Ostenil 70, 70 mg, 4 tabletki

Ostenil 70, 70 mg, 4 tabletki to lek zawierający substancję czynną kwas alendronowy.

Co to jest Ostenil 70?

Lek Ostenil 70 tabletki, zawiera jako substancję czynną kwas alendronowy, 70 mg. Kwas alendronowy jest aminobisfosfonianem, silnie hamującym proces wchłaniania tkanki kostnej przez osteoklasty (komórki kościogubne). Efektem działania jest stopniowy przyrost masy kostnej i zmniejszenie ryzyka złamań kości.

Wskazaniem do stosowania leku Ostenil 70 jest leczenie osteoporozy u kobiet po menopauzie, w celu zmniejszenia ryzyka złamań kręgów i szyjki kości udowej oraz leczenie mężczyzn chorych na osteoporozę, w celu zmniejszenia ryzyka złamań w obrębie kręgów i szyjki kości udowej.

Kiedy nie stosować leku Ostenil 70

• jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na substancję czynną lub na którykolwiek z pozostałych składników leku Ostenil 70.
• jeśli u pacjenta występują zmiany w obrębie przełyku powodujące opóźnienie jego opróżniania takie jak: zwężenia, owrzodzenia, skurcz wpustu żołądka
• u pacjentów z niemożnością utrzymania pozycji stojącej lub siedzącej, przez co najmniej 30 minut
• u pacjentów ze zmniejszonym stężeniem wapnia w surowicy krwi.

Przed rozpoczęciem stosowania Ostenil 70 należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Alendronian może powodować miejscowe podrażnienie błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego. Jeśli u pacjentów występują trudności w połykaniu, choroby przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka i (lub) dwunastnicy, owrzodzenia lub u osób, u których w ciągu ostatniego roku wystąpiły ciężkie choroby układu pokarmowego, takie jak choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, czynne krwawienie z przewodu pokarmowego, zabiegi chirurgiczne w obrębie górnego odcinka przewodu pokarmowego inne niż plastyka odźwiernika należy zachować ostrożność podczas stosowania, ponieważ mogą nasilić się działania niepożądane.

U osób przyjmujących alendronian opisywano objawy niepożądane w obrębie przełyku, takie jak: zapalenie, owrzodzenia i nadżerki, rzadko zwężenie przełyku. Niektóre z działań niepożądanych miały ciężki przebieg i powodowały konieczność hospitalizacji pacjentów. Dlatego też, lekarz powinien starannie obserwować pacjenta ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych dotyczących przełyku. W przypadku występienia objawów podrażnienia przełyku takich jak dysfagia (zaburzenia połykania), ból podczas połykania lub ból zamostkowy, wystąpienie lub nasilenie się zgagi należy zwrócić się do lekarza, który zadecyduje o odstawieniu leku. Nieprzestrzeganie zaleceń lekarza może zwiększać ryzyko występowania zaburzeń w obrębie przełyku.

Ważne jest aby poinformować lekarza przed zastosowaniem tego leku jeśli u pacjenta rozpoznano przełyk Barretta (chorobę związaną ze zmianami w komórkach wyściełających dolną część przełyku).

U pacjentów z zaawansowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 35 ml/min) nie zaleca się podawania leku.

Przed rozpoczęciem leczenia trzeba wyrównać zaburzenia gospodarki wapniowej oraz niedobór witaminy D.

W czasie leczenia tym lekiem osteoporozy u kobiet po menopauzie zaleca się wykonywanie pomiarów gęstości kości co 1-2 lata w celu oceny skuteczności leczenia oraz oznaczanie stężenia wapnia w surowicy krwi co 6-12 miesięcy (wartość ta powinna zwiększać się w trakcie leczenia).

Może wystąpić niewielkie, bezobjawowe zmniejszenie stężenia wapnia i fosforanów w surowicy, szczególnie u pacjentów przyjmujących glikokortykosteroidy, u których wchłanianie wapnia może być zaburzone.

Zapewnienie odpowiedniej ilości przyjmowanego wapnia i witaminy D jest szczególnie ważne u pacjentów przyjmujących glikokortykosteroidy.

