Urotrim, 200 mg, 20 tabletek powlekanych

Urotrim, 200 mg, 20 tabletek powlekanych to lek, którego substancją czynną jest trimetoprim. 

Urotrim 200 jest lekiem o silnym działaniu bakteriostatycznym.

Na co jest lek Urotrim?

Wskazania do stosowania leku Urotrim 200:

• Leczenie ostrych niepowikłanych zakażeń dróg moczowych wywołanych przez wrażliwe szczepy bakterii (Escherichia coli, Proteus mirabilis, Klebsiella pneumoniae i koagulazo- ujemne Staphylococcus spp., w tym Staphylococcus saprophyticus).

• Zapobieganie nawracającym zakażeniom dróg moczowych.

Kiedy nie stosować leku Urotrim:
• jeśli pacjent ma uczulenie na trimetoprim lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma niedokrwistość megaloblastyczną spowodowaną niedoborem folianów (kwas foliowy może być podawany jednocześnie z trimetoprimem);
• jeśli pacjent ma granulocytopenię (zmniejszenie liczby granulocytów we krwi);
• jeśli pacjent ma małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi);
• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek (gdy klirens kreatyniny jest mniejszy niż 15 ml/min);
• u niemowląt do 3. miesiąca życia.

Czy Urotrim jest bezpieczny?

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Urotrim należy omówić to z lekarzem.
Przed rozpoczęciem leczenia lekarz zaleci wykonanie posiewu, w celu określenia wrażliwości bakterii na trimetoprim.

W czasie długotrwałego, kilkumiesięcznego leczenia trimetoprimem lekarz zaleci regularne, przeprowadzane co 4 tygodnie, kontrole morfologii krwi.

Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedoborem kwasu foliowego we krwi oraz niewydolnością nerek lub wątroby. Pacjenci, u których może wystąpić niedobór kwasu foliowego, powinni przyjmować jednocześnie kwas foliowy.

Należy stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku, przyjmujących leki moczopędne z grupy tiazydów.

Podczas stosowania leku należy unikać silnego promieniowania słonecznego i korzystania z solarium, gdyż może dojść do nadwrażliwości skóry na światło.

Jeśli u pacjenta podczas stosowania leku Urotrim wystąpi biegunka, zwłaszcza ciężka lub długotrwała, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi. Lekarz zadecyduje o zastosowaniu odpowiedniego leczenia. Nie należy stosować leków przeciwbiegunkowych. Biegunki mogą być objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelita cienkiego i okrężnicy - powikłania związanego ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych.

Jeśli w okresie stosowania leku u pacjenta pojawią się zmiany skórne, jak wysypka, pęcherze, należy natychmiast odstawić lek i skontaktować się z lekarzem.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Dotyczy to zwłaszcza leków wymienionych poniżej:
• digoksyna (stosowana w chorobach serca);
• prokainamid (stosowany w komorowych i nadkomorowych zaburzeniach rytmu serca);
• tolbutamid, rozyglitazon i repaglinid (stosowane w cukrzycy);
• fenytoina (stosowana w padaczce);
• leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny;
• leki hamujące czynność szpiku kostnego;
• warfaryna (doustny lek przeciwzakrzepowy);
• cyklosporyna (stosowana po przeszczepieniu narządów);
• ryfampicyna i dapson (stosowane w zakażeniach).

Trimetoprim może nasilać niedobory kwasu foliowego wywołane przez inne leki (np. fenytoinę, metotreksat, prymidon, barbiturany, kwas p-aminosalicylowy).

Wpływ leku Urotrim na wyniki badań laboratoryjnych
Lek wpływa na wyniki oznaczeń metotreksatu we krwi z zastosowaniem bakteryjnej reduktazy dihydrofoliowej, nie wpływa na oznaczanie metotreksatu metodą radioimmunologiczną.
Zawyża stężenie kreatyniny o ok. 10% w oznaczaniu tego wskaźnika za pomocą reakcji Jaffe’go z zasadowym pikrynianem.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Lek można stosować w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Nie stosować w okresie karmienia piersią.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Leczenie długotrwałych zakażeń dróg moczowych i zapobieganie nawracającym zakażeniom dróg moczowych
Dzieci w wieku od 6 do 12 lat: od 1 do 2 mg/kg mc. raz na dobę, wieczorem.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 100 mg raz na dobę, wieczorem.

