Zenmem, 20 mg, 56 tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej

Zenmem, 20 mg, 56 tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej należy do grupy leków określanych mianem antagonistów receptorów NMDA. Zenmem, wpływając na receptory NMDA, poprawia przekazywanie impulsów nerwowych i pamięć.

Zenmem jest stosowany w leczeniu pacjentów z chorobą Alzheimera o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Stosowanie memantyny w okresie ciąży nie jest zalecane.
Kobiety przyjmujące Zenmem nie powinny karmić piersią.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka dobowa dla dorosłych oraz pacjentów w podeszłym wieku to 20 mg. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, dawkę tę uzyskuje się stopniowo, zgodnie z następującym schematem:

1. tydzień
Jedna tabletka 5 mg* na dobę przez 7 dni

2. tydzień
Jedna tabletka 10 mg na dobę przez 7 dni
(jasnoróżowa, okrągła, płaska, nakrapiana tabletka ze ściętymi brzegami, z wytłoczoną liczbą „10” po jednej stronie)

3. tydzień
Jedna tabletka 15 mg* na dobę przez 7 dni

4. tydzień i kolejne
Jedna tabletka 20 mg na dobę
(jasnoróżowa, okrągła, płaska, nakrapiana tabletka ze ściętymi brzegami, z wytłoczoną liczbą „20” po jednej stronie)

* uzyskanie dawek 5 mg i 15 mg nie jest możliwe poprzez zastosowanie leku Zenmem, w razie potrzeby przyjęcia tych dawek należy zastosować inne dostępne na rynku leki zawierające 5 lub 15 mg memantyny.

Dawka podtrzymująca
Zalecana dawka podtrzymująca to 20 mg na dobę.
W przypadku kontynuacji leczenia należy skonsultować się z lekarzem.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, odpowiednie dawkowanie leku ustala lekarz prowadzący w oparciu o stan zdrowia pacjenta. W takim przypadku konieczne jest stałe kontrolowanie czynności nerek, w określonych odstępach czasu, zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.

Sposób podawania

Lek Zenmem należy przyjmować doustnie, raz na dobę. Aby leczenie było skuteczne, lek należy przyjmować regularnie, każdego dnia o tej samej porze.

Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Czas trwania leczenia
Leczenie należy kontynuować tak długo, dopóki będzie ono przynosiło korzystne efekty. Lekarz prowadzący powinien regularnie oceniać przebieg leczenia.

Instrukcja użycia
Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Zenmem łatwo pękają, dlatego należy ostrożnie je chwytać. Nie należy dotykać tabletek wilgotnymi rękoma, ponieważ tabletki mogą się rozpaść.
• Trzymając za krawędzie blistra, oddzielić fragment blistra z jedną tabletką od reszty, delikatnie oddzierając wzdłuż otaczającej perforacji.
• Ostrożnie oderwać folię.
• Umieścić tabletkę na języku. Tabletka szybko się rozpada i może być połknięta bez popijania wodą.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Na ogół obserwowane działania niepożądane mają nasilenie od łagodnego do umiarkowanego.
Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób):
• ból głowy, senność, zaparcia, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych wykazane w badaniach laboratoryjnych, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, spłycenie oddechu, wysokie ciśnienie krwi i nadwrażliwość na lek.

Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób):
• zmęczenie, zakażenia grzybicze, splątanie, omamy, wymioty, nieprawidłowy chód, niewydolność serca i wykrzepianie krwi żylnej (zakrzepica/zakrzepy z zatorami).

Bardzo rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 10 000 osób):
• napady padaczkowe.

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych);
• zapalenie trzustki, zapalenie wątroby i reakcje psychotyczne.

Choroba Alzheimera wiąże się z depresją, myślami samobójczymi i samobójstwem. Donoszono o takich przypadkach u pacjentów leczonych memantyną.

Substancją czynną leku jest memantyny chlorowodorek.
Zenmem, 10 mg: każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 10 mg memantyny chlorowodorku, co odpowiada 8,31 mg memantyny.
Zenmem, 20 mg: każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 20 mg memantyny chlorowodorku, co odpowiada 16,62 mg memantyny.
Pozostałe składniki to: poliakrylina, sodu wodorotlenek (do ustalenia pH), laktoza jednowodna suszona rozpyłowo, celuloza mikrokrystaliczna, mannitol suszony rozpyłowo, kroskarmeloza sodowa, aspartam (E951), krzemionka koloidalna bezwodna, żelaza tlenek czerwony (E172), aromat miętowy [zawierający maltodekstrynę (kukurydzianą), skrobię modyfikowaną E1450 (kukurydzianą), olejek mięty pieprzowej (mięta polna)], magnezu stearynian.