Obserwowano bóle kości, stawów i (lub) mięśni u pacjentów przyjmujących bisfosfoniany.

Pierwsze objawy mogą wystąpić w pierwszym dniu leczenia i (lub) po wielu miesiącach od rozpoczęcia leczenia. U większości pacjentów objawy przemijały po przerwaniu leczenia. Nawrót objawów może wystąpić po ponownym przyjęciu tego samego leku lub po zastosowaniu innego bisfosfosfonianu.

Po wprowadzeniu leku do obrotu odnotowano rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych, w tym zespół Stevensa-Johnsona i toksyczna martwica naskórka.

Martwicę kości szczęki zwykle związaną z ekstrakcją zęba i (lub) zakażeniem miejscowym (w tym zapaleniem kości i szpiku) odnotowano u pacjentów z rozpoznaniem raka, otrzymujących schemat leczenia złożony głównie z bisfosfonianów podawanych dożylnie. Wielu z tych pacjentów otrzymywało chemioterapię i kortykosteroidy. Martwicę kości szczęki odnotowano również u pacjentów z osteoporozą przyjmujących doustnie bisfosfoniany.

U pacjentów, u których występują jednocześnie czynniki ryzyka (np. rak, chemioterapia, radioterapia, leczenie kortykosteroidami, nieprawidłowa higiena jamy ustnej) przed leczeniem bisfosfonianami, lekarz powinien rozważyć przeprowadzenie badań stomatologicznych wraz z odpowiednią profilaktyką stomatologiczną.

Jeśli to możliwe, pacjenci ci podczas leczenia powinni unikać inwazyjnych zabiegów stomatologicznych. Ocena kliniczna lekarza powinna opierać się na planie leczenia oszacowanego na podstawie stosunku ryzyka do korzyści dla każdego pacjenta.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które są wydawane bez recepty.

Leki zobojętniające sok żołądkowy zmniejszają wchłanianie i skuteczność alendronianu. Z tego względu, po zażyciu alendronianu pacjent powinien dopiero po co najmniej 30 minutach przyjąć inny lek podawany doustnie.

Alendronian wykazuje duże powinowactwo do wapnia i innych dwu- i trójwartościowych kationów – wiązanie z nimi powoduje zmniejszenie wchłaniania i skuteczności leku.

Jednoczesne zastosowanie alendronianu z kwasem acetylosalicylowym i innymi salicylanami (w tym również mesalazyną i benorylatem) zwiększa prawdopodobieństwo uszkodzenia górnego odcinka przewodu pokarmowego, zwłaszcza wystąpienia owrzodzenia żołądka.

W przypadku równoczesnego stosowania hormonalnej terapii zastępczej (leki zawierające estrogen lub będące połączeniem estrogenu z pochodnymi progesteronu) i alendronianu, zaobserwowano znaczne zwiększenie masy kostnej i jednocześnie zmniejszenie obrotu metabolicznego w kościach w porównaniu z monoterapią obu sposobów leczenia. Stwierdzono także, że bezpieczeństwo i tolerancja jednoczesnego stosowania tych terapii są porównywalne z monoterapią.

Na podstawie oceny wpływu alendronianu sodu na wiązanie z białkami, wydzielanie nerkowe i metabolizm innych leków nie są spodziewane inne interakcje o znaczeniu klinicznym.

Ponieważ stosowanie NLPZ związane jest z podrażnieniem błony śluzowej przewodu pokarmowego, należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania z lekiem Ostenil 70.

Lek Ostenil 70 należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Jak brać lek Ostenil 70?

W osteoporozie u kobiet po menopauzie zalecaną dawką jest 70 mg (1 tabletka) raz na tydzień. Należy wybrać jeden dzień w tygodniu i zawsze stosować lek w tym samym dniu tygodnia.

Ostenil 70 należy stosować doustnie, pół godziny przed pierwszym posiłkiem, napojem lub przyjęciem innych leków, popijając pełną szklanką przegotowanej wody. Inne napoje (także woda mineralna), żywność i leki mogą zmniejszać wchłanianie preparatu.

