Lewofloksacyna
Wskazania do stosowania lewofloksacyny
Lewofloksacyna to chemioterapeutyk z grupy fluorochinolonów. Stosuje się ją w następujących przypadkach:
- Zakażenia bakteryjne na powierzchni oka (krople okulistyczne).
- Ostre zapalenie bakteryjne zatok.
- Niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego.
- Ostre zapalenie nerek i inne zakażenia układu moczowego.
- Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego.
- Agresywne przebiegi przewlekłej choroby płuc.
- Nasilenie przewlekłego zapalenia oskrzeli.
- Zaawansowane zakażenia skóry i tkanek.
- Pozaszpitalne zapalenie płuc.
- Profilaktyka i leczenie wąglika płucnego.
- Lewofloksacyna doustna może być kontynuacją terapii dożylnego leczenia.
W postaci do nebulizacji stosuje się ją w przypadku zakażeń płuc u chorych na mukowiscydozę, spowodowanych przez bakterię Pseudomonas aeruginosa.
Mechanizm działania lewofloksacyny
Lewofloksacyna należy do grupy fluorochinolonów, działa przeciwbakteryjnie. Jest S-enancjomerem ofloksacyny. Jej mechanizm działania polega na zakłócaniu funkcji topoizomerazy IV oraz kompleksu DNA-gyraza. Dzięki temu blokuje replikację DNA bakterii, zapobiegając ich rozmnażaniu. Substancja działa na bakterie tlenowe Gram-dodatnie, takie jak wrażliwy na metycylinę Staphylococcus aureus, Staphylococcus saprophyticus czy paciorkowce grupy C i G. Lek jest skuteczny również wobec bakterii tlenowych Gram-ujemnych oraz niektórych bakterii beztlenowych.
Niektóre bakterie mogą jednak być odporne na lewofloksacynę. Oporność może wynikać z zmian w przepuszczalności bariery komórkowej, usuwania lewofloksacyny z komórki czy innych mechanizmów. Istnieje też ryzyko oporności krzyżowej wśród fluorochinolonów.
Dawkowanie lewofloksacyny
Dawkowanie lewofloksacyny zależy od metody podania:
Doustne podanie:
- Dawkowanie ustalane jest na podstawie rodzaju zakażenia, wrażliwości bakterii i stanu pacjenta.
- Zalecane dawki dla dorosłych: 500 mg – 1000 mg przez 7-14 dni. W przypadku wąglika płucnego leczenie może trwać do 8 tygodni.
Podanie dożylnie:
- Dawka dostosowywana jest do ciężkości zakażenia i wrażliwości bakterii.
- Po leczeniu dożylnym, pacjent może przejść na leczenie doustne.
- W sytuacjach takich jak niewydolność nerek czy problemy sercowe, dawki mogą być zmienione.
- Zalecane dawki dla dorosłych: 500 mg – 1000 mg przez 7-14 dni ( w określonych przypadkach do 8 tygodni).
Podanie do oczu:
- Lewofloksacynę aplikuje się tylko do zainfekowanego oka.
- Dawkowanie dostosowywane jest do wieku pacjenta i ciężkości zakażenia.
- Leczenie trwa zazwyczaj 5 dni.
Podanie wziewne:
- Zarezerwowane dla pacjentów z mukowiscydozą z zakażeniami płuc wywołanymi przez Pseudomonas aeruginosa.
- Leczenie trwa 28 dni, po których następuje 28-dniowa przerwa.
- Zalecana dawka dla dorosłych: 480 mg dziennie, podzielona na dwie dawki.
Przeciwwskazania do stosowania lewofloksacyny
Leku nie należy stosować w następujących sytuacjach:
- Nadwrażliwość na lewofloksacynę lub chinolony.
- Choroby: padaczka, schorzenia ścięgien związane z fluorochinolonami.
- Ciąża, karmienie piersią.
- U dzieci i młodzieży w okresie wzrostu.
- Do oczu u dzieci poniżej 1. roku życia.
Ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu lewofloksacyny
Skutki uboczne
Częste: bezsenność, biegunka, ból głowy, wymioty, nudności, zawroty głowy, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych.
Niezbyt częste: bóle mięśniowe, zaparcia, bóle brzucha, pokrzywka, drżenie, eozynofilia, hiperbilirubinemia, wzmożona potliwość, wysypka, leukopenia, nerwowość, niepokój, niestrawność, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, ból stawów, zakażenia grzybicze, jadłowstręt.
