Glimepiryd, Glimepiridum - dawkowanie, działanie, ulotka, skutki uboczne

Wskazania do stosowania glimepirydu

Glimepiryd jest lekiem przeciwcukrzycowym z grupy sulfonylomoczników. Zaleca się go w leczeniu cukrzycy typu 2, szczególnie gdy metody takie jak dieta, zmniejszenie wagi i aktywność fizyczna nie przynoszą oczekiwanych efektów. Jego głównym zadaniem jest kontrola poziomu glukozy we krwi.

Mechanizm działania glimepirydu

Glimepiryd, należący do grupy sulfonylomoczników, działa na dwa sposoby w leczeniu cukrzycy. Po pierwsze, aktywuje trzustkę: blokuje kanały potasowe zależne od ATP, co prowadzi do depolaryzacji błony komórkowej i zwiększonego napływu jonów wapnia. To z kolei pobudza komórki ß trzustki do wydzielania insuliny, co obniża poziom cukru we krwi. Poza trzustką, glimepiryd poprawia wrażliwość tkanek na insulinę, ogranicza produkcję glukozy w wątrobie i zapobiega jej nadmiernemu wchłanianiu przez ten organ.

Dawkowanie glimepirydu

Lek przyjmuje się doustnie, najlepiej tuż przed lub podczas głównego posiłku. Dawkowanie tego leku zależy od indywidualnych czynników, takich jak typ i stadium choroby, wiek pacjenta, współistniejące schorzenia, a także poziomy glukozy we krwi i moczu. Dorośli zazwyczaj stosują dawki od 1 do 6 mg na dobę.

Przeciwwskazania do stosowania glimepirydu

Nie stosuje się glimepirydu w przypadku uczulenia na ten lek lub inne pochodne sulfonylomocznika. Przeciwwskazania obejmują cukrzycę typu 1, kwasicę ketonową, śpiączkę cukrzycową, poważne dysfunkcje nerek i wątroby, a także ciążę i okres karmienia piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu glimepirydu

Skutki uboczne

Niezbyt częste: agranulocytoza.

Rzadkie: granulocytopenia, trombocytopenia, pancytopenia, leukopenia, niedokrwistość hemolityczna, hipoglikemia, erytropenia.

Bardzo rzadkie: biegunka, bóle brzucha, duszność, spadek ciśnienia krwi, nudności, wymioty, wzdęcia, zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby, wstrząs, żółtaczka, nadwrażliwość na światło, dyskomfort w jamie brzusznej, zastój żółci, leukocytoklastyczne zapalenie naczyń, alergiczne zapalenie naczyń, niewydolność wątroby, cholestaza, uczucie pełności.

Wpływ na prowadzenie pojazdów

Glimepiryd sam w sobie nie wpływa bezpośrednio na zdolność prowadzenia pojazdów. Jednakże, zarówno hipoglikemia, jak i hiperglikemia, które mogą wystąpić na początku terapii, mogą osłabiać zdolności psychomotoryczne i koncentrację. Zaleca się monitorowanie poziomu cukru we krwi przed prowadzeniem pojazdów lub obsługą maszyn.

Wpływ na ciążę

Stosowanie glimepirydu w ciąży nie jest zalecane z uwagi na potencjalne ryzyko dla płodu.

Wpływ na laktację

Nie ma pewności, czy glimepiryd przenika do mleka matki, ale inne pochodne sulfonylomocznika zostały wykryte w mleku kobiecym. Ze względu na ryzyko hipoglikemii u niemowląt, zaleca się unikanie karmienia piersią podczas stosowania glimepirydu.

Interakcje z lekami

Glimepiryd może wchodzić w interakcje z różnymi substancjami czynnymi, wpływając na poziom cukru we krwi. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu glimepirydu z następującymi lekami:

• Leki przeciwzapalne niesteroidowe (NLPZ) takie jak Aceklofenak i Acemetacyna, które hamują enzymy COX-1 i COX-2, mogą zwiększać ryzyko hipoglikemii.
• Inhibitory alfa-glukozydazy jak Akarboza, stosowane w leczeniu cukrzycy, również mogą nasilać działanie obniżające poziom cukru we krwi.
• Substancje hamujące syntezę kwasu moczowego takie jak Allopurynol, mogą wpływać na metabolizm glimepirydu.
• Fluorochinolony (np. Ciprofloksacyna, Lewofloksacyna, Moksyfloksacyna) oraz przeciwgrzybicze pochodne triazolu i imidazolu (np. Flukonazol, Mikonazol) mogą zwiększać ryzyko hipoglikemii.
• Kwas tioktynowy (kwas alfa-liponowy), stosowany w zaburzeniach trawienia i metabolizmu, może wpływać na działanie glimepirydu.
• Kwas 5-aminolewulinowy, używany w terapii fotodynamicznej, może zwiększać wrażliwość skóry na słońce, co w połączeniu z glimepirydem może prowadzić do poparzeń słonecznych.

Istnieją również substancje, które mogą zmniejszać działanie glimepirydu, potencjalnie prowadząc do wzrostu poziomu cukru we krwi. Do takich substancji należą:

• Inhibitory anhydrazy węglanowej jak Acetazolamid.
• Leki wpływające na receptory adrenergiczne takie jak Adrenalina.
• Neuroleptyki atypowe (np. Amisulpryd, Arypiprazol, Asenapina).
• Substancje przeciwwirusowe jak Atazanawir.
• Inhibitory kinazy białkowej (np. Cerytynib).
• Progestageny (np. Chlormadinon, Dienogest, Drospirenon, Etonogestrel, Lewonorgestrel, Medroksyprogesteron).
• Leki przeciwpadaczkowe jak Fenytoina.
• Agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych (np. Formoterol, Olodaterol).
• Hormony glikogenolityczne jak Glukagon.
• Neuroleptyki klasyczne (np. Prochlorperazyna).
• Antybiotyki jak Ryfampicyna.
• Inne leki przeciwnowotworowe jak Temsyrolimus.

Ważne jest, aby przed rozpoczęciem stosowania glimepirydu skonsultować się z lekarzem w przypadku przyjmowania jakichkolwiek innych leków, aby uniknąć niepożądanych interakcji.

Interakcja z alkoholem

Spożywanie alkoholu podczas leczenia glimepirydem może nieprzewidywalnie wpływać na działanie leku, zarówno osłabiając, jak i wzmacniając jego efekty.

Inne środki ostrożności

• Podczas stosowania leku ważne jest, aby przyjmować go wraz z regularnymi posiłkami. Nieregularne jedzenie może prowadzić do hipoglikemii, objawiającej się m.in. bradykardią, tachykardią, wysokim ciśnieniem krwi, delirium, drgawkami, utratą świadomości, śpiączką, płytkim oddechem. Zaawansowana hipoglikemia może naśladować objawy udaru.
• Konieczne jest regularne monitorowanie poziomu cukru we krwi i moczu oraz hemoglobiny glikowanej. Zaleca się również kontrolę funkcji wątroby i morfologię krwi.
• Pacjenci z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej mogą doświadczyć anemii hemolitycznej podczas stosowania glimepirydu.