Aby ułatwić przejście tabletki Ostenil 70 do żołądka i zmniejszyć możliwość wystąpienia miejscowych podrażnień w przełyku oraz innych działań niepożądanych należy:

• Ostenil 70 połknąć rano, po wstaniu z łóżka i popić pełną szklanką przegotowanej wody (nie mniej niż 200 ml). Nie należy używać wody mineralnej, kawy lub herbaty.
• tabletkę należy przyjąć przed pierwszym posiłkiem
• tabletkę należy połknąć w całości. Nie wolno tabletki, rozgryzać, żuć lub dopuścić do jej rozpuszczenia w ustach ze względu na możliwość wystąpienia owrzodzeń jamy ustnej
• po połknięciu tabletki pacjent nie powinien kłaść się aż do przyjęcia pierwszego posiłku, który powinien spożyć nie wcześniej niż 30 minut po połknięciu tabletki
• pacjent nie powinien kłaść się przez co najmniej 30 minut po zastosowaniu leku
• leku Ostenil 70 nie należy stosować przed położeniem się do snu lub przed rannym wstaniem z łóżka
• po połknięciu nie należy przyjmować pozycji leżącej, przez co najmniej 30 minut.

Pacjentki z osteoporozą powinny mieć zapewnioną w diecie dostateczną ilość wapnia i witaminy D.

U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat), u pacjentek z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny od 35 do 60 ml/min) oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie jest konieczna zmiana dawkowania.

Należy poinformować pacjentów, że w przypadku pominięcia dawki leku należy przyjąć ją następnego dnia rano. Nie należy stosować dawki podwójnej leku tego samego dnia w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy powrócić do schematu dawkowania leku Ostenil 70 i przyjąć tylko jedną dawkę leku. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania leku u osób z osteoporozą wywołaną stosowaniem glikokortykosteroidów.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ostenil 70
Przedawkowanie może spowodować zmniejszenie zawartości wapnia we krwi, zmniejszenie zawartości fosforanów w surowicy krwi oraz zaburzenia w obrębie górnego odcinka przewodu pokarmowego (zapalenie przełyku, zapalenie lub owrzodzenie błony śluzowej żołądka z towarzyszącymi piekącymi bólami, nudnościami, wymiotami, uczuciem pełności w nadbrzuszu).
Należy podać mleko lub leki zobojętniające zawierające związki wapnia, w celu związania alendronianu. Ze względu na niebezpieczeństwo podrażnienia przełyku nie wolno wywoływać wymiotów, a pacjent powinien pozostać w pozycji pionowej.

Pominięcie zastosowania leku Ostenil 70
W przypadku pominięcia dawki leku Ostenil 70, pominiętą tabletkę należy zażyć rano następnego dnia, a następnie należy powrócić do ustalonego schematu dawkowania przyjmowania jednej tabletki raz na tydzień we wcześniej wybrany

Jak każdy lek, Ostenil 70 może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jakie są skutki uboczne leku Ostenil 70?

W badaniach klinicznych lek Ostenil 70 był dobrze tolerowany. Objawy niepożądane miały zwykle łagodny charakter i nie powodowały konieczności przerywania leczenia.

Skala częstości występowania działań niepożądanych:

• bardzo często – więcej niż u 1 na 10 pacjentów
• często – u 1 do 10 pacjentów na 100 pacjentów
• niezbyt często – u 1 do 10 pacjentów na 1000 pacjentów
• rzadko – u 1 do 10 pacjentów na 10 000 pacjentów
• bardzo rzadko – mniej niż u 1 na 10 000 pacjentów
• nieznana – częstość nie może być określona na odstawie dostępnych danych

Jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów niepożądanych należy przerwać stosowanie leku Ostenil 70 i skontaktować się z lekarzem tak szybko jak to jest możliwe:

• trudność lub ból podczas połykania
• pojawienie lub nasilenie się zgagi
• ból zamostkowy

Bardzo często

• ból mięśni, kości lub stawów czasami o ciężkim nasileniu

Często

• ból lub nieprzyjemne uczucie w żołądku, niestrawność, zaparcia, biegunka, wzdęcia z oddawaniem gazów, owrzodzenie przełyku, trudności w połykaniu, uczucie pełnego lubnabrzmiałego żołądka
• ból głowy, zawroty głowy
• obrzęk stawów, obrzęki rąk i nóg
• świąd, wypadanie włosów
• zmęczenie.

