Imodium Instant - lek przeciwbiegunkowy o smaku miętowym, 12 tabletek

Loperamid jest doustnym lekiem przeciwbiegunkowym zmniejszającym perystaltykę jelit i wydłużającym czas przechodzenia treści pokarmowej przez jelita.

Lek Imodium Instant jest wskazany w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki.

Kiedy nie stosować leku Imodium Instant:
- jeśli pacjent ma uczulenie na loperamidu chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych
składników tego leku (wymienione w punkcie 6),
- u dzieci w wieku poniżej 6 lat,
- jako leczenia zasadniczego: u pacjentów z ostrą czerwonką, która charakteryzuje się obecnością
krwi w kale i wysoką gorączką; u pacjentów z ostrym rzutem wrzodziejącego zapalenia jelita;
u pacjentów z bakteryjnym zapaleniem jelita cienkiego i okrężnicy spowodowanym
1
chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter; u pacjentów
z rzekomobłoniastym zapaleniem jelit, związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim
zakresie działania,
- w przypadkach, w których należy unikać zwolnienia perystaltyki jelit, z powodu możliwego
ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, rozszerzenia okrężnicy
i toksycznego rozszerzenia okrężnicy. Stosowanie leku Imodium Instant należy natychmiast
przerwać w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub niedrożności.

U pacjentów z biegunką, szczególnie u dzieci, może wystąpić odwodnienie i nadmierna utrata
elektrolitów. Dlatego w czasie biegunki należy przyjmować większą niż zwykle ilość płynów, aby
uzupełnić te niedobory.
Jeżeli po podaniu leku w ostrej biegunce w ciągu 48 godzin objawy nie ustąpią, należy przerwać
podawanie leku Imodium Instant i skonsultować się z lekarzem.
Pacjenci z AIDS, stosujący lek Imodium Instant z powodu biegunki, w razie pojawienia się
najwcześniejszych objawów wzdęcia brzucha, powinni natychmiast przerwać stosowanie leku
i skontaktować się z lekarzem. Opisywano pojedyncze przypadki wystąpienia toksycznego rozszerzenia
okrężnicy u pacjentów z AIDS i jednoczesnym zakaźnym zapaleniem okrężnicy wywołanym zarówno
przez wirusy, jak i bakterie, leczonych loperamidu chlorowodorkiem.
Przed rozpoczęciem stosowania Imodium Instant należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Leku nie należy stosować u dzieci poniżej 6 roku życia.

Szczególnie ważne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty o przyjmowaniu:
- rytonawiru,
- chinidyny,
- desmopresyny podawanej doustnie,
- itrakonazolu lub ketokonazolu,
- gemfibrozylu

Lekarz powinien dokładnie rozważyć przewidywane korzyści dla zdrowia matki względem potencjalnego
ryzyka wiążącego się ze stosowaniem leku Imodium Instant przez kobiety w ciąży, szczególnie
w pierwszym trymestrze.
Nie zaleca się stosowania leku Imodium Instant w okresie karmienia piersią.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat
Ostra biegunka: początkowa dawka - 2 tabletki (4 mg) dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) dla dzieci,
a następnie 1 tabletka (2 mg) po każdym kolejnym luźnym stolcu.
Przewlekła biegunka: początkowa dawka - 2 tabletki (4 mg) na dobę dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) na
dobę dla dzieci; tę początkową dawkę należy zmodyfikować aż do momentu uzyskania od 1 do 2
normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez stosowanie dawki podtrzymującej
wynoszącej od 1 do 6 tabletek (od 2 mg do 12 mg) na dobę.
Dawka maksymalna w ostrej i przewlekłej biegunce - 8 tabletek (16 mg) na dobę dla dorosłych i dzieci;
u dzieci dawka leku musi być dostosowana do masy ciała (3 tabletki/20 kg masy ciała).
Nie należy stosować dawki większej niż maksymalna zalecana dawka.

Wiele zdarzeń niepożądanych związanych ze stosowaniem loperamidu jest częstymi objawami zespołów
biegunkowych (dyskomfort i ból w jamie brzusznej, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej,
zmęczenie, senność, zawroty głowy, zaparcie, wzdęcia z oddawaniem wiatrów). Często objawy te trudno
jest odróżnić od działań niepożądanych stosowanego leku.
Częstość występowania działań niepożądanych przedstawiono zgodnie z następującym schematem:
Często występuje u 1 do 10 na 100 pacjentów
Niezbyt często występuje u 1 do 10 na 1 000 pacjentów
Rzadko występuje u 1 do 10 na 10 000 pacjentów
W badaniach klinicznych dotyczących leczenia ostrej biegunki często zgłaszanymi działaniami
niepożądanymi były ból głowy, zatwardzenie, wzdęcia i nudności.
Niezbyt często zgłaszano zawroty głowy, suchość w jamie ustnej, ból i dolegliwości w obrębie brzucha,
wymioty, ból nadbrzusza oraz wysypkę.
Rzadko zgłaszano zwiększenie obwodu brzucha.
W badaniach dotyczących leczenia przewlekłej biegunki często zgłaszano zawroty głowy, wzdęcia,
zatwardzenie i nudności oraz niezbyt często ból głowy, suchość w jamie ustnej, ból i dolegliwości
w obrębie brzucha oraz niestrawność.
Po wprowadzeniu leku Imodium Instant do obrotu często zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były
bóle i zawroty głowy oraz zatwardzenie, nudności i wzdęcia.
Niezbyt często zgłaszano bezsenność, bóle i dolegliwości w obrębie brzucha, suchość w jamie ustnej, ból
w nadbrzuszu, wymioty i niestrawność oraz wysypkę.
Po wprowadzeniu leku do obrotu rzadko zgłaszano zaburzenia układu odpornościowego (reakcja
nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna oraz anafilaktoidalna), zaburzenia układu nerwowego
(nieprawidłowa koordynacja, obniżony poziom świadomości, utrata świadomości, hipertonia, senność,
otępienie), zaburzenie układu pokarmowego (niedrożność jelita, rozszerzenie okrężnicy, pieczenie
języka), zwiększenie obwodu brzucha, zaburzenia w obrębie skóry i tkanki podskórnej (obrzęk
naczynioruchowy, wysypka pęcherzowa, świąd, pokrzywka) oraz zwężenie źrenic, zatrzymanie moczu
i zmęczenie.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Co zawiera lek Imodium Instant
Substancją czynną leku jest loperamidu chlorowodorek.
Pozostałe składniki to: żelatyna, mannitol, aspartam, kompozycja smakowo-zapachowa miętowa, sodu
wodorowęglan.

McNeil Products Limited

John & Johnson Poland Sp. z o.o., ul. Iłżecka 24, 02-135 Warszawa

Lek bez recepty