Lekoklar 125 mg/5 ml granulat do sporządzania zawiesiny doustnej, 100 ml

Lekoklar, 125 mg/5 ml, granulat do sporządzania zawiesiny doustnej, 68,3g zawiera klarytromycynę, która jest jest lekiem należącym do grupy antybiotyków makrolidowych. Powstrzymuje ona wzrost niektórych bakterii.

Lekoklar stosuje się w leczeniu:
- zakażeń gardła i zatok,
- zapalenia ucha środkowego u dzieci,
- zakażeń w obrębie klatki piersiowej, takich jak zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc,
- zakażeń skóry i tkanek miękkich,
- wrzodów żołądka wywołanych przez bakterie Helicobacter pylori.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Niżej znajdują się informacje o tym, ile leku i jak często należy przyjmować. Należy je uważnie przeczytać. Dawka leku przepisana przez lekarza zależy od rodzaju zakażenia i jego nasilenia. Zależy również od czynności nerek pacjenta. Lekarz udzieli na ten temat wyjaśnień.

Dorośli i młodzież
Zwykle stosowana dawka wynosi 250 mg dwa razy na dobę.
W leczeniu ciężkich zakażeń lub wrzodów żołądka wywołanych przez Helicobacter pylori stosuje się zazwyczaj 500 mg dwa razy na dobę.

Dzieci w wieku od 6 miesięcy do 12 lat

Dobowa dawka leku ustalana jest na podstawie masy ciała dziecka.
W tabeli przedstawiono zwykle stosowane dawkowanie:

Dzieci o masie ciała mniejszej niż 8 kg powinny otrzymywać dwa razy na dobę dawkę 7,5 mg/kg mc.

Czas trwania leczenia
Lekarz określi, jak długo należy przyjmować Lekoklar. Leczenie trwa zazwyczaj od 5 do 14 dni. Nie należy samodzielnie przerywać leczenia, np. z powodu lepszego samopoczucia dziecka. Zbyt wczesne przerwanie leczenia może spowodować nawrót zakażenia.

Sposób stosowania
Lek podaje się zazwyczaj dwa razy na dobę: raz rano, a raz wczesnym wieczorem.

Lek można podawać niezależnie od posiłków.

Pozostałość leku w jamie ustnej może dawać gorzki posmak. Można temu zapobiec, jedząc lub pijąc cokolwiek bezpośrednio po przyjęciu zawiesiny.
Jak odmierzać dawkę leku

Do opakowania leku dołączono strzykawkę miarową o pojemności 5 ml, z zaznaczonymi objętościami 2,5 ml, 3,75 ml i 5 ml. Strzykawkę montuje się do łącznika, pasującego do szyjki butelki.

W celu odmierzenia dawki leku należy:
- wstrząsnąć butelką
- włożyć łącznik do szyjki butelki
- włożyć końcówkę strzykawki do łącznika
- odwrócić butelkę do góry dnem
- odciągnąć tłoczek strzykawki tak, aby nabrać do niej żądaną ilość leku
- odwrócić butelkę z powrotem do normalnej pozycji, wyjąć strzykawkę pozostawiając łącznik i zamknąć butelkę.

Należy zawsze pamiętać, aby wstrząsnąć butelką przed nabraniem każdej dawki leku.

Podawanie leku strzykawką
- Należy upewnić się, że dziecko pozostaje w stabilnej pozycji pionowej.
- Ostrożnie włożyć końcówkę strzykawki do ust dziecka, kierując ją w środku ku policzkowi.
- Powoli naciskać tłoczek strzykawki. Nie wolno szybko wtryskiwać leku.
- Pozwolić dziecku spokojnie połknąć lek.
Można również nabraną do strzykawki dawkę leku wlać na łyżeczkę i w taki sposób podać ją dziecku.

Jak przygotować lek
Lekarz lub farmaceuta może przygotować lek dla pacjenta. W celu otwarcia butelki należy nacisnąć dłonią zakrętkę i przekręcić ją w lewo.
Jeśli pacjent samodzielnie przygotowuje lek, butelkę należy napełnić przegotowaną zimną wodą prawie do kreski zaznaczonej na etykiecie, zakręcić butelkę i dobrze nią wstrząsnąć. Następnie należy uzupełnić wodą do kreski i ponownie wstrząsnąć.
Zawiesinę przygotowuje się tylko raz, na początku leczenia.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane
W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych działań należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast poinformować lekarza lub udać się do izby przyjęć najbliższego szpitala:

