pierwszych 24 godzin po urodzeniu dziecka. Jeśli takie objawy wystąpią należy niezwłocznie skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.

Należy poinformować lekarza, jeśli lek Oropram 20 mg jest stosowany w 3 ostatnich miesiącach ciąży; u dzieci po urodzeniu mogą wystąpić pewne objawy. Objawy te występują zazwyczaj w ciągu 24 godzin po urodzeniu i obejmują: trudności w zasypianiu, karmieniu, oddychaniu, siny kolor skóry, wahania ciepłoty ciała, wymioty, ciągły płacz, sztywność lub wiotkość mięśni, letarg, drżenia, drażliwość lub drgawki. Jeśli po urodzeniu u dziecka wystąpią takie objawy należy natychmiast zgłosić się do lekarza po poradę.
Przyjmowanie leku Oropram 20 mg pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy, występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Oropram 20 mg, powinna poinformować o tym lekarza lub położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.

Karmienie piersią
Citalopram przenika do mleka matki w niewielkich ilościach. Istnieje ryzyko wpływu na dziecko. W przypadku stosowania leku Oropram 20 mg należy poradzić się lekarza przed rozpoczęciem karmienia piersią.

Płodność
W badaniach na zwierzętach wykazano, że citalopram obniża jakość nasienia. Teoretycznie może to wpływać na płodność, choć jak dotąd nie zaobserwowano oddziaływania na płodność u ludzi.

Jak brać lek Oropram?

Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Różne osoby mają różne potrzeby. Na podstawie oceny stanu pacjenta lekarz podejmie decyzję o dawce i okresie stosowania tego leku. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka to:

Dorośli:

Depresja
Zalecana dawka początkowa to 20 mg na dobę. Lekarz może zwiększać dawkę do dawki maksymalnej 40 mg na dobę.

Po jakim czasie działa Oropram?

Leczenie powinno być kontynuowane po ustąpieniu objawów choroby przez okres od 4 do 6 miesięcy.

Zaburzenia lękowe z napadami lęku
W pierwszym tygodniu stosowania dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę, a następnie dawka może być zwiększana do 20-30 mg na dobę. Lekarz może zwiększać dawkę do dawki maksymalnej 40 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat):
Dawka początkowa powinna być zmniejszona do połowy zalecanej dawki, np. 10-20 mg na dobę. Pacjenci w podeszłym wieku nie powinni przyjmować dawki większej niż 20 mg na dobę.

Zaburzenia czynności nerek lub wątroby
Konieczne jest zmniejszenie dawki. Należy stosować się do zaleceń lekarza.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby nie powinni przyjmować dawki większej niż 20 mg na dobę.

Lek Oropram 20 mg należy przyjmować w pojedynczej dawce rano lub wieczorem, z pokarmem lub bez pokarmu. Tabletki należy połykać popijając szklanką wody.

Należy poradzić się lekarza przed zmianą leczenia lub przed odstawieniem leku Oropram 20 mg. Patrz ostrzeżenia specjalne powyżej.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Podczas leczenia lekiem Oropram 20 mg, jeżeli jakiekolwiek działania niepożądane wystąpią, mogą zazwyczaj wystąpić w okresie pierwszych 8 do 14 dni. Działania niepożądane zwykle ponownie ustąpią.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z niżej wymienionych objawów należy natychmiast zaprzestać stosowania leku Oropram 20 mg i powiadomić lekarza lub udać się do najbliższego szpitala:
- Zespół serotoninowy: należy poinformować lekarza w przypadku wystąpienia wysokiejgorączki, drżenia mięśni i gwałtownych skurczy mięśni (tiki), uczucia niepokoju; objawy te mogą wskazywać na rozwój choroby. Należy natychmiast przerwać stosowanie leku Oropram 20 mg.
- Ciężkie reakcje alergiczne: należy natychmiast powiadomić lekarza, gdy wystąpią obrzęk twarzy, języka i (lub) gardła i (lub) trudności w oddychaniu albo połykaniu połączone z trudnościami w oddychaniu. Objawy te należą do bardzo ciężkich, ich wystąpienie może być przyczyną ciężkiej reakcji alergicznej na Oropram 20 mg. Może być konieczna nagła interwencja medyczna lub hospitalizacja. Objawy te występują zwykle bardzo rzadko.
- Szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenia, które mogą być objawami stanu zagrożenia życia, nazywanym zespołem Torsades de Pointes.

Należy zgłosić się do lekarza lub do oddziału ratunkowego w przypadku wystąpienia myśli
i zachowań samobójczych podczas leczenia citalopramem.

Następujące działania niepożądane są zazwyczaj lekkie i ustępują po kilku dniach leczenia: nudności (mdłości), biegunka, nasilona potliwość, suchość w ustach, uczucie zmęczenia, bezsenność oraz senność.

Następujące działania niepożądane były zgłaszane w podanych częstotliwościach:

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- kołatanie serca (palpitacja)
- ból głowy
- nudności, suchość w jamie ustnej
- nasilona potliwość
- senność, bezsenność.

