Pramatis, 20 mg, 28 tabletek powlekanych

Pramatis, 20 mg, 28 tabletek powlekanych to lek zawierający substancję czynną escytalopram.

Na co stosuje się [nazwa produktu]?

Pramatis zawiera substancję czynną escytalopram. Pramatis należy do grupy leków przeciwdepresyjnych, tzw. selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI). Leki te działają na układ serotoninowy w mózgu, zwiększając stężenie serotoniny. Zaburzenia w układzie serotoninowym uważane są za istotny czynnik rozwoju depresji i pokrewnych chorób.

Na co stosuje się Pramatis?

Lek Pramatis stosuje się w leczeniu depresji (epizodów dużej depresji) i zaburzeń lękowych (takich jak zaburzenie lękowe z napadami lęku, z agorafobią lub bez agorafobii, fobia społeczna, zaburzenie lękowe uogólnione i zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne).

Może upłynąć kilka tygodni, zanim pacjent poczuje się lepiej. Dlatego należy nieprzerwanie przyjmować lek Pramatis, nawet jeśli początkowo nie zauważa się poprawy samopoczucia.

W razie braku poprawy lub pogorszenia samopoczucia należy skontaktować się z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Pramatis

• jeśli pacjent ma uczulenie na escytalopram lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent przyjmuje inne leki z grupy tzw. inhibitorów monoaminooksydazy (inhibitory MAO), w tym selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) i linezolid (antybiotyk);
• jeśli pacjent ma wrodzone zaburzenia rytmu serca lub w przeszłości wystąpiły u niego takie zaburzenia (stwierdzone w badaniu oceniającym czynność serca – EKG);
• jeśli pacjent przyjmuje leki regulujące rytm serca lub leki, które mogą wpływać na rytm serca.

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy poinformować lekarza o występujących u pacjenta zaburzeniach lub chorobach, aby mógł wziąć je pod uwagę. Należy zwłaszcza powiedzieć, jeśli:

• pacjent ma padaczkę. Stosowanie leku Pramatis należy przerwać, jeśli drgawki wystąpią po raz pierwszy lub zwiększy się częstość napadów drgawkowych;
• pacjent ma zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Może być konieczne dostosowanie dawki leku przez lekarza;
• pacjent choruje na cukrzycę. Stosowanie leku Pramatis może zmieniać stężenie cukru we krwi i może być konieczne dostosowanie dawkowania insuliny i (lub) doustnych leków przeciwcukrzycowych;
• u pacjenta stwierdzono zmniejszone stężenie sodu we krwi;
• pacjent ma skłonność do krwawień lub siniaków lub jeśli pacjentka jest w ciąży;
• pacjent jest leczony elektrowstrząsami;
• u pacjenta stwierdzono chorobę niedokrwienną serca;
• pacjent ma lub miał w przeszłości zaburzenia czynności serca, bądź przebył niedawno zawał serca;
• u pacjenta stwierdzono powolną spoczynkową czynność serca i (lub) może mieć niedobór soli (np. na skutek długotrwałej, ciężkiej biegunki, wymiotów lub stosowania leków moczopędnych);
• pacjent odczuwa szybkie lub nieregularne bicie serca, miewa omdlenia, zapaść lub zawroty głowy podczas wstawania (co może wskazywać na zaburzenia czynności serca);
• pacjent ma lub miał w przeszłości zaburzenia oka, takie jak pewien rodzaj jaskry (zwiększone ciśnienie w oku).

Uwaga
U niektórych pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym (zwanym dawniej zaburzeniem maniakalno-depresyjnym) może rozpocząć się faza manii. Charakteryzuje się ona występowaniem niezwykłych i szybko zmieniających się pomysłów, nieuzasadnionej radości i nadmiernej aktywności fizycznej. Jeśli wystąpią wymienione objawy, należy skonsultować się z lekarzem.

W pierwszych tygodniach leczenia mogą również wystąpić takie objawy, jak niepokój, zwłaszcza ruchowy lub trudności w spokojnym siedzeniu lub staniu. O wystąpieniu tych objawów należy niezwłocznie poinformować lekarza.

Leki takie, jak Pramatis (tak zwane SSRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych. W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.