Ciężkie działania niepożądane występujące niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 osób):
- reakcje alergiczne, takie jak nagłe trudności w oddychaniu, mówieniu i połykaniu, obrzęk warg, twarzy i szyi, bardzo silne zawroty głowy lub omdlenie, świąd, wypukła wysypka na skórze
- nieregularne bicie serca (zmiany w czynności elektrycznej serca)
- ryzyko powstawania zakrzepów krwi, spowodowane dużą liczbą płytek krwi
- pęcherzowe zapalenie skóry
Ciężkie działania niepożądane występujące z nieznaną częstością:
- gorączka, ból gardła, częstsze zakażenia spowodowane znacznym zmniejszeniem liczby krwinek białych (agranulocytoza)
- wysypka, gorączka, zmiany w obrazie krwi (które mogą być objawami zespołu nadwrażliwości, tzw. reakcji na leki z eozynofilią i objawami narządowymi – ang. DRESS).
- zażółcenie skóry i oczu, nudności, utrata apetytu, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby (objawy zapalenia wątroby)
- ciężka biegunka, która trwa długo lub zawiera krew, przebiegająca z bólem brzucha lub gorączką; może być objawem ciężkiego zapalenia jelita grubego. Lekarz może zalecić przerwanie leczenia. Nie należy przyjmować leków hamujących ruchy (perystaltykę) jelit.
- silny ból brzucha i pleców, spowodowany przez zapalenie trzustki
- duże lub małe wydalanie moczu, ospałość, splątanie i nudności wywołane zapaleniem nerek
- silna lub swędząca wysypka na skórze, zwłaszcza jeśli powstają pęcherze i występuje ból oczu, jamy ustnej lub narządów płciowych
- nietypowe powstawanie siniaków lub krwawienia spowodowane małą liczbą płytek krwi
- szybka lub niemiarowa czynność serca
- czerwona, łuszcząca się wysypka z powstawaniem guzków podskórnych i pęcherzy (ostra uogólniona osutka krostkowa)

To wszystko są ciężkie działania niepożądane, które mogą wymagać pilnej pomocy medycznej.

Inne możliwe działania niepożądane
Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z następujących działań niepożądanych:
Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 osób):
- ból głowy
- zmiany smaku (np. metaliczny lub gorzki smak w ustach)
- ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, niestrawność
- zaburzenia snu
- nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
- wysypka
- nadmierne pocenie się
- rozszerzenie naczyń krwionośnych
Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 osób):
- mała liczba krwinek białych
- zapalenie żołądka i jelit
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi
- zmniejszenie liczby neutrofilów (neutropenia)
- zwiększenie liczby eozynofilów (białych krwinek biorących udział w tworzeniu odporności)
- zakażenie drożdżakowe (kandydoza)
- zakażenie, np. pochwy
- utrata lub zmniejszenie apetytu
- niepokój, nerwowość, krzyk
- mimowolne ruchy mięśni
- ospałość, zawroty głowy, drżenie, senność, drgawki, omdlenie
- odczucie wirowania, zaburzenia słuchu, dzwonienie w uszach (szumy uszne)
- ból w klatce piersiowej lub zmiany rytmu serca, takie jak kołatania lub nieregularne bicie serca
- odczucie bicia serca
- zapalenie błony śluzowej żołądka, zaparcie, gazy, suchość w jamie ustnej, odbijanie się
- świąd, pokrzywka, czerwona wypukła wysypka
- skurcze mięśni
- gorączka, osłabienie
- skurcze mięśni, ból mięśni lub utrata tkanki mięśniowej. Jeśli u dziecka występuje miastenia (choroba, w której mięśnie stają się słabe i łatwiej się męczą), klarytromycyna może pogarszać te objawy.
- ból odbytu
- astma: choroba płuc związana ze zwężeniem dróg oddechowych, co utrudnia oddychanie
- krwawienie z nosa
- zakrzepy krwi powodujące nagłe zablokowanie tętnicy płucnej (zatorowość płucna)
- zapalenie błony wyściełającej przełyk i żołądek
- podwyższone nieprawidłowe wyniki badań czynności nerek i wątroby oraz podwyższone wyniki badań krwi
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- przebarwienie zębów i języka
- niektóre zakażenia bakteryjne skóry i tkanki podskórnej
- zaburzenia węchu, utrata węchu lub smaku
- głuchota
- trądzik
- depresja
- ból lub osłabienie mięśni
- nieprawidłowa barwa moczu
- koszmary senne, utrata orientacji, splątanie, dezorientacja, widzenie, odczuwanie lub słyszenie nieistniejących rzeczy, utrata kontaktu z rzeczywistością, uczucie obcości, mania (uczucie euforii lub nadmiernego podniecenia)
- drgawki, mrowienie i drętwienie skóry
- krwawienie
- zaburzenia widzenia
- problemy ze wzrokiem (niewyraźne widzenie)

- Substancją czynną leku jest klarytromycyna.
1 ml przygotowanej zawiesiny doustnej zawiera 25 mg klarytromycyny.
5 ml zawiesiny doustnej zawiera 125 mg klarytromycyny.
- Pozostałe składniki to: poloksamer 188, powidon K-30, hypromeloza, makrogol 6000, tytanu dwutlenek (E171), kopolimer (1:1) kwasu metakrylowego i etylu akrylanu, trietylu cytrynian, glicerolu monostearynian, polisorbat 80, sacharoza, maltodekstryna, potasu sorbinian, krzemionka koloidalna bezwodna, guma ksantan, smak ponczu owocowego (naturalne i sztuczne substancje smakowe, w tym maltodekstryna, skrobia modyfikowana, sód i maltol).

Lek Pharmaceuticals d.d.
Verovškova 57
1526 Ljubljana, Słowenia