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- drżenie, zawroty głowy
- zmniejszenie apetytu, zmniejszenie masy ciała, utrata masy ciała
- pobudzenie, niepokój, nerwowość, splątanie
- osłabienie popędu płciowego (libido)
- uczucie mrowienia, kłucia lub pieczenia skóry
- zaburzenia koncentracji
- dzwonienie w uszach (szumy uszne)
- podwyższone ciśnienie krwi (nadciśnienie)
- biegunka, wymioty, zaparcia, niestrawność (dyspepsja), bóle brzucha, wzdęcia z oddawaniem wiatrów
- zwiększone wydzielanie śliny
- bóle mięśni, ból stawów
- migrena
- nieżyt nosa i zapalenie zatok
- nadmierne wydzielanie moczu
- świąd
- uczucie zmęczenia, ziewanie
- brak orgazmu u kobiet, bóle miesiączkowe, impotencja (mężczyźni), zaburzenia wytrysku nasienia
- koszmary senne, zanik pamięci (amnezja), brak emocji i entuzjazmu.

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):
- wolne bicie serca
- przyspieszone bicie serca
- zwiększenie apetytu, zwiększenie masy ciała
- agresja, utrata poczucia własnej osobowości (depersonalizacja), omamy, mania (uczucie nadmiernej ekscytacji, nadmierna aktywność, nerwowość i nadpobudliwość), euforia (nadmierny stan optymizmu, pogody ducha i dobrego samopoczucia), zwiększenie popędu płciowego
- omdlenia
- rozszerzone źrenice
- kaszel
- pokrzywka
- wysypka
- wypadanie włosów
- zaczerwienienie skóry lub plamy na skórze (plamica)
- nadwrażliwość na światło (wysypka skórna wywołana ekspozycją na światło słoneczne)
- problemy z oddawaniem moczu (zatrzymanie moczu)
- krwotoki miesiączkowe (obfite miesiączki)
- obrzęk.

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 pacjentów):
- krwawienia (np. z pochwy, przewodu pokarmowego, skóry, tkanek miękkich)
- napady toniczno-kloniczne (drgawki typu „grand mal”), mimowolne ruchy(dyskinezy)
- zaburzenia smaku
- zapalenie wątroby (WZW)
- gorączka
- małe stężenie sodu we krwi (hiponatremia).

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość)
- zaburzenia rytmu serca (arytmia)
- obrzęk (obrzęk naczynioruchowy) skóry i narządów wewnętrznych (błony śluzowej)
- nagłe, ciężkie reakcje alergiczne (reakcja anafilaktyczna) z towarzyszącymi gwałtownym spadkiem ciśnienia krwi, swędzącą wysypką, obrzękiem warg, języka i gardła oraz trudnościami w oddychaniu
- alergia (nadwrażliwość)
- zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), szczególnie u osób w podeszłym wieku
- zmniejszenie stężenia potasu we krwi
- napady paniki, zgrzytanie zębami (bruksizm), uczucie niepokoju
- myśli samobójcze i zachowania samobójcze
- drgawki
- zespół serotoninowy (z objawami takimi jak wysoka gorączka, drżenie, nietypowe ruchy i sztywność mięśni, uczucie niepokoju)
- zaburzenia pozapiramidowe (np. mimowolne ruchy mięśni, drżenie, sztywność, kurcze mięśni)
- uczucie niepokoju oraz problemy z siedzeniem (akatyzja)
- zaburzenia ruchu
- zaburzenia widzenia
- choroby serca prowadzące do wydłużenia odstępu QT (nieregularne bicie serca rozpoznawalne w EKG)
- zawroty głowy podczas szybkiego wstawania spowodowane niskim ciśnieniem krwi
(niedociśnienie ortostatyczne)
- krwotoki z nosa
- krew w stolcu (wrzody przewodu pokarmowego lub odbytu)
- nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby
- krwawe wybroczyny w skórze (siniaki)
- mlekotok u mężczyzn
- bolesny wzwód prącia (priapizm)
- nieregularne miesiączki
- ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy), patrz ulotka dodatkowe informacje w podpunkcie „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność” w punkcie 2
- u pacjentów stosujących leki z tej samej grupy co Oropram 20 mg obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości.

Substancją czynną leku jest bromowodorek citalopramu w ilości odpowiadającej 20 mg citalopramu.
Inne składniki leku to: mannitol (E 421), celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, hypromeloza, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 6000.

Genericon Pharma Gesellschaft m.b.H.
Hafnerstrasse 211
A-8054 Graz, Austria

Dragenopharm Apotheker Püschl GmbH
Göllstrasse 1
84529 Tittmoning, Niemcy

Actavis Nordic A/S
Ørnegårdsvej 16
DK-2820 Gentofte, Dania

Actavis Ltd
BLB016 Bulebel Industrial Estate
Zejtun ZTN 3000, Malta

Balkanpharma-Dupnitsa AD
3 Samokovsko Shosse Str.
Dupnitsa 2600, Bułgaria