Paroksetyna
Wskazania do stosowania paroksetyny
Paroksetyna jest lekiem stosowanym w leczeniu depresji, zwłaszcza w ciężkich jej epizodach. Lek ten jest również zalecany w przypadkach:
- Różnych rodzajów zaburzeń lękowych;
- Zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych;
- Zespołu stresu pourazowego;
- Lęku uogólnionego;
- Nerwicy społecznej;
- Napadów lęku z agorafobią lub bez.
Mechanizm działania paroksetyny
Mechanizm działania paroksetyny nie jest w pełni zrozumiały. Lek ma niską aktywność wobec receptorów α, β-adrenergicznych i histaminergicznych. Głównie zwiększa przekaźnictwo serotoninergiczne przez hamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny. Wzmacnia pobudzenie receptora 5HT1A. Substancja słabo oddziałuje z receptorami muskarynowymi, co ogranicza działania niepożądane. Poprawia nastrój i jakość snu. Może być skuteczna w leczeniu pewnych form depresji opornych na inne metody.
Dawkowanie paroksetyny
Paroksetyna podawana jest w tabletkach. Należy ją przyjmować codziennie o tej samej porze, najlepiej rano, z jedzeniem (popijając dużą ilością wody). Tabletki nie należy rozgryzać. Dawkowanie dostosowuje się do wieku, masy ciała i stanu zdrowia pacjenta. W początkowych etapach leczenia zalecana dawka zwykle jest mniejsza nić docelowa. Należy zwiększać ją stopniowo, monitorując skuteczność leczenia.
- W leczeniu depresji: 20-50 mg dziennie. Efekty mogą być widoczne po dwóch tygodniach. Leczenie trwa często sześć miesięcy.
- W leczeniu zaburzeń lękowych: 10-60 mg dziennie. Na początku zaleca się mniejszą dawkę. Terapia trwa kilka miesięcy, czasem dłużej.
- W leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych: 20-60 mg dziennie. Efekty po kilku miesiącach.
- W leczeniu fobii społecznej, stresu pourazowego, lęku uogólnionego: 20-50 mg dziennie.
Przeciwwskazania do stosowania paroksetyny
Nie należy przyjmowac paroksetyny w przypadku nadwrażliwości na ten lek.
Ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu paroksetyny
Skutki uboczne
Bardzo częste: nudności, zaburzenia seksualne.
Częste: hipercholesterolemia, bezsenność, biegunka, ból głowy, ogólne osłabienie, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wymioty, pobudzenie, drżenie, ziewanie, zwiększenie masy ciała, zawroty głowy, zaburzenia snu, zaparcia, senność, koszmary senne, zaburzenia koncentracji, zmniejszenie apetytu, zaburzenia czucia, niepokój, nietypowe sny, niewyraźne widzenie.
Niezbyt częste: wybroczyny, stan splątania, chwiejność emocjonalna, drażliwość, zaburzenia widzenia, wysypka, zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu, hipotonia (niedociśnienie) ortostatyczna, objawy pozapiramidowe, kołatanie serca, krwawienia ginekologiczne, omamy, palpitacje, rozszerzenie źrenic, splątanie, świąd.
Rzadkie: akatyzja, brak krwawień miesiączkowych, drgawki, hiperprolaktynemia, hiponatremia, nieregularne miesiączkowanie, lęk, bradykardia, ból stawów, zespół niespokojnych nóg, mlekotok, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, plamienie / krwawienie w środku cyklu, depersonalizacja, ból mięśni, mania, zaburzenia miesiączkowania, atak paniki.
Bardzo rzadkie: nadwrażliwość na światło, nadmierne pocenie się, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, obrzęki obwodowe, trombocytopenia, dreszcze, jaskra, reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne), zespół serotoninowy, rumień wielopostaciowy, krwawienie z przewodu pokarmowego, zespół Stevensa- Johnsona, niewydolność wątroby, zespół lyella – toksyczna nekroliza naskórka, tachykardia, ciężkie zapalenie wątroby, priapizm, żółtaczka, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH).
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Paroksetyna nie wpływa bezpośrednio na zdolność kierowania pojazdami. Niemniej podczas jej stosowania należy zachować ostrożność za kierownicą.
Wpływ na ciążę
Lek w ciąży stosoway jest tylko w sytuacjach koniecznych i pod kontrolą lekarza. Przed zastosowaniem należy ocenić korzyści dla matki w stosunku do ryzyka dla dziecka. U noworodków, których matki brały lek w trzecim trymestrze, zaobserwowano problemy oddechowe, sinicę, drgawki, senność i inne objawy. Istnieje ryzyko wad sercowo-naczyniowych u dzieci narażonych na lek w końcowym trymestrze.