Myśli o samobójstwie i nasilenie depresji lub zaburzenia lękowego
Pacjenci z depresją i (lub) zaburzeniem lękowym mogą mieć czasami myśli o wyrządzeniu sobie krzywdy lub o samobójstwie. Myśli takie mogą się nasilić na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, gdyż musi upłynąć pewien czas, zazwyczaj około 2 tygodni, a czasami dłużej, zanim zaczną działać.
Dotyczyć to może bardziej następujących pacjentów:

• u których w przeszłości pojawiały się myśli samobójcze lub myśli o samouszkodzeniu;
• młodych dorosłych. Badania kliniczne wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u dorosłych w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, leczonych lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli pojawią się kiedykolwiek takie myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie, należy skontaktować się z lekarzem lub udać się bezpośrednio do szpitala.

Czasem pomocne może być poinformowanie krewnego lub przyjaciela o depresji lub zaburzeniu lękowym i poproszenie go o przeczytanie tej ulotki. Można taką osobę również poprosić o zwrócenie uwagi, gdy zauważy nasilenie depresji lub lęku albo, gdy zaniepokoi go zmiana zachowania pacjenta.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu następujących leków:

• nieselektywnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), zawierających jako substancję czynną fenelzynę, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcyprominę. Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z tych leków, musi odczekać 14 dni przed rozpoczęciem stosowania leku Pramatis.
  Po zakończeniu stosowania leku Pramatis musi upłynąć 7 dni, zanim rozpocznie się przyjmowanie któregoś z wymienionych leków;
• odwracalnych, selektywnych inhibitorów MAO-A, zawierających moklobemid (również stosowanych w leczeniu depresji)
• nieodwracalnych inhibitorów MAO-B, zawierających selegilinę (stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona). Te leki zwiększają ryzyko działań niepożądanych;
• antybiotyku linezolidu;
• litu (leku stosowanego w leczeniu zaburzenia maniakalno-depresyjnego) oraz tryptofanu;
• imipraminy i dezypraminy (obu stosowanych w leczeniu depresji);
• sumatryptanu i podobnych leków (stosowanych w leczeniu migreny) oraz tramadolu (stosowanego w przypadku silnego bólu). Te leki zwiększają ryzyko działań niepożądanych;
• cymetydyny, lanzoprazolu i omeprazolu (leków stosowanych w chorobie wrzodowej żołądka), flukonazolu (leku stosowanego w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksaminy (leku przeciwdepresyjnego) i tyklopidyny (stosowanej w celu zmniejszenia ryzyka udaru). Te leki mogą zwiększać stężenie leku Pramatis we krwi;
• ziela dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) – roślinnego leku stosowanego w leczeniu depresji;
• kwasu acetylosalicylowego i niesteroidowych leków przeciwzapalnych – NLPZ (leków stosowanych w celu zmniejszenia bólu lub rozrzedzenia krwi, tzw. antykoagulantów). Leki te mogą zwiększyć skłonność do krwawień;
• warfaryny, dipirydamolu i fenprokumonu (leków stosowanych w celu rozrzedzenia krwi, tzw. antykoagulantów). Lekarz prawdopodobnie sprawdzi czas krzepnięcia krwi pacjenta na początku leczenia i podczas odstawiania leku Pramatis w celu skontrolowania, czy dawka antykoagulanta jest nadal prawidłowa;
• meflochiny (leku stosowanego w leczeniu malarii), bupropionu (stosowanego w leczeniu depresji) i tramadolu (stosowanego w leczeniu silnego bólu) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego;
• leków przeciwpsychotycznych (stosowanych w leczeniu schizofrenii, psychozy) i leków przeciwdepresyjnych (trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych i leków z grupy SSRI) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego;
• flekainidu, propafenonu i metoprololu (leków stosowanych w leczeniu chorób układu krążenia), klomipraminy i nortryptyliny (leków przeciwdepresyjnych) i rysperydonu, tiorydazyny oraz haloperydolu (leków przeciwpsychotycznych). Może być konieczne dostosowanie dawki leku Pramatis;
• leków, które zmniejszają stężenie we krwi potasu lub magnezu, gdyż zwiększa to ryzyko zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

Nie stosować leku Pramatis, jeśli pacjent przyjmuje leki regulujące rytm serca lub leki, które mogą wpływać na rytm serca, takie jak leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwbakteryjne (tj. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, dożylnie podawana erytromycyna, pentamidyna), leki przeciwmalaryczne (zwłaszcza halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, hydroksyzyna, mizolastyna).
W razie wątpliwości, czy pacjent przyjmuje którykolwiek z wymienionych leków, należy poradzić się lekarza.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Pramatis w okresie ciąży lub karmienia piersią bez uprzedniego przedyskutowania z lekarzem ryzyka i korzyści związanych z leczeniem.