Niezbyt często

• podrażnienie i owrzodzenie przełyku, nudności lub wymioty, smoliste i (lub) krwawe stolce
• wysypka skórna, reakcje skórne, świąd i zaczerwienienie skóry.
• zmiany odczuwania smaku
• zapalenie oka (zwykle bolesne)
• przejściowe objawy (bóle mięśni, złe samopoczucie i rzadko gorączka) na początku leczenia.

Rzadko

• reakcje alergiczne, które mogą obejmować (różowawe, swędzące obrzęki na skórze, zwanetakże pokrzywką lub wysypką; obrzęk twarzy, warg, ust, języka lub gardła, które mogąutrudniać połykanie lub oddychanie
• wysypka, która nasila się pod wpływem światła słonecznego, wypadanie włosów
• przemijające objawy grypopodobne (osłabienie mięśniowe, złe samopoczucie i w rzadkichprzypadkach gorączka), zazwyczaj występujące na początku leczenia
• zwężenie przełyku, objawy podobne do choroby wrzodowej żołądka, czasami o ciężkimprzebiegu, łącznie z krwawieniem
• owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej i (lub) gardła występowało wówczas gdy tabletkibyły żute lub ssane.
• martwica kości szczęki (osteonecrosis)
• ciężki ból kości, mięśni lub stawów

Bardzo rzadko

• ciężkie reakcje skórne znane jako zespół Stevensa-Johnsona oraz toksyczne martwiczeoddzielanie się naskórka. Są to ciężkie schorzenia objawiające się powstawaniem pęcherzy naskórze, wargach, błonie śluzowej jamy ustnej, oczach i okolicach narządów płciowych orazodbytu.
• jeśli u pacjenta wystąpi ból ucha, wydzielina z ucha i (lub) zakażenie ucha, należy powiedziećo tym lekarzowi. Mogą to być objawy uszkodzenia tkanki kostnej w uchu.

Po wprowadzeniu leku na rynek następujące działania niepożądane występowały z nieznaną częstością:

• układ nerwowy: zawroty głowy, zmiany w odczuwaniu smaku
• mięśnie i kości: obrzęk stawów,
• zaburzenia ogólne: zmęczenie, obrzęk rąk i nóg

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić nietypowe złamania kości udowej szczególnie u pacjentówdługotrwale leczonych z powodu osteoporozy. Należy zwrócić się do lekarza w przypadku pojawieniasię bólu, osłabienia lub uczucia dyskomfortu w okolicy uda, biodra lub w pachwinie, ponieważ możeto już wcześniej wskazywać na prawdopodobieństwo wystąpienia złamania kości udowej.

Lek Ostenil 70 może wpływać na stężenia wapnia i fosforanów we krwi. W celu ich kontrolowanialekarz może zalecić regularne badanie wskaźników morfologii krwi podczas leczenia.

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić nietypowe złamania kości udowej szczególnieu pacjentów długotrwale leczonych z powodu osteoporozy. Należy zwrócić się do lekarzaw przypadku pojawienia się bólu, osłabienia lub uczucia dyskomfortu w okolicy uda, biodra lub w pachwinie, ponieważ może to już wcześniej wskazywać na prawdopodobieństwowystąpienia złamania kości udowej.

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Substancją czynną leku Ostenil 70 jest kwas alendronowy.

Pozostałe składniki to celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

Niektóre działania niepożądane wywołane przez lek Ostenil 70 (w tym niewyraźne widzenie, zawroty głowy, ból kości, mięśni lub stawów) mogą wpływać na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Indywidualna reakcja pacjenta na lek Ostenil może być różna.

Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa
Polska