Terbinafina, Terbinafinum - dawkowanie, działanie, ulotka, skutki uboczne

  (9)

Terbinafina to substancja aktywna o działaniu przeciwgrzybiczym, należąca do grupy alliloamin. Jest stosowana głównie w leczeniu różnych rodzajów zakażeń grzybiczych skóry, paznokci i włosów. Wykorzystuje się ją także w leczeniu ogólnoustrojowym.

Sortuj:

Pokaż 9 z 9 wyników

    Terbinafina

    Terbinafina

    Wskazania do stosowania terbinafiny

    Terbinafina to substancja przeciwgrzybicza, należąca do pochodnych alliloaminy. Działa na dermatofity takie jak Trichophyton, Microsporum canis, Epidermophyton floccosum, a także na Candida (np. Candida albicans) i Malassezia furfurStosuje się ją w leczeniu różnych rodzajów grzybic, w tym grzybicy stóp (również podeszowej, znanej jako grzybica mokasynowa), fałdów skórnych, skóry gładkiej, grzybicy tułowia oraz grzybicy obrębnej pachwin.

    Terbinafina może być również używana w terapii łupieżu pstrego, grzybicy owłosionej skóry głowy i grzybicy paznokci. W przypadkach, gdy zmiany grzybicze są rozległe lub trudno dostępne, możliwe jest zastosowanie leku doustnie, zamiast w formie środków do stosowania zewnętrznego.

    Mechanizm działania terbinafiny

    Mechanizm działania substancji polega na hamowaniu biosyntezy ergosterolu, co prowadzi do zmniejszenia trwałości błony komórkowej grzyba. Zahamowanie syntezy steroli skutkuje spadkiem ergosterolu i wzrostem skwalenu, co wpływa na strukturę błony komórkowej. Lek działa jako inhibitor epoksydazy skwalenu w błonie komórkowej grzyba, co może prowadzić do działania grzybostatycznego lub grzybobójczego, w zależności od rodzaju grzyba.

    Terbinafina wykazuje aktywność wobec różnych rodzajów grzybów, takich jak Trichophyton, Microsporum, pleśnie, grzyby dimorficzne, drożdżaki z rodzaju Candida i Malassezia. W przypadku drożdżaków działanie może być grzybobójcze lub grzybostatyczne, natomiast wobec dermatofitów i pleśni jest grzybobójcze.

    Dawkowanie terbinafiny

    Środek może być stosowany doustnie lub zewnętrznie na skórę, w zależności od rodzaju i umiejscowienia grzybicy oraz wrażliwości dermatofity. Dawkowanie terbinafiny powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, biorąc pod uwagę rodzaj i zaawansowanie choroby. Poprawę stanu zdrowia można zwykle zaobserwować po kilku dniach leczenia.

    Podanie doustne:

    Dorośli: 250 mg dziennie. Okres leczenia: od 2 tygodni do pół roku, w zależności od zaawansowania schorzenia. Dawka u dzieci ustalana na podstawie masy ciała.

    Podanie zewnętrzne:

    Formy: żel, krem, aerozol, roztwór.

    Stosować na oczyszczoną i osuszoną skórę zakażoną grzybem. Okres stosowania: od 1 do 2 tygodni. Przedwczesne przerwanie leczenia może prowadzić do nawrotu zakażenia.

    Przeciwwskazania do stosowania terbinafiny

    Leku nie należy stosować jeśli występują zaburzenia czynności wątroby lub nerek, lub jeśli pacjent jest nadwrażliwy na tę substancję.

    Ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu terbinafiny

    Skutki uboczne

    W trakcie doustnego leczenia terbinafiną pacjent może zaobserwować u siebie następujące działania niepożądane:

    Bardzo częste: bóle brzucha, bóle mięśniowe, niestrawność, wzdęcia, wysypka, spadek apetytu, bóle stawów

    Częste: bóle głowy

    Niezbyt częste: zaburzenia smaku

    Rzadkie: zaburzenia czynności wątroby

    Wpływ na ciążę

    Nie zaleca się stosowania terbinafiny w okresie ciąży.

    Wpływ na laktację

    Lek jest przeciwwskazany w czasie karmienia piersią.

    Interakcje z lekami

    • Niektóre jednocześnie stosowane leki mogą wpływać na spowolnienie metabolizmu terbinafiny i wzrost jej stężenia w ustroju, zwiększając ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Do leków takich należą m.in.: amiodaron, betaksolol, cyprofloksacyna, diazepam, flukonazol, fluwastatyna, fluoksetyna, izoniazyd, ketokonazol, moksyfloksacyna, omeprazol, olanzapina.
    • Ryfampicyna może osłabiać działanie terbinafiny.
    • Lek może powodować wzrost stężenia następujących substancji: escitalopram, metoprolol, moklobemid, mirtazapina, mianseryna, paroksetyna, teofilina,
    • Lek może powodować spadek stężenia następujących substancji: tramadol, cyklosporyna, dezogestrel.
    • Nie zaleca się łączenia terbinafiny z preparatami na bazie dziurawca lekarskiego i miłorzębu japońskiego.

    Inne środki ostrożności

    • U osób z zaburzeniami wątroby, stosowanie doustnej terbinafiny może być ograniczone lub przeciwwskazane, ze względu na spadekjej klirensu. Podobna sytuacja dotyczy pacjentów ze zmniejszonym klirensem kreatyniny w przypadku zaburzonej czynności nerek - dawka powinna być wtedy odpowiednio dostosowana lub substancja nie powinna być stosowana.
    • Stosowanie leku przez okres dłuższy niż dwa miesiące może wiązać się z objawami takimi jak świąd, nudności, brak apetytu, zmęczenie, żółtaczka, wymioty, bóle brzucha, ciemny mocz, jasny stolec. Te objawy mogą wskazywać na zaburzoną czynność wątroby.
    • W niektórych przypadkach, u pacjentów z łuszczycą, zanotowano zaostrzenie objawów lub pojawienie się tocznia rumieniowatego.
    • Doustna terbinafina była również związana z występowaniem zaburzeń w składzie morfotycznym krwi, takich jak neutropenia, agranulocytoza, trombocytopenia, pancytopenia.

     

    Portal ma charakter edukacyjny. Staramy się, aby treści były poprawne merytorycznie, jednak nie powinny zastępować porady lekarza lub farmaceuty, dietetyka, kosmetologa czy fizjoterapeuty odnoszącej się do indywidualnej sytuacji pacjenta. Redakcja i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za skutki zastosowania się do zamieszczonych informacji. Prosimy, skonsultuj się ze specjalistą, zanim zdecydujesz o podjęciu danej terapii mającej wpływ na Twoje zdrowie.

    checkout.warnings.Notice