Jeśli pacjentka przyjmuje Pramatis w ostatnich trzech miesiącach ciąży, powinna mieć świadomość, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, siny odcień skóry, drgawki, zmiany temperatury ciała, trudności w przyjmowaniu pokarmu, wymioty, małe stężenie cukru we krwi, sztywność lub wiotkość mięśni, intensywne odruchy, drżenie, nerwowość, drażliwość, letarg, uporczywy płacz, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli u dziecka wystąpią którekolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Należy się upewnić, że położna i (lub) lekarz wiedzą o przyjmowaniu przez pacjentkę leku Pramatis.

Takie leki, jak Pramatis, przyjmowane w czasie ciąży (zwłaszcza w ostatnich 3 miesiącach), mogą zwiększyć ryzyko ciężkiego zaburzenia u dziecka, tzw. przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodków, które powoduje przyspieszenie oddychania i sinienie skóry. Opisane objawy występują zazwyczaj w ciągu pierwszych 24 godzin po urodzeniu. W takim przypadku należy niezwłocznie skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.

Jeśli lek Pramatis jest przyjmowany w czasie ciąży, nigdy nie należy przerywać jego stosowania w sposób nagły.

Przyjmowanie leku Pramatis pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy, występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Pramatis, powinna poinformować o tym lekarza lub położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.

Escytalopram prawdopodobnie przenika do mleka kobiecego.

W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram (lek podobny do escytalopramu) obniża jakość nasienia. Teoretycznie może to wpływać na płodność, choć dotychczas nie zaobserwowano oddziaływania na płodność u ludzi.

Lek ten należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jak brać lek Pramatis?

Dorośli

Depresja
Zwykle zalecaną dawką jest 10 mg przyjmowanych raz na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę leku maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zaburzenie lękowe z napadami lęku
Dawką początkową jest 5 mg przyjmowanych raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia, przed zwiększeniem dawki do 10 mg na dobę.

Następnie lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 20 mg na dobę.

Fobia społeczna
Zwykle zalecaną dawką jest 10 mg przyjmowanych raz na dobę. Lekarz może zmniejszyć dawkę do 5 mg na dobę lub zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę, zależnie od reakcji pacjenta na leczenie.

Uogólnione zaburzenie lękowe
Zwykle zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg przyjmowanych raz na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę leku maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne
Zwykle zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg przyjmowanych raz na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę leku maksymalnie do 20 mg na dobę.

Osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
Zalecana dawka początkowa leku Pramatis wynosi 5 mg przyjmowanych raz na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę do 10 mg na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat)
Leku Pramatis nie należy zazwyczaj stosować u dzieci i młodzieży. Dokładne informacje znajdują się w  Ulotce, w punkcie 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności“).

Zaburzenia czynności nerek
Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Zaburzenia czynności wątroby
Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby nie powinni przekraczać dawki 10 mg na dobę. Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Pacjenci wolno metabolizujący leki z udziałem izoenzymu CYP2C19
Pacjenci z tym znanym genotypem nie powinni przekraczać dawki 10 mg na dobę. Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Sposób stosowania
Lek można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletki należy popijać wodą.

Tylko Pramatis, 10 mg: w razie konieczności tabletki można podzielić na dwie równe dawki.

Tylko Pramatis, 20 mg: w razie konieczności tabletki można podzielić na cztery równe dawki.

Po jakim czasie działa Pramatis?

Czas trwania leczenia
- Może upłynąć kilka tygodni, zanim pacjent poczuje się lepiej. Należy nieprzerwanie przyjmować Pramatis, nawet jeśli uzyskanie poprawy samopoczucia zajmuje jakiś czas.
- Nie wolno zmieniać dawki leku bez porozumienia z lekarzem.
- Lek należy przyjmować tak długo, jak zalecił to lekarz. Zbyt wczesne przerwanie leczenia może spowodować nawrót objawów. Zaleca się przyjmowanie leku przez co najmniej 6 miesięcy po uzyskaniu poprawy samopoczucia.

Jak każdy lek, lek Pramatis może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane zwykle ustępują po kilku tygodniach leczenia. Należy pamiętać, że wiele z tych działań może być również objawem samej choroby, dlatego zmniejszą się po rozpoczęciu poprawy samopoczucia.

Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z wymienionych niżej działań niepożądanych, należy skontaktować się z lekarzem lub udać się bezpośrednio do szpitala.

Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)

- nietypowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego.

Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób)

- obrzęk skóry, języka, warg, gardła lub twarzy, pokrzywka albo trudności w oddychaniu lub przełykaniu (ciężka reakcja alergiczna)

- wysoka gorączka, pobudzenie, splątanie, drżenie i nagłe skurcze mięśni (mogą to być objawy rzadko występującego stanu o nazwie zespół serotoninowy).

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

- trudności w oddawaniu moczu

- napady drgawkowe, patrz także punkt: Ulotka, 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”

- zażółcenie skóry i białkówek oczu (objawy zaburzenia czynności wątroby lub zapalenia wątroby)

- szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenie - mogą to być objawy zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes

- myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie (patrz także „Ostrzeżenia i środki ostrożności)

- nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)

Ponadto opisywano następujące działania niepożądane:

Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób)

- nudności

- ból głowy

Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób)

- zatkany nos lub wodnisty wyciek z nosa (zapalenie zatok)

- zmniejszony lub zwiększony apetyt

- lęk, niepokój, nietypowe marzenia senne, trudności w zasypianiu, uczucie senności, zawroty głowy, ziewanie, drżenie, kłucie w obrębie skóry

- biegunka, zaparcie, wymioty, suchość w ustach

- nasilone pocenie się

- ból mięśni i stawów

- zaburzenia czynności seksualnych (opóźniony wytrysk, zaburzenia wzwodu, zmniejszony popęd płciowy, u kobiet trudności w osiągnięciu orgazmu)

- uczucie zmęczenia, gorączka

- zwiększenie masy ciała

Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)

- pokrzywka, wysypka, świąd

- ścieranie się zębów, pobudzenie, nerwowość, napady paniki, splątanie

- zaburzenia smaku, zaburzenia snu, omdlenie

- rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne)

- wypadanie włosów

- nadmierne krwawienie miesiączkowe

- nieregularne miesiączkowanie

- zmniejszenie masy ciała

- szybka czynność serca

- obrzęk rąk lub nóg

- krwawienie z nosa

Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób)

- agresja, depersonalizacja, omamy

- powolna czynność serca

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

- zmniejszenie stężenia sodu we krwi (objawami są nudności i złe samopoczucie z osłabieniem mięśni lub splątaniem)

- zawroty głowy podczas wstawania, spowodowane niskim ciśnieniem tętniczym krwi (niedociśnienie ortostatyczne)

- nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby (zwiększona aktywność enzymów wątrobowych we krwi)

- zaburzenia ruchu (mimowolne ruchy mięśni)

- bolesny wzwód prącia (priapizm)

- objawy nieprawidłowego krwawienia, np. w obrębie skóry i błon śluzowych (wybroczyny)

- zwiększone wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH), co powoduje zatrzymywanie wody w organizmie, rozrzedzenie krwi oraz zmniejszenie ilości sodu

- wydzielanie mleka u mężczyzn i u kobiet, które nie karmią piersią

- zmiana rytmu serca (tzw. „wydłużenie odstępu QT”, stwierdzone w badaniu oceniającym czynność serca – EKG)

- ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy), patrz dodatkowe informacje w Ulotce, w podpunkcie Ciąża w punkcie 2.

Ponadto wiadomo, że kilka działań niepożądanych wiąże się ze stosowaniem leków o działaniu zbliżonym do escytalopramu (substancji czynnej leku Pramatis). Są to:

- niepokój ruchowy (akatyzja)

- utrata apetytu

- zwiększone ryzyko złamań kości

▪ Substancją czynną jest escytalopram. Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg, 10 mg lub 20 mg substancji czynnej – escytalopramu (w postaci szczawianu).
▪ Ponadto lek zawiera: laktozę jednowodną, celulozę mikrokrystaliczną, kroskarmelozę sodową,
hypromelozę, magnezu stearynian, krzemionkę koloidalną bezwodną.
Otoczka tabletki: hypromeloza, makrogol 6000, tytanu dwutlenek (E 171), talk.

Salutas Pharma GmbH
Otto-von-Guericke-Allee 1
39179 Barleben, Niemcy

Lek S.A.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa, Polska

Lek Pharmaceuticals d.d.
Verovškova 57
1526 Ljubljana, Słowenia

Lek S.A.
ul. Podlipie 16
95-010 Stryków, Polska