Leczenie nawracających zakażeń dróg moczowych trwa zazwyczaj od 6 tygodni do kilku miesięcy.
Leczenie ostrych zakażeń

Dzieci w wieku od 6 do 12 lat: 3 mg/kg mc. 2 razy na dobę, rano i wieczorem.
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 150 do 200 mg 2 razy na dobę, rano i wieczorem. Leczenie zazwyczaj trwa 7 dni, nie dłużej niż dwa tygodnie.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
Dawkę leku dobierze lekarz, w zależności od stopnia zaburzeń czynności nerek pacjenta.

Jeśli klirens kreatyniny wynosi 15 do 30 ml/min, lekarz zaleci dawkę zmniejszoną o połowę.

W leczeniu ostrych zakażeń przez pierwsze 3 dni można podawać dawkę zazwyczaj stosowaną, a następnie należy ją zmniejszyć o połowę.

Nie należy stosować leku w ciężkiej niewydolności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 15 ml/min).

Sposób podawania
Tabletki przyjmować z niewielką ilością płynu, nie rozgryzać i nie ssać.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Urotrim
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza.

Objawy występujące po przedawkowaniu leku
Po przyjęciu 1 g lub więcej trimetoprimu występują wymioty, zawroty i bóle głowy, zaburzenia świadomości oraz zaburzenia hematologiczne.
Przedawkowanie przewlekłe, będące następstwem długotrwałego stosowania leku, objawia się zaburzeniami hematologicznymi.

Leczenie przedawkowania
W razie przedawkowania leku lekarz może zalecić płukanie żołądka i leczenie objawowe (dializa otrzewnowa nie jest skuteczna). Trimetoprim jest usuwany podczas hemodializy.
Zakwaszenie moczu może zwiększyć nerkowe wydalanie trimetoprimu.
Jeśli nastąpi zahamowanie czynności szpiku, lekarz zaleci odstawienie leku i podanie kwasu folinowego (5-15 mg na dobę, do odzyskania prawidłowej czynności szpiku).

Pominięcie zastosowania leku Urotrim
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Urotrim
O długości okresu przyjmowania leku oraz o dawkowaniu decyduje lekarz. Zbyt wczesne odstawienie leku może prowadzić do nawrotu choroby.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

U pacjentów z nadwrażliwością na trimetoprim obserwowano objawy reakcji anafilaktycznej, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.

Jeśli pojawią się takie zmiany skórne, jak wysypka czy pęcherze, należy zaprzestać przyjmowania leku i skontaktować się z lekarzem.

Po zastosowaniu leku Urotrim obserwowano następujące działania niepożądane:

- nudności, wymioty, bóle w nadbrzuszu, brak łaknienia, biegunka;

- wysypka, świąd (występują w 7.-14. dniu leczenia; objawy te są zazwyczaj lekkie i ustępują po odstawieniu leku);

- zwiększenie stężenia potasu;

- zmniejszenie stężenia sodu;

- zwiększenie stężenia bilirubiny, kreatyniny i azotu mocznikowego we krwi;

- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi;

- zaburzenia hematologiczne, jak zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie liczby leukocytów, neutrofili;

- niedokrwistość wynikająca z zaburzenia budowy komórek krwi (większość zmian hematologicznych jest lekka i ustępuje po odstawieniu leku);

- aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;

- gorączka;

- zapalenie języka;

- cholestaza (zatrzymanie żółci);

- zapalenie trzustki;

- nadwrażliwość skóry na światło.

Substancją czynną leku jest trimetoprim. Każda tabletka zawiera 200 mg trimetoprimu.

Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon, magnezu stearynian, hypromeloza, laktoza jednowodna, triacetyna, tytanu dwutlenek (E171), makrogol 3000, żółcień chinolinowa (E104), żelaza tlenek żółty (E172), żelaza tlenek czarny (E172).

Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie wpływa na sprawność psychofizyczną, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.