Atomoksetyna, Tomoxetinum - dawkowanie, działanie, ulotka, skutki uboczne

  (16)

Atomoksetyna to lek stosowany głównie w leczeniu zaburzenia deficytu uwagi z hiperaktywnością (ADHD). Jest to selektywny inhibitor zwrotnego wychwytu noradrenaliny, co oznacza, że zwiększa poziom tego neuroprzekaźnika w mózgu.

Sortuj:

Pokaż 16 z 16 wyników

Atomoksetyna

Atomoksetyna

Wskazania do stosowania atomoksetyny

Atomoksetyna jest stosowana w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej u pacjentów powyżej 6. roku życia. Dodatkowo, choć nie jest to główne wskazanie, atomoksetyna może być używana w terapii zaburzeń nastroju, odżywiania, uzależnień oraz psychoz.

Mechanizm działania atomoksetyny

Atomoksetyna działa przez selektywne hamowanie zwrotnego wychwytu noradrenaliny (norepinefryny). Blokując transporter norepinefryny, zwiększa jej stężenie w mózgu, co łagodzi objawy ADHD. Najprawdopodobniej atomoksetyna oddziałuje też z transporterem serotoniny i hamuje receptor NMDA.

Dawkowanie atomoksetyny

Lek ma postać kapsułek lub tabletek. Należy go przyjmować rano, a w przypadku dwóch dawek - rano oraz popołudniu. Dawka zależy od wieku, wagi, reakcji na leczenie i kondycji pacjenta.

  • Dorśli: 70-100 mg dziennie.
  • Dzieci i młodzież do 70 kg: 0,5-1,2 mg/kg dziennie.
  • Dzieci i młodzież powyżej 70 kg: 40-80 mg dziennie.

Osoby z niewydolnością wątroby:

Umiarkowana postać: 50% zwykłej dawki.

Ciężka postać: 25% zwykłej dawki.

Przeciwwskazania do stosowania atomoksetyny

Nie należy przyjmować atomoksetyny w przypadku:

  • Nadwrażliwości na lek,
  • Ciężkich schorzeń serca,
  • Zaburzeń krążenia w mózgu,
  • Jaskry z wąskim kątem przesączania,
  • Guza chromochłonnego nadnerczy.

Ostrzeżenia i  środki ostrożności przy stosowaniu atomoksetyny

Skutki uboczne

Bardzo częste: wzrost tętna, bezsenność, ból głowy, suchość w jamie ustnej, zwiększenie ciśnienia, tętniczego krwi, zmniejszenie apetytu.

Częste: częstoskurcz, częste oddawanie moczu, drażliwość, zaczerwienienie skóry, kołatanie serca, letarg, lęk, bolesne miesiączki, obniżenie libido, niestrawność, obniżenie nastroju, bolesne parcie na pęcherz, parestezje, pobudzenie, Zaburzenia ejakulacji, pragnienie, gazy, zaparcie, drżenia, senność, ból w obrębie narządów płciowych u mężczyzn, wymioty, wysy pka, zaburzenia smaku, zaburzenia snu, zapalenie gruczołu krokowego, zatrzymanie moczu, zawroty głowy, zmęczenie, nadmierne, pocenie się, zmniejszenie masy ciała, wzdęcie brzucha, ból brzucha, zaburzenia wytrysku, uderzenia gorąca, ogólne osłabienie.

Niezbyt często: agresja, ból w klatce piersiowej, duszność, niepokój ruchowy, niewyraźne widzenie, omdlenia, pokrzywka, reakcje alergiczne, skurcze mięśni, nieregularne miesiączkowanie, wrogość, labilność emocjonalna, uczucie zimna w obwodowych częściach kończyn, zaburzenia orgazmu, zachowania samobójcze, migrena, wydłużenie odstępu QT, tiki, świąd, Niedoczulica, odczuwanie, zimna, brak wytrysku.

Rzadkie: priapizm, psychoza, żółtaczka, napady drgawkowe, podwyższone stężenie bilirubiny i enzymów wątrobowych, ostra niewydolność wątroby, halucynacje, zaburzenia wątroby, zespół Raynauda, uszkodzenie wątroby.

Wpływ na prowadzenie pojazdów

Atomoksetyna może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów, szczególnie jeśli występują działania niepożądane jak senność czy zawroty głowy. W takim przypadku prowadzenie pojazdu może być niebezpieczne.

