Alugastrin smaku miętowy, 40 tabletek do żucia

Alugastrin, smaku miętowy, 40 tabletek do żucia to lek stosowany przy nadkwaśności żołądka.

Jak działa Alugastrin?

Alugastrin jest lekiem zobojętniającym nadmiar kwasu solnego w soku żołądkowym. Nie powoduje nadmiernej alkalizacji soku żołądkowego i wtórnego pobudzenia wydzielania kwasu solnego. Działa osłaniająco na błonę śluzową przełyku, żołądka i dwunastnicy. Łagodzi dolegliwości bólowe związane z nadkwaśnością soku żołądkowego.

Kiedy stosować Alugastrin?

Stosować objawowo:

• w nadkwaśności soku żołądkowego;
• w epizodycznej chorobie refluksowej przełyku (np. zgaga, kwaśne odbijanie, zarzucanie kwaśnej treści żołądkowej);
• w uszkodzeniu błony śluzowej żołądka i dwunastnicy wywołanym przez czynniki wrzodotwórcze (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne – leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, często stosowane na przeziębienie);
• przy wrzodach żołądka i dwunastnicy.

Jeśli po upływie 14 dni u dorosłych lub po upływie 7 dni u dzieci nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Alusatrin?

• Jeśli pacjent ma uczulenie na węglan dihydroksyglinowo-sodowy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność nerek.

Stosować ostrożnie u pacjentów ze skłonnością do zaparć.
U dzieci poniżej 6 lat można zastosować tylko po rozpoznaniu przez lekarza pr zyczyny dolegliwości.
Długotrwałe przyjmowanie dużych dawek leku może doprowadzić do hipofosfatemii (glin zawarty w leku wiąże w jelicie cienkim fosforany, tworząc nierozpuszczalne związki).

Z czym nie łączyć leku Alugastrin?

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Lek zmniejsza wchłanianie z przewodu pokarmowego niektórych leków podawanych doustnie, np.:

• antagonistów receptorów H2 (leków zmniejszających wydzielanie kwasu żołądkowego, stosowanych w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, np. ranitydyna);
• fenytoiny (leku o działaniu przeciwdrgawkowym i antyarytmicznym, stosowanego w leczeniu padaczki);
• fluorochinolonów (leków stosowanych w leczeniu zakażeń bakteryjnych układu oddechowego, moczowo płciowego, przewodu pokarmowego, skóry, tkanek miękkich, kości i stawów, np. cyprofloksacyna);
• glikozydów nasercowych (leków stosowanych w niewydolności serca, np. digoksyna);
• ketokonazolu (leku stosowanego w zakażeniach grzybiczych skóry i paznokci);
• tetracyklin (grupy antybiotyków stosowanych w zakażeniach bakteryjnych układu oddechowego, moczowo płciowego, boreliozie, zakażeniach skóry, np. doksycyklina);
• salicylanów (leków o działaniu przeciwgorączkowym, przeciwbólowym i przeciwzapalnym, często stosowanych na przeziębienie);
• preparatów żelaza (leków stosowanych w leczeniu niedokrwistości spowodowanej niedoborami żelaza);
• zmniejsza skuteczność działania sukralfatu (leku stosowanego w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy).

Należy zachować, zgodne z zaleceniem lekarza, przerwy między podaniem leku i innych leków doustnych.

Czy stosowanie Alugastrin w ciąży i podczas karmienia piersią jest bezpieczne?

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Podczas ciąży (zwłaszcza w I trymestrze) i karmienia piersią, lek może być stosowany jedynie w przypadku uzasadnionej konieczności. Nie stosować długotrwale ani w dużych dawkach.

Jakie skutki uboczne może mieć stosowanie Alugastrin?

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

• Działania niepożądane występujące często (występujące u 1 do 10 na 100 pacjentów): kredowy posmak, łagodne zaparcia, skurcze żołądka.
• Działania niepożądane występujące niezbyt często (występujące u 1 do 10 na 1 000 pacjentów): nudności lub wymioty, białawe zabarwienie kału.
• Działania niepożądane występujące rzadko (występujące u 1 do 10 na 10 000 pacjentów): w przypadku długotrwałego stosowania lub stosowania dużych dawek: ciągłe zaparcia, utrata apetytu, niezwykła utrata masy ciała, osłabienie mięśni, utrata fosforanów (bóle kości, puchnięcie nadgarstków lub kostek).