Rzadkie: trombocytopenia, kołatanie serca, zaburzenia w obrębie ścięgien, zaburzenia widzenia, zapalenie ścięgna, drgawki, zerwanie ścięgna, koszmary senne, nietypowe sny, obrzęk naczynioruchowy, hipoglikemia, neutropenia, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), szum w uszach, tachykardia, reakcje psychotyczne.
Skutki uboczne dla innych niż doustna, dróg podania lewofloksacyny:
Dożylnie:
- Ból i zaczerwienienie w miejscu podania.
- Zapalenie żył.
- Inhalacyjnie:
- Kaszel, duszność, zmieniona wydzielina oskrzelowa, krwioplucie.
- Skurcz oraz nadwrażliwość oskrzeli.
Podanie do oczu:
- Reakcje alergiczne, wysypka.
- Pieczenie, problemy z widzeniem.
- Obrzęk i zmatowienie powiek, świąd, ból i dyskomfort oka.
Objawy przedawkowania:
- Związane głównie z układem nerwowym, sercem i układem pokarmowym.
- Zaburzenia świadomości, drgawki.
- Zawroty głowy, splątanie, omamy.
- Drżenia, wydłużenie odcinka QT.
- Uraz błony śluzowej żołądka, nudności.
Wpływ na ciążę
Nie należy stosować leku w ciąży. Istnieje ryzyko uszkodzenia chrząstek u rozwijającego się organizmu.
Wpływ na laktację
Nie ma pewności, czy lewofloksacyna przenika do mleka matki. Inne leki tej rodziny przenikają. Nie zaleca się stosowania podczas karmienia piersią.
Interakcje z lekami
- Drgawki i obniżenie progu drgawkowego mogą wystąpić podczas współstosowania lewofloksacyny z takimi lekami jak: kwas acetylosalicylowy, lornoksykam, teofilina, tramadol.
- Jednoczesne stosowanie z lekami przeciwzakrzepowymi (acenokumarol, warfaryna) stwarza wzrost ryzyka krwawień.
- Łączenie lewofloksacyny z lekami o działaniu przeciwcukrzycowym może niekorzystnie wpływać na poziom glukozy we krwi - należy zachować ostrożność.
- Niektóre leki mogą powodować wzrost stężenia lewofloksacyny w ustroju u zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Należą do nich: agomelatyna, niektóre leki przeciwnowotworowe (anagrelid, sunitynib), bendamustyna, ropiwakaina.
- Łączne stosowanie z wybranymi prepratami leczniczymi może sprzyjać wydłużeniu odcinka QT (m.in. amiodaron, arypiprazol, cyzapryd, beta-blokery, opioidy).
- Osłabienie działania lewofloksacyny mogą powodować: glukonian cynku, wodoroasparaginian cynku, siarczan cynku, orotonian cynku, glukonian żelaza, proteinianobursztynian żelaza.
Inne środki ostrożności
- Niektóre bakterie są oporne na lewofloksacynę, m.in. szczepy metycylinooporne.
- E. coli może wykazywać oporność. Należy kierować się lokalnymi wytycznymi.
- Podanie infuzyjne może powodować spadek ciśnienia i tachykardię.
- Podkreśla się możliwość zerwania ścięgna, zwłaszcza Achillesa, zwłaszcza po 60. roku życia i przy dawkach 1000 mg.
- Zwiększone ryzyko zmian w aorcie u pacjentów z chorobami naczyniowymi.
- Możliwość drgawek; nie stosować u pacjentów z padaczką.
- Istnieje ryzyko hemolizy u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.
- Dostosowanie dawki u pacjentów z niewydolnością nerek.
- Możliwość ciężkiej reakcji nadwrażliwości po pierwszej dawce.
- Ryzyko zmian skórnych jak zespół Stevensa-Johnsona.
- Pacjenci z cukrzycą mogą doświadczać zaburzeń stężenia glukozy.
- Istnieje ryzykow wystąpienia zaburzeń psychicznych oraz neuropatii obwodowej.
- Ryzyko niewydolności wątroby.
- Możliwość osłabienia mięśni u pacjentów z miastenią.
- Długotrwałe stosowanie może prowadzić do wzrostu niewrażliwych drobnoustrojów.
Portal ma charakter edukacyjny. Staramy się, aby treści były poprawne merytorycznie, jednak nie powinny zastępować porady lekarza lub farmaceuty, dietetyka, kosmetologa czy fizjoterapeuty odnoszącej się do indywidualnej sytuacji pacjenta. Redakcja i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za skutki zastosowania się do zamieszczonych informacji. Prosimy, skonsultuj się ze specjalistą, zanim zdecydujesz o podjęciu danej terapii mającej wpływ na Twoje zdrowie.