Wpływ na ciążę

Brak klinicznych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały pewne negatywne skutki dla potomstwa po podawaniu dużych dawek leku. U kobiet przyjmujących atomoksetynę w ciąży nie zaobserwowano negatywnych skutków dla dzieci. Stosowanie leku w jest ciąży dozwolone, jeśli korzyści dla matki są większe niż potencjalne ryzyko dla płodu. Ostateczną decyzję podejmuje lekarz.

Wpływ na laktację

Badania na zwierzętach wykazały obecność atomoksetyny w mleku. Nie potwierdzono, czy lek przenika do ludzkiego mleka matki. Brak badań klinicznych dotyczących ryzyka dla niemowlęcia. Jeśli matka zażywa atomoksetynę i karmi piersią, konieczna jest obserwacja niemowlęcia pod kątem ewentualnych działań niepożądanych. Decyzję o stosowaniu leku w okresie karmienia podejmuje lekarz.

Interakcje z lekami

  • Inhibitory MAO (np. fenelzyna, tranylcypromina) - jednoczesne stosowanie atomoksetyny z inhibitorami MAO może prowadzić do poważnych, potencjalnie zagrażających życiu reakcji, takich jak nadciśnienie tętnicze czy hipertermia.
  • Leki wpływające na noradrenalinę - mogą nasilać działanie atomoksetyny, która sama jest inhibitorem wychwytu zwrotnego noradrenaliny.
  • Leki metabolizowane przez CYP2D6 - lek jest metabolizowany przez ten enzym wątrobowy. Jednoczesne podawanie leków, które hamują działanie CYP2D6, może zwiększyć stężenie atomoksetyny we krwi, co prowadzi do zwiększenia ryzyka działań niepożądanych.
  • Albuterol (salbutamol) - jednoczesne stosowanie może prowadzić do zwiększenia ryzyka sercowych działań niepożądanych.

Inne środki ostrożności

  • U dzieci i młodzieży mogą wystąpić próby i myśli samobójcze. Należy monitorować pacjentów  z tej grupy.
  • Leczenie może wywoływać zaburzenia maniakalne i psychotyczne, nawet u osób bez wcześniejszych problemów psychicznych. W przypadku nasilenia objawów rozważyć przerwanie leczenia.
  • Atomoksetyna może powodować zmiany nastroju i zachowania agresywne, zwłaszcza u dzieci. Monitorować pacjentów pod względem emocjonalnym.
  • Wskazane jest zachowanie ostrożnośći osób z wcześniejszymi napadami drgawkowymi.
  • Przed rozpoczęciem leczenia konieczna jest konsultacja z kardiologiem.
  • Istnieje ryzyko nagłej śmierci u pacjentów z wadami serca.
  • Możliwy wzrost tętna i ciśnienia krwi. Należy regularnie kontrolować te parametry.
  • Osoby z wydłużonym odcinkiem QT powinny zachować ostrożność zażywając ten lek.
  • Możliwe niedociśnienie ortostatyczne oraz zaburzenia rytmu serca.
  • U osób z zaburzeniami krążenia mózgowego możliwe komplikacje neurologiczne.
  • U pacjentów z zaawansowaną niewydolnością nerek możliwe podwyższenie ciśnienia krwi.
  • Ryzyko wzrostu poziomu enzymów wątrobowych, żółtaczki i niewydolności wątroby. W przypadku objawów uszkodzenia wątroby przerwać leczenie.
  • Możliwe reakcje alergiczne, od łagodnych do ciężkich, jak reakcje anafilaktyczne.
  • Lek drażni oczy. W przypadku kontaktu przemyć je i skonsultować się z lekarzem.
  • Nieznany wpływ na długotrwały rozwój dzieci i młodzieży. Monitorować wzrost i rozwój psychofizyczny.
  • Osoby z wolnym metabolizmem CYP2D6 powinny otrzymywać mniejszą dawkę początkową i stopniowo dostosowywać. 

Portal ma charakter edukacyjny. Staramy się, aby treści były poprawne merytorycznie, jednak nie powinny zastępować porady lekarza lub farmaceuty, dietetyka, kosmetologa czy fizjoterapeuty odnoszącej się do indywidualnej sytuacji pacjenta. Redakcja i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za skutki zastosowania się do zamieszczonych informacji. Prosimy, skonsultuj się ze specjalistą, zanim zdecydujesz o podjęciu danej terapii mającej wpływ na Twoje zdrowie.

checkout.warnings.Notice