Wpływ na laktację
Podczas karmienia piersią paroksetyna wymaga kontroli lekarskiej. Lek może przenikać do mleka matki.
Interakcje z lekami
Tak jak każdy lek, paroksetyna może wchodzić w interakcje z innymi preparatami leczniczymi:
- Klomipramina, Klozapina, Olanzapina - podczas jednoczesnego stosowania z paroksetyną istnieje ryzyko wystąpienia zespołu neuroleptycznego,
- Lewometadon, Metadon: możliwe zaburzenia rytmu serca i wystąpienie zespołu serotoninowego,
- Acenokumarol, warfaryna, klopidogrel, apiksaban - łączenie ich z paroksetyną powoduje zwiększone ryzyko krwawień,
- Ropinirol: paroksetyna może nasilać działanie tego leku,
- Almotryptan, Eletryptan, Frowatryptan, Naratryptan, Ryzatryptan, Sumatryptan, arypiprazol: zwiększone ryzyko działań niepożądanych,
- Alprazolam, Bromazepam, Diazepam, Estazolam, Lorazepam, Midazolam, Nitrazepam - w połączeniu z paroksetyną może wystąpić nadmierne wyciszenie lub zaburzenia snu,
- Amitryptylina, buspiron, dapoksetyna, tramadol, trazodon - równoległe stosowanie zwiększa ryzyko zespołu serotoninowego,
- Citalopram, Escitalopram, Sertralina, Cerytynib, Lapatynib, Pazopanib, Propafenon : wzrost ryzyka zaburzeń rytmu serca i koordynacji,
- Amifamprydyna, Bupropion - jednoczesne zażywanie z paroksetyną stwarza ryzyko wystąpienia drgawek,
- Aceklofenak, Acemetacyna, Deksibuprofen, Deksketoprofen, Etorykoksyb, Flurbiprofen, Ibuprofen, Indometacyna, Ketoprofen, Diklofenak: NLPZ : możliwe podrażnienia i krwawienia z przewodu pokarmowego.
- Metoprolol, Sotalol: możłiwy spadek ciśnieni tętniczego krwi i zaburzeń rytmu serca,
- Desmopresyna: połączenie z paroksetyną zwiększa ryzyko zatrzymywania wody i spadek stężenia sodu w ustroju,
- Gliklazyd, Glikwidon, Glimepiryd, Nateglinid, Repaglinid, Glibenklamid: możliwy nadmierny spadek stężenia glukozy,
- Metylofenidat, Mirabegron: możliwe nasilenie działania paroksetyny.
Interakcja z alkoholem
Nie należy łączyć leku z alkoholem. Może to zwiększyć ryzyko przedawkowania.
Inne środki ostrożności
- Na początku leczenia może wzrosnąć ryzyko myśli samobójczych. Osoby z historią zachowań samobójczych wymagają monitoringu.
- Może wystąpić zwiększone krwawienie, zwłaszcza przy jednoczesnym stosowaniu leków przeciwzakrzepowych.
- Paroksetyna może obniżać poziom sodu.
- U osób z historią napadów padaczkowych, lek może wywołać drgawki.
- W trakcie terapii istnieje ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, objawiającego się m.in. hipertermią, drgawkami, mimowolnymi ruchami mięśni.
- Początkowe dni leczenia mogą przynieść niepokój i pobudzenie.
- Możliwe są zaburzenia seksualn podczas leczenia tą substancją.
- Nie zaleca się paroksetyny dla osób poniżej 18. roku życia z powodu ryzyka nadmiernej agresji i myśli samobójczych.
- Przy wystąpieniu manii, leczenie należy przerwać.
- Osoby z cukrzycą powinny monitorować poziom glukozy.
- U pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek dawkowanie może wymagać dostosowania.
- Nie należy przerywać leczenia nagle; mogą wystąpić objawy odstawienia.
- Dziurawiec może wzmacniać efekty paroksetyny, inhibitora wychwytu zwrotnego noradrenaliny. Może to zwiększyć ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia.
Portal ma charakter edukacyjny. Staramy się, aby treści były poprawne merytorycznie, jednak nie powinny zastępować porady lekarza lub farmaceuty, dietetyka, kosmetologa czy fizjoterapeuty odnoszącej się do indywidualnej sytuacji pacjenta. Redakcja i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za skutki zastosowania się do zamieszczonych informacji. Prosimy, skonsultuj się ze specjalistą, zanim zdecydujesz o podjęciu danej terapii mającej wpływ na Twoje zdrowie.